Մերիլ Սթրիփ
Մերիլ Սթրիփ (անգլ.՝ Meryl Streep, հունիսի 22, 1949[1][2][3][…], Summit, Յունիոն շրջան, Նյու Ջերսի, ԱՄՆ[4]), ամերիկյան դերասանուհի։ Կինոքննադատների կողմից ճանաչեցվաց որպես մեր ժամանակների մեծագույն դերասանուհիներից մեկը։
Իր դերասանական կարիերան սկսել է թատրոնում 1971 թվականին՝ խաղալով Տիրսո դե Մոլինայի պիեսի հիման վրա «Սևիլյան գայթակղիչը» ներկայացման մեջ։
1977 թ. տեղի ունեցավ նրա կինոդեբյուտը, երբ մեծ էկրաններ բարձրացավ Ֆրեդ Ցինեմանի «Ջուլիա» ֆիլմը։
Նա 21 անգամ առաջադրվել է Օսկարի՝ որպես լավագույն դերասանուհի (ավելին, քան կինոյի պատմությունում այլ դերասան կամ դերասանուհի) 3 հաղթանակ «Սոֆիի ընտրությունը», «Կրամերն ընդդեմ Կրամերի» և «Երկաթյա լեդին» ֆիլմերի համար։
Ոսկե գլոբուսի՝ 9 մրցանակ (31 անգամ առաջադրվելուց ), ինչը բացարձակ ռեկորդ է մրցանակաբաշխության ողջ պատմության մեջ
3-«Էմմի», «Բաֆտա» -ի երկակի դափնեկիր ։ «Սեզար» պատվավոր մրցանակի դափնեկիր ։
Սթրիփը նաև աշխարհի երկու ամենամեծ կինոփառատոների դափնեկիր է `Կաննի կինոփառատոն (1989) և Բեռլինի կինոփառատոն (2003)։
Վաղ տարիներ և կրթություն խմբագրել
Մերի Լուի Սթրիփը ծնվել է 1949-ի հունիսի 22-ին ՝ Սամմիթ քաղաքում (Նյու Ջերսի)։ Հայրը, Հարի Ուիլյամ Սթրիփ -կրտսերը, դեղագործական ընկերությունում մենեջեր էր , մայրը ՝ Մերի Վոլֆ, նկարչուհի ։ Մերիլը ունի 2 եղբայր ՝ Դանն ու Հարիը։
Ընտանիքը պատկանել է պրեսբերտերական եկեղեցուն։
Մերիլը մանկությունն անցկացրել է Նյու Ջերսի նահանգում գտնվող Բերնարդսվիլ -քաղաքւմ, որտեղ սովորել է Բերնարդսի բարձրագույն դպրոցում։
1971 թ.-ին Սթրիփը ստացել է դրամայի բակալավրի աստիճան Վասարի քոլեջում, որտեղ նրան կարճ ժամանակով դասավանդել է դերասանուհի Ջին Արթուրը[12]։ Այնուհետև դերասանուհին ստացել է նաև Գեղարվեստի մագիստրոսի կոչում ՝ Ելյի դրամայի դպրոցում[13]։
Կարիերա խմբագրել
Ավարտելով Յեյլի դրամայի դպրոցը, Սթրիփը տեղափոխվեց Նյու Յորք, որտեղ խաղաց տարբեր թատերական ներկայացումներում, այդ թվում նաև Նյու Յորքի Շեքսպիրյան փառատոնում ներկայացված « Հենրի V» «Անսանձ կնոջ սանձահարումը» Ռաուլ Ջուլիա - հետ գլխավոր դերում։ 1975 թ. Մերիլ Սթրիփը չի անցնում «Քինգ-քոնգ» ֆիլմի քասթինգը։ Ֆիլմի պրոդյուսեր Դինո Լաուրենտիսը իր որդուն Մերիլի ներկայությամբ իտալերենով հարցնում է. «Ինչո՞ւ ես բերել այս խոզին, այս կինն այնքան տգեղ է…», և ապշահար է լինում, երբ Մերիլ Սթրիփը անթերի իտալերենով պատասխանում է. «Ես ցավում եմ, որ ձեզ հիասթափեցրի»։
Երկու տարի անց Մերիլ Սթրիփը նկարահանվել է առաջին լիամետրաժ ֆիլմում `Ֆրեդ Ցինեմանի ի« Ջուլիա »ֆիլմում, որում նա փոքր դեր է խաղացել որպես Էնն-Մարի։ Ֆիլմը արժանանացել է դրական արձագանքների կինոգետների կողմից և ստացել 3 Օսկար Օսկարի 50-րդ մրցանակաբաշխության ժամանակ։
1978 թ. Մերիլը համաձայնվում խաղալ Մայքլ Չիմինոյի «Եղջերուների որսորդը» դրամայում։ Ինչպես հետո խոստովանել է դերասանուհին, նա այդ ֆիլմով առհասարակ հետաքրքրված չէր և«Եղջերուների որսորդում» խաղալու միակ պատճառn այնտեղ իր սիրելիի՝ Ջոն Կազալեի ներկայությունն էր։ Ջոնն այդ ընթացքում արդեն մահացու հիվանդ էր։
«Եղջերուների որսորդը» ֆիմը դարձավ իրադարձություն, այն նոմինացվեց 9 Oսկարի, 5 անվանակարգերում հաղթեց, իսկ Մերիլ Սթրիփը առաջադրվեց «Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի» նոմինացիայի։
Կինոգետները Մերիլ Սթրիփի յուրահատկությամբ և տաղանդով հիացած՝ գովեստի խոսքեր էին շռայլում նրան։ Դան Ժարդեն. «Սթրիփը բոլոր ժամանակների լավագույն դերասանուհին է։ Առհավետ», Վինսենտ Կենբի. «Մերիլ Սթրիփը, ով վաղուց ճանաչում է ստացել իր կերպարանփոխություններով նյույորքյան թատերական բեմերում, ցուցադրեց հրաշալի դերասանական խաղ»։
Մինչ օրս էլ նրա յուրաքանչյուր դեր արժանանում է և կիոքննադատների, և կինոսերների գովասանքներին և հիացմունքին։
1979 թ.-ին Մերիլ Սթրիփը Նկարահանվեց երեք ֆիլմերում `Վուդի Ալենի "Manhattan" , Ջերի Շացցբերգի թրիլերում ` "Ջnո Թինանի գայթակղությունը": և Ռոբերտ Բենտոնի սոցիալական դրաման Կրամերը ընդդեմ Կրամերի։ Բոլոր երեք ֆիլմերը շատ լավ ընդունվեցին հասարակության և քննադատների կողմից և արժանացան մրցանակների։ Վերջին ֆիլմն առաջադրվել էր «Օսկարի» ինը անվանակարգերում և հաղթեց դրանցից հինգում, այդ թվում ՝ Լավագույն ֆիլմը։
Դիզայներ Ջոհանա Կրամերի դերի համար , Մերիլ Սթրիփը Օսկարի 52-րդ մրցանակաբաշխության ժամանակ ստացել է իր առաջին Օսկարը,ինչպես նաև , «Ոսկե գլոբուս» մրցանակին։
«Օսկար» -ում հաջողության հասնելուց հետո Մերիլ Սթրիփը մեծ պահանջարկ ունեցավ Հոլիվուդում և ստացավ նկարահանման շատ նոր առաջարկներ։ 1980-ականների դերասանուհու առաջին դերը Սառա Վուդրուֆի դերն էր Կարելի Ռեյշի «Ֆրանսիական լեյտենանտի սիրուհի» մելոդրամայում `հիմնվելով Ջոն Ֆաուլզի դասական վեպի վրա։
Դերի համար Սթրիփը արժանացավ ԲԱՖՏԱ-ի առաջին մրցանակին, երկրորդ ՝ «Ոսկե գլոբուս»ին և «Օսկար»-ում երրորդ անվանակարգը, որում դերասանուհին պարտվեց դերասանուոհի Քեթրին Հեփբերնին, ով իր կարիերայում արժանացել է ռեկորդային 4-րդ Օսկարի ։
1982-ին Համաշխարհային կինոթատրոնների էկրաններ լույս տեսավ Ալան Պակուլայի «Սոֆիի ընտրությունը» համանուն վեպի վրա հիմնված:Այս դերը կատարելու համար Մերիլ Սթրիփին շնորհվել է երկրորդ «Օսկարը» և երրորդ «Ոսկե գլոբուսը»։
Հաջորդ երկու տարիների ընթացքում Սթրիփը նկարահանվեց երկու ֆիլմերում, Համատեղ Ջեք Նիքոլսոն-ի հետ Մայք Նիքոլսի «Խանդ» ֆիլմում և Հեկտոր Բաբենկոյի «Ironweed»:
Ֆրեդ Շեպիսի «Ճիչ խավարում» Դրաման (1988 թ.) դերասանուհուն ստացավ նոր անվանակարգեր «Օսկար» և «Ոսկե գլոբուս»,-ում և կարիերայի միակ մրցանակը Կաննի կինոփառատոն ի լավագույն դերասանոոհի անվանակարգում։
1990-ականների առաջին կեսը Մերիլ Սթրիփի կարիերայում առավել անհաջող էր։ Եթե դերասանուհին առաջադրվեց «Ոսկե գլոբուս» ի «Սատանան» անհաջող կատակերգության համար , ապա հետագա անհաջողությունը շարունակվեց ։
90-ականների առաջին կեսին Սթրիփը կինոքննադատների կարծիքով նկարահանվում էր այնպիսի անհաջող ֆիլմերերում , ինչպիսին են «Պաշտպանիր քո կյանքը» (1991թ), «Մահը նրա դեմքին» (1992թ), «Հոգիների տուն» (1993թ) և «Վայր գետ»։ »(1994)։
Նրանց մեջ միակ հաջող նախագիծը Քլինթ Իստվուդի Մեդիսոնի Կամուրջները (1995թ) դրաման էր, Ստրիպի դերը այս ֆիլմում բարձր գնահատվեց աշխարհի առաջատար կինոքննադատների կողմից։ ինչպես նաև բերեց հերթական անվանակարգը «Օսկար» և «Ոսկե գլոբուս»-ում ։
2000-ականներ խմբագրել
2000-ական թվականները Մերիլ Սթրիփի համար սկսվեց Կապույտ փերիի հնէչյունավորմամբ Ստիֆեն Սփիլբերգի «Արհեստական բանականություն» գիտաֆանտաստիկ դրամայում ։ Նույն թվականին, քսանամյա դադարից հետո, Սթրիփը վերադարձավ Նյու Յորքի Delacorte թատրոնի բեմ, որտեղ մարմնավորեց Անտոն Չեխովի «Ծովահարը» պիեսի հիման վրա բեմադրվաւծ Իրինա Նիկոլաևնա ի դերը:Բեմադրող Ռեժիսորը Ստրիփի վաղեմի ընկեր Մայք Նիքոլսն էր, որին դերասանուհին երկար ժամանակ հորդորում էր այս բեմադրությունը բեմադրել։ Սթրիփի այս դերը դրական արձագանք ստացավ. New York Times- ի լրագրող Բեն Բրանթլին գրառում կատարեց , որ «ժապավենը նկարում էր կատակերգության դաժանության և մեղմ փոխըմբռնման դիմանկարը»։
2006 թ Մերիլ Սթրիփը մարմնավորեց Միրանդա Փրիսթլիի դերը Դեյվիդ Ֆրենկելի Սատանան կրում է Պրադա կատակերգությունում որը հավաքեց ավելի քան 300 միլիոն դոլար։ Փրիսթլիի նախատիպն էր ամերիկյան Vogue ամսագրի գլխավոր խմբագիր Աննա Վինտուրը։ Փրիսթլիի դերը Ստրիփին բերեց «Ոսկե գլոբուսի» վեցերորդ արձանիկը և անվանակարգեր «Ակադեմիայի մրցանակ» և «BAFTA -ում։
2008-ին ռեժիսոր Ֆիլիդա Լլոյդը սկսեց նախապատրաստվել «Մամմա Միա» մյուզիքլի նկարահանումներին, որտեղ Մերիլ Սթրիփը կատարում է Դոննա - ի դերը, Ֆիլմը հավաքել է ամբողջ 609 միլիոն դոլար։ Ֆիլմում Սթրիփը բազմիցս երգել է, և ֆիլմի ցւցադրությունից հետո նա նույնիսկ հրապարակել է երգի ալբոմ, որի համար առաջադրվել է Գրեմմիի։
՝Ջոն Պատրիկ Շենլի «Կասկած» Դետեկտիվ դրաման (2008), որում Սթրիփը կատարեց գթության քույր Էլոիզ Բովերի դերը։ Անվանակարգում «Ակադեմիայի մրցանակ»-ի , «Ոսկե գլոբուս» և «BAFTA» մրցանակներ «Լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում։
2010-ականներ. Երրորդ Օսկար և նոր նախագծեր խմբագրել
2011-ին, Ֆիլիդա Լլոյդի «Երկաթյա լեդին» կենսագրական դրամայում , Մերիլ Սթրիփը մարմնավորեց Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Մարգարետ Թետչեր-ին. Չնայած Թետչերի գործընկերներից և նրա կողմնակիցների բացասական գնահատականների մեծամասնությանը, կինոքննադատները բարձր գնահատեցին Մերիլ Սթրիփին։ Դեյվիդ Գրիտենը ՝ The Daily Telegraph- ի լրագրող, ասում է. «Այս տարի բոլոր տեսակի մրցանակները կուղևորվեն Սթրիփին»։
Քսեն Բրուքսը, The Guardian- ում Սթրիփի խաղն անվանեց «զարմանալի և անթերի» ։ 2011-ի դեկտեմբերի 15-ին Թետչեր ին մարմնավորած դերի համար Սթրիփը առաջադրվեց 26-րդ անգամ «Ոսկե գլոբուս» ին և 8-րդ անգամ ստացավ արձանիկը։ ինչպես նաև BAFTA- ի իր երկրորդ արձանիկը։ 2012 թվականի փետրվարին Մերիլ Սթրիփը ստացավ իր 3-րդ Օսկարը։
2012 թվականի փետրվարի 14-ին Մերիլ Սթրիփին շնորհվեց Բեռլինի կինոփառատոնի պատվավոր մրցանակ « Ոսկե արջ »։ Այս լուրի հայտարարության ժամանակ փառատոնի տնօրեն Դիտեր Կոսլիկն ասաց, որ «Մերիլ Սթրիփը փայլուն, եզակի դերասանուհի է, որը հեշտությամբ հավասարակշռում է դրամատիկ և կատակերգական դերերը»։
«Թվում է, որ Մերիլ Սթրիփը միանում է« Օսկարի »մրցավազքին, ամեն անգամ, երբ նա հայտնվում է [ցանկացած] ֆիլմում» Daily Mail Այսպես է սկսվում իր գրառումը Օգոստոս. Օսեյջ կոմսություն ֆիլմի մասին գրելիս։ ֆիլմի պրեմիերան տեղի է ունեցել 2013 թվականի սեպտեմբերին Տորոնտոյի միջազգային կինոփառատոնում, որտեղ Սթրիփի դերասանական աշխատանքը ավանդաբար շատ լավ ընդունվեց քննադատների կողմից։
«Դեպի անտառները» մյուզիքլում «Մերիլ Սթրիփ» կերպանավորեց կախարդի, Որը վերականգնելու համար իր նախկին գեղեցկությունը։ Դերը ստանալուց հետո, Սթրիփը խոստովանեց, որ ինքը խախտել է կախարդներ չխաղալու իր կանոնը, քանի որ շատ գայթակղիչ է գտել Մարշալի նախագիծը։ Հարցազրույցում նա ասաց. «Երբ ես 40 տարեկան էի, 1 տարվա ընթացքում ես առաջարկներ ստացա խաղալ կախարդի երեք անգամ, Եվ այլ ոչինչ։ ... Միայն կախարդների դեր ։ Ես մտածեցի. «Աստված, պետք է լինի մեկ այլ ճանապարհ»»։ Դերասանուհու կերպարանափոխումը նրան սովորականի պես գովեստներ բերեց կինոքննադատներից և «Օսկար» և «Ոսկե գլոբուս» անվանակարգերում:
2015-ին Սթրիփ- ը հայտնվեց Ռիկին և Ֆլեշը ֆիլմում- ում, որտեղ նա կրկին համագործակցեց ռեժիսոր Ջոնաթան Դեմմը հետ, Ֆիլմում Սթրիփը հայտնվեց շատ անսպասելի կերպարով, ռոք երաժիխտ որը անցյալում հրաժարվելով իր ընտանիքից իրականացրել է Ռոք աստղ դառնալու երազանքը։ ՝ Նրան ընձեռնվում է ևս հնարավորություն ՝ իր ընտանիքի հետ հաշտվելու համար, երբ նրա նախկին ամուսին Փիթը նրան առաջարկում է գնալ Ինդիանապոլիս՝ գեներալի աղջկան՝ Ջյուլիին օգնելու հաղթահարել ամուսնալուծությունից հետո առաջացած դժվարությունները։ Այս դերի համար դերասանուհին սովորեց կիթառ նվագել։ Այս ֆիլմը նաև երկրորդն է Սթրիփի կարիերայում, որտեղ նա նկարահանվել է դստեր `Մամի Գումմերի հետ։ Դերի համար դերասանուհուն ընգրկված էր «Ոսկե գլոբուս» -ի անվանակարգում։
2016-ի փետրվարին Սթրիփը Բեռլինի 66-րդ միջազգային կինոփառատոնի ժյուրիի անդամ էր։
2016-ի նրա միակ կինոնկարը կենսագրական Տրագիկոմեդիան էր Ֆլորենս Ֆոստեր Ջենկինսը։ Երաժշտական լսողության և ձայնի ամբողջական բացակայությամբ օպերային երգչուհու, ով երազում էր ելույթ ունենալ Քարնեգիի հոլ- ում։ Մերիլը առաջադրվեց «Ոսկե գլոբուս» և «ԲԱՖՏԱ» , ինչպես նաև «Օսկարի» 20-րդ անգամ ։ Նա «Ոսկե գլոբուս» մրցանակաբաշխությանը չի նվաճել կինոնկարի համար մրցանակը, բայց պարգևատրվել է մեկ այլ անվանակարգում ՝ Սեսիլյա Բ. Դե Միլլյա մրցանակին, կինոյում ունեցած մեծ ներդրման համար։
2017-ին Մերիլ Սթրիփը նկարահանվեց Սթիվեն Սփիլբերգի քաղաքական թրիլերում The Secret File- ը ՝ խաղալով Վաշինգտոն Փոստ t- ի գլխավոր հմբագիր Քեյ Գրեհեմը, որը Բեն Բրեդլիի հետ միասին ( Թոմ Հենքս ի կատարմամբ ) որոշում է հրապարակել սկանդալային փաստաթղթեր Վիետնամի պատերազմին ԱՄՆ ներգրավածության մասին, չնայած կառավարության կողմից սպառնալիքներին թերթերը փակելու մասին :Սթրիփի խաղն արժանացավ բարձր գնահատականների կինոքննադատների կողմից, մասնավորապես, Chris Nashavati- ը Entertainmemt Weekly- ից իր կատարումը անվանեց «վերջին տարիների ընթացքում լավագոյններից մեկը».Դերասանուհին ստացավ նոր անվանակարգեր «Օսկար» և «Ոսկե գլոբուս» սակայն երկու մրցանակները զիջեց Ֆրենսիս Մակդորմանին։
2018-ին Սթրիփ-ը նորից վերադարձավ Դոնայի կերպարով «Մամա միա! 2 » Ֆիլմում։ Նույն թվականին հաղորդվեց, որ Սթրիփը միացել է « Մեծ փոքր ստեր» հեռուստասերիալի դերասանական կազմին երկրորդ եթերաշրջանում։ Սերիալում Մերիլը մարմնավորել է Մերի Լուիզ Ռայթի դերը, որը անվանվել է հենց իր պատվին։ Դերասանուհին իր կարիերայում առաջին անգամ համաձայնել է նկարահանվել նախագծում ՝ առանց նույնիսկ սցենարը կարդալու։
2019-Սթրիփը մարմնավորեց Հորաքույր Մարչ-ին Փոքրիկ տիկիններ Այն Լուիսա Մեյ Էլքոթի՝ 1868 թվականին գրված համանուն վեպի լիամետրաժ էկրանավորումն է։ Ֆիլմը կինոքննադատների կողմից ստացել է դրական կարծիքներ, իսկ Ամերիկայի կինոարվեստի ինստիտուտը և «Time» ամսագիրն այն ներառել են 2019 թվականի լավագույն ֆիլմերի տասնյակում։ Կինոնկարը ստացել է նաև այնպիսի հեղինակավոր կինոմրցանակային անվանակարգեր, ինչպիսիք են «Ոսկե գլոբուսը» և «Critic's Choice Movie Awards»-ը։
Անձնական կյանքն և գործունեությունը կինոթատրոնից դուրս խմբագրել
Մերիլ Սթրիփը նշանված էր դերասան Ջոն Կասեյլի հետ 1976 թվականից մինչև նրա մահը թոքերի քաղցկեղից 1978-ի մարտին։ Նույն թվականին դերասանուհին ամուսնացավ քանդակագործ Դոն Համերի հետ, որի հետ նրանք ունեն չորս երեխա ՝ Հենրի «Հենք» Վուլֆ Համեր (ծնվ. Նոյեմբերի 13, 1979 թ.), Մերի Ուիլ «Մէմի» Համեր (ծնվ. Օգոստոսի 3-ին։ 1983), Գրեյս Ջեյն Համմեր (ծնվ. 1986 թ. Մայիսի 9-ին) և Լուիզա Ջակոբսոն Համմեր (ծնվել է 1991 թ. Հունիսի 12-ին)։ Մամին և Գրեյսը դերասանուհիներ են, Հանկը երաժիշտ է, որը կատարում է Անրի Վոլֆի անվան տակ ։
Ստրիպը դերասանուհի Բիլի Լորդեսի կնքամայրն է։
2001-ին Մերիլ Սթրիփը,Լիամ Նիսոնի հետ միասին, Նոբելյան համերգի հաղորդավարն էր։ 2010-ին դերասանուհին ներառվեց Ամերիկայի արվեստի և գրականության ակադեմիայի կազմ։ և արժանացավ Հարվարդի համալսարանի Արվեստի պատմության դոկտորի պատվավոր կոչմանը ։ Բացի այդ, Մերիլ Սթրիփը Կանանց պատմության ազգային թանգարանի խոսնակն է, որի մեջ նա ներդրել է զգալի գումար և որտեղ նա անցկացրել է բազմաթիվ միջոցառումներ ։
Ֆիլմագրություն խմբագրել
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Internet Broadway Database — 2000.
- ↑ 2,0 2,1 Discogs — 2000.
- ↑ 3,0 3,1 filmportal.de — 2005.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 The International Who's Who of Women 2006 — Routledge, 2005. — ISBN 978-1-85743-325-8
- ↑ http://www.imdb.com/name/nm0000658/bio?ref_=nm_ov_bio_sm#spouse
- ↑ http://www.theatreworldawards.org/past-recipients.html
- ↑ https://www.senate.gov/pagelayout/reference/two_column_table/Presidential_Medal_of_Freedom_Recipients.htm
- ↑ http://blixen.dk/stuerne-bygningen/rungstedlundfonden/
- ↑ https://www.harvard.edu/on-campus/commencement/honorary-degrees
- ↑ https://www.diariodecultura.com.ar/cine-y-artes-visuales/meryl-streep-gano-el-premio-princesa-de-asturias-de-las-artes/
- ↑ Meryl Streep, Premio Princesa de Asturias de las Artes — 1980.
- ↑ «Jean Arthur». Who's Dated Who?. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 13-ին.
- ↑ «Home». Yale School of Drama (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 13-ին.
- ↑ «Meryl Streep voicing a role in Wes Anderson's 'Fantastic Mr. Fox'». Entertainment Weekly. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ մայիսի 15-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մերիլ Սթրիփ» հոդվածին։ |