Վիքիպեդիա

Սելին Դիոն

Սելին Դիոնը (անգլերեն՝ Celine Dion, մարտի 30, 1968(1968-03-30), Charlemagne, L'Assomption, Lanaudière, Քվեբեկ, Կանադա), կանադացի երգչուհի է։ Ծնվել է Կանադայի Քվեբեկ նահանգում՝ Շեյլմենում (Charlemagne)։ 1990 թվականին անգլերենով ձայնագրել է Unison ալբոմը։ 1988 թվականին Սելին Դիոնը հաղթել է Յամահայի համաշխարհային երգի մրցույթում (Yamaha World Popular Song Festival), իսկ 1988 թվականին Եվրատեսիլ երգի մրցույթում (Eurovision Song Contest): Չնայած ունեցած մեծ հաջողություններին՝ Սելին Դիոնը 1999 թվականից սկսած իր ժամանակն ավելի շատ ծախսում է ընտանիքի և ամուսնու վրա, որը տառապում էր քաղցկեղով։ Երաժշտության ասպարեզ կրկին վերադառնում է 2002 թվականին։

Սելին Դիոն
Հիմնական տվյալներ
Բնօրինակ անունCeline Dion
Ի ծնե անունCéline Marie Claudette Dion
Ծնվել էմարտի 30, 1968(1968-03-30) (56 տարեկան)
Charlemagne, L'Assomption, Lanaudière, Քվեբեկ, Կանադա
Երկիր Կանադա
Ժանրերփոփ, EDM, ռոք, adult contemporary music, դենս փոփ, փոփ ռոք, սոֆթ ռոք և շանսոն
Մասնագիտություներգչուհի և կոմպոզիտոր
Երգչաձայնսոպրանո
Գործիքներվոկալ
ԼեյբլColumbia Records, 550 Music?, Epic Records, CBS Records International?, Legacy, Sony Music Canada? և Sony-BMG?
ԱմուսինՌենե Անժելիլ
Պարգևներ
Էլիզաբեթ II թագուհու ոսկե հոբելյանի մեդալ Եղիսաբեթ II թագուհու ադամանդե հոբելյանական մեդալ Արվեստների և գրականության շքանշանի ասպետ Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ Կանադայի շքանշանի կոմպանիոն Կանադայի շքանշան Քվեբեկի Ազգային շքանշանի սպա[1]

Գեյմինգի փառքի սրահ

Լավալի համալսարանի պատվավոր դոկտոր

[2]

Կանադայի Փառքի ծառուղի

Հոլիվուդյան փառքի ծառուղու աստղ

Billboard Music Award for Icon?

Chopard Diamond award?

honorary doctor of the Berklee College of Music?

[3] National Order of Quebec Order of La Pléiade

Ամերիկյան երաժշտական մրցանակ լավագույն փոփ/ռոք երգչուհու համար

American Music Award for Favorite Adult Contemporary Artist?

Arion Music Awards?

Բեմբի

Banff World Media Festival?

Grammy Award for Best Pop Performance by a Duo or Group with Vocals?

Գրեմմի տարվա ալբոմի համար

Blockbuster Entertainment Awards?

«Գրեմմի» մրցանակ կնոջ լավագույն փոփ վոկալ կատարման համար

 և

Գրեմմի տարվա ձայնագրության համար

Կայքcelinedion.com
Ստորագրություն
Ստորագրություն
 Céline Dion Վիքիպահեստում

Սելին Դիոնի երգերը կանադացի երգչի ամենաշատ վաճառքն ունեցող երգերից են։ ԱՄՆ-ում ամենամեծ վաճառքն ունեցող կին երգիչն է և միակ կին երգիչը, որի երկու սինգլները Միացյալ թագավորությունում վաճառվել են ավելի քան 1 միլիոն օրինակով։ 1995 թվականին նրա D'eux ալբոմը դարձել է բոլոր ժամանակների ամենամեծ վաճառքն ունեցող ֆրանսալեզու ալբոմը։ Ամբողջ աշխարհում նրա ալբոմների 175 միլիոն վաճառքից հետո 2004 թվականին Սելին Դիոնը ներկայացվել է Chopard Diamond Award և World Music Awards մրցանակաբաշխություններին` որպես ամենաշատ վաճառքն ունեցող երգչուհի։ Ըստ Sony Music Entertainment-ի Սելին Դիոնի ալբոմները ամբողջ աշխարհում վաճառվել են շուրջ 200 միլիոն օրինակով։

Կենսագրություն և կարիերա

խմբագրել

Մանկություն և կարիերայի սկիզբ

խմբագրել

Ադեմար Դիոնի և Թերեզա Թանգեի (երկուսն էլ ֆրանս-կանադական ծագումով) 14 երեխաներից ամենակրտսերը՝ Սելին Դիոնը մեծացել է հռոմեա-կաթոլիկական աղքատ[4], բայց, ինչպես ինքն է ասում, երջանիկ ընտանիքում, Շառլեմանում (այժմ՝ թաղամաս Մոնրեալի արևմտյան ծայրամասում)[5][6]։ Երաժշտությունը միշտ այդ ընտանիքի մասն է կազմել (Դիոնին անվանել են «Céline» երգի պատվին, որը ֆրանսիացի երգիչ Յուգ Օֆրեն ձայնագրել էր նրա ծնունդից երկու տարի առաջ)[7]։

1973 թվականի օգոստոսի 13-ին հնգամյա Սելինն առաջին անգամ հրապարակային ելույթ ունեցավ եղբոր՝ Միշելի հարսանիքին՝ կատարելով Քրիստին Շարբոնոյի «Du fil des aiguilles et du coton» երգը։ Արդյունքում նա սկսեց երգել իր քույրերի ու եղբայրների հետ՝ ծնողների փոքրիկ «Le Vieux Baril» ֆորտեպիանո-բարում։ Վաղ տարիքից Դիոնը երազում էր երգչուհի դառնալ[8]։ 1994 թվականին People ամսագրին տրված հարցազրույցում նա հիշում է. «Ես կարոտում էի իմ տունն ու ընտանիքը, սակայն ես չեմ զղջում, որ կորցրել եմ պատանեկությունս։ Ես մի երազանք ունեի. ուզում էի երգչուհի դառնալ»[9]։

12 տարեկանում Դիոնը մոր և եղբոր՝ Ժակի հետ, հորինում է իր առաջին երգը՝ «Ce n’était qu’un rêve» («Դա միայն երազ էր»)[6]։ Նրա եղբայրը՝ Միշել Դոնդալինժ Դիոնը, ձայնագրությունն ուղարկեց երաժշտական մենեջեր Ռենե Անժելիլին, որի անունը նա գտավ Ժանետ Ռենոյի ալբոմի հակառակ երեսին[10]։ Անժելիլը, Սելինի ձայնից անչափ տպավորվելով, որոշեց նրան աստղ դարձնել[6]։ 1981 թվականին նա գրավ դրեց իր բնակարանը, որպեսզի ֆինանսավորի Սելինի առաջին ձայնագրությունը La voix du bon Dieu («Աստծո ձայնը»), որն ավելի ուշ դարձավ տեղի համար մեկ հիթը և անմիջապես Դիոնին դարձրեց Քվեբեկի աստղ։ Նա հայտնի դարձավ աշխարհի նաև այլ մասերում, երբ 1982 թվականին Տոկիոյում (Ճապոնիա) մասնակցեց Yamaha երաժշտական փառատոնին և ստացավ «Լավագույն կատարող» մրցանակը, ինչպես նաև՝ ոսկե շքանշան լավագույն երգի՝ «Tellement j’ai d’amour pour toi» («Իմ մեջ այնքան սեր կա») համար[10]։

1983 թվականին, դառնալով Ֆրանսիայում ոսկե սկավառակի արժանացած կանադական առաջին կատարողը («D’amour ou d’amitié»՝ «Սեր կամ ընկերություն» երգի համար), Դիոնը ստացավ նաև մի քանի «Ֆելիքս» մրցանակ, այդ թվում՝ «Լավագույն կատարող» և «Տարվա հայտնություն» մրցանակները[10][11]։ Եվրոպայում, Ասիայում և Ավստրալիայում Դիոնին հետագա հաջողություն բերեց հաղթանակը երգի միջազգային «Եվրատեսիլ 1988» փառատոնում՝ Դուբլինում (Իռլանդիա), որտեղ նա ներկայացրեց Շվեյցարիան՝ «Ne partez pas sans moi» («Չհեռանաք առանց ինձ») երգով[12]։ Բայց և այնպես, ամերիկյան հաջողությունը դեռ առջևում էր, նաև այն պատճառով, որ նա բացառապես ֆրանսալեզու կատարող էր[13]։ Տասնութ տարեկանում, տեսնելով Մայքլ Ջեքսոնի ելույթը, Դիոնը հայտարարեց Անժելինին, որ ուզում է աստղ դառնալ՝ Ջեքսոնի պես[14]։ Վստահ լինելով Դիոնի տաղանդի հարցում՝ Անժելիլն, այնուամենայնիվ, հասկացավ, որ համաշխարհային կոմերցիոն հաջողության հասնելու համար պետք է փոխել նրա կերպարը[6]։ Դիոնը որոշ ժամանակ անհետացավ բեմից՝ այդ ընթացքում արտաքինը բարելավելու համար ստոմատոլոգիական վիրահատություն տանելով, իսկ անգլերենը կատարելագործելու նպատակով 1989 թվականին ընդունվեց Բերլիցի դպրոցը[15]։

1989 թվականին Incognito ալբոմի պաշտպանությանն ուղղված շրջագայության ժամանակ Դիոնը կորցրեց ձայնը։ Օտորինոլարինգոլոգ Ուիլյամ Գուլդը[16][17] խորհուրդ տվեց կամ վիրահատել ձայնալարերը, կամ երեք շաբաթվա ընթացքում ընդհանրապես չօգտագործել դրանք[16]։ Դիոնն ընտրեց երկրորդը և սկսեց վոկալի դասեր վերցնել Ուիլյամ Ռայլիից[16][17], քանի որ, ըստ Գուլդի և Ռայլիի, նա սխալ էր օգտագործում իր ձայնալարերը[16][17]։

1990-1992: Unison, Dion chante Plamondon և Celine Dion

խմբագրել

1990 թվականին, անգլերենը յուրացնելուց հետո, տեղի ունեցավ Դիոնի դեբյուտն անգլալեզու շուկայում՝ Unison ալբոմով, որի գլխավոր սինգլը սկզբնապես ձայնագրվել էր Լորա Բրենիգանի կողմից[10]։ Սելինն ընդունեց մի շարք անվանի երաժիշտների օգնությունը, այդ թվում և Վիտո Լուպրանոյի և կանադացի պրոդյուսեր Դևիդ Ֆոստերի[18]։ Unison-ը քննադատների կողմից լավ գնահատականի արժանացավ. Ջիմ Ֆարբերը Entertainment Weekly-ից գրեց, որ Դիոնի վոկալային մասը կատարված է «ճաշակով և առանց ավելորդ զարդարանքի»[19], Սթիվեն Էրլյուինը Allmusic-ից ալբոմն անվանեց «հիասքանչ և նրբաճաշակ ամերիկյան դեբյուտ»[20]։ Ալբոմում ընդգրկված էին «(If There Was) Any Other Way» («(Եթե միայն...) ցանկացած այլ ուղի»), «The Last to Know» («Իմանալ վերջինը»), «Unison» («Ունիսոն») և «Where Does My Heart Beat Now» («Որտեղ իմ սիրտն է այժմ բաբախում») սինգլները։ Վերջինս դարձավ նրա առաջին սինգլը, որն ընդգրկվեց ամերիկյան Billboard Hot 100 աղյուսակում՝ գրավելով 4-րդ տեղը։ Ալբոմը հաստատեց Դիոնին՝ որպես ԱՄՆ-ի և ամբողջ եվրոպական ու ասիական մայրցամաքի աճող երգչուհի։

1991 թվականին Սելինը «Փոթորիկ անապատում» օպերացիային մասնակցած ամերիկյան զորքերին նվիրված «Voices That Care» երգի մեներգչուհին էր։ Դիոնին իրական միջազգային ճանաչում բերեց 1991 թվականին[21] «Գեղեցկուհին և հրեշը» մուլտֆիլմի գլխավոր սաունդթրեքի դուետի ձայնագրությունը Պիբո Բրայսոնի հետ[21]։ Լինելով և՛ քննադատական, և՛ կոմերցիոն հիթ՝ երգը դարձավ նրա երկրորդ սինգլը ամերիկյան թոփ-10-ում՝ բերելով նրան «Օսկար»՝ ֆիլմի լավագույն երգի և «Գրեմմի»՝ դուետով լավագույն փոփ-կատարման համար[22][23]։ «Գեղեցկուհին և հրեշը» սինգլը Դիոնն ընդգրկեց 1992 թվականին իր պատվին անվանակոչված ալբոմում։ Սինգլի հաջողության և Ֆոստերի ու Դայան Ուորենի հետ համագործակցության շնորհիվ, ալբոմը նույնքան լավ ընդունվեց, որքան Unison-ը։ Չափավոր հաջողության հասավ «If You Asked Me To» («Եթե դու ինձ խնդրեիր») սինգլը՝ «Արտոնագիր և Սպանություն» ֆիլմից Պատտի Լաբելի երգի սեփական տարբերակը, որն ամերիկյան Billboard Hot 100 աղյուսակում գրավեց 4-րդ տեղը, ինչպես նաև՝ «Love Can Move Mountains» («Սերը կարող է սարեր շրջել») և «Nothing Broken But My Heart» («Ոչինչ չի կոտրվել, բացի իմ սրտից») սինգլները։

Նույն՝ 1991 թվականին Դիոնը թողարկեց Dion chante Plamondon ֆրանսալեզու ալբոմը, որը կազմված էր հիմնականում արդեն հայտնի երգերի սեփական կատարումներից, սակայն ընդգրկում էր նաև չորս նոր երգ՝ «Des mots qui sonnent», «Je danse dans ma tête», «Quelqu’un que j’aime, quelqu’un qui m’aime» և «L’amour existe encore»: Սկզբնապես ալբոմը թողարկվեց Կանադայում և Ֆրանսիայում՝ 1991-1992 թվականներին, սակայն 1994 թվականին իրականացավ նաև միջազգային թողարկումը։ Այսպիսով, այն դարձավ Սելին Դիոնի առաջին միջազգային ֆրանսիական ալբոմը։ «Un garçon pas comme les autres (Ziggy)» սինգլը հիթ դարձավ Ֆրանսիայում՝ գրավելով 2-րդ տեղը և դառնալով ոսկե հիթ։ Քվեբեկում հենց թողարկման օրը ալբոմն արժանացավ «ոսկե» տիտղոսի։

1992 թվականին «Unison», «Céline Dion» ալբոմներն ու ելույթները Դիոնին գերաստղի ճանաչում բերեցին Հյուսիսային Ամերիկայում։ Նա հասավ իր գլխավոր նպատակներից մեկին՝ ամրապնդվեց անգլալեզու շուկայում և փառքի հասավ[13]։ Սակայն ԱՄՆ-ում հռչակի վերելքի ճանապարհին նրա կանադա-ֆրանսիացի երկրպագուներն սկսեցին քննադատել երգչուհուն՝ իրենց իբր արհամարհելու համար[22][24]։ Ավելի ուշ նա վերադարձրեց իր ֆանատների բարեհաճությունը, երբ, «Տարվա անգլիացի արվեստագետ» անվանակարգում «Ֆելիքս» մրցանակի արժանանալով, հրապարակայնորեն հրաժարվեց դրանից։ Նա հայտարարեց, որ միշտ եղել է և կլինի ֆրանսիացի, այլ ոչ անգլիացի երգչուհի[15][25]։ Բացի կոմերցիոն հաջողությունից, Դիոնի կյանքում տեղի ունեցան նաև անձնական փոփոխություններ. Անժելիլիը, որը մեծ էր նրանից քսանվեց տարով, երգչուհու մենեջերը լինելուց բացի դարձավ նաև նրա սիրեկանը։ Այնուամենայնիվ, նրանք իրենց հարաբերությունները գաղտնի էին պահում՝ վախենալով հասարակության բացասական վերաբերմունքից[26]։

1993 թվականին Դիոնը հայտարարեց իր մենեջերի հանդեպ ունեցած զգացմունքների մասին՝ իր երրորդ անգլալեզու The Colour of My Love ալբոմի ընծայականում նրան «իր սիրո գույնը» անվանելով։ Սակայն, փոխանակ նրանց հարաբերությունները քննադատելու, ինչից և Դիոնը վախենում էր, երկրպագուներն ընդունեցին զույգին[27]։ Վերջիվերջո, Անժելիլն ու Դիոնն ամուսնացան՝ 1994 թվականի դեկտեմբերին մի արտասովոր հարսանեկան արարողություն կազմակերպելով, որն ուղիղ եթերով ցուցադրվեց կանադական հեռուստատեսությամբ։

Քանի որ ալբոմը նվիրված էր մենեջերին, ալբոմի մոտիվը սերն էր և ռոմանտիկան[28]։ Այն դարձավ նրա ամենահաջող ձայնագրություններից մեկն այդ պահի դրությամբ. վաճառվեց ավելի քան վեց միլիոն նմուշ ԱՄՆ-ում և երկու միլիոն՝ Կանադայում, իսկ շատ երկրներում այն զբաղեցրեց աղյուսակների առաջին տեղերը։ «The Power of Love» («Սիրո ուժը») սինգլը՝ Ջենիֆեր Ռաշի 1985 թվականի հիթի փոփոխված տարբերակը, ԱՄՆ-ում, Կանադայում և Ավստրալիայում զբաղեցրեց աղյուսակների առաջին տեղերը՝ դառնալով Դիոնի ամենաճանաչված հիթը, մինչև նրա՝ 1990-ականներին կարիերայի նոր բարձունքներին հասնելը[13]։ «When I Fall in Love» («Երբ ես սիրահարվում եմ») սինգլը՝ Կլեյվ Գրիֆինի հետ դուետով, ԱՄՆ-ում և Կանադայում որոշակի հաջողության հասնելով, ներկայացվեց երկու «Գրեմմի» մրցանակի՝ ստանալով մեկը։ The Colour of My Love-ը նույնպես դարձավ Դիոնի առաջին հիթը Եվրոպայում, մասնավորապես Մեծ Բրիտանիայում։ Ե՛վ ալբոմը, և՛ «Think Twice» սինգլը հինգ շաբաթ անընդմեջ միաժամանակ զբաղեցնում էին բրիտանական աղյուսակների գագաթները։ «Think Twice»-ը, որը յոթ շաբաթ շարունակ առաջին տեղում էր, վերջիվերջո դարձավ երգչուհու չորրորդ սինգլը, որի օրինակները Մեծ Բրիտանիայում վաճառվեց ավելի քան մեկ միլիոն թվաքանակով, իսկ ալբոմը, երկու միլիոն նմուշով վաճառվելու արդյունքում հինգ անգամ դարձավ պլատինե[29][30]։

Դիոնն իր ֆրանսիական արմատներին հարազատ մնալով՝ յուրաքանչյուր անգլիական ալբոմի թողարկման արանքում շարունակում էր մի շարք ֆրանսալեզու ձայնագրություններ թողարկել[31]։ Որպես կանոն, դրանք ավելի մեծ հաջողություն էին ունենում, քան նրա անգլերեն լեզվով աշխատանքները[24]։ Նա թողարկեց «À l’Olympia» համերգային ալբոմը՝ ձայնագրված փարիզյան «Օլիմպիայում» համերգներից մեկի ժամանակ՝ 1994 թվականին։ Ալբոմում ընդգրկված էր մեկ գովազդային սինգլ՝ «Calling You»-ի համերգային տարբերակը, որը ֆրանսիական աղյուսակում 75-րդ տեղն էր գրավել։ Նա ձայնագրեց նաև «Petit Papa Noël»-ի երկլեզու տարբերակը՝ «Էլվինը և բուրունդուկները» խմբի հետ, 1994 թվականին, A Very Merry Chipmunk («Շատ ուրախ բուրունդուկ») տոնական ալբոմի համար։ D’eux-ը (ԱՄՆ-ում հայտնի նաև որպես «ֆրանսիական ալբոմ») թողարկվեց 1995 թվականին և դարձավ բոլոր ժամանակների ամենավաճառվող ֆրանսալեզու ալբոմը[31]։ Ալբոմի պրոդյուսերը Ժան-Ժակ Գոլդմանն էր, և ալբոմը հսկայական հաջողություն ունեցավ իր «Pour que tu m’aimes encore» և «Je sais pas» սինգլներով։ «Pour que tu m’aimes encore»-ը Ֆրանսիայում նվաճեց առաջին հորիզոնականը և բարձունքում մնաց տասներկու շաբաթ[32]։ Ավելի ուշ Ֆրանսիայում այն դարձավ պլատինե[33]։ Մեծ Բրիտանիայում և Իռլանդիայում սինգլն ընդգրկվեց թոփ-10-ում, որը ֆրանսիական երգի համար բացառիկ նվաճում էր։ Ալբոմի երկրորդ սինգլը՝ «Je sais pas»-ը, նույնպես հասավ առաջին հորիզանականին և Ֆրանսիայում դարձավ արծաթե։ Այդ երգերը վերածվեցին «If That’s What It Takes» և «I Don’t Know» սինգլների՝ Դիոնի հերթական՝ Falling into You անգլիալեզու ալբոմում։

Մինչ քննադատական արձագանքները տատանվում էին, Դիոնի դիրքերը միջազգային աղյուսակներում ավելի ու ավելի էին ամրապնդվում, իսկ 1996 թվականին նա արժանացավ World Music Awards մրցանակի՝ որպես երրորդ անգամ «աշխարհում ամենաշատ վաճառվող տարվա երգչուհի»։ 1990-ական թվականների կեսերին Դիոնը հաստատվեց որպես աշխարհում ամենաշատ վաճառվող երգչուհիներից մեկը[34]։

1996-1999: Falling into You, Let’s Talk About Love և S’il suffisait d’aimer

խմբագրել
 
Սելին Դիոնի աստղը հոլիվուդյան «Փառքի ծառուղում»

1996 թվականին արդեն ճանաչման գագաթնակետին հասած Սելին Դիոնը[26] թողարկեց իր չորրորդ անգլերեն ալբոմը՝ Falling into You վերնագրով։ Ավելի մեծ լսարան գրավելու նպատակով, ալբոմը համադրել էր բազմաթիվ տարրեր, այնպիսիք, ինչպիսիք են՝ նվագախմբային բարդ հնչյուններ, աֆրիկյան երգեցողություն և երաժշտական էֆեկտներ։ Բացի այդ, այնպիսի գործիքներ, ինչպիսիք են ջութակը, իսպանական կիթառը, տրոմբոնը, կավակինոն և սաքսոֆոնը, ստեղծեցին նոր հնչողություն[35]։ Ազդանշաններն ընդգրկեցին բազմաթիվ երաժշտական ոճեր։ Խորագրային՝ «Falling into You» թրեքում և «River Deep, Mountain High»-ում (Թինա Թըրների երգի քովերը) օգտագործվել են հարվածային գործիքներ, «It’s All Coming Back to Me Now» (Ջիմ Շտեյնմանի երգի ռիմեյքը) և Էրիկ Կարմենի «All By Myself» երգի ռիմեյքը պահպանել են թեթև ռոքային մթնոլորտը՝ համադրվելով դաշնամուրային դասական հնչյունների հետ, իսկ «Because You Loved Me» համար մեկ սինգլը, որ գրել էր Դայան Ուորենը, դարձավ բալլադ, որը թեմա հանդիսացավ «Սրտին մոտ» ֆիլմի համար[34]։

Falling into You-ն Դիոնի կարիերայի ընթացքում լավագույն արձագանքներն ստացավ, չնայած Դեն Լերոյը գրում էր, որ այն շատ չի տարբերվում երգչուհու նախկին աշխատանքներից[36], իսկ Սթիվեն Հոլդենը «Նյու Յորք Թայմս»-ից և Նատալի Նիքոլսը Los Angeles Times-ից գրեցին, որ ալբոմը շաբլոնային է[37][38], այլ քննադատներ, ինչպիսիք են Չակ Էդդին Entertainment Weekly-ից, Սթիվեն Թոմաս Էրլյուինը AMG-ից և Դանիել Դուրհոլցն ալբոմն անվանեցին «համոզիչ», «կրքոտ», «ոճային», «էլեգանտ» և «զարմանալիորեն լավ մտածված»[35][39]։ «Falling into You»-ն դարձավ քննադատական և կոմերցիոն առումով Դիոնի ամենահաջողված ալբոմը. այն շատ երկրներում գլխավորեց աղյուսակները և դարձավ բոլոր ժամանակների ամենավաճառվող ալբոմներից մեկը[40]։ ԱՄՆ-ում ալբոմը դարձավ համար մեկը[41] և, ավելի ուշ, 11 միլիոն նմուշի վաճառք ապահովելով՝ 11 անգամ դարձավ պլատինե[42]։ Կանադայում, 1 միլիոն նմուշի վաճառքից հետո ալբոմը դարձավ ադամանդե[43]։ Ֆոնոգրամներ արտադրողնեի միջազգային ֆեդերացիան Falling into You-ն արտոնագրեց որպես իննանգամյա պլատինե պարգև, որին պատմության մեջ ընդամենը երկու ալբոմ էին արժանացել, որոնցից մեկը Դիոնի «Let’s Talk About Love»-ն էր[44]։ Ալբոմն արժանացավ նաև երկու «Գրեմմիի»՝ որպես լավագույն փոփ-ալբոմ և որպես տարվա լավագույն ալբոմ[45]։ Դիոնի հեղինակությունը համաշխարհային ասպարեզում է՛լ ավելի բարձրացավ, երբ նրան առաջարկվեց կատարել «The Power of the Dream» երգը 1996 թվականի օլիմպիական խաղերի բացման արարողությանը Ատլանտայում[46]։ 1996 թվականի մարտին Դիոնը «Falling into You» ալբոմի աջակցությանն ուղղված շրջագայություն կազմակերպեց՝ աշխարհով մեկ համերգներ տալով։

1997 թվականին Դիոնը թողարկեց Let’s Talk About Love ալբոմը, որը ներկայացվեց որպես «Falling into You»-ի[47] շարունակություն։ Ձայնագրության գործընթացում, որն անցկացվում էր Լոնդոնում, Նյու-Յորքում և Լոս-Անջելեսում, ներգրավվեցին հատուկ հյուրեր, ինչպիսիք են՝ Բարբրա Ստրեյզանդը՝ «Tell Him»-ի համար, Բի Ջիզը՝ «Immortality»-ի համար, Լուչիանո Պավարոտտին՝ «I Hate You Then I Love You»-ի համար[26][48], ինչպես նաև Քերոլ Քինգը, Ջորջ Մարթինը, Բրայան Ադամսը և ճամայկացի երգչուհի Դիանա Քինգը, որը ռեգիի երանգ հաղորդեց «Treat Her Like a Lady» երգին[49]։ Ինչպես Falling into You-ն, Let’s Talk About Love-ը նույնպես Դիոնին մեծ հաջողություն բերեց՝ դառնալով համար մեկն աշխարհում, Դիոնի կարիերայի ընթացքում ամենարագ վաճառվող ալբոմը և նվաճելով պլատինե ստատուս վաճառքի 24 գոտիներում[50]։ ԱՄՆ-ում ալբոմը յոթ շաբաթվա ընթացքում գրավեց աղյուսակի առաջին հորիզոնականը[51], իսկ ավելի ուշ, 10 միլիոն նմուշի վաճառքի արդյունքում 10 անգամ դարձավ պլատինե[52]։ Կանադայում առաջին իսկ շաբաթում վաճառվեց ալբոմի 230 212 օրինակ, ինչը մինչև այժմ ռեկորդային է մնում[53]։ Վերջնական արդյունքում, մեկ միլիոն օրինակի վաճառքից հետո ալբոմը Կանադայում դարձավ ադամանդե[54][55]։ Ալբոմի ամենահաջողակ սինգլը դարձավ «My Heart Will Go On» բալլադը, որի հեղինակներն էին Ջեյմս Հորներն ու Ուիլ Ջենինգսը, իսկ պրոդյուսերները՝ Հորներն ու Ուոլտեր Աֆանասևը[45]։ «Տիտանիկ» ֆիլմի համար որպես սիրային թեմա ծառայելով՝ երգը գլխավորեց աշխարհի բոլոր աղյուսակները՝ դառնալով ամենաճանաչվածն աշխարհում[56], ստանալով «Օսկար» և «Ոսկե գլոբուս»՝ որպես ֆիլմի համար լավագույն երգ[57]։ Երգը Դիոնին բերեց նաև երկու «Գրեմմի» մրցանակ՝ որպես «լավագույն կանացի վոկալ փոփ-կատարում» և «տարվա ձայնագրություն» (երգն ինքը ստացել է չորս մրցանակ, բայց երկուսը շնորհվել է երգի հեղինակներին)[58]։ «My Heart Will Go On»-ը և «Think Twice»-ը Դիոնին դարձրին Մեծ Բրիտանիայում միակ երգչուհի, որի երկու սինգլները վաճառվել են միլիոն անգամ[59]։ «Let’s Talk About Love» ալբոմի աջակցության նպատակով Դիոնը համերգային շրջագայություն կազմակերպեց[60]։

1990-ականները Դիոնն ավարտեց չափազանց հաջողված ևս երեք ալբոմով՝ These Are Special Times (1998) Ծննդյան տոներին տոներին նվիրված ալբոմը, ֆրանսալեզու S’il suffisait d’aimer ալբոմը և All the Way… A Decade of Song (1999) հավաքածուն[61]։ These Are Special Times-ի ստեղծման ընթացքում Դիոնն սկսեց ավելի ակտիվ մասնակցել ձայնագրման գործին։ Նա Ռիկ Ուեյքի և Պիտեր Զիզոյի հետ ձայնագրեց «Don’t Save It All For Christmas Day» երգը[62]։ Այս ալբոմն առավելագույնս ենթարկված է դասական ազդեցության. նվագախմբային դաշնակումներն առկա են բացառապես բոլոր թրեքներում[63]։ «I’m Your Angel» դուետը Ռ. Քելլիի հետ դարձավ Դիոնի չորրորդ լավագույն ամերիկյան սինգլը և ևս մեկ համաշխարհային հիթ։ All the Way… A Decade of Song-ը ներառեց նրա ամենահաջող հիթերը՝ յոթ նոր երգերի համադրությամբ, այդ թվում՝ վերնագրային «That’s the Way It Is» երգը՝ Ռոբերտա Ֆլեքի երգի քովերը և «All the Way» սինգլը՝ Ֆրենկ Սինատրայի հետ դուետով[27]։ Ալբոմը մեծ ճանաչում ստացավ ամբաղջ աշխարհում՝ երեք ամսվա ընթացքում դառնալով համար մեկն ԱՄՆ-ում և 7 անգամ դառնալով պլատինե՝ 7 միլիոն օրինակ վաճառքից հետո[41][64]։ All the Way… A Decade of Song-ը գլխավորեց աղյուսակները նաև Մեծ Բրիտանիայում[65], Կանադայում[66] և Ավստրալիայում[67]։ 1990-ականների նրա վերջին ֆրանսալեզու ալբոմը՝ S’il suffisait d’aimer, մեծ հաջողություն ունեցավ՝ առաջնային դիրքեր գրավելով բոլոր ֆրանսալեզու երկրներում, այդ թվում՝ Ֆրանսիայում[68], Շվեյցարիայում[69], բելգիական Վալոնիայում[70] և Կանադայում[66]։ Ֆրանսիայում ալբոմը դարձավ պլատինե՝ 1,5 միլիոն օրինակ վաճառքից հետո[71]։ 1990-ականների վերջերին Սելին Դիոնն արդեն 100 միլիոն ալբոմ էր վաճառել ամբողջ աշխարհում և ստացել բազմաթիվ բնագավառային մրցանակներ[72]։ Նրա հեղինակությունը, որպես մեծագույն պոպ-երգչուհի, է՛լ ավելի ամրապնդվեց, երբ նրան 1998 թվականին առաջարկեցին ելույթ ունենալ Divas Live-ում VH1-ում գերաստղեր Արետա Ֆրանկլինի, Գլորիա Էստեֆանի, Շանիա Թվենի և Մրայա Քերիի հետ[73]։ Նույն տարում նա արժանացավ իր հայրենի երկրի բարձրագույն պարգևներից երկուսին՝ «ժամանակակից երաժշտության բնագավառում խոշորագույն ներդրման համար Կանադայի շքանշան»[74][75] և «Քվեբեկի ազգային շքանշան»[76]։ Մեկ տարի անց նա ներկայացվեց կանադական Փառքի սրահում և կանադական Փառքի ծառուղում աստղի արժանացավ[77]։

2000-2003, ընդմիջում, A New Day Has Come, One Heart և 1 fille & 4 types

խմբագրել

1990-ական թվականներին տասներեք ալբոմ թողարկելուց հետո, Դիոնը հայտարարեց, որ իրեն պետք է հանգստանալ, ազատվել համընդհանուր ուշադրությունից և վայելել կյանքը[5][78]։ Անժելիլի մոտ կերակրափողի ուռուցքի ախտորոշումը նույնպես դրդեց նրան ժամանակավոր դադարի[79]։ Սակայն այդ դադարի ընթացքում էլ Դիոնին չհաջողվեց խուսափել ուշադրությունից։ 2000 թվականին National Enquirer-ը երգչուհու մասին ստահոդ լուրեր տարածեց։ Ամսագիրը կեղծել էր Դիոնի խոսքերը՝ հրապարակելով երգչուհու լուսանկարն ամուսնու հետ «Celine - 'I’m Pregnant With Twins!'» («Սելին. «Ես երկվորյակի եմ սպասում») վերնագրով[80]։ Դիոնը ավելի քան 20 միլիոն դոլարի դատական հայց ներկայացրեց ամսագրի դեմ[81]։ Enquirer-ի խմբագիրները հաջորդ համարում հրապարակեցին իրենց խորին ափսոսանքն ու լիովին հերքեցին սուտ լուրը՝ գումարը նվիրաբերելով ամերիկյան օնկոլոգիական ընկերությանը՝ Դիոնի և նրա ամուսնու պատվին։ Դեպքից մեկ տարի անց, անպտղության դեմ բուժվելուց հետո, 2001 թվականի հունվարի 25-ին, Ֆլորիդայում,Դիոնը լույս աշխարհ բերեց որդուն՝ Ռենե-Չարլզ Դիոն Անժելիլին[82][83]։ 2001 թվականի սեպտեմբերի 11-ի ահաբեկչությունից հետո Դիոնը վերադարձավ բեմ և «America: A Tribute to Heroes» («Ամերիկա. տուրք հերոսներին») բարեգործական համերգի ժամանակ հեռուստաեթերով կատարեց «God Bless America» («Տե՛ր, օրհնի՛ր Ամերիկան») երգը։ Չակ Թեյլորը Billboard-ից գրեց. «Ելույթը...հիշեցնում է, թե ինչն է նրան դարձրել ժամանակի ամենաճանաչված վոկալիստներից մեկը. հոգին տակնուվրա անող զգացմունքներն արտահայտելու ունակությունը[84]. Այդ երգը հուզիչ և ի վերուստ տրված երաժշտական խոհ է, որ հաղորդվում է մեզ և դեռևս ելք որոնում իրավիճակը հաղթահարելու համար»։ 2003 թվականին Դիոնը կրկին կատարեց երգը Սուպեր Բոուլ XXXVII-ից առաջ Սան Դիեգոյում[85]։

2001 թվականի դեկտեմբերին Դիոնը հրատարակեց իր ինքնակենսագրականը՝ «My Story, My Dream» («Իմ պատմությունը, իմ երազանքը») վերնագրով, որտեղ նկարագրվում է երգչուհու կյանքի պատմությունը՝ չքավորությունից մինչև բարձունքները[86]։

2002 թվականի մարտին թողարկված A New Day Has Come ալբոմն ազդարարեց երաժշտական արդյունաբերության մեջ Դիոնի եռամյա բացակայության ավարտը։ «A New Day Has Come», «I’m Alive» և «Goodbye’s (The Saddest Word)» երգերով ալբոմը ցույց տվեց արդեն մայրական պատասխանատվությամբ օժտված Դիոնի առավել հասուն կողմը։ A New Day Has Come-ը մեկնարկեց որպես համար մեկ 17 երկրներում, այդ թվում և Մեծ Բրիտանիայում ու Կանադայում[87][88][89]։ ԱՄՆ-ում ալբոմն առաջին համարի տակ մեկնարկեց Billboard 200-ում՝ առաջին շաբաթում սպառվելով 527 հազ. օրինակով[90]։ Վերջնական արդյունքում այն դարձավ երեք անգամ պլատինե ԱՄՆ-ում[91] և վեց անգամ՝ Կանադայում[92]։

 
Դիոնը կատարում է «God Bless America» երգը, 2002 թ

Չնայած ալբոմի կոմերցիոն հաջողությանը՝ քննադատական հայացքները ենթադրում էին, որ երգերի խոսքերն անկենդան են, և դրանք շուտ կմոռացվեն[93]։ Ռոբ Շեֆիլդը Rolling Stone ամսագրից և Քեն Թաքերը Entertainment Weekly-ից հայտարարեցին[94][95], որ Դիոնի երաժշտությունը նրա բացակայության ընթացքում չի հասունացել, և որակեցին նրա երգերը տափակ ու միջակ[96]։ Սել Չինկվումանին Slant Magazine-ից ալբոմն անվանեց «արցունքոտ սենտիմենտալության շարան»։ Ալբոմի առաջին սինգլը՝ «A New Day Has Come», գրավեց 22-րդ հորիզոնականը Billboard Hot 100-ում՝ հնչելով միայն ռադիոյով։ Hot Adult Contemporary Tracks-ում երգը, ռեկորդ սահմանելով, 21 շաբաթ շարունակ պահպանվեց 1-ին հորիզոնականում[97]։ 2002 թվականի ընթացքում Դիոնը ելույթ ունեցավ բազմաթիվ բարեգործական համերգներում, VH1 Save The Music Foundation-ի օգտին կազմակերպված VH1 Divas Live համերգի ժամանակ ելույթ ունեցավ Շերի, Անասթեյշայի, Dixie Chicks-ի, Մերի Ջեյ Բլայջի, Ուիթնի Հյուսթոնի, Սինդի Լաուպերի, Շակիրայի և Սթիվի Նիքսի հետ։

Սեփական փորձից ոգեշնչված՝ 2003 թվականին Դիոնը թողարկեց One Heart ալբոմը, որն արտահայտում էր նրա երախտագիտությունը կյանքի համար[98]։ Ալբոմը հիմնականում բաղկացած էր պարային երգերից։ Չնայած ալբոմը հաջողություն ունեցավ, սակայն այն ընդունվեց հակասական քննադատություններով. այնպիսի բնորոշումներ, ինչպիսիք են՝ «կանխատեսելին» և «ծեծվածը», հանդիպում էին նույնիսկ ամենամեղմ արձագանքներում[99][100]։ Սինդի Լաուպերի «I Drove All Night» երգի քավեր-տարբերակը, թողարկված Chrysler-ի հետ նրա նոր գովազդային արշավի համար[101], ընդգրկում էր պարային փոփ և ռոք'ն'ռոլ, սակայն գովազդային գործարքը դարձյալ հակասական քննադատությամբ ընդունվեց[102]։

2004 թվականին, One Heart-ից հետո, Դիոնը թողարկեց իր հաջորդ՝ Miracle տաղավարային ալբոմը՝ անգլերեն լեզվով։ Դիոնի և ավստրալացի լուսանկարչուհի Աննա Գեդեսի նախաձեռնած այս մուլտիմեդիական նախագիծը նվիրված էր երեխաներին և մայրությանը։ Ալբոմը լի էր օրորոցային և մայրական սերն ու ոգեշնչումն արտահայտող այլ երգերով, որոնցից ամենահայտնիներն էին Լուի Արմսթրոնգի «What a Wonderful World» և Ջոն Լենոնի «Beautiful Boy» երգերի քավեր-տարբերակները։ Miracle-ի արձագանքները միանշանակ չէին[103]։ Սթիվեն Թոմաս Էրլյուինը Allmusic.com-ից ալբոմին տվեց 3 աստղ 5 հնարավորից՝ հայտարարելով, որ «վատագույնը, ինչ կարելի է ասել ձայնագրության մասին այն է, որ այն չունի անակնկալներ, բայց լսարանին անակնկալներ պետք չեն. նա ուզում է հարմարավետություն, լինի դա հղկված երաժշտություն, թե նորածնի լուսանկար. Miracle-ը տալիս է թե՛ մեկը, թե՛ մյուսը՝ գրավիչ դառնալով Դիոնի լսարանի երիտասարդ մայրերի և հղիների համար»[103] Չակ Թեյլորը Billboard ամսագրից գրեց, որ «Beautiful Boy» սինգլն անսպասելի մարգարիտ է, և Դիոնին անվանեց «ժամանակից դուրս, խիստ բազմակողմանի երգչուհի[104]։ Սակայն Չակ Առնոլդը People ամսագրից ալբոմն անվանեց չափազանց զգացմունքային[105]։ Miracle-ը մեկնարկեց 4-րդ տեղով Billboard 200-ում և դարձավ համար մեկը Կանադայում և, վերջիվերջո, պլատինե ալբոմի կոչում ստացավ RIAA-ի կողմից[106]։

1 fille & 4 types («1 աղջիկ և 4 տղա») ֆրանսալեզու ալբոմը, թողարկված 2003 թվականի հոկտեմբերին, Դիոնի փորձն էր՝ «դիվայի» կերպարից զերծ մնալու։ Նա վարձեց Ժան-Ժակ Գոլդմանին, Հիլդաս Արզելին, Էրիկ Բենզիին և Ժակ Վեներուզոյին, որոնց հետ նախկինում աշխատել էր իր S’il suffisait d’aimer և D’eux ալբոմների վրա։ Իր իսկ՝ Դիոնի կողմից «Հաճույքի ալբոմ» անվանվելով՝ ալբոմը լայն կոմերցիոն հաջողություն ունեցավ Ֆրանսիայում, Կանադայում և Բելգիայում, որտեղ համար մեկը դարձավ։ Ֆրանսիայում ալբոմը մեկնարկեց որպես համար մեկ և կրկնակի պլատինե դարձավ՝ 700 հազ. օրինակ վաճառքից հետո։ Սթիվեն Էրլյուինը AllMusic-ից գրեց, որ Դիոնի վոկալը «կրկին իր բարձունքում է» և որ երգչուհին «վերադարձել է փոփի ակունքներին»[107]։

Չնայած Դիոնի ալբոմները կոմերցիոն հաջողություն ունեցան, սակայն դրանք չհասան նրա նախորդ աշխատանքների մակարդակին։ Նրա երգերն արդեն ավելի քիչ եթեր էին ստանում, քանի որ ռադիոն անցում էր կատարել բալլադից դեպի ժամանակակից ուրբան և հիփ-հոփ[108]։ Այնուամենայնիվ, 2004 թվականին Դիոնն աշխարհով մեկ վաճառեց 175 միլիոն ալբոմ և ստացավ World Music Awards-ի ադամանդե մրցանակը՝ երաժշտության ոլորտում իր նվաճումների համար[109]։

2003-2007 թվականներ՝ A New Day…

խմբագրել

2002 թվականին Դիոնը հայտարարեց Լաս Վեգասի «Սիզարս-Պալասի» Կոլիզեյում կազմակերպվող «A New Day…» ժամանցային ֆեերիայի (շաբաթական հինգ երեկոյով 600 շոու-ծրագրի)՝ եռամյա պայմանագրի մասին[110]։ Այս քայլը դիտվեց որպես «հայտնի երաժիշտների ամենահնարամիտ բիզնես-որոշումներից մեկը»[111]։ Դիոնի մոտ այս շոուի միտքը ծագել էր Ֆրանկ Դրագոնեի «Օ» ելույթի ժամանակ[110][112]։ Դիոնն իր ելույթն սկսեց 2003 թվականի մարտի 25-ին՝ իր իսկ շոուի համար ստեղծված 4000 տեղանոց արենայում։ Պրեմիերային ներկա էին բազմաթիվ աստղեր, այդ թվում՝ Դիք Քլարկը, Ալան Թիքը, Քեթի Գրիֆինը և Ջասթին Թիմբերլեյքը[113]։ Շոուն, որ կազմակերպված էր Դրագոնեի հետ միասին, պարի, երաժշտության և տեսողական էֆեկտների համադրություն էր։ Դիոնը կատարում էր իր հիթերը, ելույթ էր ունենում բազմաքանակ պարողների հետ՝ հատուկ էֆեկտների ուղեկցությամբ։

Շոուն լավ ընդունվեց հանդիսատեսի կողմից. չնայած տոմսերի բարձր գնին՝ դրանք կայուն վաճառք ունեին մինչև 2007 թվականի վերջը[114]։ Տոմսի միջին արժեքն էր 135,33 դոլար[115]։ Շոուի պարուսույցն էր Մայա Մայքլզը։ Pollstar-ի տվյալներով, Դիոնը 2005 թվականի առաջին կիսամյակում վաճառեց 322 հազար տոմս և վաստակեց 42,9 միլիոն դոլար, իսկ 2005 թվականի հուլիսին արդեն վաճառել էր 384 շոուից 315-ը[116]։ 2005 թվականի վերջին Դիոնը վաստակել էր 76 միլիոն դոլարից ավելի՝ Billboard’s Money Makers-ի 2005 թվականի ցուցակում գրավելով վեցերորդ տեղը[117]։ «A New Day…»-ը 2006 թվականին Ամերիկայում ամենավաճառվող տուրերից վեցերորդն էր[118]։ Հաջողությունից ելնելով՝ Դիոնը 2007 թվականին երկարացրեց պայմանագրի ժամկետը՝ չհայտարարված գումարով։ 2007 թվականի հունվարի 5-ին հայտարարվեց, որ շոուն կավարտվի 2007 թվականի դեկտեմբերի 15-ին[119]։ Իր գոյության ընթացքում շոուն վաստակեց 400 միլիոն դոլար, իսկ այցելուների թիվն անցավ 3 միլիոնից[120][121]։ «Live in Las Vegas - A New Day…» DVD-ն Եվրոպայում թողարկվեց 2007 թվականի դեկտեմբերի 10-ին, իսկ հաջորդ իսկ օրը՝ Հյուսիսային Ամերիկայում[122]։

2007-2010 թվականներ՝ D'elles, Taking Chances և Taking Chances շրջագայություն

խմբագրել
 
Սելին Դիոնը բեմին պարողների հետ կատարում է River Deep Mountain High երգը Taking Chances ալբոմին նվիրված շրջագայության շրջանակներում, սեպտեմբեր, 2008 թ

Դիոնի վերջին ֆրանսալեզու ալբոմը՝ D'elles («Նրանց մասին»), թողարկվեց 2007 թվականի մայիսի 21-ին։ Այն մեկնարկեց կանադական չարտերի բարձունքում՝ առաջին շաբաթում 72 000 միավորի վաճառք ապահովելով։ Կանադայում ալբոմը դարձավ երկու անգամ պլատինե՝ առաջին ամսվա ընթացքում ամբողջ աշխարհում վաճառվելով կես միլիոն անգամ[123]։ «D’Elles»-ն առաջին տեղ գրավեց նաև Ֆրանսիայում և Բելգիայում։ Առաջին սինգլը՝ «Et s’il n’en restait qu’une (je serais celle-là)» («Եթե լոկ մեկ կին մնար (դա ես կլինեի)»), մեկնարկեց որպես ֆրանսիական չարտերի առաջատար մեկ ամիս ավելի շուտ։ Իր վերջին անգլիական ալբոմը՝ Taking Chances, Դիոնը թողարկեց նոյեմբերի 12-ին՝ Եվրոպայում և նոյեմբերի 13-ին՝ Հյուսիսային Ամերիկայում[124]։ Դա նրա առաջին տաղավարային ալբոմն էր՝ 2003 թվականի One Heart-ից հետո. դրանում ներկայացված են փոփ, ռիթմ և բլյուզ և ռոք[125]։ Դիոնը համագործակցում էր Ջոն Շենքսի և Evanescence-ի նախկին կիթառահար Բեն Մուդիի հետ, ինչպես նաև՝ Քրիստիան Լունդինի, Պիր Ասթրոմի, Լինդա Պերրիի, ճապոնացի երգչուհի Յունա Իտոյի և ռեփեր Նե-Յոյի հետ[126][127]։

 
Դիոնը Բել կենտրոնում տեղի ունեցող համերգին Մոնրեալ քաղաքում, օգոստոսի 19, 2008 թ

Նա իր համաշխարհային շրջագայությունը՝ ի պաշտպանություն Taking Chances-ի, սկսեց 2008 թվականի փետրվարի 14-ին Հարավային Աֆրիկայից՝ ելույթներ ունենալով հինգ մայրցամաքների 132 մարզադաշտերում[128][129]։ Շրջագայությունը մեծ հաջողություն ունեցավ ԱՄՆ-ում՝ գրավելով առաջին տեղը Billboard Boxscore-ում։ Բացի այդ, Դիոնը երկու տարի անընդմեջ հայտնվեց Idol Gives Back-ում։ 2008 թվականին նա ներկայացվեց «Ջունո» մրցանակի հինգ անվանակարգերում, իսկ հաջորդ տարի՝ ևս երեք անվանակարգերում[130]։

 
Սելին Դիոնը կատարում է «Eyes On Me» երգը Մոնրեալում (Կանադա), օգոստոս, 2008 թ

2008 թվականի օգոստոսի 22-ին Սելին Դիոնը ֆրանսերեն[131] անվճար շոու անցկացրեց Աբրահամի դաշտերում՝ Քվեբեկում (Կանադա)[132], Քվեբեկի 400-ամյակի առթիվ։ Տոնակատարությանը հավաքվել էր մոտ 490 հազար մարդ (ներառյալ հեռուստատեսությունը)։ Համերգը DVD տարբերակով «Céline sur les Plaines» անվանումով 2008 թվականի նոյեմբերի 11-ին թողարկվեց Քվեբեկում, իսկ 2009 թվականի մայիսի 20-ին Ֆրանսիայում[133]։ Հոկտեմբերի վերջին Դիոնը թողարկեց անգլերեն լավագույն հիթերի ժողովածուն՝ My Love: Essential Collection անվանումով[134]։

2009 թվականի մայիսին ԱՄՆ-ում վաճառքի ցուցանիշով Սելին Դիոնը հռչակվեց 20-րդ կատարող և տասնամյակի 2-րդ կատարող՝ վաճառելով մոտ 17,57 միլիոն ալբոմ[135]։ 2009 թվականի հունիսին «Ֆորբսը» հայտարարեց, որ Դիոնը 2008 թվականին վաստակել է 100 միլիոն դոլար։ Տասնամյակի ընթացքում Դիոնը վաստակեց 522,2 միլիոն դոլար, որի մեծ մասը կազմում էր «Սիզարս Փալասում» հնգամյա բնակությունից ստացված եկամուտը[136]։

2010 թվականի փետրվարի 17-ին Դիոնն, ի պաշտպանություն իր Taking Chances ալբոմի, վավերագրական ֆիլմ թողարկեց՝ «Սելին. աշխարհը նրա աչքերով» վերնագրով[137]։ Ֆիլմում ցուցադրված են կադրեր Դիոնի բեմական և ետնաբեմային, ինչպես նաև՝ ընտանեկան կյանքից[137] Ֆիլմը թողարկվեց 2010 թվականի մայիսի 4-ին Blu-ray և DVD տարբերակներով՝ CD/DVD «Taking Chances World Tour: The Concert»-ի հետ միասին, որում ներկայացված է նույն անվանումով համաշխարհային շրջագայությունը[138][139]։ 2010 թվականի փետրվարին «Գրեմմիի» 52-րդ մրցանակաբաշխությանը Դիոնը Քերի Անդերվուդի, Աշերի, Ջենիֆեր Հադսոնի և Սմոքի Ռոբինսոնի հետ կատարեց «Earth Song» երգը՝ ի հիշատակ Մայքլ Ջեքսոնի[140]։

2010 թվականի հունվարին «Los Angeles Times»-ը ներկայացրեց տարեկան ամենամեծ եկամուտ ունեցող 10 մարդկանց ամենամյա ցուցակը, որում Սելին Դիոնը տասնամյակի կտրվածքով առաջին տեղում էր՝ 2000-2009 թվականներին ունեցած 747,9 միլիոն եկամուտով[141]։ Ամենամեծ եկամուտը՝ 522,2 միլիոն դոլար[141], նա ստացել էր համերգների տոմսերի վաճառքից։ Բացի այդ, 2009 թվականի դեկտեմբերին մոնրեալյան «Le Journal de Quebec» շաբաթաթերթը Դիոնին հայտարարեց «տասնամյակի արտիստ» կանադական հարազատ Քվեբեկ գավառում[142]։ 2010 թվականի մայիսին Harris հարցման ժամանակ Դիոնը ճանաչվեց ԱՄՆ-ում ամենահայտնի երաժիշտը՝ առաջ անցնելով U2-ից, Էլվիս Փրեսլիից և The Beatles-ից[143]։

2010 թվականին Դիոնը թողարկեց «Voler» դուետը՝ ֆրանսիացի երգիչ Միշել Սարդուի հետ[144]։ Երգն ավելի ուշ ընդգրկվեց Սարդուի ալբոմում։ Բացի այդ, 2010 թվականի հոկտեմբերին հայտարարվեց, որ Դիոնը «Entre deux mondes» անվանումով նոր երգ է գրել կանադացի երգիչ Մարկ Դյուպրեի համար[145]։

Celine(2011-2017), Sans attendre (2012) և Loved Me Back to Life (2013)

խմբագրել

2010 թվականի փետրվարին, People ամսագրին տված հարցազրույցում, Դիոնը հայտարարեց, որ կվերադառնա Լաս Վեգաս, «Կեսարի Պալատ»՝ «Celine» ծրագրով՝ երեք տարով, տարեկան 70 համերգով, սկսած 2011 թվականի մարտի 15-ից[146]։ Նա հայտարարեց, որ շոուում կներկայացվեն իր երգացանկի բոլոր երգերը և երաժշտական ընտրանի՝ դասական հոլիվուդյան ֆիլմերից[146]։

Լաս Վեգաս վերադառնալու նախապատրաստական շրջանում, փետրվարի 21-ին, Դիոնը հայտնվեց «Օփրա Ուինֆրիի շոուում» և պատմեց «Կեսարի Պալատում» կայանալիք իր շոուների, ինչպես նաև՝ իր ընտանիքի մասին[147]։ Բացի այդ, ռեկորդային վեցերորդ անգամ Դիոնը ելույթ ունեցավ «Օսկարի» 83-րդ մրցանակաբաշխությանը՝ կատարելով «Smile» երգը[148]։ Սեպտեմբերին Դիոնը թողարկեց իր Celine Dion Parfums Collection հավաքածուի տասնչորսերորդ օծանելիքը՝ «Signature» անվանումով[149]։

Սեպտեմբերի 15-ին Դիոնը ելույթ ունեցավ համաշխարհային տենոր Անդրեա Բոչելլիի բարեգործական համերգում՝ Նյու-Յորքի Կենտրոնական պուրակում[150]։ 2011 թվականի հոկտեմբերի 1-ին OWN Network-ում կայացավ «Celine: 3 Boys and a New Show» վավերագրական ֆիլմի պրեմիերան, որը պատմում էր Դիոնի կյանքի մասին՝ երկվորյակներով հղիության ամիսներից մինչև Լաս Վեգասի շոուի նախապատրաստական շրջանը[151]։

2012 թվականին Դիոնը ելույթ ունեցավ ջազի և բլյուզի 16-րդ փառատոնում, Ճամայկայում[152]։ 2012 թվականի նոյեմբերի 2-ին Դիոնը թողարկեց վերջին հինգ տարիների ընթացքում իր առաջին ֆրանսալեզու ալբոմը՝ Sans attendre[153]։

Արտիստիզմ

խմբագրել

Ազդեցություն

խմբագրել

Դիոնը մեծացել է Արետա Ֆրանկլինի, Շառլ Ազնավուրի, Մայքլ Ջեկսոնի, Քերոլ Քինգի, Էն Մյուրեյի, Բարբարա Սթրեյզանդի և «Bee Gees» խմբի երաժշտության ներքո. բոլորի հետ նա արդյունքում համագործակցել է[154][155]։ Դիոնի խոսքերով՝ ինքը լսել է նաև այնպիսի կատարողների, ինչպիսիք են Ջենիս Ջոպլինը, The Doobie Brothers և Creedence Clearwater Revival խմբերը, բայց չի երգել նրանց ժանրում։ Բացի այդ, նա ոգեշնչվել է Ուիթնի Հյուսթոնով, որի հետ Դիոնին շատ են համեմատում[156]։ Դիոնի երաժշտության վրա ազդել են մեծ թվով ժանրեր՝ ներառյալ փոփը, ռոքը, գոսպելը, ռիթմ և բլյուզը և սոուլը, իսկ նրա երգերի տեքստերը նվիրված են աղքատության, սովի, հոգևոր արժեքների թեմաներին՝ սիրո և ռոմանտիկայի նրբերանգներով։ Երեխայի ծնունդից հետո նրա տեքստերում սկսեցին ընդգծվել մայրական և եղբայրական սիրո թեմաները[28][103][157][158][159][160]։

Երաժշտական ոճ

խմբագրել

Դիոնի քննադատները պնդում են, որ նրա երաժշտությունը տարբերվում է փոփից և սոուլից և աչքի է ընկնում չափից դուրս զգայականությամբ[15][161]։ Rolling Stone ամսագրից Քեյթ Հարիսի կարծիքով՝ «Դիոնի զգայականությունը սաստիկ ուռճացված է և գրգռող, այլ ոչ թե զուսպ և լուրջ․․․ Նա գտնվում է Արետա-Ուիթնի-Մրայա դէվոլուցիոն շղթայի վերջում․․․ Դիոնը փաստացի հանդես է գալիս որպես ընդգծված փոփ-զգայականության խորհրդանիշ՝ որքան շատ, այնքան լավ, չափից դուրսը դեռ բավարար չէ, և առավել հասուն զգացմունքներն ավելի անկեղծ են»[162]։ Դիոնի ֆրանսերեն երգերը, ընդհակառակը, որպես կանոն, անգլերեն երգերից ավելի խորն են ու բազմաբնույթ, այդ պատճառով էլ ավելի համոզիչ են[24][163]։

Ձայն և հնչերանգ

խմբագրել

Դիոնին հաճախ համարում են փոփ-երաժշտության ամենաազդեցիկ ձայներից մեկը[15][24][164]։ Նա բնութագրվում էր որպես «փոփ-երաժշտության իշխող թագուհի»՝ Ուիթնի Հյուսթոնի և Մրայա Քերիի հետ միասին 1990-ական թվականների ձայնագրման ինդուստրիայի վրա իր ունեցած ազդեցության պատճառով[165]։ Blender ամսագրի և MTV-ի «22 Greatest Voices in Music» ռեյտինգում նա գրավեց իններորդ տեղը (կանանց մեջ վեցերորդը), իսկ Cove ամսագրի «The 100 Outstanding Pop Vocalists» ցուցակում՝ չորրորդ[166][167][168] Դիոնին հաճախ համեմատում են Մրայա Քերիի հետ՝ վոկալային ոճի, և նրա կուռքը հանդիսացող Բարբարա Սթրեյզանդի հետ՝ ձայնի պատճառով[169]։

Տարբեր տվյալներով, Դիոնի վոկալ դիապազոնն ընդգրկում է հինգ օկտավա[170][171][172]։ Դիոնի խոսքերով, իր ձայնի դիապազոնը մեցո-սոպրանո է[173], իսկ Ռեժին Կրեսպենի և Անդրե Տյուբեֆի կարծիքով՝ լիրիկական սոպրանո[174]։

Անձնական կյանք

խմբագրել
 
Դիոնն ամուսնու՝ Ռենե Անժելիլի հետ, 2012 թվական

Դիոնն իր ամուսնու և մենեջերի՝ Ռենե Անժելիլի հետ ծանոթացել է 1980 թվականին, երբ ինքն ու մայրը նրան ուղարկեցին իրենց գրած երգի դեմոձայնագրությունը. այդ ժամանակ Դիոնը 12 տարեկան էր, իսկ Անժելիլը՝ 38: Նրանք իրենց հարաբերություններն սկսել են 1987 թվականին և նշանադրության մասին հայտարարել 1991 թվականին։ Ամուսնացել են 1994 թվականի դեկտեմբերի 17-ին՝ Մոնրեալի (կանադական Քվեբեկ պրովինցիա) Նոտր-Դամ տաճարում։ 2000 թվականի հունվարի 5-ին Դիոնն ու Անժելիլը հաստատեցին իրենց ամուսնությունը Լաս Վեգասում։

2000 թվականի մայիսին, հղիանալու մի քանի անհաջող փորձից հետո, Դիոնը, որոշելով կիրառել արտամարմնային բեղմնավորման տարբերակը, մի քանի վիրահատության ենթարկվեց Նյու Յորքի վերարտադրողական բժշկության կլինիկայում՝ հղիանալու իր հնարավորություններն ավելացնելու նպատակով։ Նրանց առաջին որդին՝ Ռենե-Շառլ Անժելիլը, ծնվեց 2001 թվականի հունվարի 25-ին։ 2010 թվականի մայիսին Անժելիլը հայտարարեց, որ Դիոնը, վեցերորդ արտամարմնային բեղմնավորումից հետո, գտնվում է հղիության 14-րդ շաբաթում և երկվորյակի է սպասում։ 2010 թվականի հոկտեմբերի 23-ին, ժամը 11:11 և 11:12, Ուեստ-Փալմ-Բիչի (Ֆլորիդա) Սուրբ Մարիա բժշկական կենտրոնում Դիոնը կեսարյան հատման միջոցով լույս աշխարհ բերեց երկու առողջ երեխա[175]։ Երկվորյակներին անվանեցին Էդդի (Դիոնի սիրած երգահան Էդդի Մարնեի պատվին) և Նելսոն (ՀԱՀ նախկին նախագահ Նելսոն Մանդելայի պատվին)[176]։ 2010 թվականի դեկտեմբերի 9-ին Դիոնն իր նորածին որդիների հետ հայտնվեց կանադական Hello ամսագրի էջերին։ 2016 թվականի հունվարի 14-ի առավոտյան, Լաս Վեգասի իր տանը, քաղցկեղից, մահանում է Դիոնի ամուսին Ռենե Անժելիլը։

2010 թվականի հոկտեմբերի 15-ին Սելին Դիոնը նշանակվեց ՄԱԿ-ի բարի կամքի դեսպան[177]։

Սկավառակագրություն

խմբագրել
Ֆրանսերեն ալբոմներ
Անգլերեն ալբոմներ

Համերգային շրջագայություններ

խմբագրել
Տարի Անվանում Թողարկումներ
1983-1984 Les chemins de ma maison tournée[178] Չկա
1985 C’est pour toi tournée LP «Céline Dion en concert»
1988 Incognito tournée[178] Չկա
1990-1991 Unison Tour VHS «Unison»
1992-1993 Celine Dion Tour[178] Չկա
1994-1995 The Colour of My Love Tour VHS/DVD «The Colour of My Love Concert»; CD «À l’Olympia»
1995 D’eux Tour VHS/DVD «Live à Paris»; CD «Live à Paris»
1996-1997 Falling into You Tour VHS «Live in Memphis»
1998-1999 Let's Talk About Love World Tour VHS/DVD «Au cœur du stade»; CD «Au cœur du stade»
2003-2007 A New Day… DVD/BD «Live in Las Vegas - A New Day…»; CD «A New Day... Live in Las Vegas»
2008-2009 Taking Chances Tour DVD «Céline sur les Plaines»; DVD/BD «Celine: Through the Eyes of the World»; DVD/CD «Taking Chances World Tour: The Concert»
2011-2014 Celine

Ֆիլմագրություն

խմբագրել
Տարի Անվանում Դեր Ծանոթություններ
1991 Des fleurs sur la neige Elisa Trudel Մինի-սերիալ
1997 Դայակ Կամեո «Fran’s Gotta Have It» էպիզոդ
1998 Հրեշտակի հպում Կամեո «Psalm 151» էպիզոդ
2007 Իմ բոլոր երեխաները Կամեո 1-ին էպիզոդ
2012 Ջունգլին կանչո՜ւմ է։ Մարսուպիլամիի որոնումներում: Կամեո
2014 Մապետներ 2 Piggy Fairy Godmother

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ http://www.ordre-national.gouv.qc.ca/membres/membre.asp?id=86
  2. ↑ https://www.ulaval.ca/notre-universite/prix-et-distinctions/doctorats-honoris-causa-de-luniversite-laval/liste-complete-des-recipiendaires-de-1864-a-aujourdhui.html
  3. ↑ https://college.berklee.edu/about/honorary-degree-recipients
  4. ↑ http://www.perche-quebec.com/files/celine/individus/celine_en.htm,«(չաշխատող հղում) Céline Dion. from the Perche to Las Vegas"
  5. ↑ 5,0 5,1 «The Ultimate Diva». CNN. October 22, 2002. Retrieved September 13, 2007.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 «Profiles of Celine Dion, Enrique Iglesias, Moby.» Paula Zahn, Charles Molineaux, Gail O’Neill. People in the News. May 18, 2002. Transcript.
  7. ↑ Germain, Georges-Herbert (1998). Céline: The Authorized Biography. translated by David Homel and Fred Reed. Dundurn Press. էջ 16. ISBN 1-55002-318-7.
  8. ↑ Alexander, Charles P. The Power of Celine Dion Արխիվացված 2008-06-12 Wayback Machine". Time. March 7, 1994. Retrieved April 7, 2008.
  9. ↑ Sanz, Cynthia (19940613). «North Star». People. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 20120210-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Céline Dion Biography. «Canoe Jam!». Retrieved September 13, 2007.
  11. ↑ «Celine Dion Biography Արխիվացված 2009-08-30 Wayback Machine.» The Biography Channel. September 13, 2007.
  12. ↑ O'Connor, John Kennedy (2007 թ․ ապրիլի 2). The Eurovision Song Contest - The Official History. UK: Carlton Books. ISBN 978-1-84442-994-3.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Alexander, Charles P. «The Arts & Media/Music: At Age Five She Belted Out French pop tunes standing atop tables.» Time International. February 28, 1994. pg 44.
  14. ↑ Céline Dion Արխիվացված 2012-10-23 Wayback Machine provided by VH1.com . Retrieved August 16, 2005.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 «The Canadian Encyclopedia». Céline Dion Biography. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2006 թ․ հուլիսի 14-ին.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 Bombardier, Denise (2009). L'énigmatique Céline Dion (French). Albin Michel, XO éditions. էջեր 172–173. ISBN 978-2-84563-413-8.{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 Germain, Georges-Hébert (2010). René Angélil: Derrière le conte de fées. Michel Lafon. p. 279-280.
  18. ↑ Alexander, Charles P. The Power of Celine Dion Արխիվացված 2008-06-12 Wayback Machine". Time. March 7, 1994.
  19. ↑ «Review-Céline Dion Unison». Entertainment Weekly. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ հունիսի 25-ին. Վերցված է 20120210-ին.
  20. ↑ Սելին Դիոն(անգլ.) Allmusic կայքում
  21. ↑ 21,0 21,1 Bliss, Karen (2004 թ․ մարտի 1). «25 Years of Canadian Artists». Canadian Musician. էջ 34. ISSN 0708-9635.
  22. ↑ 22,0 22,1 Alexander, Charles P. The Power of Celine Dion Արխիվացված 2008-06-12 Wayback Machine". Time. March 7, 1994
  23. ↑ Gardner, Elysa. Review: Falling Into You. Los Angeles Times Los Angeles, Calif.: November 16, 1997, p. 68
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 «Celine Dion.» Newsmakers 1995, Issue 4. Gale Research, 1995.
  25. ↑ «Céline Dion». Céline Dion Biography. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2006 թ․ ապրիլի 26-ին.
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 «Celine Dion.» Contemporary Musicians, Volume 25. Gale Group, 1999.
  27. ↑ 27,0 27,1 Alexander, Charles P. The Power of Celine Dion Արխիվացված 2008-06-12 Wayback Machine". Time. March 7, 1994. Retrieved April 9, 2008
  28. ↑ 28,0 28,1 Celine Dion, The Colour of My Love. Plugged in. Retrieved September 13, 2007.
  29. ↑ «The Journey so Far». Celinedion.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2005 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  30. ↑ Certified Awards Search Արխիվացված 2013-01-15 Wayback Machine BPI
  31. ↑ 31,0 31,1 «Celine Dion.» Compton’s by Britannica. Encyclopædia Britannica. 2005
  32. ↑ Celine Dion Արխիվացված 2011-12-12 Wayback Machine. Retrieved October 12, 2009.
  33. ↑ Celine Dion Արխիվացված 2009-06-02 Wayback Machine. Retrieved October 12, 2009.
  34. ↑ 34,0 34,1 Jerome, Jim. «The Dream That Drives Her. (Singer Celine Dion) (Interview).» Ladies Home Journal. November 1, 1997. 146(4)
  35. ↑ 35,0 35,1 «Entertainment Weekly». Review --Falling into You. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հունվարի 5-ին. Վերցված է 2006 թ․ հուլիսի 14-ին.
  36. ↑ Leroy, Dan (1996 թ․ մարտի 12). «Album Review: Falling into You». Yahoo Music. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 1-ին.
  37. ↑ Stephen, Holden. Review: Falling into you. New York Times. (Late Edition (East Coast)). New York, N.Y.: April 14, 1996. pp. 2.30, 2 pgs
  38. ↑ Nichols, Natalie. Pop music review: The Grammy Winner is Charming At the Universal Amphitheatre But Her Singing Still Lacks Emotional Connection. Los Angeles Times. Los Angeles: March 27, 1997. p. 47
  39. ↑ Սելին Դիոն(անգլ.) Allmusic կայքում
  40. ↑ «Angelfire.com». Céline Dion Discography. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2005 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
  41. ↑ 41,0 41,1 Got Charts? Wrestling With WWF LPs; Breaking Records With Celine A weekly tale of the tape for the statistically obsessed Արխիվացված 2009-10-02 Wayback Machine MTV News. Retrieved December 31, 2009.
  42. ↑ «Retrieved December 31, 2009». Riaa.com. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 23-ին. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 19-ին.
  43. ↑ Search Certification Database Արխիվացված 2012-04-15 Wayback Machine CRIA. Retrieved December 31, 2009.
  44. ↑ «IFPI Platinum Europe Awards» (PDF). IFPI. 2009. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին.
  45. ↑ 45,0 45,1 «Celine Dion Արխիվացված 2011-08-07 Wayback Machine.» Artistdirect.com. Retrieved September 13, 2007.
  46. ↑ Carwell, Nikea. «Over the Years.» Variety. November 13, 2000. p. 66. Volume: 380; Number: 13. ISSN: 00422738.
  47. ↑ Սելին Դիոն(անգլ.) Allmusic կայքում
  48. ↑ «Celine Dion, Let's Talk About Love». plugged in.com. Focus on the Family. 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին.
  49. ↑ Dion, Celine. Junior Canadian Encyclopedia (2002). Historica Foundation of Canada. 2002.
  50. ↑ Sandler, Kevin S.; Studlar, Gaylyn (2009). Titanic: anatomy of a blockbuster (Digitized online by Google Books). Rutgers University Press. ISBN 978-0-8135-2669-0. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին.
  51. ↑ «Let's Talk About Love – Celine Dion». Billboard music charts. 2009. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին.
  52. ↑ «GOLD & PLATINUM certification». Recording Industry Association of America (RIAA). 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին.
  53. ↑ Nielsen Business Media, Inc (2009). Billboard 26 Dic 1998 – 2 Ene 1999 (Digitized online by Google Books). Billboard music charts. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին. {{cite book}}: |author1= has generic name (օգնություն)
  54. ↑ Search Certification Database Արխիվացված 2016-01-11 Wayback Machine CRIA. Retrieved December 31, 2009.
  55. ↑ Billboard Magazine Google Books. Retrieved December 31, 2009.
  56. ↑ Weatherford, Mike (2004). «Show review: As Dion feels more comfortable, her show improves». Reviewjournal.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2004 թ․ հոկտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 4-ին.
  57. ↑ My Heart Will Go On Արխիվացված 2012-09-19 Wayback Machine. Goldenglobes.org. Retrieved October 22, 2009.
  58. ↑ «That thing: Lauryn Hill sets Grammy record.» CNN. February 24, 1999. Retrieved September 13, 2007.
  59. ↑ The Guardian. 'People are jealous' . December 10, 2007. Retrieved January 1, 2008.
  60. ↑ «Babs, Pavarotti, Others May Sing With Celine». Rolling Stone. 1998 թ․ օգոստոսի 6. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 24-ին. Վերցված է 2008 թ․ հուլիսի 29-ին.
  61. ↑ Taylor, Chuck. «Epic/550’s Dion offers Hits.» Billboard. November 6, 1999. p. 1.
  62. ↑ These Are Special Times Review AllMusic Retrieved 2011-12-10
  63. ↑ Lewis, Randy. "Album Review / Pop; Celine Dion Aims to Be the Christmas Star; These Are Special Times. Los Angeles Times. October 1998. F-28.
  64. ↑ «GOLD & PLATINUM ''RIAA'' Retrieved December 31, 2009». Riaa.org. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 19-ին.
  65. ↑ UK Top 40 Hit Database Every Hit. Retrieved December 31, 2009.
  66. ↑ 66,0 66,1 Jam! Showbiz Jam.canoe.ca. Retrieved December 31, 2009.
  67. ↑ Steffen Hung. «CÉLINE DION – ALL THE WAY... A DECADE OF SONG (ALBUM) ''Australian-Charts'' Retrieved December 31, 2009». Australian-charts.com. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 19-ին.
  68. ↑ French Albums Chart Les Charts. Retrieved December 31, 2009.
  69. ↑ Swiss Albums Chart Hit Parade
  70. ↑ CÉLINE DION - S’IL SUFFISAIT D’AIMER (ALBUM) Ultra Top. Retrieved December 31, 2009.
  71. ↑ LES CERTIFICATIONS Արխիվացված 2011-12-12 Wayback Machine SNEP. Retrieved December 31, 2009.
  72. ↑ Taylor, Chuck. «Epic/550’s Dion offers Hits.» Billboard. November 6, 1999. p. 1
  73. ↑ Macdonald, Patrick (October 8, 1998) «The Unsinkable Celine Dion - Pop Diva Is On Top Of The World, And Not Even An Iceberg Could Stop Her Now Արխիվացված 2011-10-16 Wayback Machine». Seattle Times. Retrieved October 22, 2009.
  74. ↑ The Right Honourable Roméo LeBlanc (1998). «Céline Dion, C.C., O.Q». gg.ca. Ottawa: Governor General of Canada. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2011 թ․ մարտի 20-ին. {{cite web}}: External link in |work= (օգնություն)
  75. ↑ The Right Honourable Roméo LeBlanc (1998 թ․ մայիսի 16). «Canada Gazette Part I, Vol. 132, No. 20» (PDF). gazette.gc.ca/search-recherche-eng.html. Ottawa: Governor General of Canada. Canada Gazette. Government House. էջ 6 (page 1096 in the Canada Gazette). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2011 թ․ մարտի 20-ին. {{cite web}}: External link in |work= (օգնություն)
  76. ↑ «Search > Who are the members ? > List of Members > Céline Dion Officer (1998)» [Accueil > Qui sont les membres ? > Répertoire des membres > Céline Dion Officier (1998)]. ordre-national.gouv.qc.ca (French). Governor-in-Council. 2002. Վերցված է 2011 թ․ մարտի 20-ին. {{cite web}}: External link in |work= (օգնություն); Invalid |url-status=404 (օգնություն)CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  77. ↑ «canadaswalkoffame.com». Canada's Walk of Fame. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2006 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.
  78. ↑ «VH1». Céline Dion: Let's Talk About Success: The Singer Explains Her Career High-Points. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2005 թ․ դեկտեմբերի 19-ին.
  79. ↑ King, Larry. Larry King Live. Personal Interview Interview With Celine Dion. CNN. March 26, 2002.
  80. ↑ BBC News. «Celine sues US tabloid for $20 m». February 29, 2000. Retrieved May 15, 2007.
  81. ↑ Court TV Online Արխիվացված 2008-12-29 Wayback Machine. « Celine Dion Sues National Enquirer Over Twin Pregnancy Story.» February 29, 2000. Retrieved May 15, 2007.
  82. ↑ CNN Արխիվացված 2007-01-27 Wayback Machine. «Celine Dion Gives Birth to Baby Boy.» January 25, 2001. Retrieved May 15, 2007.
  83. ↑ Pappas, Ben. «Celine fights for her marriage.» Us. April 22, 2002. pg 30.
  84. ↑ Taylor, Chuck. Céline Dion: God Bless America. Billboard magazine. New York: October 6, 2001. Vol.113, Iss. 40; pg. 22, 1 pgs.
  85. ↑ KITV(չաշխատող հղում). «Dion, Dixie Chicks Singing Anthems At Super Bowl.» January 09, 2003. Retrieved 2011-12-10.
  86. ↑ «Celine Dion: My Story, My Dream (Mass Market Paperback)». Amazon.com. Retrieved October 14, 2009.
  87. ↑ «Celine Dion Արխիվացված 2009-05-10 Wayback Machine». Columbia Records. Retrieved December 5, 2009.
  88. ↑ «Celine’s 'One Heart' debuts at No. 1». Retrieved December 5, 2009.
  89. ↑ «Dion’s CD can crash PCs». BBC. Retrieved December 5, 2009.
  90. ↑ Basham, David. (April 5, 2002). Got Charts? Wrestling With WWF LPs; Breaking Records With Celine: A weekly tale of the tape for the statistically obsessed Արխիվացված 2009-10-02 Wayback Machine. Retrieved October 14, 2009.
  91. ↑ A New Day Has Come. Billboard Magazine. Retrieved December 30, 2008.
  92. ↑ "Gold and Platinum Certification. CRIA. Retrieved December 5, 2009 Արխիվացված Ապրիլ 15, 2012 Wayback Machine
  93. ↑ Tyrangiel, Josh. «Heart, No Soul.» Time; Canadian edition. April 8, 2002. pg. 61
  94. ↑ «Rolling Stone». Review-A New Day has come. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2005 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
  95. ↑ Entertainment Weekly Արխիվացված 2011-08-18 Wayback Machine. «Album Review: A New Day Has Come.» March 22, 2002. Retrieved May 17, 2007.
  96. ↑ «Slant Magazine». Review-A New Day Has Come. Վերցված է 2006 թ․ հուլիսի 18-ին.
  97. ↑ «Adult Programming Boosts Pop Vets Արխիվացված 2011-10-13 Wayback Machine». yahoo.com. Retrieved October 14, 2009.
  98. ↑ Flick, Larry. One Heart. Billboard magazine. New York: March 29, 2003. Vol.115, Iss. 13; pg. 30, 1 pgs
  99. ↑ Սելին Դիոն(անգլ.) Allmusic կայքում
  100. ↑ Durchholz, Daniel. One Heart:Céline’s a Diva Who Still Goes On and On. St.Louis Post - Dispatch. St. Louis, Mo.: April 24, 2003. pg. F.3
  101. ↑ Stein, Jason. «Celine Dion sings flat for Chrysler.» Automotive News. November 24, 2003. Volume 78.
  102. ↑ Murray, Sonia. Céline Dion’s latest takes easy, well-worn route. The Atlanta Journal-Constitution. Atlanta, Georgia: March 25, 2003. pg. C.1.
  103. ↑ 103,0 103,1 103,2 Սելին Դիոն(անգլ.) Allmusic կայքում
  104. ↑ Taylor, Chuck. Céline Dion: «Beautiful Boy». Billboard. New York: October 16, 2004. Vol.116, Iss. 42; pg. 33, 1 pgs
  105. ↑ Arnold, Chuck. «Review: Celine Dion, Miracle.» People Magazine. November 22, 2004. pg, 48.
  106. ↑ «GOLD & PLATINUM Արխիվացված 2012-05-24 archive.today.» Retrieved December 5, 2009.
  107. ↑ http://www.allmusic.com/album/r666176
  108. ↑ Gardner, Elysa. Mariah Carey, 'standing again'. USA Today. November 28, 2002. Retrieved August 19, 2005.
  109. ↑ Canadian Press. (September 14, 2004) «World Music Awards to honour Celine Dion Արխիվացված 2011-10-11 Wayback Machine». CTV News. Retrieved October 14, 2009.
  110. ↑ 110,0 110,1 Helligar, Jeremy. «Céline Dion livin' la vida Vegas!.» Us. March 31, 2003, p. 56.
  111. ↑ Di Nunzio, Miriam (March 20, 2009)'A New Day': Vegas gamble pays off for Celine Dion Արխիվացված 2012-11-04 Wayback Machine. Chicago Sun-Times. Retrieved October 14, 2009.
  112. ↑ «Celine Dion Releases 1st CD Since 1997». (April 15, 2002). Digital Journal Retrieved (October 12, 2009)
  113. ↑ Gardner, Elysa. (March 26, 2003) Celine Dion’s 'New Day' dawns with a TV preview. USA Today. Retrieved October 14, 2009.
  114. ↑ Ryzik, Melena (December 17, 2007) «Celine Dion, she went on and on». The New York Times. Retrieved October 14, 2009.
  115. ↑ Hau, Louis (September 19, 2007). "The Top-Earning Musicians. Forbes. Retrieved October 14, 2009.
  116. ↑ «Dion extends long Las Vegas stint». BBC. 2004 թ․ սեպտեմբերի 19. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 2-ին.
  117. ↑ «Billboard.com». U2 Tops Billboard's Money Makers Chart. Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ հունվարի 27-ին. Վերցված է 2006 թ․ հունվարի 25-ին.
  118. ↑ «YouTube». Céline Dion. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 26-ին. Վերցված է 2006 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  119. ↑ «Céline Dion is leaving Las Vegas». BBC News. 2007 թ․ հունվարի 5. Վերցված է 2007 թ․ հունվարի 5-ին.
  120. ↑ Serpe, Gina. (December 17, 2007). «Celine Dion Leaves Las Vegas». E! Online. Retrieved October 15, 2009.
  121. ↑ - (December 15, 2007) «Celine Dion and A New Day… Cast to Make Final Curtain Call Tonight Արխիվացված 2010-01-27 Archive-It». Ռոյթերս. Retrieved October 15, 2009.
  122. ↑ «Celine Dion debuts new single, "Taking Chances"... new Album and Worldwide tour, to come!». Sony Music Entertainment Canada Inc. 2007 թ․ սեպտեմբերի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2012 թ․ սեպտեմբերի 24-ին.
  123. ↑ «Celine's 'D'elles' Debuted #1 on the Charts and Certified 2X Platinum in Canada!». Celinedion.com. 2007 թ․ հունիսի 1. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2007 թ․ հունիսի 1-ին.
  124. ↑ «'Taking Chances' – Celine's New English Album». Celinedion.com. 2007 թ․ օգոստոսի 24. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 9-ին.
  125. ↑ Eva Simpson; Caroline Hedley. «3AM: Celine Dion.» Daily Mirror. July 30, 2007. pg 17.
  126. ↑ Johnson, Kevin C. «Ne-Yo Rides His R&B Vision to the Top.» Saint Louis Post-Dispatch. June 21, 2007. p. 5.
  127. ↑ Taylor, Chuck. «Celine Ready To Take 'Chances' On New Album Արխիվացված 2008-04-30 Wayback Machine». Billboard. September 11, 2007. Retrieved September 13, 2007.
  128. ↑ Juno Awards Արխիվացված 2008-12-29 Wayback Machine. National Post. Retrieved April 3, 2008.
  129. ↑ Collins, Leah (February 3, 2009) «Nickelback leads Juno nominations Արխիվացված 2011-09-14 Wayback Machine». Canada.com. Retrieved October 15, 2009.
  130. ↑ «Concert Dates» Արխիվացված 2010-11-23 Wayback Machine. celinedion.com. Retrieved November 7, 2007.
  131. ↑ Céline Dion à Québec : Près de 250 000 personnes sur les Plaines, LCN. (See the reportage Արխիվացված 2009-03-27 Wayback Machine). Consulted on August 23, 2008.
  132. ↑ Richer, Jocelyne (2008). «Céline Dion à Québec vendredi le 400e promet un spectacle mémorable». Yahoo! news. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին.
  133. ↑ Céline sur les Plaines : Un moment rempli d'émotions Արխիվացված 2012-12-06 archive.today, LCN. Consulted on August 23, 2008.
  134. ↑ «New Greatest Hits Album : TeamCeline Exclusive Sneak Peek!». Celinedion.com. 2008 թ․ օգոստոսի 26. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2008 թ․ օգոստոսի 27-ին.
  135. ↑ - (May 29, 2009) «Chart Watch Extra: The Top 20 Album Sellers Of The 2000s Արխիվացված 2010-03-19 Wayback Machine». music.yahoo.com. Retrieved October 15, 2009.
  136. ↑ Dave Matthews Band rocks to the top in concert revenue Chicago Tribune. Retrieved December 20, 2009.
  137. ↑ 137,0 137,1 - (December 3, 2009) «'Eyes of the World': Part Dion concert film, part family album Արխիվացված 2009-12-06 Wayback Machine». www.usatoday.com Retrieved 2009-12-04
  138. ↑ Celine: Through the Eyes of the World, an Expanded DVD Edition of the Acclaimed Documentary & Taking Chances World Tour: The Concert, a New Live DVD/CD, Available Tuesday, May 4. Retrieved March 22, 2010.
  139. ↑ Celine Dion store Արխիվացված 2011-03-08 Wayback Machine. Retrieved March 22, 2010.
  140. ↑ Reid, Shaheem (2010 թ․ հունվարի 31). «Michael Jackson 'Earth Song' Grammy Tribute Focuses On His Love Of The Planet». MTV. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 29–ին-ին.
  141. ↑ 141,0 141,1 Celine Dion reaches peak of the decade’s Ultimate Top 10 Los Angeles Times. Retrieved 2010-1-20.
  142. ↑ Les artistes québécois de la décennie Արխիվացված 2011-10-09 Wayback Machine Le Journal de Quebec. Retrieved 2010-1-29.
  143. ↑ «Celine Dion Is Americans' Musical Fave». AdWeek. 20100506. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ մայիսի 10-ին. Վերցված է 20120616-ին.
  144. ↑ VOLER Michel Sardou en duo avec Céline Dion Արխիվացված 2012-01-18 Wayback Machine Canoe.ca. Retrieved September 26, 2010.
  145. ↑ Marc Dupre: un nouvel extrait compose par Celine Dion Արխիվացված 2012-03-13 Wayback Machine Branchez-vous!. Retrieved October 10, 2010.
  146. ↑ 146,0 146,1 Celine Dion Confirms Her Return to Vegas Stage People Magazine. Retrieved 2010-2-10.
  147. ↑ Celine Dion discusses Las Vegas show, gives away tickets on ‘Oprah’ Las Vegas Sun Retrieved February 27, 2011
  148. ↑ We Know Céline Dion’s Post-Baby Plans (Hint: Think Oscar!) E! Online. Retrieved February 15, 2011
  149. ↑ «Signature – Celine's New Fragrance, Coming Soon To The Boutique | The Official Celine Dion Site». Celinedion.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 29–ին-ին.
  150. ↑ «Celine To Appear At Andrea Bocelli's Concert in Central Park | The Official Celine Dion Site». Celinedion.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 29–ին-ին.
  151. ↑ «'Celine: 3 Boys and a New Show' On OWN This Weekend! | The Official Celine Dion Site». Celinedion.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 29–ին-ին.
  152. ↑ «VIDEOS: Celine Dion performing LIVE at 2012 Jamaica Jazz and Blues! | Jay Blessed Media». Jayblessed.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2012 թ․ ապրիլի 9-ին.
  153. ↑ «Sneak Preview of Celine's New Single "Parler à mon père"». celinedion.com. 2012 թ․ հունիսի 29. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 30-ին.
  154. ↑ «Celine Dion Bio». All Music Guide. 2009. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին.
  155. ↑ «Celine Dion Remembers Her Idol, Michael Jackson». Fox News. 2009 թ․ հունիսի 30. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին.
  156. ↑ «From Beyonce to Gaga: 8 Singers Influenced by Whitney Houston – Celine Dion». ABC News. ABC News Internet Ventures. 2012 թ․ փետրվարի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 20-ին.
  157. ↑ «Celine Dion, Let’s Talk About Love Արխիվացված 2008-08-29 Wayback Machine.» Plugged in.. Retrieved September 13, 2007.
  158. ↑ «Celine Dion». plugged in.com. Focus on the Family. 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին.
  159. ↑ «Celine Dion-- One Heart». plugged in.com. Focus on the Family. 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին.
  160. ↑ «A new Day Has Come». plugged in.com. Focus on the Family. 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 7-ին.
  161. ↑ «findarticles.com». The unsinkable Céline Dion - French-Canadian singer - Interview. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2005 թ․ դեկտեմբերի 5-ին.
  162. ↑ The New Rolling Stone Album Guide 2004.
  163. ↑ «The real Céline: Céline Dion's new French album shows her personal side». CBC. 2007.
  164. ↑ Andersson, Eric. «Who Inspired the Idols?» Us. March 12, 2007. p. 104
  165. ↑ «If Ella Fitzgerald is the queen of jazz, Billie Holiday first lady of the blues, and Aretha Franklin the queen of soul, then who is the queen of pop? In the 1990s, it would seem to be a three-way tie between Whitney Houston, Mariah Carey, and Celine Dion. Certainly all three have their devotees and detractors, but their presence has been inescapable.» in Lister, Linda (2001). «Divafication: The Deification of Modern Female Pop Stars». Popular Music and Society. Vol. 25, no. 3/4. էջ 1. ISSN 0300-7766.
  166. ↑ «Cove Magazine». The 100 Outstanding Pop Vocalists. Արխիվացված է օրիգինալից 2006-07-16-ին. Վերցված է 2006 թ․ օգոստոսի 29-ին.
  167. ↑ «MTV's 22 Greatest Voices in Music». mtv's 22. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2007 թ․ նոյեմբերի 15-ին.
  168. ↑ 22 Greatest Voices in Music. Am I Annoying. Retrieved October 2, 2008.
  169. ↑ Depalma, Anthony (1997 թ․ փետրվարի 23). «POP/JAZZ – Quebec's Little Girl, Conquering the Globe». The New York Times. Quebec Province (Canada). Վերցված է 2010 թ․ հունիսի 30-ին.
  170. ↑ Celine Dion is 'Taking Chances' with her latest show stopper USA Today Retrieved December 31, 2009
  171. ↑ Quebec’s Little Girl, Conquering the Globe New York Times. Retrieved December 26, 2009.
  172. ↑ People to Watch The Paim Beach Post News Retrieved February 20, 2011
  173. ↑ «Alain de Repentigny : Céline Dion chante de l'opéra pour Kent Nagano | Musique». Cyberpresse.ca. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունիսի 30-ին.
  174. ↑ Stark, James (2003). Bel Canto: A history of vocal pedagogy. Toronto: University of Toronto Press, p. 45. ISBN 978-0-8020-8614-3. OCLC 53795639.
  175. ↑ «Celine Gives Birth to Twins!!». Celinedion.com. 2010 թ․ հոկտեմբերի 25. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 25-ին.
  176. ↑ Celine Dion’s Twins Named Nelson and Eddy. Retrieved October 28, 2010.
  177. ↑ Home. «HELLO! – The place for daily celebrity news». hellomagazine.ca. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2011 թ․ փետրվարի 28-ին.
  178. ↑ 178,0 178,1 178,2 Beauregard, Sylvain (2002). Passion Celine Dion: The Book. Trafford Publishing. ISBN 1-55369-212-8.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սելին Դիոն» հոդվածին։
Այս հոդվածն ընտրվել է Հայերեն Վիքիպեդիայի օրվա հոդված:
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Սելին_Դիոն&oldid=10109559» էջից