Վիքիպեդիա

Մագնիտսկու ակտ

Մագնիտսկու ակտ, որը պաշտոնապես հայտնի է որպես Ռուսաստանի և Մոլդովայի Ջեքսոն-Վանիկի փոփոխության չեղարկման և Սերգեյ Մագնիտսկու օրենքի գերակայության պատասխանատվության 2012 թվականի ակտ, երկկուսակցական օրինագիծ, որն ընդունել է ԱՄՆ Կոնգրեսը և ստորագրել է նախագահ Բարաք Օբաման 2012 թվականի դեկտեմբերին` պատժելու ռուս պաշտոնյաներին, ովքեր պատասխանատու են 2009 թվականին Մոսկվայի բանտում ռուս հարկային փաստաբան, աուդիտոր Սերգեյ Մագնիտսկու մահվան համար, ինչպես նաև Ռուսաստանին մշտական նորմալ առևտրային հարաբերությունների կարգավիճակ տալու համար։

Մագնիտկու ակտ
անգլ.՝ An Act to authorize the extension of nondiscriminatory treatment (normal trade relations treatment) to products of the Russian Federation and Moldova and to require reports on the compliance of the Russian Federation with its obligations as a member of the World Trade Organization, and for other purposes
Ռուսաստանի և Մոլդովայի Ջեքսոն-Վանիկի փոփոխության չեղարկման և Սերգեյ Մագնիտսկու օրենքի գերակայության պատասխանատվության 2012 թվականի ակտ
Տարածքային իրավասությունԱՄՆ
Ընդունող մարմինՄիացյալ Նահանգների 112-րդ Կոնգրես
ՍտորագրողԲարաք Օբամա
Օրինագծի հղումPub. L. 112–208 (տեքստ)
ԿայքAct of Congress in the United States?

2016 թվականին Սենատում ընդունված Մագնիտսկու Գլոբալ ակտը ներառվել է 2017 թվականի ֆինանսական տարվա Պաշտպանության ազգային թույլտվության ակտում (NDAA 2017): Այն լիազորում է ԱՄՆ կառավարությանը պատժամիջոցներ կիրառել ամբողջ աշխարհում այն օտարերկրյա պետական պաշտոնյաների նկատմամբ, որոնք իրավախախտներ են, սառեցնել նրանց ակտիվները և արգելել նրանց մուտքն ԱՄՆ[1][2]։

Նախապատմություն խմբագրել

2009 թվականին ռուս հարկային իրավաբան Սերգեյ Մագնիտսկին մահացել է մոսկովյան բանտում՝ ռուս հարկային պաշտոնյաների մասնակցությամբ 230 միլիոն դոլար արժողությամբ խարդախությունը հետաքննելուց հետո[3]։ Մագնիտսկուն ռուս պաշտոնյաները մեղադրել էին խարդախությունն ինքն իրագործելու մեջ և կալանավորել[3]։ Բանտում գտնվելու ժամանակ Մագնիտսկու մոտ առաջացել էին լեղապարկի քարեր, պանկրեատիտ և քարաքոսային խոլեցիստիտ և ամիսներ շարունակ նրան չէին բուժել։ Գրեթե մեկ տարվա ազատազրկումից հետո նրան ծեծելով սպանել են կալանքի տակ գտնվելու ժամանակ[4][5][6]։

Մագնիտսկու ընկեր Բիլ Բրաուդերը՝ ծագումով ամերիկացի հայտնի գործարար, ով Խորհրդային Միության փլուզումից հետո լայնորեն աշխատել է Ռուսաստանում, հրապարակել է դեպքը և լոբբինգ է արել ամերիկացի պաշտոնյաներին՝ ընդունելու օրենսդրություն, որը պատժամիջոցներ է սահմանում կոռուպցիայի մեջ ներգրավված ռուս անձանց նկատմամբ[7]։ Բրաուդերը գործը ներկայացրել է սենատորներ Բենջամին Քարդինին և Ջոն Մաքքեյնին, որոնք հանդես են եկել օրենսդրական առաջարկով[8]։

Օրենքի ընդունում խմբագրել

 
Սերգեյ Մագնիտսկի

2012 թվականի հունիսին Միացյալ Նահանգների Ներկայացուցիչների պալատի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովը Ներկայացուցիչների պալատին ներկայացրել է օրինագիծ` «Սերգեյ Մագնիտսկու օրենքի գերակայության 2012 թվականի ակտ» (HR 4405) անվամբ[9]։ Օրենքի հիմնական նպատակն էր պատժել ռուս պաշտոնյաներին, որոնք Սերգեյ Մագնիտսկու մահվան համար պատասխանատու էին համարվում՝ արգելելով նրանց մուտքը Միացյալ Նահանգներ և օգտվել ԱՄՆ բանկային համակարգից[10]։

Օրենսդրությունը քննարկման է դրվել Սենատի հանձնաժողովի կողմից հաջորդ շաբաթ` սենատոր Բեն Քարդինի աջակցությամբ, որը մատնանշել է միջազգային հարաբերություններում աճող լարվածության ավելի լայն տրարածումը[11][12][13]։

Հանրապետական ​​սենատոր Ջոն Մաքքեյնը օրինագծի քննարկման ժամանակ հայտարարել է, որ օրենքը «ոչ թե հակառուսական է, այլ ավելի շուտ ռուսամետ, քանի որ նպատակաուղղված է մարդու իրավունքները և օրենքի գերակայությունը հարգելուն»[14], այսինքն՝ պաշտպանելու է այն արժեքները, որոնք, ըստ Մակքեյնի, արժևորում են ռուսները[15]։

Ավելի ուշ Բրաուդերը գրել է, որ Մագնիտսկու օրենքն արագ երկկուսակցական աջակցություն է գտել, քանի որ Մագնիտսկու կողմից բացահայտված կոռուպցիան ակնհայտ էր, և «չկար ռուսամետ կտտանքների և սպանությունների լոբբի, որ դրան հակադրվեր»[7]էջ 329։

Օբամայի վարչակազմը պայքարել է օրինագծի դեմ այնքան ժամանակ, մինչև Կոնգրեսն ազդարարել է, որ 2012 թվականի Ջեքսոն-Վենիկի օրինագիծը չեղյալ չի համարվի, մինչև չընդունվի Մագնիտսկու օրենքը։ 2012 թվականի նոյեմբերին Մագնիտսկու օրինագծի դրույթները կցվել են Ներկայացուցիչների պալատի օրինագծին (HR 6156), որը կարգավորում է մշտական առևտրային հարաբերությունները Ռուսաստանի (այսինքն՝ չեղյալ համարելով Ջեքսոն-Վանիկի փոփոխությունը) և Մոլդովայի հետ[16]։ 2012 թվականի դեկտեմբերի 6-ին ԱՄՆ Սենատն ընդունել է օրենքի Ներկայացուցիչների պալատի տարբերակը՝ 92–4[10]: Օրենքը ստորագրվել է նախագահ Բարաք Օբամայի կողմից 2012 թվականի դեկտեմբերի 14-ին[17][18][19][20]։

Ցուցակում ներառված անհատներ խմբագրել

Մագնիտսկու գործում մեղավորների նախնական ցուցակը պարունակել է Ռուսաստանի ներքին գործերի նախարարության, Անվտանգության դաշնային ծառայության, Դաշնային հարկային ծառայության, Արբիտրաժային դատարանի, Գլխավոր դատախազության և Քրեակատարողական ծառայության պաշտոնյաների 60 անուն[21], ինչպես նաև յուրաքանչյուրի դերի համառոտ նկարագրությունը մեղադրանքով[22]։ Հետագայում, երբ Քարդինի և այլոց նախաձեռնությունների հիման վրա տարբեր երկրներում ընդունվեցին տարբեր կանոնակարգեր, դրանցում մարդկանց թիվը երբեմն տարբերվում էր սկզբնական ցուցակից[23]։

2013 թվականի ապրիլի 12-ին Օբամայի վարչակազմը հրապարակել է 18 անձանց ցուցակը, որոնց վրա տարածվել է օրենքը[24][25][26][27].

2013 թվականի ապրիլի 12-ին պատժամիջոցների ենթակա 18 անձանց ցուցակ
N° Անուն Ազգանուն Պաշտոնական դիրք
1 Ալեքսեյ Դրոգանով Հարկային հանցագործությունների դեմ պայքարի վարչության աշխատակից (Ա. Կուզնեցովի ենթակա)
2 Ալեքսեյ Կրիվորուչկո Տվերսկոյի շրջանային դատարանի դատավոր
3 Անդրեյ Պեչեգին Գլխավոր դատախազության հետաքննության վերահսկողության բաժնի պետի տեղակալ
4 Արտեմ (Արտյոմ) Կուզնեցով ՆԳՆ Հարկային հանցագործությունների դեմ պայքարի վարչության Մոսկվայի բաժնի աշխատակից, հարկային քննիչ (6-րդ վարչության պետի տեղակալ)
5 Դմիտրի Կոմնով Բուտիրկա կալանավայրի ղեկավար
6 Դմիտրի Մ. Տոլչինսկի հարկային հանցագործությունների դեմ պայքարի վարչության աշխատակից (6-րդ բաժնի աշխատակից)
7 Իվան Պավլովիչ Պրոկոպենկո «Մատրոսսկայա տիշինա» № 1 նախաքննական մեկուսարանի պետ
8 Կազբեկ Դուկուզով չեչեն, Մոսկվայում Forbes-ի ռուսական խմբագրության գլխավոր խմբագրի` Պոլ Խլեբնիկովի սպանության մեջ կասկածվող, որը ազատվել էր պատասխանատվությունից
9 Լեչա Բոգատիրով Ավստրիայի իշխանությունների կողմից մեղադրվել է Ումար Իսրայելովի (Ռամզան Կադիրովի նախկին թիկնապահ) սպանության մեջ
10 Նատալյա Վ. Վինոգրադովա ՆԳՆ քննչական կոմիտեի վարչության պետի տեղակալ
11 Օլեգ Ֆ. Սիլչենկո ՆԳՆ ավագ քննիչ, քննչական խմբի ղեկավար
12 Օլեգ Լոգունով Գլխավոր դատախազության իրավաբանական վարչության պետ, ՆԳՆ քննչական կոմիտեի պետի նախկին տեղակալ
13 Օլգա Ստեպանովա Մոսկվայի թիվ 28 հարկային գրասենյակի ղեկավար
14 Պավել Կարպով Ներքին գործերի նախարարության Մոսկվայի բաժնի ավագ քննիչ
15 Սերգեյ Գ. Պոդոպրիգորով Տվերսկոյի շրջանային դատարանի դատավոր
16 Սվետլանա Ուխնալյովա Մոսկվայի Տվերսկոյի շրջանային դատարանի դատավոր
17 Ելենա Խիմինա Մոսկվայի հարկային ծառայող
18 Ելենա Ստաշինա Տվերսկոյի շրջանային դատարանի դատավոր, ով երկարացրել է Մագնիտսկու կալանքը

2017 թվականի հունվարի սև ցուցակ խմբագրել

2017 թվականի հունվարի 9-ին, Մագնիտսկու օրենքի համաձայն, Միացյալ Նահանգների գանձապետարանի Օտարերկրյա ակտիվների վերահսկման գրասենյակը թարմացրել է իր ԱՄՆ արգելափակած քաղաքացիների ցուցակը[28] և ընդգրկել Ալեքսանդր Ի. Բաստրիկինին, Անդրեյ Կ. Լուգովոյին, Դմիտրի Վ. Կովտունին, Ստանիսլավ Գորդիևսկուն և Գենադի Պլակսինին, որով սառեցվել է ամերիկյան ֆինանսական հաստատությունների կողմից տնօրինվող նրանց ցանկացած ակտիվ կամ այդ հաստատությունների հետ գործարքներ և արգելվել է նրանց մեկնելը Միացյալ Նահանգներ[29][30]։

Ռուսաստանի կառավարության պայքարն ընդդեմ ակտի խմբագրել

Կոնգրեսում Մագնիտսկու ակտի հաստատումից հետո ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովը հայտարարել է, որ օրենքի ընդունման պատասխանը կլինի սիմետրիկ. կարգելվեն այն ԱՄՆ քաղաքացիների մուտքը ՌԴ տարածք, որոնց ռուսական կողմը մեղավոր է համարում մարդու իրավունքների խախտման մեջ։ Ինչպես հայտնում են «Կոմերսանտ»-ի լրագրողները՝ հղում անելով ՌԴ կառավարությունում իր աղբյուրին, պատժամիջոցները նման կլինեն ԱՄՆ-ի պատժամիջոցներին. Եթե ​​հետո ինչ-որ մեկին ավելացնեն, մենք էլ կավելացնենք։ Նրանք կհրապարակեն իրենց անուններն ու եկամուտները, մենք էլ կհրապարակենք»[31]։

Ի պատասխան Մագնիտսկու ակտի ընդունման՝ Ռուսաստանի կառավարությունը Դիմա Յակովլևի օրենքով մերժել է ամերիկացիներին ռուս երեխաների որդեգրումը, հրապարակել ամերիկացի պաշտոնյաների սեփական ցուցակը, որոնց արգելվում էր մուտք գործել Ռուսաստան և հետմահու դատապարտել Մագնիտսկուն որպես մեղավոր[32]։ Բացի այդ, Ռուսաստանի կառավարությունը լոբբինգ է իրականացրել ընդդեմ օրենքի` հանրային կապերի ընկերության միջոցով, որը գլխավորում էր հանրապետական, քաղաքական տեխնոլոգ Քենեթ Դյուբերշտեյնը[33][34]։ Ավելի ուշ ռուս իրավաբան Նատալյա Վեսելնիցկայան վարձվել է ԱՄՆ-ում Մագնիտսկու օրենքի դեմ լոբբինգ անելու համար։ Նա հանդիպում է կազմակերպել ապագա նախագահ Դոնալդ Թրամփի որդու՝ Դոնալդ Թրամփ կրտսերի հետ, իբր թե այդ հարցը քննարկելու համար[35][36]։

ԱՄՆ-ում ռուս երեխաների որդեգրման արգելք խմբագրել

2012 թվականի դեկտեմբերի 19-ին Պետդուման 400 «կողմ» և 4 «դեմ» քվեարկությամբ արգելել է ռուս երեխաների միջազգային որդեգրումը Միացյալ Նահանգներ։ Օրինագիծը ոչ պաշտոնապես անվանվել է ի պատիվ Դմիտրի Յակովլևի (որդեգրումից հետո` Չեյզ Հարիսոն), ռուս մանկահասակ երեխայի, ով մահացել է ջերմային կաթվածից 2008 թվականին, երբ նրան որդեգրած ամերիկացի հայրը մոռացել էր, որ երեխան իր ամենագնացի հետևի նստարանին է[37][38]։ Հաջորդ տարի՝ 2013 թվականին, առաջարկվել է երկու լրացուցիչ օրենք. մեկը՝ թույլ չտալ ԱՄՆ քաղաքացիներին աշխատել Ռուսաստանում քաղաքական հասարակական կազմակերպությունների հետ, իսկ երկրորդ օրենքը, որն ի վերջո չեղարկվել է, արգելում էր ցանկացած օտարերկրացու ելույթ ունենալ Ռուսաստանի պետական հեռուստատեսությամբ, եթե նրա ելույթը կարող է վարկաբեկել պետությանը[39]։

ԱՄՆ որոշ պաշտոնյաների Ռուսաստան մուտքի արգելք խմբագրել

2013 թվականի ապրիլի 13-ին Ռուսաստանը հրապարակել է ցուցակ, որն արգելում էր 18 ամերիկացիների մուտքը Ռուսաստան մարդու իրավունքների ենթադրյալ խախտումների համար՝ ի պատասխան Մագնիտսկու ցուցակի[40]։ Ռուս օրենսդիրները նաև արգելել են ԱՄՆ մի քանի պաշտոնյաների, ովքեր ներգրավված են եղել Ռուսաստանի քաղաքացու` «Զինագործ Բարոն» կոչված զենքի մաքսանենգ Վիկտոր Բուտի և թմրանյութերի մաքսանենգ Կոնստանտին Յարոշենկոյի նկատմամբ քրեական հետապնդման և դատավարության մեջ, վերջինս դեռ բանտում է ԱՄՆ-ում[41][42]։

Արձագանք խմբագրել

Ռուսական օրինագիծը, որը հայտնի է որպես «Դիմա Յակովլևի օրենք», քննադատվել է մի շարք պաշտոնյաների, լրագրողների և Ռուսաստանի քաղաքացիների կողմից[43][44][45]։ Օրենքի հակառակորդների շրջանում այն ​​ստացել է «սրիկաների օրենք» ոչ պաշտոնական մականունը[46][47][48]։

Մագնիտսկու ակտի ընդունելություն խմբագրել

Ավստրալացի արտագաղթած իրավաբան Ջեֆրի Ռոբերթսոնը, ով ներկայացրել է Մագնիտսկու քարոզարշավի մասնակիցներից մի քանիսին, օրենքը համարել է «մարդու իրավունքների ոլորտում ամենակարևոր նոր զարգացումներից մեկը»։ Նա հավելել է, որ այն ապահովում է « հասնել օսվենցիմի գնացքների մեքենավարներին, ապարատչիկներին, մարդկանց, ովքեր ոչ մեծ գումար են վաստակում մարդու իրավունքների ոտնահարումից և, սովորաբար, տեսադաշտից դուրս են մնում»[49]։

2018 թվականին Բրիտանիայի խորհրդարանն այսպես կոչված «Մագնիտսկու բարեփոխում»[50] է ընդունել Պատժամիջոցների և ընդդեմ փողերի լվացման ակտով` կառավարությանը իրավունք տալով պատժամիջոցներ կիրառել այն մարդկանց նկատմամբ, ովքեր թույլ են տալիս մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումներ[51]։

ՌԴ կառավարությունը բացասաբար է գնահատել Մագնիտսկու օրենքի ընդունումը՝ ասելով, որ դա կհանգեցնի համագործակցության վատթարացման։ Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևը խոստացել է պատասխան միջոցներ ձեռնարկել՝ «ինչպես սիմետրիկ, այնպես էլ` ասիմետրիկ»[52]։ Պետդումայի պատգամավոր Եվգենի Ֆեդորովը պնդել է, որ Մագնիտսկու օրինագծի իրական նպատակը խոշոր բիզնեսի և կառավարության առանցքային դեմքերի շահարկումն էր՝ նպատակ ունենալով Ռուսաստանի Դաշնությունում ամերիկամետ քաղաքականություն վարել[53]։

Պուտինամետ «Համաշխարհային սոցիալիստական վեբ կայքից» (WSWS) Բիլ Վան Օկենը դատապարտել է Միացյալ Նահանգներին մարդու իրավունքները վկայակոչելու համար՝ որպես ռեալ-քաղաքականության ծածկույթ Մագնիտսկու ակտում, հայտարարելով, որ Վաշինգտոնի պաշտոնյաները աջակցել են «շատ ավելի մեծ հանցագործությունների, [օրինակ] երբ Բորիս Ելցինը 1993 թվականին հրամայեց ռմբակոծել Ռուսաստանի Սպիտակ տունը՝ երկրի խորհրդարանի նստավայրը, սպանելով 62 մարդ»[54][55]։

2016 թվականի «Մագնիտսկու ակտը կուլիսների ետևում»[56] վիճահարույց ռուսական վավերագրական ֆիլմը ներկայացնում է Մագնիտսկու կեղծված[57] տեսակետը՝ պնդելով, որ «Մագնիտսկուն ծեծի չեն ենթարկել ոստիկանական կալանքի տակ գտնվելու ընթացքում, և որ Ռուսաստանի իշխանություններին տված իր ցուցմունքներում նա որևէ անհատի վերաբերյալ որևէ կոնկրետ մեղադրանք չի ներկայացրել»[58]։ Այս վիճահարույց փաստագրական ֆիլմի մասին իր ակնարկում The Guardian-ը ներկայացրել է ֆիլմի հանդեպ թերահավատների տեսակետները, ինչպիսններից է Եվրախորհրդարանի լիտվացի պատգամավոր Պետրաս Աուշտրևիչյուսը, ով նաև ծառայում է Արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովում, որի կարծիքով ֆիլմի հետապնդած մի քանի նպատակներից մեկն է` մեղմել արևմուտքի անվստահությունն իր քաղաքականության գծի նկատմամբ և ապահովել Եվրամիության պատժամիջոցների վերանայում Ռուսաստանի դեմ այդ տարվա վերջին[58]։

2017 թվականի հուլիսին CNN հեռուստաալիքի Fareed Zakaria GPS հանրային իրադարձությունների շուոյին տված հարցազրույցում Բիլ Բրաուդերը շոշափել է Մագնիտսկու օրենքը և այնպիսի թեմաներ ինչպես են` թե այն ինչպես է ուղղակիորեն սպառնում Պուտինին, ավելի քան 10,000 ռուսներին Ռուսաստանի կառավարության կողմից մարդու իրավունքների ոտնահարման համար տված գումարները, 2016 թվականի հունիսին Թրամփի նախընտրական քարոզարշավին ընդառաջ Ռուսաստանի հետ հանդիպումը և ռուսական փողերի ուժն ու ազդեցությունն այն ժամանակվա Վաշինգտոնումի վրա[59]։

Ռուսաստանի լիբերալ այլախոհներ Վլադիմիր Վ. Կարա-Մուրզան և Բորիս Նեմցովը երկուսն էլ հավանություն են տվել ակտին՝ այն անվանելով «ռուսամետ»[60][61]։

2017 թվական խմբագրել

Նախագահ Դոնալդ Թրամփը 2017 թվականի ապրիլի 21-ին հուշագիր է ներկայացրել Կոնգրեսին ակտի կատարման վերաբերյալ[62]։

2017 թվականի մայիսին ԱՄՆ իշխանությունները ավարտել են ընդդեմ Prevezon Holding ընկերության գործը, որը Ռուսաստանից խարդախությամբ էքսֆիլտրացված փողերի լվացման գործերից մեկն էր, որը հայտնաբերել էր Սերգեյ Մագնիտսկին։ Կարգավորումը կարճել է գործը, և անշարժ գույքի ընկերությունը համաձայնել է վճարել 5,8 միլիոն դոլար տուգանք[63][64]։ Նաև 2017 թվականի մայիսին հետաքննություն է սկսվել այն 6,6 միլիոն ֆունտ ստեռլինգի մասին, որը ենթադրաբար փոխանցվել է խարդախության սխեմայով Մեծ Բրիտանիայի բանկային ընկերությանը[65]։

2017 թվականի սեպտեմբերի 8-ին Նախագահ Թրամփը հուշագրով այս ակտով նախատեսված ֆինանսական պատժամիջոցները փոխելու լիազորություն է փոխանցել ԱՄՆ Գանձապետարանի քարտուղարին, իսկ վիզաների հարցը՝ պետքարտուղարին[66]։

Մագնիտսկու գլոբալ ակտ խմբագրել

2016 թվականին Կոնգրեսը ընդունել է «Մագնիտսկու մարդու իրավունքների պատասխանատվության գլոբալ ակտ» (Global Magnitsky Human Rights Accountability Act), որը թույլ է տալիս ԱՄՆ կառավարությանը պատժել օտարերկրյա պետական պաշտոնյաներին, ովքեր ներգրավված են մարդու իրավունքների խախտումների մեջ աշխարհի ցանկացած կետում[67]։

Ի սկզբանե Մագնիտսկու գլոբալ ակտը որպես առանձին օրենսդրություն ներկայացրել է սենատոր Բենջամին Քարդինը (D-MD) Սենատում[68], ապա Նյու Ջերսիի ներկայացուցիչ Քրիս Սմիթը (R-NJ) Ներկայացուցիչների պալատում[69], ի վերջո, այն ներառվել է 2017 ֆինանսական տարվա (NDAA FY 2017) Պաշտպանության ազգային թույլտվության ակտում (NDAA FY 2017) որպես Բաժին XII, Ենթաբաժին F ( 1261-ից մինչև 1265-րդ բաժինները), որն օրենք էր դարձել 2016 թվականի դեկտեմբերի 23-ին[70]։

Իրավական դաշտ խմբագրել

Գլոբալ Մագնիտսկու պատժամիջոցների իրավական դաշտը բաղկացած է հետևյալ գործադիր հրամանից, բազմաթիվ հանրային օրենքներից (կանոնադրություններից) և կանոնակարգերից[71].

  • Գործադիր հրաման
    • Գործադիր հրաման 13818
  • Կանոնադրություններ
    • Մագնիտսկու մարդու իրավունքների պատասխանատվության գլոբալ ակտ, 22 USC§§ 2656 նշում
    • Միջազգային արտակարգ տնտեսական լիազորությունների ակտ (IEEPA), 50 USC§§ 1701-1706
  • Դաշնային կանոնակարգերի օրենսգիրք
    • Մագնիտսկու գլոբալ պատժամիջոցների կանոնակարգերը, 31 CFR Part 583

13818 EO - գործադիր հրամանի միջոցով կիրառված պատժամիջոցներ խմբագրել

2017 թվականի դեկտեմբերի 21-ից ուժի մեջ է մտնում ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփի 13818 EO (Գործադիր հրամանը), որը հանդիսանում է «Մագնիտսկու մարդու իրավունքների պատասխանատվության գլոբալ ակտի» առաջին կիրարկումը, որի համաձայն ԱՄՆ կառավարությունը պատժամիջոցներ է սահմանել 13 անձանց նկատմամբ, որոնք նկարագրված են որպես «մարդու իրավունքները ոտնահարողներ, կլեպտոկրատներ և կոռումպացված դերակատարներ»[72][73]։

Որոշումը հրապարակել է ԱՄՆ ֆինանսների նախարար Սթիվեն Մնուչինը[72]։ Նախագահ Թրամփն հայտարարել է, որ «ազգային արտակարգ դրություն է հայտարարում՝ կապված մարդու իրավունքների լուրջ խախտումների և կոռուպցիայի հետ ամբողջ աշխարհում»[74]։ Պատժամիջոցների ենթարկված անձանց թվում էին Յահյա Ջամմեն ՝ Գամբիայի նախկին նախագահն ու Ռոբերտո Խոսե Ռիվաս Ռեյեսը՝ Նիկարագուայի Բարձրագույն ընտրական խորհրդի նախագահ[75]։ Լրացուցիչ 39 փոխկապակցված ընկերություններ և ֆիզիկական անձինք նույնպես ենթարկվել են պատժամիջոցների Գանձապետարանի Օտարերկրյա ակտիվների վերահսկողության գրասենյակի (OFAC) կողմից[75]։

Դեն Գերտլեր խմբագրել

Ըստ The Economist-ի ՝ Դեն Գերտլերը՝ «իսրայելցի հանքարդյունաբերության միլիարդատերը և Ջոզեֆ Կաբիլայի երկարամյա մտերիմ ընկերը, ով տասնամյակներ շարունակ եղել է Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետության (ԿԴՀ) նախագահը, նույնպես ներառվել է Նախագահ Թրամփի EO հավելվածում և տեղադրվել է OFAC ֆինանսական պատժամիջոցների ցուցակում[76]։ Գերտլերի բոլոր ակտիվները, որոնք գտնվում էին ԱՄՆ իրավասության տակ, արգելափակվել են[77]։ Ըստ The Economist-ի 2018 թվականի փետրվարի հոդվածի, պատժամիջոցների հայտարարության մեջ ասվում է, որ Գերթլերը «իր կարողությունը կուտակել է հարյուր միլիոնավոր դոլարների անթափանց և կոռումպացված հանքարդյունաբերության և նավթի գործարքների միջոցով» ԿԺԴՀ-ում[78]։ Գործադիր հրամանում ներառվել են նաև Գերտլերի հետ «փոխկապակցված» նշանակված կազմակերպությունները[79]։

2019 թվականի նոյեմբերի 28-ին The Economist- ում հրապարակված հոդվածում զեկուցվել է, որ նախագահ Թրամփի որոշումը՝ պատժամիջոցներ կիրառել Գերտլերի նկատմամբ, ով Կոնգոյի այն ժամանակվա նախագահ Ջոզեֆ Կաբիլայի մտերիմ ընկերն է, «ցնցում է Կոնգոյում գործող շատ ընկերությունների համար»։ Ըստ Թոմ Պերիելլոյին, ով այն ժամանակ Բարաք Օբամայի օրոք ԱՄՆ-ի բանագնացն էր Աֆրիկայի Մեծ լճերում, պատժամիջոցները «հավանաբար օգնել են պարոն Կաբիլային կայացնել իր վերջնական որոշումը՝ հրաժարվել մեկ տարի անց կայացած ընտրություններին»` Կոնգոյի Դեմոկրատական ​​Հանրապետության 2018 թվականի դեկտեմբերին ընդհանուր ընտրություններին մասնակցելուց[74]։

2018 թվական խմբագրել

2018 թվականի հունիսին Դոմինիկյան Հանրապետության Սենատի անդամ Ֆելիքս Բաուտիստան և նրան պատկանող կամ վերահսկվող հինգ ընկերությունները պատժամիջոցների են ենթարկվել ԱՄՆ ֆինանսների նախարարության կողմից Մագնիտսկու Գլոբալ ակտի համաձայն՝ զգալի կոռուպցիայի մեջ ներգրավված լինելու պատճառով։ Հաղորդվում է, որ Բաուտիստան կաշառակերությամբ է զբաղվել՝ կապված սենատորի իր պաշտոնի հետ, և ենթադրվում է, որ նա ներգրավված է եղել կոռուպցիայի մեջ Հաիթիում, որտեղ նա օգտագործել է իր կապերը հանրային աշխատանքների պայմանագրեր ձեռք բերելու համար՝ օգնելով վերականգնել Հաիթին մի քանի բնական աղետներից հետո, այդ թվում՝ մեկ դեպք, երբ իր Չավարտված աշխատանքների համար ընկերությանը վճարվել է ավելի քան 10 մլն դոլար[80]։

2018 թվականի հուլիսին երեք Նիկարագուացիներ ավելացվել են OFAC-ի պատժամիջոցների ցուցակում։ Նիկարագուայի ազգային ոստիկանության հանձնակատար Ֆրանցիսկո Խավիեր Դիաս Մադրիզը (Դիաս) և Մանագուայի քաղաքապետարանի քարտուղար Ֆիդել Անտոնիո Մորենո Բրիոնեսը (Մորենո) պատժվել են Նիկարագուայում մարդու իրավունքների լուրջ ոտնահարման մեջ ներգրավված կազմակերպությունների կամ կազմակերպությունների ղեկավարների համար պատասխանատվության ենթարկելու համար։ Բացի այդ, OFAC-ը նշանակել է Խոսե Ֆրանցիսկո Լոպես Սենտենոյին (Լոպես), ALBA de Nicaragua-ի փոխնախագահին (ALBANISA) և Petronic-ի նախագահին՝ կոռուպցիոն գործունեության մեջ ներգրավվելու համար[81]։

2018 թվականի օգոստոսին ֆինանսների նախարարությունը պատժամիջոցներ է կիրառել Թուրքիայի կառավարության բարձրաստիճան պաշտոնյաների՝ Թուրքիայի արդարադատության նախարար Աբդուլհամիտ Գյուլի և ներքին գործերի նախարար Սուլեյման Սոյլուի նկատմամբ, ովքեր ներգրավված են եղել ամերիկացի հովիվ Էնդրյու Բրանսոնի կալանավորման մեջ[82]։ Նախագահ Բարաք Օբամայի օրոք ահաբեկչության ֆինանսավորման հարցերով պետքարտուղարի նախկին օգնական Դենիել Գլեյզերն ասել է. «Անշուշտ, առաջին անգամն է, որ կարող եմ մտածել» ՆԱՏՕ-ի դաշնակցի նկատմամբ ԱՄՆ-ի պատժամիջոցների մասին։ «Ես, անշուշտ, մարդու իրավունքների խախտում եմ համարում ինչ-որ մեկին ապօրինաբար կալանավորելը, ուստի կարծում եմ, որ դա տեղավորվում է Մագնիտսկու Գլոբալ ակտի շրջանակում»[83]։

2018 թվականի նոյեմբերին ֆինանսների նախարարությունը հայտարարել է Մագնիտսկու Գլոբալ ակտի պատժամիջոցների սահմանման մասին Սաուդյան Արաբիայի 17 պաշտոնյաների դեմ, ովքեր «թիրախավորել և դաժանորեն սպանել են» սաուդացի այլախոհ լրագրող Ջամալ Խաշոգջիին, ով ապրում և աշխատում էր Միացյալ Նահանգներում[84]։

2020 թվական խմբագրել

2020 թվականի հուլիսի 9-ին ԱՄՆ ֆինանսների նախարարության Օտարերկրյա ակտիվների վերահսկման գրասենյակը (OFAC) պատժամիջոցներ է կիրառել Չինաստանի պետական կազմակերպության (Սինցզյան Հանրային անվտանգության բյուրո) և չորս ներկա կամ նախկին պետական պաշտոնյաներ Սինցզյան-Ույղուրական ինքնավար մարզում (XUAR) էթնիկ փոքրամասնությունների նկատմամբ իրավունքների լուրջ խախտումների համար[85]։ Պատժամիջոցները սահմանվել են մարդու իրավունքների լուրջ խախտումների հիման վրա, որոնք, ըստ տեղեկությունների, ներառում էին զանգվածային կամայական կալանավորում և ծանր ֆիզիկական բռնություն, ի թիվս այլ լուրջ չարաշահումների, որոնք ուղղված են ույղուրների (Սինցզյան բնիկ թյուրքմահմեդական բնակչությանը) և տարածաշրջանի այլ էթնիկ փոքրամասնությունների դեմ[85]։

2020 թվականի հուլիսի 31-ին OFAC-ը լրացուցիչ պատժամիջոցներ է կիրառել Սինցզյան արտադրական և շինարարական կորպուսի (XPCC) նախկին քաղաքական կոմիսար Սուն Ցզինլոնգին և XPCC-ի կուսակցության քարտուղարի տեղակալ և հրամանատար Պենգ Ջիարուիին` XUAR-ում էթնիկ փոքրամասնությունների դեմ մարդու իրավունքների նմանատիպ խախտումների հետ կապ ունենալու համար[86]։

XPCC-ը Չինաստանի Կոմունիստական կուսակցության (CCP) ենթակայության XUAR-ի ռազմականացված կազմակերպություն է, որը ստեղծվել է տարածաշրջանում ներքին վերահսկողությունն ուժեղացնելու համար[86]։ XPCC-ն օգտագործվել է XUAR CCP քարտուղար Չեն Քուանգուի կողմից, ով ենթարկվել էր նմանատիպ պատժամիջոցների 2020 թվականի հուլիսի 9-ին՝ ույղուրներին և այլ էթնիկ փոքրամասնությունների խմբերին ուղղված հսկողության, կալանավորման և ինդոկտրինացիայի համապարփակ ծրագիր իրականացնելու համար[86]։ Պատժամիջոցը, ընդհանուր առմամբ, արգելում է ԱՄՆ-ի անձանց կողմից կամ Միացյալ Նահանգների ներսում իրականացվող բոլոր գործարքները, որոնք վերաբերում են պատժամիջոցի ենթարկված կազմակերպությունների գույքին կամ շահերին։ Պատժամիջոցները թվարկված են OFAC-ի կողմից որպես «շարունակական ջանքեր՝ կանխելու մարդու իրավունքների խախտումները Սինցզյան շրջանում»[86]։

2021 թվական խմբագրել

Էրիթրեայի պաշտպանության ուժերի (EDF) շտաբի պետ Ֆիլիպոս Վոլդեյոհաննեսը պատժամիջոց է ստացել 2021 թվականի օգոստոսի 23-ին Մագնիտսկու օրենքի համաձայն՝ որպես EDF ղեկավար իր հրամանատարական պատասխանատվության համար, որը ներգրավված է եղել 2020 թվականի նոյեմբերի 4-ին բռնկված Տիգրայան պատերազմում պատերազմական հանցագործությունների և սեռական բռնության մեջ[87]։

Պարագվայում Քասեմ Մոհամադ Հիջազին, Խալիլ Ահմադ Հիջազին և Լիզ Պաոլա Դոլդանը` Բրազիլիայի, Պարագվայի և Արգենտինայի եռսահմանային տարածքում գործող դիսպետչերները, որոնց փողերի լվացման գործողությունը գնահատվում էր հարյուրավոր միլիոնավոր դոլարներ, նույնպես պատժվել են այս ակտով[88]։

13936 EO - գործադիր հրամանի միջոցով կիրառված պատժամիջոցներ խմբագրել

2020 թվականի օգոստոսի 7-ին ԱՄՆ ֆինանսների նախարարությունը պատժամիջոցներ է կիրառել 11 անձի նկատմամբ «Հոնկոնգի ինքնավարությունը խաթարելու և Հոնկոնգի քաղաքացիների խոսքի կամ հավաքների ազատությունը սահմանափակելու համար»[89]։

Այս պատժամիջոցները ընդունվել են 13936 EO գործադիր հրամանի համաձայն, որը արձակվել է 2020 թվականի հուլիսի 14-ին նախագահ Թրամփի կողմից՝ ազգային արտակարգ դրություն հայտարարելու համար՝ կապված Հոնկոնգում իրավիճակի հետ, որտեղ Չինաստանի գործողությունները «հիմնականում խաթարում են Հոնկոնգի ինքնավարությունը և ժողովրդավարական գործընթացները»[90]։

Պատժամիջոցների կիրառման կոչեր խմբագրել

2017 թվականի սեպտեմբերին մի խումբ հասարակական կազմակերպություններ և հակակոռուպցիոն կազմակերպություններ բացահայտել են 15 միջազգային դեպքեր, որտեղ կատարվել են ենթադրյալ հանցագործություններ։ Պատժամիջոցների համար առաջադրվել են անհատներ երկրներից, այդ թվում՝ Ադրբեջանից, Բահրեյնից, Չինաստանից, Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետությունից, Եգիպտոսից, Եթովպիայից, Լիբերիայից, Մեքսիկայից, Պանամայից, Ռուսաստանից, Սաուդյան Արաբիայից, Տաջիկստանից, Ուկրաինայից, Ուզբեկստանից և Վիետնամից[91]։

2017 թվականի դեկտեմբերին Բահրեյնում «Ամերիկացիները հանուն ժողովրդավարության և մարդու իրավունքների» շրջանակներում հայտարարվել է.

  Թրամփի վարչակազմը չի դիտարկել Բահրեյնի կառավարության պաշտոնյաների կողմից մարդու իրավունքների լուրջ խախտումների վերաբերյալ ներկայացված դեպքերը։ Արդյունքում, Մագնիտսկու գլոբալ ակտում նշված անձանց առաջին ցուցակում Արաբական լիգայի անդամ որևէ երկրից որևէ անհատ կամ կազմակերպություն չի ընդգրկվել, չնայած համապատասխան գործեր ներկայացված լինելուն[92]:  

2018 թվականի օգոստոսին սենատոր Մարկո Ռուբիոն և Կոնգրեսի 16 այլ անդամներից բաղկացած երկկուսակցական խումբը կոչ է արել Միացյալ Նահանգներին պատժամիջոցներ սահմանել Մագնիտսկու գլոբալ ակտի համաձայն՝ Սինցզյանի վերադաստիարակչական ճամբարներում[93] ույղուր փոքրամասնության դեմ մարդու իրավունքների խախտումների համար պատասխանատու չինացի պաշտոնյաների դեմ[94]։ 2019 թվականի դեկտեմբերին Ներկայացուցիչների պալատում ընդունվել է Ույղուրական մարդու իրավունքների քաղաքականության ակտ, որը պահանջում է պատժամիջոցներ սահմանել Գլոբալ Մագնիտսկու ակտի համաձայն[95]։ Չինաստանի վերաբերյալ Կոնգրեսի գործադիր հանձնաժողովի 2019 թվականի տարեկան զեկույցը կոչ է արել Կոնգրեսին դիտարկել պատժամիջոցները չինացի պաշտոնյաների դեմ՝ համաձայն Մագնիտսկու գլոբալ ակտի՝ մարդկության դեմ հանցագործությունների համար[96][97]։

2020 թվականի ապրիլի 7-ին Կոնգրեսի Նյու Ջերսիի ներկայացուցիչ Քրիս Սմիթը կոչ է արել պետքարտուղար Մայք Պոմպեոյին ստեղծել աշխատանքային խումբ՝ «նույնականացնելու և հետաքննելու» բժիշկներին և լրագրողներին իբր լռեցնելու գործում իրենց դերի համար, ովքեր բարձրաձայնել են COVID-19 համաճարակի վերաբերյալ Չինաստանի արձագանքի մասին։ Ավելին, Սմիթը ԱՄՆ-ին առաջարկել է Մագնիտսկու գլոբալ օրենքը կիրառել չինացի կոնկրետ պաշտոնյաների նկատմամբ, որոնք զբաղվել են տեղեկացնողներին հետապնդելով, ընդ որում, առանց ամբողջ երկիրը պատժելու[98]։

2021 թվականի դեկտեմբերի 15-ին Միացյալ Նահանգների 18 սենատորներ ստորագրեցին նամակ ԱՄՆ պետքարտուղար Էնթոնի Բլինքենին և ԱՄՆ ֆինանսների նախարար Ջանեթ Յելենին՝ խնդրելով պատժամիջոցներ կիրառել NSO Group (նշանակում է Նիվ, Սհալև և Օմրի, ընկերության հիմնադիրների անունները) իսրայելական ընկերության նկատմամբ Մագնիտսկու օրենքի համաձայն՝ այն հակասությունների պատճառով, որունք առաջացել են սմարթֆոնները լրտեսող Pegasus ծրագրի արտադրանքի վերաբերյալ[99]։

Նմանատիպ օրենքներ այլ երկրներում խմբագրել

Մագնիտսկու ակտի նման օրենքներ են ընդունվել նաև այլ երկրներում.

2016 թվականի դեկտեմբերի 6-ին Էստոնիայում

2017 թվականի փետրվարի 21-ին Մեծ Բրիտանիայում. 2020 թվականին Միացյալ Թագավորությունը սկսել է նմանատիպ օրենք կիրառել[100]

2017 թվականի հոկտեմբերի 18-ին Կանադայում[101]

2017 թվականի հոկտեմբերի 25-ին Լիտվայում[102]. անձանց ցուցակը հրապարակվել է 2018 թվականի հունվարին։

2018 թվականի փետրվարի 8-ին Լատվիայում

2020 թվականին Եվրամիությունում

Կանադական Մագնիտսկու օրենք խմբագրել

2015 թվականի մարտին Կանադայի խորհրդարանը նման օրենք ընդունելու նախնական միջնորդություն է ներկայացրել[103]։ Կանադայի Սերգեյ Մագնիտսկու օրենքը, որը պաշտոնապես կոչվում է «Արդարադատություն կոռումպացված օտարերկրյա պաշտոնյաների զոհերի համար» օրենք, ստացել է թագավորական համաձայնություն և օրենքի ուժ է ստացել 2017 թվականի հոկտեմբերի 18-ին[101]։ Օրենքը կարգավորվում է Կոռումպացված օտարերկրյա պաշտոնյաների զոհերի արդարադատության կանոնակարգով[104]։

2018 թվականի նոյեմբերի 29-ին Կանադան փոփոխել է Կանոնակարգը՝ ներառելով Սաուդյան Արաբիայի 17 օտարերկրյա քաղաքացիների, ովքեր մեղադրվել էին միջազգայնորեն ճանաչված մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների, մասնավորապես սաուդցի լրագրող Ջամալ Խաշոգջիի խոշտանգումների և արտադատական սպանության համար պատասխանատու լինելու կամ մեղսակցության մեջ[104]։

Եվրոպայում խմբագրել

2019 թվականի մարտին Եվրախորհրդարանն ընդունել է 447–70 բանաձևը՝ հօգուտ Եվրամիության Մագնիտսկու ակտի ընդունման[105]։ 2020 թվականի սեպտեմբերին Եվրամիության դրության վերաբերյալ իր ելույթում Ուրսուլա ֆոն դեր Լեյենը հայտարարել է, որ Եվրոպական հանձնաժողովի նպատակներից մեկը Եվրոպական Մագնիտսկու ակտի ընդունումն է[106]։ ԵՄ Մարդու իրավունքների գլոբալ պատժամիջոցների ռեժիմը ուժի մեջ է մտել 2020 թվականին։

2020 թվականի հուլիսի 6-ին Միացյալ Թագավորության արտաքին գործերի նախարար Դոմինիկ Ռաաբը հայտարարել է օրենքի համաձայն առաջին պատժամիջոցների մասին, որը նման է Մագնիտսկու գլոբալ ակտին, որտեղ 47 անձինք ենթարկվել են ճանապարհորդության սահմանափակումների և ակտիվների սառեցման։ Կանոնակարգերը կոչված է կառավարությանը իրավունք տալ պատժամիջոցներ կիրառել նրանց դեմ, ովքեր ներգրավված են մարդու իրավունքների վատթարագույն խախտումների մեջ ամբողջ աշխարհում[100]։

Տես նաև խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ «National Defense Authorization Act for Fiscal Year 2017. Pub. L. 114-328». uslaw.link. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
  2. ↑ Alexandra Ma (2018 թ․ հուլիսի 17). «Putin hinted he wanted Trump to give him access to one man — and it reveals his greatest weakness». Business Insider. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 18-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 17-ին.
  3. ↑ 3,0 3,1 Eckel, Mike (2017 թ․ մայիսի 13). «U.S. Settles Magnitsky-Linked Money Laundering Case On Eve Of Trial». Ազատ Եվրոպա/Ազատություն ռադիոկայան. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 10-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 10-ին.
  4. ↑ «Q&A: The Magnitsky affair». BBC News. 2013 թ․ հուլիսի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 28-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 10-ին.
  5. ↑ «Russia puts dead lawyer Sergei Magnitsky on trial». Perth Now. Ֆրանսպրես. 2012 թ․ դեկտեմբերի 27. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 1-ին.
  6. ↑ Gray, Rosie (2017 թ․ հուլիսի 25). «Bill Browder's Testimony to the Senate Judiciary Committee». The Atlantic. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հուլիսի 26-ին. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 31-ին. «... they put him in an isolation cell, chained him to a bed, and eight riot guards came in and beat him with rubber batons. That night he was found dead on the cell floor.»
  7. ↑ 7,0 7,1 Browder, Bill (2015). Red Notice: A True Story of High Finance, Murder, and One Man’s Fight for Justice (Reprint ed.). Simon & Schuster. 978-1-4767-5574-8
  8. ↑ Trindle, Jamila (2014 թ․ մայիսի 15). «The Magnitsky Flip-Flop». Foreign Policy. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 10-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 10-ին.
  9. ↑ «Russia Human Rights Legislation Passes Foreign Affairs Committee». United States House Committee on Foreign Affairs [Միացյալ Նահանգների Ներկայացուցիչների պալատի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողով]. 2012 թ․ հունիսի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 10-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 Lally, Kathy; Englund, Will (2012 թ․ դեկտեմբերի 6). «Russia fumes as U.S. Senate passes Magnitsky law aimed at human rights». The Washington Post. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 1-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 11-ին.
  11. ↑ «The Magnitsky Act - Behind the Scenes». www.magnitskyact.com. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
  12. ↑ Baker, Peter (2012 թ․ հունիսի 13). «Syria Crisis and Putin's Return Chill U.S. Ties With Russia». The New York Times. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 10-ին.
  13. ↑ Belton, Catherine; Dyer, Geoff (2012 թ․ հունիսի 26). «'Magnitsky law' makes progress in Senate». Financial Times. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  14. ↑ Сенатор Маккейн: это пророссийский законопроект Արխիվացված 2012-12-12 Wayback Machine // NEWSru
  15. ↑ «Сенат США проголосует за «пророссийский» акт Магнитского». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
  16. ↑ Peters, Jeremy W. (2012 թ․ նոյեմբերի 16). «House Passes Russia Trade Bill With Eye on Rights Abuses». The New York Times. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 17-ին. Վերցված է 2012 թ․ նոյեմբերի 17-ին.
  17. ↑ «Statement by the Press Secretary on H.R. 6156». ObamaWhiteHouse.archives.gov. Սպիտակ տուն. 2012 թ․ դեկտեմբերի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հուլիսի 16-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 10-ին – via National Archives.
  18. ↑ «Obama signs Magnitsky Act linked with Jackson–Vanik Amendment termination». Interfax. 2012 թ․ դեկտեմբերի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 23-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
  19. ↑ «Obama Signs Magnitsky Bill». Moscow Times. 2012 թ․ դեկտեմբերի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 1-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 10-ին.
  20. ↑ Collinson, Stephen (2012 թ․ դեկտեմբերի 14). «Obama signs Russia rights law despite Putin fury». Ֆրանսպրես. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  21. ↑ «Cardin Urges Visa Ban for Russian Officials Connected to Anti-Corruption Lawyer's Death | CSCE». web.archive.org. 2018 թ․ հուլիսի 3. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 3-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
  22. ↑ «Следователь, посадивший Магнитского, тратит по миллиону долларов в год, выяснили коллеги погибшего юриста». NEWSru.com (ռուսերեն). 2010 թ․ հունիսի 23. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
  23. ↑ «Global Magnitsky Program Designations for Corruption and Serious Human Rights Abuse - United States Department of State». web.archive.org. 2019 թ․ դեկտեմբերի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
  24. ↑ «Magnitsky Sanctions Listings». United States Department of the Treasury. 2013 թ․ ապրիլի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 10-ին.
  25. ↑ «Factbox: Who's who on the U.S. Magnitsky list». Yahoo! News. Reuters. 2013 թ․ ապրիլի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 16-ին.
  26. ↑ «Magnitsky List release: severe blow on Moscow-US ties». Voice of Russia. 2013 թ․ ապրիլի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունիսի 17-ին.
  27. ↑ «Chechnya moves to silence Oyub Titiev, a courageous critic». The Economist. 2018 թ․ հունվարի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 18-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 18-ին.
  28. ↑ «Sanctions List Search». sanctionssearch.ofac.treas.gov. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
  29. ↑ Landler, Mark (2017 թ․ հունվարի 9). «U.S. to Blacklist 5 Russians, a Close Putin Aide Among Them». The New York Times. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հունվարի 10-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 9-ին.
  30. ↑ «Magnitsky-related Designations; Counter Terrorism Designations; Office of Foreign Assets Control: Specially Designated Nationals List Update». United States Department of the Treasury. 2017 թ․ հունվարի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հունվարի 10-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 9-ին.
  31. ↑ «Ответ по «закону Магнитского» не заставил себя ждать». web.archive.org. Интерфакс. 2012 թ․ դեկտեմբերի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
  32. ↑ Heintz, Jim (2013 թ․ հուլիսի 11). «Dead Russian lawyer Magnitsky found guilty». Associated Press. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 14-ին.
  33. ↑ Kredo, Adam (2012 թ․ հուլիսի 19). «Bank of Putin: Goldman Sachs lobbying against human rights legislation». The Washington Free Beacon. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  34. ↑ Абаринов, Владимир (2012 թ․ օգոստոսի 3). «Противозаконное задержание». Graniru.org (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
  35. ↑ Sullivan, Andy; Mohammed, Arshad (2017 թ․ հուլիսի 11). «Trump Jr. emails suggest he welcomed Russian help against Clinton». Reuters. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
  36. ↑ Watkins, Ali (2017 թ․ հուլիսի 14). «U.S. officials probing Russian lobbyist who met Trump team». Politico. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
  37. ↑ Herszenhorn, David M. (2012 թ․ դեկտեմբերի 19). «Russia Vote Favors Ban on Adoptions by Americans». The New York Times. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 20-ին.
  38. ↑ Jackman, Tom (2012 թ․ դեկտեմբերի 12). «Toddler's tragic death in Herndon, in overheated car, continues as political issue in Russia four years later». The Washington Post. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 20-ին.
  39. ↑ J.Y. (2013 թ․ հունվարի 30). «Russian politics: The Kremlin's new Anti-Americanism». The Economist. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 14-ին.
  40. ↑ «Russia bans 18 Americans after similar US move». AP NEWS. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 22-ին.
  41. ↑ Englund, Will (2013 թ․ ապրիլի 13). «Russia retaliates against U.S., bans American officials». The Washington Post. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 14-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 14-ին.
  42. ↑ Loiko, Sergei L. (2013 թ․ ապրիլի 13). «18 Americans barred from Russia in tit-for-tat sanctions». Los Angeles Times. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունիսի 27-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 14-ին.
  43. ↑ «"Теперь жертвами коктейля из коррупции и покрывающей ее великодержавной риторики станут российские сироты"». www.kommersant.ru (ռուսերեն). 2012 թ․ դեկտեմբերի 18. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (օգնություն)
  44. ↑ «От редакции: Зачем Госдума принимает "закон Димы Яковлева"». Ведомости. {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (օգնություն)
  45. ↑ «Сиротский ответ не всех устроил». Газета.Ru (ռուսերեն). 2023 թ․ դեկտեմբերի 23. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (օգնություն)
  46. ↑ «Страсти по "сиротскому" проекту Госдумы: депутатский мат, "закон подлецов" и намек на позицию Путина». NEWSru.com (ռուսերեն). 2012 թ․ դեկտեմբերի 19. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (օգնություն)
  47. ↑ «Запрет для американцев на усыновление стал «Законом подлецов» в Рунете». 19.12.2012.
  48. ↑ ««Закон подлецов»: у здания Госдумы полиция разогнала пикеты против запрета усыновления россиян иностранцами - Фоторепортажи - Новая Газета». web.archive.org. 2012 թ․ դեկտեմբերի 21. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
  49. ↑ «International human rights lawyer Geoffrey Robertson speaks on fate of Assange». Australian Human Rights Commission. 2012 թ․ դեկտեմբերի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
  50. ↑ «A Guide to the Sanctions and Anti-Money Laundering Act (SAMLA) 2018». Reeds Solicitors LLP (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
  51. ↑ «Magnistky legislation House of Commons Library». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 16-ին.
  52. ↑ «Сенат США принял "закон Магнитского" :: Политика :: Top.rbc.ru». web.archive.org. 2012 թ․ դեկտեմբերի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
  53. ↑ Фёдоров, Евгений (2012 թ․ նոյեմբերի 29). «Список Магнитского – манипуляция». Russia.ru (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
  54. ↑ Hearst, David; Steele, Jonathan (1993 թ․ հոկտեմբերի 5). «Yeltsin crushes revolt». The Guardian. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 14-ին.
  55. ↑ Van Auken, Bill (2013 թ․ ապրիլի 16). «Moscow calls Obama's human rights bluff». World Socialist Web Site. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
  56. ↑ Nekrasov, Andrey (2016 թ․ հունիսի 25), The Magnitsky Act. Behind the Scenes, Viktoria Apanasenko, Anna Avramenko, Katerina Bashkina-Zlenko, Illume, Norsk Rikskringkasting (NRK), Piraya Film, Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 21-ին
  57. ↑ «Lies of Nekrasov-Piraya anti-Magnitsky "Documentary"» (PDF).
  58. ↑ 58,0 58,1 Eckel, Mike (2016 թ․ հունիսի 10). «Controversial film on Sergei Magnitsky's death set for US screening». The Guardian. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 25-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  59. ↑ Zakaria, Fareed; Browder, Bill (2017 թ․ հուլիսի 16). «The Magnitsky Act and the Russia investigation» (video). CNN. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 25-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
  60. ↑ Kara-Murza, Vladimir (2018 թ․ մայիսի 18). «The Kremlin revives a Soviet-style law against dissent». The Washington Post. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 24-ին.
  61. ↑ «A Russian Patriot and His Country, Part I». National Review. 2017 թ․ ապրիլի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 29-ին.
  62. ↑ Herszenhorn, David M. (2017 թ․ ապրիլի 21). «Trump pledges crackdown on rights abusers in Russia and beyond». Politico. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 23-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 22-ին.
  63. ↑ Scannell, Kara (2017 թ․ մայիսի 14). «US strikes $5.8m deal on Russia money-laundering case». Financial Times. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
  64. ↑ «Son of Senior Russian Government Official to Pay US$5.9 Million to the US Treasury in the First Money Laundering Action Linked to Magnitsky Case». LawAndOrderInRussia.org. 2017 թ․ մայիսի 13. Արխիվացված է օրիգինալից (press release) 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 13-ին.
  65. ↑ Vardy, Emma (2017 թ․ մայիսի 20). «Police probe UK links to Magnitsky money». BBC News. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 20-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 20-ին.
  66. ↑ «Presidential Memorandum for the Secretary of State and the Secretary of the Treasury». White House. 2017 թ․ սեպտեմբերի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 20-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
  67. ↑ «The US Global Magnitsky Act: Questions and Answers». Human Rights Watch. 2017 թ․ սեպտեմբերի 13. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 17-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 27-ին.
  68. ↑ S.284 - Global Magnitsky Human Rights Accountability Act. 114th Congress (2015-2016) Արխիվացված Նոյեմբեր 27, 2019 Wayback Machine, Congress.gov.
  69. ↑ H.R.624 - Global Magnitsky Human Rights Accountability Act, 114th Congress (2015-2016) Արխիվացված Նոյեմբեր 27, 2019 Wayback Machine.
  70. ↑ S.2943 - National Defense Authorization Act for Fiscal Year 2017 Արխիվացված Նոյեմբեր 13, 2019 Wayback Machine, 114th Congress (2015-2016)], Congress.gov.
  71. ↑ «LEGAL FRAMEWORK FOR THE GLOBAL MAGNITSKY SANCTIONS, Global Magnitsky Sanctions». U.S. DEPARTMENT OF THE TREASURY. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  72. ↑ 72,0 72,1 Background Briefing on the Rollout of the Global Magnitsky Sanctions Արխիվացված Նոյեմբեր 28, 2019 Wayback Machine, United States Department of State (December 21, 2018).
  73. ↑ Trump, Donald (2017 թ․ դեկտեմբերի 21). «Executive Order Blocking the Property of Persons Involved in Serious Human Rights Abuse or Corruption». White House. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 20-ին.
  74. ↑ 74,0 74,1 «Donald Trump has shown a surprising enthusiasm for sanctions - Financial carpet-bombing». The Economist. Washington, DC. 2019 թ․ նոյեմբերի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 5-ին.
  75. ↑ 75,0 75,1 «United States Sanctions Human Rights Abusers and Corrupt Actors Across the Globe» (press release) (Press release). United States Department of the Treasury. 2017 թ․ դեկտեմբերի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 10-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 12-ին.
  76. ↑ «Issuance of Global Magnitsky Executive Order; Global Magnitsky Designations». Treasury.gov. 2017 թ․ դեկտեմբերի 21. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 12-ին.
  77. ↑ Trump, Donald (2017 թ․ դեկտեմբերի 21). «Executive Order Blocking the Property of Persons Involved in Serious Human Rights Abuse or Corruption». Սպիտակ տուն. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 20-ին.
  78. ↑ «Mining firms are dismayed by a new Congolese mining law: But they have more to lose if President Joseph Kabila falls from power». The Economist. Cape Town, South Africa. 2018 թ․ փետրվարի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 20-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 12-ին.
  79. ↑ Global Magnitsky Human Rights Accountability Act Annual Report (Report). 2018 թ․ դեկտեմբերի 28. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 5-ին.
  80. ↑ «Treasury Sanctions Two Individuals and Five Entities Under Global Magnitsky Act» (press release) (Press release). United States Department of the Treasury. 2019 թ․ հունիսի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունիսի 13-ին.   This article incorporates text from this source, which is in the public domain. Bautista has been publicly accused of money laundering and embezzlement.
  81. ↑ «Treasury Sanctions Three Nicaraguan Individuals for Serious Human Rights Abuse and Corrupt Acts». U.S. Embassy in Nicaragua (Press release). 2018 թ․ հուլիսի 5. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 6-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 6-ին.   This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
  82. ↑ «US sanctions Turkey over Pastor Brunson detention». The National. 2018 թ․ օգոստոսի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 1-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 2-ին.
  83. ↑ «US sanctions Turkish officials over detained pastor». Politico. 2018 թ․ օգոստոսի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 3-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 2-ին.
  84. ↑ «Treasury Sanctions 17 Individuals for Their Roles in the Killing of Jamal Khashoggi» (Press release). United States Department of the Treasury. 2018 թ․ նոյեմբերի 15. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 15-ին.
  85. ↑ 85,0 85,1 «US Department of Treasury Press Release». US Government. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 9-ին.
  86. ↑ 86,0 86,1 86,2 86,3 «PRESS RELEASES Treasury Sanctions Chinese Entity and Officials Pursuant to Global Magnitsky Human Rights Executive Order». An Official Website of the U.S. Government. U.S. Department of the Treasury. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  87. ↑ «Treasury Sanctions Eritrean Military Leader in Connection with Serious Human Rights Abuse in Tigray». Միացյալ Նահանգների ֆինանսների նախարարություն. 2021 թ․ օգոստոսի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ օգոստոսի 24-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 24-ին.
  88. ↑ «US sanctions Paraguay individuals and entities accused of corruption».
  89. ↑ «Press Release on August 7, 2020». An Official Website of the United States Government. U.S. Department of Treasury. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  90. ↑ «Press Release on August 7, 2020». An Official Website of the United States Government. U.S. Department of Treasury. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  91. ↑ «NGOs Identify Human Rights Abusers, Corrupt Actors for Sanctions Under U.S. Bill». Human Rights First կայք. 2017 թ․ սեպտեմբերի 13. Արխիվացված է օրիգինալից (press release) 2017 թ․ հոկտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 27-ին.
  92. ↑ "Trump Administration Selectively Implements Global Magnitsky Human Rights and Accountability Act Արխիվացված Օգոստոս 13, 2018 Wayback Machine". Americans for Democracy & Human Rights in Bahrain (ADHRB). December 22, 2017.
  93. ↑ Shih, Gerry. «'Permanent cure': Inside the re-education camps China is using to brainwash Muslims». Business Insider (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.
  94. ↑ «Group of U.S. lawmakers urges China sanctions over Xinjiang abuses». Reuters. 2018 թ․ օգոստոսի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 25-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 15-ին.
  95. ↑ Flatley, Daniel (2019 թ․ դեկտեմբերի 4). «U.S. House Passes Xinjiang Bill, Prompting Threat From China». Bloomberg News. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  96. ↑ Allen-Ebrahimian, Bethany (2020 թ․ հունվարի 8). «U.S. commission says China may be guilty of "crimes against humanity"». Axios վեբկայք. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունվարի 8-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 10-ին.
  97. ↑ Lipes, Joshua (2020 թ․ հունվարի 8). «China's Actions in Xinjiang May Amount to 'Crimes Against Humanity,' Says US Rights Report». Radio Free Asia. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունվարի 10-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 10-ին.
  98. ↑ Blitzer, Ronn (2020 թ․ ապրիլի 7). «GOP rep eyes 'Magnitsky' law to punish Chinese officials on coronavirus cover-up, urges Pompeo probe». Fox News. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 7-ին.
  99. ↑ Srivastava, Mehul (2021 թ․ դեկտեմբերի 21). «The secret Uganda deal that has brought NSO to the brink of collapse». Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 31-ին.
  100. ↑ 100,0 100,1 «Britain's new toughness on human rights abusers is a welcome change». The Washington Post. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 12-ին.
  101. ↑ 101,0 101,1 «Senate Public Bill 42nd Parliament, 1st Session». LEGISinfo. Parliament of Canada. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 1-ին.
  102. ↑ «Литва станет пятым государством, принявшим закон Магнитского». Новая газета. Балтия (ռուսերեն). 2258 թ․ օգոստոսի 31. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
  103. ↑ Clark, Campbell (2015 թ․ մարտի 25). «All parties signal support for Magnitsky law to sanction Russian officials». The Globe and Mail. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 11-ին.
  104. ↑ 104,0 104,1 "Justice for Victims of Corrupt Foreign Officials Act." Canada's International Relations. Ottawa: Government of Canada. October 16, 2019. Retrieved October 21, 2020.
  105. ↑ Brzozowski, Alexandra (2019 թ․ դեկտեմբերի 10). «EU ministers break ground on European 'Magnitsky Act'». euractiv. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 16-ին.
  106. ↑ Emmott, Robin (2020 թ․ սեպտեմբերի 16). «Be courageous in diplomacy, EU chief says, proposing new sanctions». Reuters (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 16-ին.

Գրականություն խմբագրել

  • Browder, Bill (2015). Red Notice: A True Story of High Finance, Murder, and One Man's Fight for Justice [Կարմիր ծանուցում. խոշոր ֆինանսների, սպանությունների և մեկ մարդու պայքարի իրական պատմություն հանուն արդարության] (Reprint ed.). Simon & Schuster. ISBN 978-1-4767-5574-8.
  • Gilligan, Emma (2016). «Smart Sanctions against Russia: Human Rights, Magnitsky and the Ukrainian Crisis» [Խելացի պատժամիջոցներ Ռուսաստանի դեմ. մարդու իրավունքները, Մագնիտսկին և ուկրաինական ճգնաժամը]. Demokratizatsiya (journal). 24 (2): 257–277.
  • Moiseienko, Anton (2015). «'No Safe Haven': Denying Entry to the Corrupt as a New Anti-Corruption Policy» [«Ապահով ապաստան չկա». կոռումպացվածների մուտքի արգելումը որպես նոր հակակոռուպցիոն քաղաքականություն]. Journal of Money Laundering Control. 18 (4): 400–410. doi:10.1108/JMLC-01-2014-0004. S2CID 154067684.
  • Tama, Jordan (2015). «Bipartisanship in a Polarized Age: The U.S. Congress and Foreign Policy Sanctions» [Երկկուսակցականությունը բևեռացված դարաշրջանում. ԱՄՆ Կոնգրեսը և արտաքին քաղաքականության պատժամիջոցները]. School of International Service Research Paper. No. 2015-2. SSRN 2553401.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մագնիտսկու_ակտ&oldid=9741487» էջից