Վիքիպեդիա

Ֆորբս

ամսագիր
(Վերահղված է Forbesից)

Ֆորբս, ամերիկյան ֆինանսատնտեսական ամսագիր, աշխարհի ամենահեղինակավոր և ամենահայտնի տնտեսական տպագրական հրատարակություններից մեկն է։ Հիմնադրվել է Բերտի Չարլզ Ֆորբսի կողմից՝ 1917 թվականին։

Ֆորբս
Forbes
Изображение логотипа
«Ֆորբս» հրատարակչությունը Նյու Յորքի Հինգերորդ ավենյուում
Տեսակֆինանսատնտեսական
Լեզուանգլերեն
ռուսերեն
վրացերեն
լեհերեն
կորեերեն
պորտուգալերեն
ճապոներեն
չինարեն
էստոներեն
Գլխավոր խմբագիրՍթիվ Ֆորբս
Հիմնադրվել է1917
ՀիմնադիրԲերտի Չարլզ Ֆորբս
ՀրատարակիչThe Forbes
ՍեփականատերForbes
ԵրկիրԱմերիկայի Միացյալ Նահանգներ ԱՄՆ
Հրատարակման վայրՆյու Յորք
ԳրասենյակՆյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ
ՀաճախականությունՇաբաթաթերթ` թողարկում անգլերենով
Ամսագիր` ռուսերենով[1]
Տպաքանակ900 000
ISSN0015-6914
OCLC01569688
🌐forbes.com​(անգլ.)
 Forbes Վիքիպահեստում

Ամսագրի կարգախոսն է. «Կապիտալիստի գործիքը» («The Capitalist Tool»)։

Ընդհանուր տեղեկություն հրատարակության մասին խմբագրել

Ամսագրի շտաբ-բնակարանը տեղակայված է Հինգերորդ պողոտայում` Նյու Յորքի կենտրոնում։ 2011 թվականից գլխավոր խմբագիրն է Սթիվ Ֆորբսը, իսկ հրատարակիչը` Ռիչարդ Կառլգաարդը։

Ֆորբս ամսագիրն ընթերցողների ուշադրությանն է հրավիրում հաջողակ նախագծերի և նրանց ապրանքների պատմությանը, նախագծերի ձախողումների և դրանց պատճառների պատմությանը, հայտնի ձեռնարկատերերի կյանքին ու գործունեությանը, մեծ իրադարձությունների պատճառներին և հետևանքներին, աշխարհի ամենահարուստ մարդկանց վարկանիշներին, շոու-բիզնեսի և մարզիկների ամենամեծ հոնորարներին, շահույթներին ու ծախսերին, բիզնես և PR-հնարքներին։

Ֆորբսը համարվում է աշխարհի գործարար ամսագրերի առաջատարը։ Ամսագիրը բիզնեսի աշխարհում ճանաչում գտավ խիզախորեն հետազոտություններ կատարելու և իրադարձություններին օբյեկտիվ գնահատական տալու համար, ինչպես նաև իրենց կողմից տարբեր ցանկեր և վարկանիշներ հրապարակելու հետևանքով։ Դրանցից ամենահայտնին դարձավ աշխարհի միլիարդատերերի ցանկը։

ԱՄՆ-ում լսարանի ընդգրկման ծավալով Ֆորբսը Bloomberg Businessweek-ից հետո 2-րդ գործարար ամսագիրն է՝ 970 հազարից ավելի տպաքանակով[2]։

Ամսագրի ամեն համար պարունակում է 60 վերլուծական հոդվածներ ընկերությունների, նրանց հիմնադիրների և ղեկավարների մասին։ Ֆորբսի ընդհանուր լսարանը և նրա միջազգային անգլիալեզու հրատարկչությունը ամբողջ աշխարհում կազմում է մոտ 5 միլիոն մարդ։ Բացի դրանից, տեղական լեզուներով ամսագիրը լույս է տեսնում Ռուսաստանում, Ճապոնիայում, Բրազիլիայում, Վրաստանում, Լեհաստանում, Ղազախստանում, Էստոնիայում, Կորեայում, Չինաստանում և Ուկրաինայում։

1918 թվականին առաջին անգամ Ֆորբսը փորձել է գնահատել առաջատար գործարարների կարողությունները՝ հրապարակելով 30 ամենահարուստ ամերիկացիների ցանկը։ Առաջին վարկանիշի առաջատարը դարձավ Ջոն Ռոքֆելլերը` այդ ժամանակների համար ահռելի` 1,2 միլիարդ դոլար կարողությամբ։

Ամսագրի ռուսական հրատարակչություն խմբագրել

Ռուսաստանը դարձավ աշխարհի 5-րդ երկիրը, որտեղ Ֆորբսն սկսեց հրատարակել իր ամսագիրը։ Ամսագրի ռուսական համարը լույս տեսավ 2004 թվականի ապրիլին[3]։ Ամսագրի հրատարակիչը դարձավ «Ակսել Շպրինգեր Ռաշա» ՓԲԸ-ն՝ գերմանական Axel Springer AG մեդիահոլդինգի դուստր կազմակերպությունը։ Ապրանքանշանի սեփականատերն է Forbes inc.-ը։ 2009 թվականի նոյեմբերի 9-ին բացվեց ռուսական «Ֆորբս» ամսագրի կայքը։

2004 թվականին ամսագրի գլխավոր խմբագիր նշանակվեց Փոլ Խլեբնիկովը։ Նույն թվականի մայիսին ռուսական Forbes-ը հրապարակեց Ռուսաստանի ամենահարուստ 100 քաղաքացիների ցանկը։ Խլեբնիկովն սպանվեց 2004 թվականի հուլիսի 9-ին՝ Մոսկվայում Forbes-ի խմբագրատնից ոչ հեռու։ 2004 թվականի օգոստոսի 30-ից մինչև 2011 թվականի մարտը գլխավոր խմբագիրն էր Մաքսիմ Կաշուլինսկին[4], 2011 թվականի մայիսի 16-ից՝ Ելիզավետա Օսեթինսկայան[5]։ 2014 թվականի հունվարի 1-ից մինչև 2016 թվականի հունվարը գլխավոր խմբագիրն էր համարվում Էլմար Մուրտազաևը[6], սակայն ներկայումս այդ պարտականությունը դրված է Նիկոլայ Ուսկովի վրա[7]։

2007 թվականի ամռանը հրատարակչությունը փորձեց ձեռք բերել Ռոդիոնովա հրատարակչատունը[8]։

2015 թվականի հոկտեմբերին ռուսական Forbes-ի հրատարակիչը դարձավ Artcom Media Group (ACMG) ընկերությունը, որը պատկանում է բիզնեսմեն Ալեքսանդր Ֆեդոտովին[9]։ Գերմանական Axel Springer հրատարակչատունն ստիպված էր վաճառել ամսագիրը՝ 2014 թվականի սեպտեմբերին ընդունված օրենքի պատճառով։ Վերջինս 20 %-ով սահմանափակում է արտասահմանցիների բաժինը ռուսական ԶԼՄ-ների տնօրինման գործում։ Այդ ժամանակ մեդիաշուկայի մասնակիցներն այդ օրենքն անվանել են ««Տեղեկագրեր» թերթի և Forbes ամսագրի անունով»[10]։ Forbes-ի նոր ղեկավարը հայտարարեց, որ դրա մեջ չափից շատ քաղաքականություն կա։

Ամսագրի ուկրաինական հրատարակչություն խմբագրել

Ուկրաինայում «Forbes»-ը հրատարակվում է 2011 թվականի մարտից[11]։ Որպես ամսագրի հրատարակիչ հանդես եկավ UMH group-ը (Ուկրաինական Մեդիա Հոլդինգ)։ 2010 թվականի օգոստոսի 13-ին UMH group-ի հիմնադիր Բորիս Լոժկինը հայտարարեց հրատարակության թույլտվություն ստանալու մասին[12]։

2011 թվականի աշնանը թողարկվեց Forbes Woman հավելվածը[13]։ 2012 թվականի սեպտեմբերին սկսեց գործել forbes.ua կայքը[14], իսկ 1 տարի հետո թողարկվեց հրատարակության IPad-տարբերակը[15]։

Միգել Ֆորբսի հայտարարությամբ, ով Forbes ապրանքանիշի համաշխարհային զարգացման պատասխանատուն է, ուկրաինական Forbes-ը ցուցանիշներով առաջին հնգյակում է[16]։ Մնացած երկրները, որտեղ Forbes-ն առավել հաջողված է, Ռուսաստանը, Չինաստանը, Հնդկաստանը և Լեհաստանն են[16]։

Առաջին գլխավոր խմբագիրը դարձավ Վլադիմիր Ֆեդորինը, ով մինչ այդ զբաղեցնում էր Forbes-ի ռուսական տարբերակի գլխավոր խմբագրի տեղակալի պաշտոնը[17]։ 2013 թվականի հունիսին Վլադիմիր Ֆեդորինը հայտարարեց այն մասին, որ դուրս է գալիս հրատարակչությունից՝ կապված ընկերության ղեկավարի փոփոխման հետ[18]։ 2013 թվականի հունիսին հայտարարվեց, որ Սերգեյ Կուրչենկոյի «ՎԵՏԷԿ» ընկերության խումբը ձեռք է բերել Ուկրաինայի ամենախոշոր մեդիա-հոլդինգներից մեկը՝ UMH group-ը։ «Forbes Ուկրաինայի» (մտնում է UMH group-ի մեջ) գլխավոր խմբագիր Վլադիմիր Ֆեդորինը «Forbes Ուկրաինայի» վաճառքը համարում է նախագծի ավարտը իր այժմյան տեսքով և համոզված է, որ գնորդը հետապնդում է 3 նպատակներից որևէ մեկը՝ փակել լրագրողների բերանը նախագահական ընտրություններից առաջ, վերականգնել սեփական համբավը, հրատարակչությունը օգտագործել այն հարցերի լուծման համար, որոնք մեդիա-բիզնեսի հետ ընդհանուր ոչինչ չունեն։ 2013 թվականի նոյեմբերի 5-ին Սերգեյ Կուրչենկոյի ՎԵՏԷԿ ընկերության խումբը մուծեց վճարի վերջին մասը, որը մեդիա-հոլդինգի գնման համար նախատեսված համաձայնագրով էր։ UMH Group-ը պետք է ղեկավարի ՎԵՏԷԿ ընկերության հատուկ ստեղծված ստորաբաժանումը՝ «ՎԵՏԷԿ-Մեդիա» ընկերությունը։ 2013 թվականի հուլիսից գլխավոր խմբագիրն է Միխայիլ Կոտովը, ով մինչ այդ ղեկավարել է «Газета.Ru» խմբագրությունը[19]։

2013 թվականի նոյեմբերի 13-ին ուկրաինական Forbes-ի 14 լրագրողներ աշխատանքից ազատման դիմում գրեցին «հրատարակչական քաղաքականությունը փոփոխելու փորձի» պատճառով։

2014 թվականի մարտին «BuzzFeed» պորտալը տեղեկություն հրապարակեց այն մասին, որ ամերիկյան «Forbes» հրատարակչատունը թույլտվություն է խնդրում «UMH Group» ընկերությունից Forbes ամսագրի ուկրաինական տարբերակի հրատարակման համար[20]։ Նորությունը հայտնվեց այն բանից հետո, երբ Միգել Ֆորբսը՝ Կուրչենկոյի նախկին մեդիախորհրդատուն, լքեց «Ֆորբս» ընտանիքը։ Այդ ամբողջ ընթացքում խմբագրությունը գտնվում էր կախյալ վիճակում, սակայն կայքի և ամսագրի կոլեկտիվին հայտարարեցին, որ թույլտվությունը այնուամենայնիվ գտնվում է Սերգեյ Կուրչենկոյի մոտ[21]։

Արդեն 2014 թվականի սեպտեմբերին UMH group-ի զննող խորհրդի նախագահ նշանակեցին անցանկալի պատգամավոր Ելենա Բոնդարենկոյին[22]։

2015 թվականի օգոստոսի 7-ին «Forbes» ամսագրի ուկրաինական տարբերակի նորությունների կայքը անակնկալ կերպով փոխեց իր հասցեն forbes.ua-ից forbes.net.ua[23], ինչը վկայում էր առևտրական ապրանքանիշի հետ խնդիրների մասին։ Իսկ 2015 թվականի օգոստոսի 8-ին հրապարակվեցին Forbes-ի ներկայացուցիչների մեկնաբանությունները, որոնցով հաստատվում է, որ համաձայն ամերիկյան կառավարության կարգադրության՝ 2015 թվականի օգոստոսի 6-ին Forbes-ը իրականացրել է բոլոր գործողությունները, որ Ուկրաինայի Forbes-ին մերժվի կոնտենտից և ապրանքանիշից օգտվելու հնարավորությունը։ Դրանով պայմանավորված՝ Forbes-ը այլևս հնարավորություն չի ընձեռնում UMH Group-ին՝ UMH կայքի համար հեղինակազորված մուտք գործել որպես Forbes ապրանքանիշ կամ ունենալ forbes.ua դոմենի մուտքային թույլտվություն[24]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ «Журнал «Forbes»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-04-ին։ Վերցված է 2016-01-26 
  2. ↑ «AAM: Total Circ for Consumer Magazines»։ abcas3.auditedmedia.com։ Վերցված է 2016-05-22 
  3. ↑ «Forbes №1, апрель 2004»։ Forbes։ Վերցված է 2016-01-16 
  4. ↑ «Кашулинский, Максим»։ Lenta.ru։ Արխիվացված օրիգինալից 2012-12-16-ին։ Վերցված է 2012-12-11 
  5. ↑ «Главным редактором журнала «Форбс» в России станет Елизавета Осетинская»։ // vedomosti.ru։ Արխիվացված օրիգինալից 2012-12-16-ին։ Վերցված է 2012-12-11 
  6. ↑ Биография Эльмара Муртазаева. // РИА Новости
  7. ↑ «В российском Forbes сменился главный редактор»։ Meduza։ 2016-01-14։ Վերցված է 2016-01-16 
  8. ↑ «Axel Springer в сентябре продаст русские версии Forbes и Newsweek»։ Lenta.ru։ 2007-09-18։ Վերցված է 2016-01-16 
  9. ↑ «Ланнистер с долгами: Илья Жегулев — о том, как Александр Федотов купил русский Forbes»։ Meduza։ Վերցված է 2015-12-27 
  10. ↑ «Продажа активных: Илья Жегулев — о том, как меняется медиарынок из-за «закона об иностранцах в СМИ»»։ Meduza։ Վերցված է 2015-12-27 
  11. ↑ «Первый украинский «Forbes» поступил в продажу 11 марта» 
  12. ↑ «Борис Ложкин попал в Forbes»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-10-21-ին։ Վերցված է 2016-04-08 
  13. ↑ «В Украине появится Forbes Woman» 
  14. ↑ «Запуск Forbes.ua: наполеоновские планы Форбса и скромность Бершидского» 
  15. ↑ «Опубликована iPad-версия журнала Forbes Woman Украина» 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Мигель Форбс: Среди 26 изданий, которые выходят по лицензии, украинский Forbes – в первой пятерке»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-04-27-ին։ Վերցված է 2016-04-08 
  17. ↑ «Главред Forbes Владимир Федорин: Недостаток украинского рынка в том, что он меньше насыщен деньгами»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-07-25-ին։ Վերցված է 2016-04-08 
  18. ↑ «Владимир Федорин остается в Украине, чтобы делать новый проект»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2017-07-07-ին։ Վերցված է 2016-04-08 
  19. ↑ «Новый главный редактор Forbes Украина рассказал «Известиям», как принимал решение возглавить журнал» 
  20. ↑ «Американський Forbes відкликає ліцензію "Форбс Україна"»։ BBC Україна։ Վերցված է 2016-05-22 
  21. ↑ Лицензия на выпуск украинского Forbes остается у Курченко
  22. ↑ «Резонансное назначение. Регионалку Бондаренко назначили главой наблюдательного совета УМХ»։ eizvestia.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-08-08-ին։ Վերցված է 2016-05-22 
  23. ↑ Ольга Карпенко (07.08.2015)։ «Американцы пытаются отобрать лицензию у «Forbes Украина». Издание лишилось домена .UA»։ AIN.UA 
  24. ↑ Ольга Карпенко (08.08.2015)։ «Американский Forbes отобрал у UMH права на использование их бренда»։ AIN.UA 

Գրականություն խմբագրել

  • Forbes, Malcolm S. (1974) Fact and Comment Knopf, New York, ISBN 0-394-49187-4; twenty-five years of the editor's columns from Forbes
  • Grunwald, Edgar A. (1988) The Business Press Editor New York University Press, New York, ISBN 0-8147-3016-7
  • Holliday, Karen Kahler (1987)A Content Analysis of Business Week, Forbes and Fortune from 1966–1986 Masters of Journalism thesis from Louisiana State University, Baton Rouge, 69 pages, OCLC 18772376, available on microfilm
  • Kohlmeier, Louis M.; Udell, Jon G. and Anderson, Laird B. (eds.) (1981) Reporting on Business and the Economy Prentice-Hall, Englewood Cliffs, New Jersey, ISBN 0-13-773879-X
  • Kurtz, Howard (2000) The Fortune Tellers: Inside Wall Street's Game of Money, Media, and Manipulation Free Press, New York, ISBN 0-684-86879-2
  • Pinkerson Stewart (2011)։ The Fall of the House of Forbes: The Inside Story of the Collapse of a Media Empire։ New York: St. Martin's Press։ ISBN 0312658591 
  • Tebbel, John William and Zuckerman, Mary Ellen (1991) The Magazine in America, 1741–1990 Oxford University Press, New York, ISBN 0-19-505127-0
  • Parsons, D. W. (1989) The Power of the Financial Press: Journalism and Economic Opinion in Britain and America Rutgers University Press, New Jersey, ISBN 0-8135-1497-5

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Այս հոդվածն ընտրվել է Հայերեն Վիքիպեդիայի օրվա հոդված:
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ֆորբս&oldid=8552890» էջից