Վիքիպեդիա

Միջազգային երիտասարդական կոնգրես

Միջազգային երիտասարդական կոնգրես (էսպերանտո՝ Internacia Junulara Kongreso), աշխարհի էսպերանտիստների ամենամյա ամենամեծ հավաքն է։ Թվով մոտ 300 մասնակիցներ ժամանում են աշխարհի տարբեր վայրերից` մասնակցելու մեկշաբաթյա հավաքին։ Նախկինում մասնակիցների թիվն անցել է 1000-ը։ Կոնգրեսն ամեն տարի կազմակերպվում է տարբեր երկրներում. կազմակերպիչը Էսպերանտոյի Միջազգային Ասոցիացիայի երիտասարդական թևն է` Էսպերանտոյի Համաշխարհային Երիտասարդական Կազմակերպությունը։ Երկու միջոցառումներն էլ` Միջազգային երիտասարդական կոնգրեսն ու Էսպերանտոյի համաշխարհային կոնգրեսը, տեղի են ունենում ամեն տարի, հաջորդող շաբաթների ընթացքում, բայց հազվադեպ` նույն երկրում։

Կոնգրեսների ցանկ խմբագրել

 
1938-2017 թվականներին Էսպերանտոյի միջազգային երիտասարդական կոնգրեսը հյուրընկալած երկրների քարտեզ
Համար Տարի Քաղաք Երկիր Գրանցվածների թիվ
(և՛ մասնակցած, և՛ չմասնակցած)		 Մասնակիցների
թիվ
76 2020 Սոմերեն   Նիդերլանդներ    
75 2019 Լիպտովսկի Հրադոկ[1]   Սլովակիա    
74 2018 Բադախոս[2]   Իսպանիա    
73 2017 Անյեհո[3]   Տոգո   110
72 2016 Վրոցլավ   Լեհաստան    
71 2015 Վիսբադեն   Գերմանիա 291
70 2014 Ֆորտալեզա   Բրազիլիա 156 150
69 2013 Նազարեթ   Իսրայել 98[4] 80
68 2012 Հանոյ   Վիետնամ 142[5] 145[6]
67 2011 Կիև   Ուկրաինա 320[7] 311[8]
66 2010 Սանտա Կրուզ դե Նորտ   Կուբա ~133[9] 181
65 2009 Լիբերեց   Չեխիա 472 343
64 2008 Սոմբատհեյ   Հունգարիա 485 365
63 2007 Հանոյ   Վիետնամ 175+ 145
62 2006 Սարաևո   Բոսնիա և Հերցեգովինա 379
61 2005 Զակոպանե   Լեհաստան 478
60 2004 Կովրով   Ռուսաստան 385[10] 355
59 2003 Լեսյոֆորս   Շվեդիա 330
58 2002 Պատո Բրանկո   Բրազիլիա 100
57 2001 Ստրասբուրգ   Ֆրանսիա   406
56 2000 Հոնկոնգ   Չինաստան   200
55 1999 Վեսպրեմ   Հունգարիա 500
54 1998 Ռիեկա   Խորվաթիա 378
53 1997 Ասսիզի   Իտալիա 470
52 1996 Գունթերսբերգ   Գերմանիա 360
51 1995 Սերովո, Սանկտ Պետերբուրգի մոտակայքում   Ռուսաստան 350+ 303
50 1994 Չեոնան   Հարավային Կորեա 241
49 1993 Վրացա   Բուլղարիա 173
48 1992 Մոնրեալ   Կանադա 104
47 1991 Կարլսկուգա   Շվեդիա 189
46 1990 Պլայա Գիրոն   Կուբա 153
45 1989 Կերկրադե   Նիդերլանդներ 525
44 1988 Զագրեբ   Հարավսլավիա 769
43 1987 Կրակով   Լեհաստան 1034
42 1986 Նեուրիմ (נעורים)   Իսրայել 106
41 1985 Էրինգերֆելդ   Գերմանիա 425
40 1984 Սուանվիք   Միացյալ Թագավորություն 293
39 1983 Դեբրեցեն   Հունգարիա 672
38 1982 Լյովեն   Բելգիա 315
37 1981 Օաքսթեփեք   Մեքսիկա 108
36 1980 Ռաումո   Ֆինլանդիա 332
35 1979 Աուսթերլից   Նիդերլանդներ 388
34 1978 Վելիկո Տիռնովո   Բուլղարիա 450
33 1977 Պուատիե   Ֆրանսիա 325
32 1976 Սալոնիկ   Հունաստան 350
31 1975 Ֆրեդերիկա   Դանիա 265
30 1974 Մյունստեր   Գերմանիա 250
29 1973 Սարաևո   Հարավսլավիա 282
28 1972 Թորուն   Լեհաստան 250
27 1971 Էդինբուրգ   Միացյալ Թագավորություն 150
26 1970 Գրաց   Ավստրիա 200
25 1969 Տիրեսյո   Շվեդիա 120
24 1968 Տառագոնա   Իսպանիա 130
23 1967 Ռոտերդամ   Նիդերլանդներ 90
22 1966 Պեչ   Հունգարիա 900
21 1965 Օտսու   Ճապոնիա 250
20 1964 Ամստերդամ   Նիդերլանդներ 200
19 1963 Վրացա   Բուլղարիա 550
18 1962 Յստադ   Շվեդիա 70
17 1961 Վոքինգհամ   Միացյալ Թագավորություն 116
16 1960 Ռոտերդամ   Նիդերլանդներ 105
15 1959 Գդանսկ   Լեհաստան 300
14 1958 Համբուրգ   Գերմանիա 126
13 1957 Վիլենուվ լ'Ավինյոն   Ֆրանսիա 30
12 1956 Բյուսում   Գերմանիա 173
11 1955 Լ'Աքվիլա   Իտալիա 350 250
10 1954 Հիլվերսում   Նիդերլանդներ 90
9 1953 Վյոռգլ   Ավստրիա 80
8 1952 Ռայ   Դանիա 108
7 1951 Հաառլեմ   Նիդերլանդներ 280
6 1950 Կոնստանց   Գերմանիա 420
5 1949 Վերսալ   Ֆրանսիա 200
4 1948 Գրոետ   Նիդերլանդներ 285
3 1947 Իպսուիչ   Միացյալ Թագավորություն 200
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ
2 1939 Տերվուրեն   Բելգիա 400 350
1 1938 Գրոետ   Նիդերլանդներ 304+ 203

Վիճակագրություն խմբագրել

Պետություններ խմբագրել

Պետություններն ըստ իրենց հյուրընկալման քանակի

Հյուրընկալման թիվ Պետություն Հյուրընկալման տարիներ
9   Նիդերլանդներ 1938, 1948, 1951, 1954, 1960, 1964, 1967, 1979, 1989
7   Գերմանիա 1950, 1956, 1958, 1974, 1985, 1996, 2015
5   Լեհաստան 1959, 1972, 1987, 2005, 2016
4   Միացյալ Թագավորություն 1947, 1961, 1971, 1984
  Ֆրանսիա 1949, 1957, 1977, 2001
  Շվեդիա 1962, 1969, 1991, 2003
  Հունգարիա 1966, 1983, 1999, 2008
3   Բուլղարիա 1963, 1978, 1993
2   Բելգիա 1939, 1982
  Դանիա 1952, 1975
  Ավստրիա 1953, 1970
  Իտալիա 1955, 1997
  Իսպանիա 1968, 2018
  Հարավսլավիա 1973, 1988
  Իսրայել 1986, 2013
  Կուբա 1990, 2010
  Ռուսաստան 1995, 2004
  Բրազիլիա 2002, 2014
  Վիետնամ 2007, 2012
1   Ճապոնիա 1965
  Հունաստան 1976
  Ֆինլանդիա 1980
  Մեքսիկա 1981
  Կանադա 1992
  Հարավային Կորեա 1994
  Խորվաթիա 1998
  Հոնկոնգ 2000
  Բոսնիա և Հերցեգովինա 2006
  Չեխիա 2009
  Ուկրաինա 2011
  Տոգո 2017

Մայրցամաքներ խմբագրել

74 կոնգրեսներից, որ մինչ այս տեղի են ունեցել, 60-ը կազմակերպվել են Եվրոպայում, 7-ը` Ասիայում, 4-ը` Հյուսիսային Ամերիկայում, 2-ը` Հարավային Ամերիկայում և 1-ը` Աֆրիկայում։

Քաղաքներ խմբագրել

Հետևյալ հինգ քաղաքները կոնգրեսը հյուրընկալել են երկու անգամ.

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ http://www.liberafolio.org/2018/01/30/tejo-kun-nova-prezidanto-kongresos-en-slovakio/
  2. ↑ http://tejo.org/la-74-ijk-internacia-junulara-kongreso-de-tejo-okazos-en-badajoz-hispanio/
  3. ↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 16-ին.
  4. ↑ IJK 2013 : Aligxintoj Արխիվացված 2013-08-26 Wayback Machine
  5. ↑ «List of registered participants at the IJK 2012 website». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 10-ին. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 16-ին.
  6. ↑ IJK-2012 denove en Vjetnamio
  7. ↑ «List of registrees». 67th IJK webpage. Վերցված է 2012 թ․ մարտի 1-ին.
  8. ↑ «Number of participants by country». 67th IJK webpage. Վերցված է 2012 թ․ մարտի 1-ին.
  9. ↑ 133 is the number of people who filled in the online signing-up form
  10. ↑ http://tejo.org/ijk/2004/alighintoj.php

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միջազգային երիտասարդական կոնգրես» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Միջազգային_երիտասարդական_կոնգրես&oldid=9430649» էջից