Զակոպանե
Զակոպանե (լեհ.՝ Zakopane), քաղաք Լեհաստանի հարավային ծայրամասում։ Բնակչությունը 2014 թվականի մարդահամարի տվյալներով 27,5 հազար մարդ է։ Զակոպանեն հանդիսանում է ձմեռայաին մարզաձևերի կենտրոնը, և հաճախ քաղաքաին անվանում են նաև Լեհաստանի ձմեռային մայրաքաղաք։
| Բնակավայր | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| լեհ.՝ Zakopane[1] | |||||
| |||||
 | |||||
| Երկիր |  Լեհաստան | ||||
| Հիմնադրված է | 1578 թ. | ||||
| Մակերես | 84 կմ² | ||||
| ԲԾՄ | 833±1 մետր, 1130±1 մետր | ||||
| Պաշտոնական լեզու | լեհերեն | ||||
| Բնակչություն | ▼25 562 մարդ (2022)[2] | ||||
| Ժամային գոտի | UTC+1 և UTC+2 | ||||
| Ավտոմոբիլային կոդ | KTT | ||||
| Պաշտոնական կայք | zakopane.pl | ||||
| |||||
Աշխարհագրություն խմբագրել
Տեղակայված է հովտի վրա, որը գտնվում է Բարձ Տետրի լեռնաշղթայի մոտակայքում։ Մոտակա խոշոր քաղաքներն են Նովի-Սոնչը և Կրակովը։ Զակոպանեում է գտնվում երկաթգծի վերջին կայարանը, որը այդտեղից գնում է Կրակով։ Այն գտնվում է Կրակովից 120 կմ հեռավորության վրա։ Գնացքով և ավտոբուսով Կրակով հասնելը տևում է 3 ժամ, իսկ ավտոմեքենայով՝ 1,5 ժամ։
Պատմություն խմբագրել
Առաջին տեղեկությունները Զակոպանեի մասին ստացել են 17-րդ դարի փաստաթղթերից։ Այն ժամանակ Զակոպանեն հիշատակվում է ոչ թե որպես քաղաք, այլ որպես փոքրիկ գյուղ[3]։ 17-րդ դարում այստեղ էին հատվում Լեհաստանի թագավորության, Հունգարիայի թագավորության և Օսմանյան կայսրության (այն շրջանները, որոնք ընդունում էին Օսմանյան կայսրության գերակայությունը և կորցրել էին իրենց անկախությունը) սահմանները։ Վերջինս հնարավորություն է տալիս ենթադրել, որ Զակոպանե անվանումը կապված է օսմաներենից եկած sekban բառից, որը նշանակում է «օսմանյան սահմանապահ զորքեր կամ եգերներ» [4]։ 1676 թվականին ըստ տեղեկությունների ապրում էր 43 մարդ։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Zakopane;3999999.html
- ↑ http://pop-stat.mashke.org/poland-cities.htm
- ↑ Zakopane // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 14. — Կաղապար:Warsz.: Nakł. F. Sulimierskiego i W. Walewskiego, 1895. — S. 310.
- ↑ Малахов С. В. Названия трёх правобережных прирейнских городов // Austrian Journal of Humanities and Social Sciences. — 2015. — № 11—12. — С. 83.