Մանվել Խաչատրյան

Մանվել Խաչատրյան ; (Ճուտ)
Հունվարի 19, 1975 թ. - Սեպտեմբերի 13, 2022 թ․ (47 տարեկանում)
Ծննդավայր	Երևան, Հայաստան
Մահվան վայր	Ջերմուկ, Հայաստան
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Զորատեսակ	Հայաստանի զինված ուժեր
Ծառայության տարիներ	1990-1994 Արցախյան պատերազմ ; 1996-1998 - Հայաստանի զինված ուժեր ; 2016 Քառօրյա պատերազմ ; 2020 44-օրյա պատերազմ ; 2022 - Հայաստանի զինված ուժեր
Կոչում	Կապիտան
Պաշտոն	Հրամանատար

Մանվել Միքայելի Խաչատրյան (հայտնի է՝ Ճուտ մականվամբ, ), հայ ռազմական գործիչ, Արցախյան ազատամարտի մասնակից։

Կենսագրություն խմբագրել

Մանվել Խաչատրյանը ծնվել է Միքայել Խաչատրյանի և Ռուզաննա Սողոմոնյանի ընտանիքում, ավագ զավակն էր, ուներ երկու քույր՝ Գայանե Խաչատրյանը և Նարգիզ Խաչատրյանը։ Մանվելը եղել է անչափ ակտիվ և հայրենասեր երիտասարդ։ 1988 թվականին անչափահաս տարիքից, ակտիվորեն մասնակցել է Արցախյան շարժմանը։ Լինելով դպրոցական, կազմակերպել է դասադուլեր, մասնակցել ցույցերին և երթերին։

Ընտանիք խմբագրել

1999 թվականի դեկտեմբերի 11-ին ամուսնացել է Զարուհի Հարությունյանի հետ։ Ունեն երկու երեխա դուստրը՝ Ռուզաննան և որդին՝ Միքայելը։

Կրթություն խմբագրել

1989 թվականին ութամյա կրթությամբ ավարտելով ՕՇԱԿԱՆԻ Մ. ՄԱՇՏՈՑԻ ԱՆՎԱՆ ՄԻՋՆԱԿԱՐԳ ԴՊՐՈՑԸ, 14 տարեկան հասակում, որպես կամավոր, զինվորագրվել է Հայոց Ազգային Բանակ (ՀԱԲ) ջոկատում և մասնակցել Հայաստանի և Արցախի սահմանների ինքանապաշտպանական և ազատագրական մարտական գործողություններին։

Ռազմական գործունեություն խմբագրել

1990-ի հունվարից մասնակցել է Երասխավանի ինքնապաշտպանական մարտերին։

Նույն թվականի մայիսի 27-ին՝ Նուբարաշենի խճուղում խորհրդային բանակի հետ ընդհարմանը։

Օգոստոսից՝ մասնակցել է Նոյեմբերյանի շրջանի Ոսկեպար, Բաղանիս, Կոթի գյուղերի մարտական գործողություններին։

Հոկտեմբերից՝ Շամշադինի շրջանի Թոուզ, Նավուր, Քյոլագիր, Այգեպար, Չինարի գյուղերի ինքնապաշտպանական գործողություններին։

1991 Մարտից՝ Եղեգնաձոր շրջանի Գնիշիկ, Խաչիկ գյուղերի մարտական գործողություններին։

Մայիսից՝ Գորիսի շրջանի Խոզնավար, Կոռնիձոր, Խնձորեսկ գյուղերի մարտական գործողություններին։։

Օգոստոսից՝ Իջևանի շրջանի Աճարկուտ, Կիրանց, Բերքաբեր, Լալի, Այգեհովիտ գյուղերի պաշտպանությանը, միևնույն ժամանակ Սոֆլու, Բարխուդարլու, Խերմլու գյուղերի ազատագրական մարտական գործողություններին։

1992-ի հունվարից մասնակցել է Նոյեմբերյանի շրջանի Կոթի և Իջևանի շրջանի Կիրանց գյուղերի մարտական գործողություններին։

Մարտից՝ ԼՂՀ Շահումյանի շրջանի Կարաչինար, Մանասաշեն գյուղերի մարտական գործողություններին։

Մայիսից կամավոր զինվորագրվել է ԼՂՀ ինքնապաշտպանության ուժերի ԴՀԽ (Դիվերսիոն Հետախուզական Խումբ) հատուկ նշանակության ջոկատում և մասնակցել Շուշի-Լաչին օպերացիայի նախապատրաստական հետախուզական գործողություններին։

Մասնակցել է նաև Ջան Հասան, Քյոսալար գյուղերի ազատագրմանը, Լաչինի մարդասիրական միջանցքի բացմանը և հակառակորդի թափառող դիվերսիոն խմբերի ջախջախմանը։

Հունիսից մասնակցել է՝ Մարտակերտի շրջանի Մատաղիս, Կարմիրավան, Սեյսուլան, Հակոբ Կամարի, Փափրավենդ, Կուսապատ, Թալիշ, Պուշկին Յալ, Վերին Հոռաթաղ և Ներքին Հոռաթաղ, Մեհմաննա Դրնբոն, Չլդրան,Հարությունագոմեր գյուղերի պաշտպանությանը,որի ժամանակ նռնականետի երկու կրակոցով,շարքից հանեց մեր պաշտպանությունը ճեղքած հակառակորդի տանկը և վայր ընկնելով կոտրեց ձախ ձեռքը,սակայն չենթարկվելով մարտական ընկերների հորդորներին և չլքելով մարտադաշտը,շարունակել է մասնակցելՎանքի,Առաջաձորի,Մեծ Շենի,Վաղուհասի ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին։

Մասնակցել է Առաջաձորի, Մեծ Շենի, Վաղուհասի ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին, այնուհետև Ասկերանի շրջան Դահրազ,Աղբուլաղ, Գյուլափլու գյուղերի ազատագրական մարտական գործողություններին։

Հոկտեմբերից՝ Լաչինի շրջանի Սուս, Ղոջազ ռազմական մեծ նշանակություն ունեցող գյուղերի և հարակից բարձունքների ազատագրմանը,որտեղ հրետակեծության հետևանքով,արկի պայթյունից ստացել է բեկորային թեթև վնասվածքներ և գանգուղեղային տրավմա։

1993-ի հունվարից մասնակցել է Գորիսի շրջանի Շուռնուխ, այնուհետև ԼՂՀ Մարտակերտի շրջանի Կարմիրավանի և Լենինավանի ազատագրման մարտերին, որից հետո Քելբաջարի շրջանի Յանշաղ, Չոփռլու գյուղերի ազատագրական մարտական գործողություններին, այնուհետև տարբեր հատվածներում մինչև պատերազմի հաղթական զինադադարը։

1996-ի հոկտեմբերից, որպես պատրաստի հետախույզ, ծառայության է անցել Հայաստանի ԶՈՒ N զ/մ-ի հետախուզական վաշտում՝ ջոկի, այնուհետև, որպես դասակի հրամանատար և մասնակցել Շամշադինի շրջանի՝ Ներքին Կարմիրաղբյուր, Արծվաբերդր, Մովսես, Այգեձոր, Պառավաքար գյուղերի պաշտպանությանը։

Զինվորական ծառայությունից զորացրվել է 1998թ.-ին սերժանտի զինվորական կոչումով։

2005-2012 թվականին ղեկավարել է «ՀԱԲ» Հ/Կ Էրեբունի տարածքային բաժանմունքը և գլխավորել վարչության ռազմահայրենասիրական բաժինը։

Կազմակերպել և իրականացրել է տարբեր հայրենասիրական և ռազմահայրենասիրական միջոցառումներ, նպաստել երիտասարդ և մատաղ սերնդի ճիշտ, հայեցի դաստիրակությանը։

2012 թվականին հիմնադրել է «ՀԱՅՐԵՆՅԱՑ ՊԱՇՏՊԱՆ ԱԶԱՏԱՄԱՐՏԻԿՆԵՐ»-ի Միավորում, հայրենասիրական հասարակական կազմակերպությունը և ղեկավարել է բոլոր աշխատանքները։ Ծավալած գործունեության արդյուքում մի շարք ազատամարտիկներ,այդ թվում նաև հաշմանդամ և զոհված ազատամարտիկների ընտանիքներ պարբերաբար արժանացել են տարբեր պարգևների և սոցիալական այ լաջակցությունների։

2016 թվականի ապրիլին թշնամու կողմից լայնամաշտաբ հարձակման լուրը ցնցեց ողջ աշխարհն ու աշխարհասփյուռ հայությանը։

Չարաբաստիկ իրողությանը չէր կարող անտարբեր վերաբերվել նաև Մանվելը։ Վտանգված հայրենիքի անմեղ ու խաղաղ բնակչության, հայ զինվորի թափած արյան ու վրեժի կանչով, առանց ժամանակ կորցնելու ՌԴ֊ից վերադարձավ, ուր մեկնել էր ընտանիքի հետ։ Հայաստան ժամանելուն պես մեկնեց ԼՂՀ Մարտակերտի շրջան՝ Թալիշ գյուղ՝ ստանձնելով մարտական հենակետի հրամանատարի պարտականությունները։

2018 թվականից «ՀԱՅՐԵՆՅԱՑ ՊԱՇՏՊԱՆ ԱԶԱՏԱՄԱՐՏԻԿՆԵՐ»-ի Միավորում

Հ/Կ-ի հետ համատեղ ղեկավարել է՝ «ԵՐԴՎՅԱԼ ԱԶԱՏԱՄԱՐՏԻԿՆԵՐ»-ի միություն Հ/Կ-ի Էրեբունու տարածքային բաժանմունքը։Շարունակելով ակտիվ համագործակցությունը մի շարք հասարակական կազմակերպությունների և Պաշտպանության Նախարարության հետ:Կազմակերպել և իրականացրել է տարբեր հայրենասիրական միջոցառումներ:Այցելել զորամասներ,ռազմամարզական վարժարաններ,նպաստել երիտասարդ և մատաղ սերնդի ճիշտ հայեցի դաստիրակությանը հայրենասիրական գաղափարի սերմանն ու ամրապնդմանը,ռազմահայրենասիրական ոգու բարձրացմանը։

2020 թվականի Սեպտեմբերի 27-ին պատերազմը սկսելուն պես, հավաքագրելով իր ջոկատը և միանալով «Աշխարհազորային կամավորական ջոկատներ» Հ/Կ-ին մեկնում են Արցախի Հանրապետության Հադրութի շրջան Կարախանբեյլի գյուղ։ Թեժ մարտերի է մասնակցել, շրջափակման մեջ է ընկել կամավորների հետ,և իր գիտելիքների շնորհիվ ողջ ու առողջ դուրս են եկել։ Ապա հետ են քաշվել Մարտունու շրջան Ճարտար գյուղ։Պատերազմն ավարտվելուց հետո հետ են վերադարձել տուն առանց զոհեր ունենալու,մի քանի վիրավորներ ունենալով։

2021 թվականի օգոստոսի 25- ից մինչև նոյեմբերի 25-ը իր ջոկատի հետ ակտիվորեն մասնակցել է եռամսյա հավաքներին Կապանում, իրականացրել է մարտական հերթապահություն՝ Ներքին Հանդ գյուղի դիրքերում։

2022 թվականի ապրիլի 1-ից մինչև հուլիսի 1-ը մասնակցել են եռամսյա հավաքներին Ջերմուկում, իրականացրել է մարտական հերթապահություն Գորհայք գյուղի դիրքերում։

2022 թվականի սեպտեմբերի 13-ին իր ջոկատի կազմով մեկնել է Ջերմուկ ի համար մղվող ինքնապաշտպանության մարտերին մասնակցելու։ Նույն օրը երեկոյան ժամերին Դավագյոզ լեռան հատվածում զոհվել է ջոկատի 7 անդամների հետ միասին։

Այժմ նա և իր ջոկատի 5 անդամները գտնվում են Եռաբլուր պանթեոնում։

Պարգևներ խմբագրել

Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար պարգևատրվել է մի շարք մեդալներով և պատվոգրերով․

Հայաստանի Հանրապետության Մարտական Խաչ շքանշան
Արցախի Հանրապետության Մարտական խաչ 2-րդ աստիճանի շքանշան
Մարտական ծառայության մեդալ
Արիության մեդալ
Գարեգին Նժդեհ մեդալ
ԵԿՄ հուշամեդալ
«Մայրական երախտագիտություն Արցախի քաջորդիներին» հուշամեդալ
«Ծովակալ Հ.Ս. Իսակով» մեդալ
«Հայոց Արծիվ»
«5րդ Բրիգադ» մեդալ
«Ռազմիկ Վասիլյան» հուշամեդալ
«Փառապանծ մարտիկ» մեդալ
«Մարշալ Հ.Ք. Բաղրամյան» մեդալ
«Հայաստանի զինված ուժեր 20 տարի» հոբելյանական մեդալ
«Հայաստանի զինված ուժեր 25 տարի» հոբելյանական մեդալ
«Հայաստանի զինված ուժեր 30 տարի» հոբելյանական մեդալ
«Հայրենիքի պաշտպանության համար» մեդալ
«Զինվոր հայրենյաց» մեդալ
«Երդվյալ ազատամարտիկ» մեդալ
«Վարդան Մամիկոնյան 1-ին աստիճանի»մեդալ