Նիկոլայ Գրիցենկո
Նիկոլայ Օլիմպիևիչ Գրիցենկո (ռուս.՝ Никола́й Оли́мпиевич Грице́нко, հուլիսի 11 (24), 1912, Յասինովատայա, Ուկրաինա - դեկտեմբերի 8, 1979[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուսական թատրոնի ու կինոյի դերասան։ ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1964)[2]։ Ստալինյան 1-ին աստիճանի մրցանակի դափնեկիր (1952), Կ. Ստանիսլավսկու անվան ՌԽՖՍՀ պետական մրցանակի դափնեկիր (1970)։
Նիկոլայ Գրիցենկո | |
---|---|
Ծնվել է | հուլիսի 11 (24), 1912 |
Ծննդավայր | Յասինովատայա, Ուկրաինա |
Մահացել է | դեկտեմբերի 8, 1979[1] (67 տարեկան) |
Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
Գերեզման | Նովոդեվիչյան գերեզմանոց |
Կրթություն | Բորիս Շչուկինի անվան թատերական ինստիտուտ |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | դերասան, կինոդերասան և թատրոնի դերասան |
Ամուսին(ներ) | Իրինա Բունինա |
Երեխա(ներ) | Դենիս Կմիտ |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Կենսագրություն
խմբագրելՆիկոլայ Գրիցենկոն ծնվել է 1912 թվականի հուլիսի 24-ին Ռուսական կայսրության Եկատերինոսլավ նահանգի Բախմուտսկի գավառի Յասինովատայա կայարանում։
1926 թվականին ավարտել է Յասինովատայայի տարրական դպրոցի յոթ դասարանը, 1927-1931 թվականներին սովորել է Դնեպրոպետրովսկի երկաթուղային տրանսպորտի պոլիտեխնիկում (այժմ՝ Դնեպրի երկաթուղային տրանսպորտի ազգային համալսարան)։ 1931-1932 թվականներին Մուշկետովո երկաթուղային կայարանում աշխատել է որպես ԽՍՀՄ հաղորդակցության ուղիների ժողովրդական կոմիսարիատի 2-րդ ուղեմասի շինությունների տեխնիկ։ 1932-1934 թվականներին սովորել է երաժշտա-դրամատիկական բանվորական ֆակուլտետում և միաժամանակ որպես կոնստրուկտոր աշխատել «Ստալ» մետաղագործական գործարանի (այժմ՝ Մակեևկայի մետաղագործական կոմբինատ) տեխնիկական բաժնում։
1934-1935 թվականներին սովորել է Ն. Լիսենկոյի անվան երաժշտա-դրամատիկական ինստիտուտին կից գործող Կիևի դրամատիկական տեխնիկումում, 1935-1936 թվականներին՝ Մոսկվայի գեղարվեստական ակադեմիական երկրորդ թատրոնում, 1936-1937 թվականներին՝ Կարմիր բանակի կենտրոնական թատրոնի թատերական դպրոցում, իսկ 1937-1940 թվականներին՝ Ե. Վախթանգովի անվան թատրոնին կից գործող Բ. Շչուկինի անվան թատերական ուսումնարանում։
1937-1941 և 1942-1979 թվականներին աշխատել է Ե. Վախթանգովի անվան թատրոնում, որտեղ դարձել է բեմի առաջատար վարպետներից մեկը։
1941-1942 թվականներին ծառայել է Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակում, հրամանատարական դասընթացների հաճախել Արխանգելսկում, իսկ վիրավորվելուց հետո՝ զորացրվել։
Կյանքի վերջում տառապել է ծերունական թուլամտությունից։ Կնոջ խնդրանքով հոսպիտալացվել է հոգեբուժական կլինիկայում։ Նույն կլինիկայի հիվանդների հետ ունեցած վիճաբանության ժամանակ ծեծի է ենթարկվել, որից հետո մահացել է 1979 թվականի դեկտեմբերի 8-ին[3]։ Թաղված է Նովոդևիչյան գերեզմանատանը (հողակտոր №2)։
Ընտանիք և անձնական կյանք
խմբագրելՆիկոլայ Գրիցենկոյի քույրը՝ Լիլիա Գրիցենկոն (1917-1989), դերասանուհի էր, օպերային երգչուհի, ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (1957)։
Կինը՝ դերասանուհի Իրինա Բունինան էր։
Երկրորդ կինը՝ Մոսկոնցերտի դերասանուհի Իննա Մալինովսկայան էր։ Ունեցել են դուստր՝ Եկատերինան։
Ունեցել է նաև արտամուսնական որդի` Դենիս Կմիտը (1959-2019), դերասան, լուսանկարիչ, ֆոտոնկարիչ, ֆոտոլրագրող, ՌԴ արվեստի վաստակավոր գործիչ (մայրը՝ Գալինա Կմիտ (1921-2019)։ Խորթ հայրը եղել է դերասան, ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ Լեոնիդ (Ալեքսեյ) Կմիտը։ Նիկոլայ Գուցենկոն որդու հետ երբեք չի հանդիպել[4]։
Մրցանակներ և պարգևներ
խմբագրել- ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ (1951)[5]
- ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (1957)[6]
- ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1964)
- Ստալինյան 1-ին մրցանակի դափնեկիր (1952, «Ոսկե աստղի ասպետ» (1950) ֆիլմում Ատոմաշովի դերակատարման համար)
- Կ. Ստանիսլավսկու անվան ՌԽՖՍՀ պետական մրցանակ (1970)՝ Ալեքսանդր Օստրովսկու «Յուրաքանչյուր իմաստունի բավական է պարզություն»
- Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան
- Մեդալ «1941-1945 թվականների Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի նկատմամբ տարած հաղթանակի համար» (1945)
- Մեդալ «1941-1945 թվականների Հայրենական մեծ պատերազմում անձնվեր աշխատանքի համար» (1946)
- Մեդալ «Մոսկվայի 800-ամյա տարելիցի հիշատակին»
Դերերը թատրոնում
խմբագրելՏարի | Հեղինակ | Ռեժիսոր | Ներկայացում | Դեր |
---|---|---|---|---|
1941 | Միգել դե Սերվանտես | Իոսիֆ Ռապոպորտ | Դոն Քիշոտ | Տենորիա Էռնանդես |
1941 | Միխայիլ Լերմոնտով | Անդրեյ Տուտիշկին | Դիմակահանդես | առաջին խաղացող |
1942 | Ալեքսանդր Կոռնեյչուկ | Ռուբեն Սիմոնով | Ռազմաճակատ | Օստապենկո |
1944 | Ֆլորիմոն Էրվե | Ռուբեն Սիմոնով | Մադմուազել Նիտուշ | Ֆերդինանդ դը Շամպլատրո |
1947 | Ալեքսանդր Կոռնեյչուկ | Ալեքսանդրա Ռեմիզովա | Եկեք Զվոնկովո | Ստեփան |
1948 | Ալեքսանդր Կոռնեյչուկ | Իոսիֆ Ռապոպորտ | Մակար Դուբրավա | Գավրիլա |
1950 | Կոնստանտին Ֆեդին | Բորիս Զախավա | Առաջին բերկրանքը | Ցվետուխին |
1950 | Կոնդրատ Կրապիվա | Երգում են արտույտները | կոլխոզի նախագահ | |
1951 | Կ. Ֆեդինի «Արտասովոր ամառ»
վեպի հիման վրա |
Կիրիլ Իզվեկով | Ցվետուխին | |
1952 | Խե Ցզինչժի Դին Նի |
Սերգեյ Գերասիմով (Սամսոն Սամսոնովի և
Տատյանա Լիոզնովայի հետ համատեղ) |
Ալեհեր աղջիկ | կալվածատեր |
1953 | Սերգեյ Միխալկով | Խեցգետիններ | Լենսկի | |
1953 | Ալեքսանդր Կրոն | Կուսակցության թեկնածուն | Նիկոլայ Լեոնտև | |
1954 | Նիկոլայ Պոգոդին | Հրացանավոր մարդը | Իվան Շադրին | |
1955 | Դմիտրի Մամին-Սիբիրյակ | Ալեքսանդրա Ռեմիզովա | Ոսկե անդնդում | Տիխոն Մոլոկով |
1955 | Ալեքսանդր Ռժեշևսկի Միխայիլ Կաց |
Ալեքսեյ Դիկի | Օլեկո Դունդիչ | Օլեկո Դունդիչ |
1956 | Ալֆրեդ Ժերի | Նիկոլայ Գրիցենկո | Վեցերորդ հարկ | Ժոնվալ |
1957 | Իլյա Սելվինսկի | Մեծ Կիրիլ | Մանթաշով | |
1957 | Ալեքսեյ Արբուզով | Եվգենի Սիմոնով | Քաղաքն արշալույսին | Լև Ագրանովսկի |
1958 | Ֆեոդոր Դոստոևսկի | Ալեքսանդրա Ռեմիզովա | Ապուշը | Լև Միշկին |
1959 | Անատոլի Սոֆրոնով | Խոհարարուհին | կազանցի | |
1960 | Անտոն Չեխով | Պլատոնով | Պլատոնով | |
1960 | Անատոլի Սոֆրոնով | Ռուբեն Սիմոնով | Խոհարարուհին ամուսնացած է | կազանցի |
1961 | Ալեքսանդր Պուշկին | Քարե հյուրը | Դոն Ժուան | |
1962 | Լև Տոլստոյ | Ռուբեն Սիմոնով | Կենդանի դիակ | Ֆեոդոր Պրոտասով |
1963 | Կառլո Գոցցի | Եվգենի Վախթանգով | Արքայադուստր Տուրանդոտ | Տարտալիա |
1965 | Լեոնիդ Զորին | Ռուբեն Սիմոնով | Դիոն | պոետ Սերվիլի |
1965 | Միխայիլ Ստելմախ | Ճշմարտություն և անարդարություն | Մարկ Բեսսմերտնի | |
1966 | Իսահակ Բաբել | Ռուբեն Սիմոնով | Հեծյալ բանակ | Ստեպան Վիտյագայչենկո |
1967 | Լիդիա Սեյֆուլինա Վալերիան Պրավդուխին |
Վիրինեա | Մագարա | |
1968 | Ալեքսանդր Օստրովսկի | Ալեքսանդրա Ռեմիզովա | Յուրաքանչյուր իմաստունի բավական է պարզություն | Նիլ Մամաև |
1970 | Անդրեյ Վեյցլեր Ալեքսանդր Միշարին |
Օրնիբուն | սպա Ռոշչին | |
1972 | Վադիմ Կորոստիլյով | Կոմանդորի քայլերը | Կարամզին | |
1973 | Ռուստամ Իբրահիմբեկով | Կինը կանաչ դռան հետևում | Դաշդամիրով | |
1973 | Ալեքսանդր Կոռնեյչուկ | Սրտի հիշողությունը | Կիրիլ Սերգեևիչ | |
1975 | Անդրեյ Վեյցլեր
Ալեքսանդր Միշարին |
Օրնիբուն | Սիվոլոբով |
Հեռուստաներկայացումներ
խմբագրելՏարի | Ներկայացում | Դեր |
---|---|---|
1962 | Հարցազրույց գարնան հետ | Պավել Կազանեց |
1971 | Հազարավոր հոգիներ | իշխան Իվան Ռամենսկի |
1976 | Մարտին Իդեն | Հիդինգբոթոմ, Գերտրուդայի ամուսին |
1976 | Դե՜հ, հանդիսատես | հիվանդ ուղևոր |
Ռադիոներկայացումներ
խմբագրել- «Տրեստ» գործողություն՝ Լև Նիկուլինի «Մեռյալ ծփանք» վեպի հիման վրա
- «Հեծյալ բանակ»՝ Իսահակ Բաբելի ստեղծագործությունների հիման վրա, 1968 թվականի ձայնագրություն
Ֆիլմագրություն
խմբագրելՏարի | Ֆիլմ | Դեր |
---|---|---|
1942 | Մաշենկա | Կոլյա |
1946 | Հին վոդևիլ | Անտոն Ֆադեև |
1950 | Ոսկե աստղի ասպետ | կոլտնտեսության նախագահ Ալեքսեյ Արտոմաշով |
1951 | Մնաս բարով, Ամերիկա | ԱՄՆ դեսպանատան տեղեկատվության բաժնի պետ Արմանդ Հաուորդ |
1953 | Թշնամական մրրիկներ | Շրյոդեր |
1953 | Մարինայի ճակատագիրը | կոլտնտեսության ագրոնոմ Տերենտի Վլասենկո, Մարինայի ամուսին |
1954 | Մեծ ընտանիք | ակումբի վարիչ Վենիամին Սեմյոնովիչ |
1954 | Կենվորը | Խալյավկին |
1954 | Շվեդական լուցկի | Պսեկով |
1955 | Ճանապարհ | պետանվտանգության կապիտան Իվան Ալեքսեևիչ |
1959 | Տառապանքների ուղիներով | Վադիմ Ռոշչին |
1959 | Ֆորտունա | գնդապետ Պերկինս |
1961 | Անհայտության արգելապատնեշ | գլխավոր կոնստրուկտորի տեղակալ Վադիմ Լագին |
1961 | Ազատ քամի | Գեորգ Ստան |
1963 | Երկուշաբթի՝ ծանր օր | Ստրյապկով |
1963 | Առնետ սկուտեղի վրա | տեր |
1964 | Ռուսական անտառ | Գրացիանսկի |
1964 | Մայրը և խորթ մայրը | Ֆեոդոր Ժուրբենկո |
1965 | Առանց անձնագրի մարդը | օտարերկրյա հետախուզության գործակալ Պյոտր Իզմայլով |
1966 | Երկու տարի անդունդի եզրին | գնդապետ Միլլեր |
1967 | Աննա Կարենինա | Ալեքսեյ Կարենին |
1967 | Մասրենի | կալվածատեր Նիկոլայ Իվանովիչ |
1967 | Այստեղ հանգիստ վայրեր են | գնդապետ Սավելի Ֆիսյուկ |
1968 | Ապրում էր մի մարդ | անտառապահ |
1968 | Ժուրավուշկա | Վասիլի Մարկելով |
1969 | Ձերդ գերազանցության օգնականը | Վիկենտի Սպերանսկի |
1969 | Հանգուցալուծում | Ալեքսանդր Տերեխով |
1969 | Ընտանեկան երջանկություն | Դմիտրի Վակսին |
1969 | Ես Ֆրանցիսկ Սկորինան եմ | բարոն Ռեյխենբերգ |
1970 | Աննայի երջանկությունը | Լիչկով |
1971 | Весёлые Жабокричи | ավագ Վասիլ Միրոնովիչ |
1973 | Դոկեր | Իվան Ստեպանովիչ |
1973 | Սաննիկովի հողը | Տրիֆոն Պերֆիլև |
1973 | Գարնան տասնյոթ ակնթարթ | գնացքի գերմանացի գեներալ |
1973 | Տաղանդներ և երկրպագուներ | իշխան Իրակլի Դուլեբով |
1973 | Քաղաքացիական հագուստով մարդը | բարոն Էրիխ ֆոն Օստենֆելզեն |
1973 | Սև արքայազն | Անանի Միտնիկով |
1974 | Նրա որդիների ժամանակն է | Անտոն Գուլյաև |
1975 | Իմ սիրտը լեռներում է | Ջասփեր ՄակԳրեգոր |
1976 | Երկու կապիտան | Նիկոլայ Տատարինով |
1976 | Ֆերդինանդ Լյուսի կյանքն ու մահը | Ֆրիդրիխ Դորնբրոկ |
1976 | Հանցագործություն | Պյոտր Եգորովիչ, Նադյայի հայր |
1976 | Ստաժյորը | Ալեքսանդր Տրոֆիմով |
1977 | Թշնամիները | Պեչենեգով |
1978 | Խռովարար բարիկադ | դատախազ |
1978 | Հայր Սերգիոս | գեներալ Կորոտկով |
1978 | 011 աքսորականը | Վառլամցև |
Հնչյունավորում
խմբագրելՏարի | Մուլտֆիլմ | Կերպար |
---|---|---|
1951 | Սուրբ ծննդյան նախորդ գիշերը | Վակուլա |
Արխիվային կադրեր
խմբագրել- 2000 - Նիկոլայ Գրիցենկո (ОРТ հեռուստաընկերության «Որպեսզի հիշեն» հեռուստահաղորդումների շարքից), փաստագրական
- 2005 - Նիկոլայ Գրիցենկո (ДТВ հեռուստաընկերության «Ինչպես են հեռացել կուռքերը» հեռուստահաղորդումների շարքից), փաստագրական
- 2017 - Նիկոյալ և Լիլիա Գրիցենկո։ Մերժված աստղերը (ТВ Центр)
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ Большая Советская Энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 7. Гоголь — Дебит. 1972. 608 стр., илл.: 44 л. илл. и карт. 1 карта-вкл.
- ↑ «Николай Гриценко (Как они умерли)». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հունվարի 20-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 11-ին.
- ↑ «Леонид Кмит». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 11-ին.
- ↑ «Гриценко Николай Олимпиевич — Киносозвездие — авторский проект Сергея Николаева». Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 20-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 24-ին.
- ↑ Театральная Энциклопедия. драма опера балет оперетта цирк эстрада драматург режиссёр