Ջ
ճեճտիռ եճոճ ֆշռյ ռռճփեճե փիֆֆ զօդոիւևիելդ եիեիե եւփ
Ջ, ջ (անվանում՝ ջէ), հայկական այբուբենի 27-րդ տառը։ Թվային արժեքը՝ «900»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են երկաթագիր, գրչագիր, նոտրգիր, շղագիր տառատեսակները[1][2][3][4]։
Ջ, ջ | |
---|---|
Տեսակ | Հայկական այբուբենի տառ |
Մեծատառ | Ջ |
Փոքրատառ | ջ |
Մասն է | Հայոց գրեր |
Այբուբեն(ներ) | Հայերեն այբուբեն |
Տեղը այբուբենում | 27-րդ |
Հնչույթ | ջէ |
Հայերենի այբուբեն | ||
---|---|---|
Ա ա | Ծ ծ | Ջ ջ |
Բ բ | Կ կ | Ռ ռ |
Գ գ | Հ հ | Ս ս |
Դ դ | Ձ ձ | Վ վ |
Ե ե | Ղ ղ | Տ տ |
Զ զ | Ճ ճ | Ր ր |
Է է | Մ մ | Ց ց |
Ը ը | Յ յ | Ւ ւ |
Թ թ | Ն ն | Փ փ |
Ժ ժ | Շ շ | Ք ք |
Ի ի | Ո ո | և |
Լ լ | Չ չ | Օ օ |
Խ խ | Պ պ | Ֆ ֆ |
Կիրառությունը
խմբագրելՄեծատառ Ջջ-ն գործածվում է էներգիայի Ջոուլ չափի միավորը նշանակելու համար՝ Ջջ։
Կրկնակ բաղաձայններով բառեր
խմբագրել- Կրկնակ ջ-ով ածական՝
Յունիկոդում ներկայացված է՝
- մեծատառ՝ «Ջ».
U+054B
- փոքրատառ՝ «ջ».
U+057B
Արլ. | Արմ. |
Dots 1346 |
Dots 14 |
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- ↑ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- ↑ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- ↑ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։