Ր
Ր, ր (անունը՝ րէ), հայկական այբուբենի 32-րդ տառն է։ Թվային արժեքն է՝ «5000»։
Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները[1][2][3][4]։
Կրկնակ ր-ով գոյականներից են՝
Ր, ր | |
---|---|
Տեսակ | Հայկական այբուբենի տառ |
Մեծատառ | Ր |
Փոքրատառ | ր |
Մասն է | Հայոց գրեր |
Այբուբեն(ներ) | Հայերեն այբուբեն |
Տեղը այբուբենում | 32-րդ |
Հնչույթ | րէ |
Հայերենի այբուբեն | ||
---|---|---|
Ա ա | Ծ ծ | Ջ ջ |
Բ բ | Կ կ | Ռ ռ |
Գ գ | Հ հ | Ս ս |
Դ դ | Ձ ձ | Վ վ |
Ե ե | Ղ ղ | Տ տ |
Զ զ | Ճ ճ | Ր ր |
Է է | Մ մ | Ց ց |
Ը ը | Յ յ | Ւ ւ |
Թ թ | Ն ն | Փ փ |
Ժ ժ | Շ շ | Ք ք |
Ի ի | Ո ո | և |
Լ լ | Չ չ | Օ օ |
Խ խ | Պ պ | Ֆ ֆ |
- մրրիկ
- մրրկահավ
- անդորր
- անդորրագիր
- տարր
- օրրան
- բերրիություն։
Կրկնակ ր-ով տեղանուններից են՝
- Անդորրա
- Հարրի
Կրկնակ ր-ով ածականներից են՝
- բերրի
Ր և ռ հնչյունների միջև եղած որոշ տարբերություններ.
• Ր-ն և ռ-ն արևմտահայերենում հնչում են միակերպ. կոշտ ռ-ն փափուկ ր-ի նման
• Ր-ն և ռ-ն արևելահայերենում ունեն իմաստափոխիչ արժեք. բար-բառ ապար-ապառ արու- առու։
Dots 1235 |
Յունիկոդում ներկայացված է՝
- մեծատառ՝ «Ր».
U+0550
- փոքրատառ՝ «ր».
U+0580
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- ↑ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- ↑ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- ↑ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։