Ր

Ր, ր (անունը՝ րէ), հայկական այբուբենի 32-րդ տառն է։ Թվային արժեքն է՝ «5000»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները^[1]^[2]^[3]^[4]։

Կրկնակ ր-ով գոյականներից են՝

անդորր

բերրիություն։

Կրկնակ ր-ով տեղանուններից են՝

Հարրի

Կրկնակ ր-ով ածականներից են՝

բերրի

Ր և ռ հնչյունների միջև եղած որոշ տարբերություններ.

• Ր-ն և ռ-ն արևմտահայերենում հնչում են միակերպ. կոշտ ռ-ն փափուկ ր-ի նման

• Ր-ն և ռ-ն արևելահայերենում ունեն իմաստափոխիչ արժեք. բար-բառ ապար-ապառ արու- առու։

Բրայլով ներկայացումըԽմբագրել


^Dots 1235

Յունիկոդում ներկայացված է՝

↑ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
↑ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
↑ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
↑ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։