Ճ, ճ (անվանում՝ ճե), հայկական այբուբենի 19-րդ տառը։ Թվային արժեքը՝ «100»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները[1][2][3][4]։

Ճ, ճ
Ճ handwritten.svg
ՏեսակՀայկական այբուբենի տառ
ՄեծատառՃ
Փոքրատառճ
Մասն էՀայոց գրեր
Այբուբեն(ներ)Հայերեն այբուբեն
Տեղը այբուբենում19-րդ
Հնչույթճե
Ճ-Հայկական Սովետական Հանրագիտարան.jpg
Հայերենի այբուբեն
Ա ա Ծ ծ Ջ ջ
Բ բ Կ կ Ռ ռ
Գ գ Հ հ Ս ս
Դ դ Ձ ձ Վ վ
Ե ե Ղ ղ Տ տ
Զ զ Ճ ճ Ր ր
Է է Մ մ Ց ց
Ը ը Յ յ Ւ ւ
Թ թ Ն ն Փ փ
Ժ ժ Շ շ Ք ք
Ի ի Ո ո և
Լ լ Չ չ Օ օ
Խ խ Պ պ Ֆ ֆ

Կրկնակ ճ-ով բառերԽմբագրել

  • Գոյականներ՝
չարաճճիություն
  • Բայեր՝
խճճվել
  • Ածականներ՝
արճճագույն

Յունիկոդում ներկայացված է՝

  • մեծատառ՝ «Ճ». U+0543
  • փոքրատառ՝ «ճ». U+0573

Բրայլով ներկայացումըԽմբագրել

   
Արլ. Արմ.
Dots
146
Dots
245

ԾանոթագրություններԽմբագրել

  1. Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
  2. Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
  3. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
  4. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։