Ց
Ց, ց (անունը՝ ցո), հայկական այբուբենի 33-րդ տառը։ Թվային արժեքն է՝ «6000»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները[1][2][3][4]։
Ց, ց | |
---|---|
![]() | |
Տեսակ | Հայկական այբուբենի տառ |
Մեծատառ | Ց |
Փոքրատառ | ց |
Մասն է | Հայոց գրեր |
Այբուբեն(ներ) | Հայերեն այբուբեն |
Տեղը այբուբենում | 33-րդ |
Հնչույթ | ցո |

Հայերենի այբուբեն | ||
---|---|---|
Ա ա | Ծ ծ | Ջ ջ |
Բ բ | Կ կ | Ռ ռ |
Գ գ | Հ հ | Ս ս |
Դ դ | Ձ ձ | Վ վ |
Ե ե | Ղ ղ | Տ տ |
Զ զ | Ճ ճ | Ր ր |
Է է | Մ մ | Ց ց |
Ը ը | Յ յ | Ւ ւ |
Թ թ | Ն ն | Փ փ |
Ժ ժ | Շ շ | Ք ք |
Ի ի | Ո ո | և |
Լ լ | Չ չ | Օ օ |
Խ խ | Պ պ | Ֆ ֆ |
Կրկնակ բաղաձայններ խմբագրել
- Կրկնակ ց-ով գոյականներ են՝
- ցցապատնեշ
- ցցվածք
- սոցցանց (սոցիալական ցանց)
- Երկու կրկնակ ց-ով գոյական՝
- սոցցանցցի` սոցցանցերում գրանցված, այնտեղ իր գործունեությունն իրականացնող անձնավորություն։
- Կրկնակ ց-ով են գրվում նաև իտալերենից փախառնված որոշ գոյականներ`
- պիցցա
- պալացցո, և այլն։
Կիրառությունը խմբագրել
- Գործածվում է քաշի ցենտներ (=100կգ) միավորը նշանակելու համար` ց։
Յունիկոդում ներկայացված է՝
- մեծատառ՝ «Ց».
U+0551
- փոքրատառ՝ «ց».
U+0581
Բրայլով ներկայացումը խմբագրել
Արլ. | Արմ. |
Dots 1356 |
Dots 2346 |
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- ↑ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- ↑ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- ↑ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։