Նիկիտա Խրուշչով
Նիկիտա Սերգեևիչ Խրուշչով (ռուս.՝ Ники́та Серге́евич Хрущёв, ապրիլի 3 (15), 1894[5], Կալինովկա, Կուրսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - սեպտեմբերի 11, 1971[2][3][4][…], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[5]), խորհրդային պետական գործիչ, ԽՄԿԿ ԿԿ առաջին քարտուղար 1953-1964 թթ., ԽՍՀՄ մինիստրների խորհրդի նախագահ 1958-1964 թթ., Խորհրդային Միության հերոս, Սոցիալիստական աշխատանքի եռակի հերոս։
| Նիկիտա Խրուշչով Никита Хрущёв | |||
| |||
| |||
|---|---|---|---|
| սեպտեմբերի 14, 1953 - հոկտեմբերի 14, 1964 | |||
| Նախորդող | Գեորգի Մալենկով (դե ֆակտո) | ||
| Հաջորդող | Լեոնիդ Բրեժնև | ||
| |||
| մարտի 27, 1958 - հոկտեմբերի 14, 1964 | |||
| Նախորդող | Նիկոլայ Բուլգանին | ||
| Հաջորդող | Ալեքսեյ Կոսիգին | ||
| |||
| դեկտեմբերի 26, 1947 - դեկտեմբերի 16, 1949 | |||
| Նախորդող | Լազար Կագանովիչ | ||
| Հաջորդող | Լեոնիդ Մելնիկով | ||
| Կուսակցություն՝ | Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցություն (1918–1964) | ||
| Կրթություն՝ | Համամիութենական արդյունաբերական ակադեմիա և Դոնեցքի ազգային տեխնիկական համալսարան | ||
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ, ռազմական գործիչ, պետական գործիչ և հեղափոխական | ||
| Դավանանք | աթեիզմ | ||
| Ծննդյան օր | 1894 ապրիլի 15 | ||
| Ծննդավայր |  Կալինովկա, Կուրսկի մարզ, Ռուսական կայսրություն
| ||
| Վախճանի օր | 11 սեպտեմբերի 1971 (տարիքը 77) | ||
| Վախճանի վայր |  Մոսկվա, ՌԽՍՖՀ, ԽՍՀՄ
| ||
| Թաղված | Նովոդեվիչյան գերեզմանոց[1] | ||
| Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն, .svg){kind=small} Խորհրդային Ռուսաստան և ԽՍՀՄ
| ||
| Ամուսին | Եֆրոսինիա Խրուշչովա (1914-1919) Նինա Խրուշչովա (1923-1971) | ||
| Զավակներ | Յուլիա Լեոնիդ Ռադա Սերգեյ Ելենա | ||
| Ինքնագիր | 
| ||
| Պարգևներ |
 ,  , , , ,  , , , , , , ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  , ,  , ,  ,  , ,  ,  , և  | ||
.svg){kind=small}
1930-ական թվականներին սկսել է զբաղեցնել բարձր պաշտոններ։ Եղել է Ուկրաինայի կոմկուսի առաջին քարտուղար։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ») տարիներին (1941-1945) եղել է տարբեր ռազմաճակատների ռազմական խորհրդի անդամ։
1953 թ.՝ Իոսիֆ Ստալինի մահից հետո, հաղթել է իշխանության համար մղվող պայքարում։ Իշխանության գալուց հետո հանդես է եկել ստալինյան բռնությունների սուր քննադատությանբ[6], չնայած որ ինքն էլ ժամանակին հատուկ դաժանությամբ էր աչքի ընկել հակակոմունիստական զանգվածների դեմ պայքարելիս։ Խրուշչովի նախագահության տարիներին բռնությունների ծավալն անհամեմատ նվազել է, մեծ քանակությամբ բռնադատվածների ներում է շնորհվել, բազմաթիվ կալանավորներ ու աքսորյալներ ազատ են արձակվել և նույնիսկ տեղի են ունեցել դատավարություններ բռնություններն իրականացնողների նկատմամբ։
Միևնույն ժամանակ, «Խրուշչովյան ձնհալի» տարիներին մեղմացան խորհրդային գաղափարախոսական գրախոսության պահանջները, որոշ թույլտվություններ ու ազատություններ ստացան գյուղացիները, փոքր-ինչ ավելացավ մասնավոր տնտեսություն ունենալու նրանց իրավունքը, տեղաշարժվելու հնարավորությունները[7]։
Իշխանությունից հեռացվել է 1964 թվականին։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Новодевичье кладбище
- ↑ 2,0 2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 3,0 3,1 Encyclopædia Britannica
- ↑ 4,0 4,1 filmportal.de — 2005.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118638378 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ «Անհատի պաշտամունք»։ armeniatotalitaris.am։ Արխիվացված է օրիգինալից 2020-07-04-ին։ Վերցված է 2021 թ․ մարտի 27
- ↑ «Խրուշչեվ Նիկիտա Սերգեյի»։ armeniatotalitaris.am։ Վերցված է 2021 թ․ մարտի 26
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 96)։ 
|