Գագիկ Դավթյան (գրող)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գագիկ Դավթյան (այլ կիրառումներ)
Գագիկ Տիգրանի Դավթյան (ապրիլի 4, 1947, Դավիթ Բեկ, Ղափանի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ բանաստեղծ, թարգմանիչ։ Հայաստանի գրողների միության անդամ (1982)[1]։
Գագիկ Դավթյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | ապրիլի 4, 1947 (74 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Դավիթ Բեկ, Ղափանի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ և թարգմանիչ |
| Քաղաքացիություն |  Հայկական ԽՍՀ և Հայաստան |
| Կրթություն | Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան (1970) |
| Անդամակցություն | Հայաստանի գրողների միություն |
| Աշխատավայր | Սովետական Հայաստան և Հայաստանի Հանրապետություն |
| Պարգևներ | ՀՀ մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալ |
| Գագիկ Դավթյան Վիքիքաղվածքում | |
| Գագիկ Դավթյան Վիքիդարանում | |
ԿենսագրությունԽմբագրել
Գագիկ Դավթյանը ծնվել է 1947 թվականին Կապանի Դավիթ Բեկ գյուղում։ 1970 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի էլեկտրատեխնիկական ֆակուլտետը, այնուհետև ծննդավայրում զբաղվել մանկավարժական աշխատանքով։ 1972 թվականին ընտրվել է ՀԼԿԵՄ Ղափանի շրջկոմի երկրորդ քարտուղար[2]։ 1974-1976 թվականներին ծառայել է Խորհրդային բանակում որպես սպա։ 1976-1988 թվականներին ՀԿԿ շրջկոմում եղել է հրահանգիչ, բաժնի վարիչ, 1988 թվականից՝ «Սովետական Հայաստան» թերթի, 1989 թվականից` «Հայաստանի Հանրապետություն» թերթի Զանգեզուրի գոտու սեփական թղթակիցը։ 1996 թվականին հիմնադրել է Սյունիքի մարզպետարանի «Սյունիք» պաշտոնաթերթը և մինչև 2000 թվականին թերթի լուծարումը եղել գլխավոր խմբագիր։ Առաջին բանաստեղծությունը տպագրվել է 1967 թվականին «Ավանգարդ» թերթում[2]։ Գագիկ Դավթյանի բանաստեղծությունները թարգմանվել են անգլերեն, ֆրանսերեն, գերմաներեն, ռուսերեն, պարսկերեն, սլովակերեն, սերբերեն, բուլղարերեն, ռումիներեն, լեհերեն, ուկրաիներեն, ղազախերեն, առանձին գրքերով հրատարակվել ռուսերեն, վրացերեն, լեհերեն, բուլղարերեն և ֆրանսերեն[3]։
ԵրկերԽմբագրել
- «Հոգու շավիղներով» (բանաստեղծություններ բուլղարերեն), Պլեվեն, 2017։
- «Որպես լույս ու խիղճ» (բանաստեղծություններ և պոեմներ), Երևան, 2017։
- «Աստանդական սիրտը» (բանաստեղծություններ, լեհերեն), Վարշավա 2015։
- «Վարք Բաբիկի՝ որդվո Սյունյաց իշխան Անդովկի», պոեմ, Երևան, 2015։
- «Անհնարին զրույց» (բանաստեղծություններ, հայերեն, ֆրանսերեն), Փարիզ, 2015թ։
- Բաց նամակ (վրացերեն), Թբիլիսի, 2013։
- Անվերջ սկիզբ, Երևան, 2007։
- Ժամանակների ժամադրություն (ռուսերեն), Մոսկվա, 1989։
- Վերադարձ, Երևան, 1987։
- Մենախոսություն, Երևան, 1980։
ԹարգմանություններԽմբագրել
- Վրացական պոեզիա, (հայերեն անթոլոգիա), Երևան, 2017։
- Միխայիլ Լերմոնտով, Անլվա Ռուսիա, մնաս բարով, Երևան, 2014։
- Ուղեկիցներս Քարթլոսի տնից, Երևան, 2012։
- Ռաբինդրանաթ Թագոր, Սահմանների սահմանից անդին, Երևան, 2011։
- Մաղվալա Գոնաշվիլի, Արևի արցունքը, Երևան, 2009։
- Տասոս Լիվադիտիս, Կանտատ երեք միլիարդ ձայնի համար, Երևան, 1971։
Մրցանակներ, պարգևներԽմբագրել
- Բուլղարիայի Անկախ գրողների միության Պատվո մեդալ, 2017
- Պոեզիայի և արվեստի եվրոպական «Հոմեր» մեդալ
- ՀԳՄ Ծաղկաձորի ստեղծագործական տան մրցանակ, 2016
- Լեհաստանի ԳՄ Կ. Յանիցկու անվան «Յանիցիուս» մրցանակ, 2015
- ԱՄՆ «Հրանտ և Մանուշակ Սիմոնյաններ» գրական հիմնադրամի մրցանակ, 2015
- ՀՀ մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալ, 2014
- Ռուսաստանի գրողների միության Միխայիլ Լերմոնտովի անվան մեդալ
- Պոեզիայի Արցախյան միջազգային 2-րդ փառատոնի մրցանակ
- Համավրացական Ռուսթավելի ընկերության Դավիթ Գուրամիշվիլու անվան մրցանակ, 2013
- Մայր Աթոռ սուրբ Էջմիածնի և ՀԳՄ համատեղ «Կանթեղ» թարգմանական մրցանակ, 2012
- ՎԳՄ Իվանե Մաչաբելու անվան մրցանակ Վրացական պոեզիայի անթոլոգիայի համար, 2007
- ՀԳՄ «Գրական վաստակի համար» մեդալ, 2007
- «Մենախոսություն» բանաստեղծական շարքի և «Սոնետների պսակի» համար արժանացել է Վլադիմիր Մայակովսկու անվան համամիութենական մրցանակի, 1985
- Կապան քաղաքի Պատվավոր քաղաքացի
ԱնդամակցությունԽմբագրել
- Հայաստանի գրողների միության անդամ, 1982[1]
- Աշխարհի բանաստեղծների շարժման (Movimiento poetas del mundo) անդամ, 2012
- Բուլղարիայի Անկախ գրողների միության անդամ, 2016
- Վրաստանի գրողների ստեղծագործական միության պատվավոր անդամ
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Գագիկ Դավթյանի կենսագրությունը ՀԳՄ կայքում
- ↑ 2,0 2,1 Գագիկ Դավթյանի կենսագրությունը Էյ Վի Փրոդաքշն կայքում
- ↑ «Գագիկ Դավթյան | Գրական Թերթ»։ www.grakantert.am (հայերեն)։ Վերցված է 2017-04-04