Աբադան (պարսկերեն՝ آبادان), քաղաք Իրանի հարավ-արևմուտքում, Խուզիստանում։ Նավահանգիստ Շատ-Էլ-Արաբգետի ափին, Պարսից ծոցից 50 կմ հեռու. մատչելի է օվկիանոսային նավերի համար։ Հանդիսանում է միջազգային օդանավակայան, նավթավերամշակման ու նավթաքիմիական արդյունաբերության կենտրոն[2]։
Աբադանում հայ համայնք գոյություն ունի 1909 թվականից, երբ անգլո-իրանական նավթային ընկերությունում ծառայության անցան Թեհրանում և Թավրիզում բնակվող մի խումբ հայեր։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին նրանց միացան Արևմտյան Հայաստանից, հատկապես Վանից գաղթած հայեր։ 1928 թվականի սկզբին հայերի թիվը 610 էր: 1928 թվականին, Ռիզա Շահ Փահլավին երբ այցելել է Աբադան, հայերին ոսկե գավազան է նվիրել[3]: 1969 թվականին Աբադանի հայերի թիվը հասնում էր 5 հազարի։ Նրանք հիմնականում զբաղված են նավթարդյունաբերությամբ, ինչպես նաև առևտրով։ Համայնքն ունի վարժարան, եկեղեցի, մարզական ակումբ, «Գուսան» երգչախումբ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 12)։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Աբադան (այլ կիրառումներ)
Իրան
