Պետր Գեորգիև Ռայչև (բուլղար․՝ Петър Георгиев Райчев, 9 մարտի, 1887, Վառնա, Բուլղարիայի իշխանություն (ներկայում՝ Բուլղարիա) - 30 օգոստոսի, 1960, Սոֆիա, Բուլղարիա), բուլղարացի օպերային երգիչ (տենոր[1]), օպերային ռեժիսոր և մանկավարժ։ Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության ժողովրդական արտիստ (1949), Դիմիտրովի մրցանակի դափնեկիր (1950)։

Պետր Ռայչև
Բնօրինակ անունПетър Райчев
Ծնվել էմարտի 9, 1887(1887-03-09)
Վառնա, Բուլղարիա
Երկիր Բուլղարիա
Մահացել էօգոստոսի 30, 1960(1960-08-30) (73 տարեկան)
Սոֆիա, Բուլղարիա
Մասնագիտությունօպերային երգիչ
Երգչաձայնտենոր
Գործիքներվոկալ
Պարգևներ
Ստորագրություն
Ստորագրություն
 Petar Raychev Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

խմբագրել

Պետր Ռայչևը ծնվել է 1887 թվականի մարտի 9-ին Բուլղարիայի Վառնա քաղաքում[2]։ Սոֆիայում սովորել է Իվան Վուլպեի մոտ, իսկ ավելի ուշ՝ 1908-1911 թվականներին, կրթությունը շարունակել է Մոսկվայի կոնսերվատորիայում՝ պրոֆեսոր Ումբերտո Մազետիի մոտ։ 1912 թվականին իր վարպետությունը կատարելագործել է Նեապոլի «Սան Կառլո» թատրոնում՝ Ֆերնանդո դե Լուչիայի մոտ։

Բեմական գործունեությունը Պետր Ռայչևն սկսել է 1908 թվականին Բուլղարիայի օպերային ընկերությունում։ Երգել է նաև Պետրոգրադիի Մեծ թատրոնում։ 1913 թվականից Սանկտ Պետերբուրգի Երաժշտական դրամայի թատրոնի մենակատարն է։ 1915-1917 թվականներին հյուրախաղերով հանդես է եկել Ռուսաստանի, Ուկրաինայի մի շարք քաղաքներում (Օմսկ, Տոմսկ, Եկատերինբուրգ, Սարատով, Ցարիցին, Ռոստով, Կիսլովոդսկ, Խակով, Պոլտավա, Եկատերինոսլավլ, Օդեսա, Կիև, Կոստրոմա, Օրյոլ Վորոնեժ, Ժելեզնովոդսկ, Եկատերինոդար, Նովոչերկասկ, Ելիզավետգրադ, Տուլա, Վլադիվոստոկ), ինչպես նաև Բաքվում, Թիֆլիսում, Տաշքենդում։ 1920 թվականից ելույթ է ունեցել Իտալիայում ու եվրոպական այլ երկրներում։ 1929 թվականից Փարիզի Ռուսական օպերայի (Մարիա Կուզնեցովա-Բենուայի մասնավոր թատրոնը) մենակատարն է, իսկ 1935 թվականին սկսել է աշխատել Սոֆիայի ժողովրդական օպերայում, որտեղ ներկայացումներ է բեմադրել որպես ռեժիսոր։ Օպերաներ է բեմադրել նաև Զագրեբում ու Վառնայում։ Վոկալ է դասավանդել Սոֆիայի կոնսերվատորիայում, որտեղ 1950-1958 թվականներին եղել է պրոֆեսոր։

Պետր Ռայչևը մահացել է 1960 թվականի օգոստոսի 30-ին Սոֆիայում։

Պետր Ռայչևի որդին՝ Ռուսլան Ռայչևը (1919-2006), դիրիժոր է։

Դերերգեր

խմբագրել

Պարգևներ

խմբագրել
  • 1947 - Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության վաստակավոր արտիստ
  • 1949 - Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության ժողովրդական արտիստ[3]
  • 1950 - Դիմիտրովի մրցանակ[4]
  • 1956 - «Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության հերոս» II աստիճանի շքանշան[5]
  • 1959 - «Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության հերոս» I աստիճանի շքանշան[5]

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Райчев Петр. Его Величество Тенор // Жизнь и песня. / Перевод с болгарского, вступит. статья и примечания, словарь муз.-театр. деятелей М.Малькова. — М.: Аграф, 2003. — С. 209—495. — 496 с. — 1500 экз. — ISBN 5-7784-0261-9
  2. Петър Райчев на сайт от Максим Мальков
  3. Петър Райчев – 120 години от рождението му
  4. ЦДА, Ф. № 880К, оп. 1, а.е. 5, л. 1
  5. 5,0 5,1 ЦДА, Ф. № 880К, оп. 1, а.е.9, л.1 – 2

Գրականություն

խմբագրել
  • Музыкальный энциклопедический словарь/Гл. ред. Г. В. Келдыш. — М.: Советская энциклопедия, 1990. — с. 451 — ISBN 5-85270-033-9
  • Камбуров И., Петър Райчев. София, 1926.
  • Тихолов П., Петър Райчев. Живот. Сценична дейност. Куриози, София, 1947.
  • Андреев А., Първи български оперни певци и певици. София, 1961.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պետր Ռայչև» հոդվածին։