Տրապիզոն

Տրապիզոն
Քաղաք
	Տրապիզոն
	թուրքերեն՝ Trabzon
Երկիր	Թուրքիա
Մարզ	Տրապիզոնի
Համայնք	Տրապիզոնի մարզ և Տրապիզոնի վիլայեթ
Ղեկավար	քաղաքապետ
Հիմնադրված է	Օրհան Ֆեվզի Գյումրյուքչյուօղլու թ.
Մակերես	4685 կմ²
ԲԾՄ	0±1 մետր
Պաշտոնական լեզու	թուրքերեն
Բնակչություն	400 137 մարդ (2008)
Խտություն	88,7 մարդ/կմ²
Ագլոմերացիա	1 085 901
Ժամային գոտի	UTC+2, ամառը UTC+3
Հեռախոսային կոդ	+90 462
Փոստային դասիչ	61x xx
Ավտոմոբիլային կոդ	20
Պաշտոնական կայք	trabzon.bel.tr
	Տրապիզոն (Թուրքիա)
	Տրապիզոն (Թուրքիա)
	Տրապիզոն Վիքիպահեստում

Տրապիզոն^[1] (Դրապզուն, Պոնտոս, Տրաբզոն, Տրապեզոն, Տրապեզոնդ, Տրապեզոս, Տրապեզունդ, Տբապեզունտ, Տրապզուն), քաղաք և նավահանգիստ Փոքր Ասիայում, Սև ծովի հարավային ափին, Տրապիզոնի մարզի կենտրոնը։

Անվան ծագում

Տեղադրված է սեղանաձև սարավանդի վրա և այդ պատճառով էլ կոչվել է Տրապիզոն՝ հունարեն «տրապեզա» բառից, որ նշանակում է՝ սեղան, սեղանաձև։

Պատմություն

Հիմնադրվել է մ․ թ. ա. 750 թվականին հույների կողմից։ Հնում եղել Է Պոնտական թագավորության կարևոր քաղաքներից մեկը։ Հետագայում մտել է Հռոմեական և Բյուզանդական կայսրությունների կազմի մեջ։ Հուստինիանոս կայսրը (527– 565) այն մտցրել է Առաջին Հայք պրովինցիայի մեջ։ 13-րդ դարում դարձել է Տրապիզոնի հունական փոքրիկ թագավորության մայրաքաղաքը, իսկ 16-17-րդ դդ-ից՝ Օսմանյան կայսրության նույնանուն մարզի կենտրոնը։

Բնակչություն

Տրապիզոնի շրջաններ

2012 - 757.898
2011 - 757.353
2010 - 763.714
2009 - 765.983
2008 - 748.000
2007 - 740.569
2000 - 775.137
1990 - 795.849
1985 - 786.194
1980 - 731.045
1975 - 719.008
1970 - 659.120
1965 - 595.782
1960 - 532.999
1955 - 462.249
1950 - 420.279
1945 - 395.384
1940 - 390.733
1935 - 360.679

Հայերը Տրապիզոնում

Տրապիզոնի մասին բազմաթիվ վկայություններ ունեն հայ մատենագիրները։ Այստեղ մինչև 1915 թվականի եղեռնը հայերը մեծ թիվ էին կազմում։ 1872-1873 թվականներին քաղաքում կար շուրջ 800 տուն հայ բնակիչ, իսկ 1915-ի նախօրյակին՝ հայերի թիվը 14-15 հազար էր։ Մինչև Առաջին համաշխարհային պատերազմը քաղաքի արհեստներն ու առևտուրը հիմնականում գտնվում Էին հայերի ձեռքին։ Հայերն ունեին 3 վարժարան, 3 եկեղեցի՝ Ս. Աստվածածին, որ կառուցվել է 1414 թվականին՝ խոջա Շամշադինի միջոցներով, Ս. Հովհաննես, Ս. Ստեփանոս։ Քաղաքի շուրջը կային հայաբնակ բազմաթիվ ամառանոց գյուղեր՝ Զեֆանով, Սոուգսու, Կռոպի, Պարիամ և այլն։ Կարևոր հնություններից են բերդը՝ իր աշտարակավոր պարիսպներով, եկեղեցիները, մզկիթները և այլն։