Միզամուղ դեղամիջոցներ
Միզամուղ դեղամիջոցներ, միզամուղներ (դիուրետիկներ, հուն․՝ διούρησις՝ (թարգմ․՝ միզարձակություն, միզամուղ միջոց)), քիմիական միացություններ են, որոնք խթանում են միզարտադրությունը (դիուրեզ) և շատացնում դուրս բերվող մեզի քանակը։ Մեզի խթանված արտադրության ու դուրս բերման շնորհիվ օրգանիզմի հյուսվածքներում ու շճային խոռոչներում նվազում է հեղուկի պարունակությունը։ Գոյություն ունեն միզամուղ դեղամիջոցների մի շարք դեղախմբեր։ Բոլոր միզամուղները նպաստում են օրգանիզմից հեղուկի դուրս բերմանը, սակայն յուրաքանչյուր դեղախումբ աշխատում է իրեն բնորոշ յուրահատուկ մեխանիզմով։ Հակառակ վերջիններիս՝ հակամիզամուղ միջոցները (անտիդիուրետիկներ), մասնավորապես՝ հակամիզամուղ հորմոնը (վազոպրեսին), ընկճում են միզարտադրությունը և պակասեցնում մեզի ու, հետևաբար, արտազատվող ջրի քանակը։
Միզամուղ դեղամիջոցներ | |
---|---|
![]() Ֆուրոսեմիդ՝ ներերակային ներարկման համար | |
Տեսակ | Դեղախումբ |
Հոմանիշներ | Դիուրետիկներ |
Կիրառում | Սրտային անբավարարություն,լյարդի ցիռոզ, զարկերակային գերճնշում |
Ազդեցության մեխանիզմ | Խթանում են միզարտադրությունը և շատացնում դուրս բերվող մեզի քանակը |
Կենսաբանական թիրախ | Na+-K+-2Cl- 2-րդ տիպի կոտրանսպորտեր,Na+-Cl--ական կոտրանսպորտեր, ալդոստերոնային ընկալիչներ |
Բժշկական կիրառումԽմբագրել
Միզամուղները կիրառվում են սրտային անբավարարության, լյարդի ցիռոզի, զարկերակային գերճնշման, ջրով թունավորման (հիպերհիդրատացիա) և որոշ երիկամային պաթոլոգիաների բուժման համար։ Որոշ միզամուղներ, մասնավորապես՝ ացետազոլամիդը, մեզը դարձնում են ավելի հիմնային, ինչը նպաստում է թթվային միացությունների դուրս բերմանը, սա կիրառելի է, օրինակ, ասպիրինով (սալիցիլատներով) գերդոզավորման կամ թունավորման դեպքում։ Միզամուղների չարաշահում երբեմն դիտվում է սնման խանգարմամբ անձանց շրջանում, մասնավորապես՝ նյարդային բուլիմիայով մարդկանց մոտ, ովքեր ամեն կերպ փորձում են նվազեցնել իրենց քաշը։
Որոշ դիուրետիկների հակագերճնշումային ազդեցությունը (թիազիդներ) անկախ է իրենց միզամուղ էֆեկտից[1]։ Այսինքն, այս պրեպարատների կողմից արյան ճնշման իջեցումը կապված չէ ուժեղացած միզարտադրությամբ պայմանավորված արյան ծավալի նվազման հետ, այն միջնորդված է այլ մեխանիզմներով և ի հայտ է գալիս ավելի փոքր դոզաների պարագայում, քան պետք է դիուրեզի հասնելու համար։ Մասնավորապես, հենց այս նպատակով էր սինթեզվել ինդապամիդը, որը գերճնշման պարագայում ունի ավելի լայն թերապևտիկ պատուհան (առանց արտահայտված դիուրեզի), քան մնացած միզամուղները։ Վերջինս օժտված է լրացուցիչ՝ ուղղակի անոթալայնիչ ազդեցությամբ, պայմանավորված դեպի անոթի հարթ մկան կալցիումական իոնների ներթափանցման ընկճմամբ։
ԴեղախմբերԽմբագրել
Կանթային միզամուղներ /«բարձրառաստաղային»Խմբագրել
Բարձրառաստաղային միզամուղները օժտված են ուժեղ դիուրետիկ հատկությամբ՝ դուրս են բերում ֆիլտրված NaCl-ի և ջրի մինչև 20%-ը[2]։ Համեմատության համար, երիկամի նորմալ ֆիզիոլոգիական հետներծծման ժամանակ ֆիլտրված նատրիումի միայն 0,4%-ն է անցնում երկրորդային մեզ։ Պայմանավորված շատ ուժեղ միզամուղ ազդեցությամբ, այս խումբը ստացել է «բարձրառաստաղային» բնորոշումը։ Կանթային միզամուղները, ինչիպիսին է, օրինակ, ֆուրոսեմիդը, Հենլեյի կանթի վերել հատվածում ընկճում են նատրիումի և քլորի ակտիվ հետներծծումը, ինչը բերում է ջրի հեռացմանը մեզով, քանի որ նորմայում ջուրը հետևում է նատրիումի իոններին։ Միաժամանակ, օրգանիզմում կատարվում է կալիումի և մագնեզիումի իոնների հեռացման ուժգնացում։ Բարձրառաստաղային այլ միզամուղներ են էտակրինաթթուն և տորասեմիդը։
Թիազիդային միզամուղներԽմբագրել
Թիազիդային միզամուղները, ինչպիսին է, օրինակ, հիդրոքլորթիազիդը, ազդում են հեռակա ոլորուն խողովակների վրա՝ ընկճելով Na+-Cl− սիմպորտերը, հանգեցնելով ջրի պահմանը մեզում, քանի որ ջուրը որպես կանոն հետևում է լուծելի իոններին։ Օրգանիզմի կողմից ջրի կորստի աճը հանգեցնում է հաճախակի միզարձակման։ Կարճատև հակագերճնշումային ազդեցությունը պայմանավորված է թիազիդների կողմից սրտի նախաբեռնվածության իջեցմամբ, ինչը իր հերթին բերում է ճնշման իջեցման։ Մյուս կողմից, երկարատև կիրառման պարագայում, զարգանում է անհայտ ծագման անոթալայնիչ ազդեցություն, որը իջեցնում է զարկերակային ճնշումը անոթային դիմադրության նվազման հաշվին[3]։
Կարբոանհիդրազ ֆերմենտի ընկճողներԽմբագրել
Կարբոանհիդրազ ֆերմենտի ընկճողները ընկճում են նշված ֆերմենտի աշխատանքը մոտակա ոլորուն խողովակում։ Սա հանգեցնում է մեզում բիկարբոնատների կուտակման ու նատրիումի հետներծծման ընկճման։ Այս շարքի դեղերից են ացետազոլամիդը և մեթազոլամիդը։
Կալիումապահպան միզամուղներԽմբագրել
Այս դեղամիջոցները չեն նպաստում կալիումի դուրս բերմանը մեզով, արդյունքում կալիումը պահպանվում է արյան մեջ և, ի համեմատ այլ դիուրետիկների, չի հեռացվում այլ իոնների հետ։ «Կալիումապահպան» տերմինը ավելի շատ բնութագրում է ազդեցությունը, քան դրա մեխանիզմը կամ թիրախը․ այնուամենայնիվ այս տերմինով բնութագրվում են երկու խմբի միզամուղներ, որոնք ունեն նմանատիպ ազդեցություն ու թիրախներ.
- Ալդոստերոնի անտագոնիստներ․ սպիրոնոլակտոն , այն ալդոստերոնի մրցակցային անտագոնիստ է։ Ալդոստերոնը նորմայում կապվելով հիմնային բջիջներում տեղակայված ընկալիչների հետ շատացնում է նատրիումական անցուղիների քանակը նեֆրոնի հեռակա ոլորուն ու հավաքող խողովակներում։ Սպիրոնոլակտոնը պաշարում է ալդոստերոնային ընկալիչները՝ ընկճելով նատրիումի հետներծծումը։ Այս շարքից են նաև էպլերենոնը և կալիումի կանրեոնատը։
- Էպիթելիալ նատրումական անցուղիների պաշարիչներ․ ամիլորիդ և տրիամտերեն, իրենցից ներկայացնում են ալդոստերոնի անուղղակի անտագոնիստներ։
Կալցիումապահպան միզամուղներԽմբագրել
«Կալցիումապահպան» տերմինը մատնանշում է, որ միզամուղը առաջացնում է կալցիում իոնի հարաբերականորեն ցածր աստիճանի էքսկրեցիա[4]։
Մեզում կալցիումի պարունակության իջեցումը կարող է հանգեցնել պլազմայում վերջինիս մակարդակի աճին։ Կալցիումապահպան ազդեցությունը կարող է կարևոր լինել հատկապես հիպոկալցեմիայի ժամանակ կամ անցանկալի լինել հիպերկալցեմիայի ռիսկի պարագայում։
Թիազիդները և կալիումապահպան միզամուղները համարվում են կալցիումապահպան միջոցներ[5]։
- Թիազիդները նպաստում են մեզում կալցիումի բացարձակ քանակի նվազմանը[6]։
- Չնայած, որ կալիումապահպան միջոցների դեպքում մեզում կալցիումի բացարձակ պարունակությունը աճում է, այդ աճը ի տարբերություն այլ շարքի միզամուղների չնչին է[6]։
Համեմատության համար, կանթային միզամուղները հանգեցնում են մեզով կալցիումի զգալի կորստի[7]։ Սա հատկապես ռիսկային է ոսկրերի ապահանքայնացման ու ոսկրանյութի նոսրացման պարագայում[8]։
Օսմոտիկ միզամուղներԽմբագրել
Օսմոտիկ միզամուղները (օր՝ մանիտոլ) նյութեր են, որոնք մեծացնում են օսմոլյառությունը՝ շատացնում են արյան պլազմայում և խողովակային հեղուկում օսմոտիկ ակտիվ նյութերի խտությունը, սակայն օժտված են սահմանափակ թափանցելիությամբ խողովակային էպիթելով․ նրանք թափանցելի են երիկամի կծիկային պատնեշի համար, բայց անթափանց են երիկամային խողովակների համար։ Նրանց աշխատանքի հիմքում ընկած է նաև արտաբջջային հեղուկի և պլազմայի ծավալի մեծացումը, ինչը իր հերթին մեծացնում է երիկամային արյունահոսքը՝ հատկապես դեպի հարխողովակային մազանոթներ։ Օսմոտիկ դիուրետիկների հիմնական ազդեցության շրջանը մոտակա ոլորուն խողովակներն են ու Հենլեի կանթի վայրէջ հատվածը։ Այս շրջանը ազատ թափանցելի է ջրի համար։ Օսմոտիկ էֆեկտի շնորհիվ նրանք նաև ընկճում են հակամիզամուղ հորմոնի աշխատանքը հավաքող խողովակում։ Հետ չներրծվող նյութերի առկայությունը, ինչպիսին է մանիտոլը, մեծացնում է մեզի օսմոլյառությունը և խանգարում ջրի հետներծծմանը, որի հետևանքով մեզի ծավալը աճում է։
Մեզի հոսքի արագացումը նվազեցնում է հեղուկի և խողովակային էպիթելի միջև շփման տևողությունը, ինչը նվազեցնում է նաև նատրիումի հետներծծումը։ Սակայն առաջացող նատրիուրեզը ավելի թույլ է, քան ջրի կորուստը, ինչի հետևանքով առաջանում է մասիվ ջրի կորուստ և հիպերնատրեմիա։
Գլյուկոզը, ինչպես և մանիտոլը, պարզ շաքար է և օսմոտիկ ակտիվ նյութ։ Ի տարբերություն մանիտոլի, այն նորմայում առկա է արյան մեջ։ Այնուամենայնիվ, որոշ վիճակներում, ինչպիսին է, օրինակ, շաքարային դիաբետը, արյան մեջ գլյուկոզի կոնցենտրացիան սկսում է գերազանցել (հիպերգլիկեմիա) երիկամների առավելագույն հետներծծման թողունակությանը։ Այդ ժամանակ գլյուկոզը կուտակվում է առաջնային մեզում՝ կծիկային ֆիլտրատում, նպաստելով մեզում ջրի օսմոտիկ պահմանը։ Գլյուկոզուրիան (շաքարամիզություն) բերում է առավելապես հիպոտոնիկ հեղուկի և նատրիումի կորստի, ինչը հանգեցնում է ջրազրկման, որն արտահայտվում է լորձաթաղանթների չորությամբ, ցածր ճնշումով (հիպոտենզիա), հաճախասրտությամբ և մաշկի տուրգորի իջեցմամբ։ Որոշ դեղերի օգտագործումը, մասնավորապես՝ խթանիչների, նույնպես կարող է բարձրացնել արյան գլյուկոզի մակարդակը և նպաստել մեզով վերջինիս դուրսբերմանը։
«Ցածրառաստաղային» միզամուղներԽմբագրել
«Ցածրառաստաղային» տերմինը կիրառվում է այն պարագայում, երբ միզամուղի դոզա կախյալ էֆեկտի կորը արագ հարթվող է (ի տարբերություն «բարձրառաստաղային» դեղամիջոցների, որոնց դեպքում կորը մոտ է գծայինին)։ Այս խմբին կարելի է դասել, օրինակ, թիազիդներին[9]։
Ազդեցության մեխանիզմԽմբագրել
Միզամուղները ունեն կարևոր թերապևտիկ նշանակություն։ Նախևառաջ, նրանք արդյունավետ իջեցնում են զարկերակային ճնշումը։ Կանթային ու թիազիդային միազամուղները սեկրեցվում են մոտակա ոլորուն խողովակում օրգանական անիոնային փոխադրիչ-1-ի միջոցով, ապա, կանթայինները Հենլեի կանթի վերել հաստ հատվածում կապվելով Na+-K+-2Cl- 2-րդ տիպի կոտրանսպորտերի հետ, իսկ թիազիդները հեռակա ոլորուն խողովակիկներում՝ Na+-Cl--ական կոտրանսպորտերի հետ, ընկճում են դրանց ու ցուցաբերում միզամուղ ազդեցություն[10]։ Ստորև աղյուսակում ներկայացված է տարածված միզամուղների դաակարգումն ու ազդեցության մեխանիզմը։
Խումբ | Ներկայացուցիչներ | Ազդեցության մեխանիզմ | Ազդեցության տեղակայում, նեֆրոնի թիրախային օջախ |
---|---|---|---|
– | էթանոլ, ջուր | Ընկճում են հակամիզամուղային հորմոնի (վազոպրեսին) արտադրությունը։ | |
Թթվայնացնող աղեր | կալցիումի քլորիդ, ամոնիումի քլորիդ | 1.խողովակներ | |
Արգինին-վազոպրեսինային ընկալիչ 2-ի անտագոնիստներ | ամֆոտերիցին B, լիթիում [11][12] | Ընկճում են հակամիզամուղային հորմոնի (վազոպրեսին) ազդեցությունը։ | 5. հավաքող խողովակ |
Վազոպրեսինային V2 ընկալիչների ընտրողական անտագոնիստներ (աքվարետիկներ) | տոլվապտան[13], կոնիվապտան | Վազոպրեսինի հետ մրցակցային անտագոնիզմը հանգեցնում է երիկամների հավաքող խողովակների ապիկալ մեմբրանին ազատ աքվապորինային անցուղիների քանակի նվազմանը, ինչը բերում է ջրի հետներծծման թուլացմանը։ Արդյունքում ազատ ջրի հեռացումը մեծանում է (աքվարեզ), արյան պլազմայում բարձրանում է նատրիումի կոնցենտրացիան, նվազում է մեզի օսմոլյառությունը և աճում մեզի դուրս բերվող քանակը[14]։ | 5. հավաքող խողովակ |
Նատրիում-պրոտոնային փոխանակչի (անտիպորտերի) անտագոնիստներ | դոֆամին[15] | Նպաստում են Na+-ի դուրս բերմանը։ | 2. մոտակա ոլորուն խողովակ[15] |
Կարբոանհիդրազ ֆերմենտի ընկճողներ | ացետազոլամիդ[15], դորզոլամիդ | Ընկճում են H+-ի սեկրեցիան և այդպիսով նպաստում Na+-ի և K+-ի էքսկրեցիային։ | 2. մոտակա ոլորուն խողովակ |
Կանթային միզամուղներ | բումետանիդ[15], էտակրինաթթու[15], ֆուրոսեմիդ[15], տորասեմիդ | Ընկճում են Na+-K+-2Cl- սիմպորտերը (NKCC կոտրանսպորտերը)։ | 3. միջուկային հաստ վերել հատված |
Օսմոտիկ միզամուղներ | գլյուկոզ (մասնավորապես անկառավարելի դիաբետի դեպքում), մանիտոլ | Խթանում են օսմոտիկ դիուրեզը։ | 2.մոտակա խողովակներ, վայրէջ հատված |
Կալիումապահպան միզամուղներ | ամիլորիդ, սպիրոնոլակտոն, էպլերենոն, տրիամտերեն, կալիումի կանրեոնատ | Սպիրոնոլակտոնը ընկճում է ալդոստերոնի աշխատանքը, ամիլորիդը պաշարում է էպիթելիալ նատրիումական անցուղիները[15]։ | 5. կեղևային հավաքող խողովակներ |
Թիազիդներ | բենդրոֆլումեթիազիդ, հիդրոքլորթիազիդ | Ընկճում են հետներծծումը՝ պաշարելով Na+/Cl− սիմպորտերը։ | 4. հեռակա ոլորուն խողովակներ |
Քսանտիններ | կոֆեին, թեոֆիլին, թեոբրոմին | Ընկճում են Na+-ի հետներծծումը, բարձրացնում կծիկային ֆիլտրացիայի արագությունը։ | 1. խողովակներ |
Քանի որ միզամուղ միջոց կարող է համարվել ցանկացած միացություն, որը խթանում է միզարտադրությունը, աքվարետիկները, որոնք առաջացնում են ազատ ջրի կորուստ, կարող են դիտարկվել որպես միզամուղների ենթախումբ։ Այս շարքին կարող են դասվել բոլոր հիպոտոնիկ ջրային լուծույթները, ներառյալ մաքուր ջուրը, սև և կանաչ թեյերը, ինչպես նաև բուսական բաղադրիչներով թեյը։
Կողմնակի ազդեցություններԽմբագրել
Միզամուղների հիմնական կողմնակի ազդեցություններից են հիպովոլեմիան, հիպոկալեմիան, հիպերկալեմիան, հիպոնատրեմիան, մետաբոլիկ ալկալոզը, մետաբոլիկ ացիդոզը և հիպերուրիկեմիան[15]։
Կողմնակի ազդեցություն | Միզամուղներ | Ախտանիշներ |
---|---|---|
հիպովոլեմիա |
| |
հիպոկալեմիա | ||
հիպերկալեմիա |
|
|
հիպոնատրեմիա | ||
մետաբոլիկ ալկալոզ | ||
մետաբոլիկ ացիդոզ | ||
հիպերկալցեմիա |
|
|
հիպերուրիկեմիա |
Չարաշահումները սպորտումԽմբագրել
Հաճախ միզամուղները կիրառվում են սպորտում խթանիչների (դոպինգի) ու թմրամիջոցների օգտագործման փաստը քողարկելու համար[16]։ Միզամուղները խթանում են միզարտադրությունը, շատացնում մեզի ծավալը և նոսրացնում, լուծում դոպինգային պրեպարատներն ու դրանց արգասիքները։ Միզամուղները կիրառվում են նաև քաշը արագ նվազեցնելու նպատակով՝ համապատասխան քաշային կարգին հասնելու համար այնպիսի սպորտաձևեևորում, ինչպիսիք են բոքսն ու ըմբշամարտը[17][18]։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ «Characterization of the antihypertensive effect of a thiazide diuretic in angiotensin II-induced hypertension»։ Journal of Hypertension 19 (9): 1601–6։ September 2001։ PMID 11564980։ doi:10.1097/00004872-200109000-00012
- ↑ Drug Monitor – Diuretics Archived January 17, 2008, at the Wayback Machine.
- ↑ Julio D. Duarte, Rhonda M. Cooper-DeHoff (April 1, 2011)։ «Mechanisms for blood pressure lowering and metabolic effects of thiazide and thiazide-like diuretics»։ Expert Review of Cardiovascular Therapy 8 (6): 793–802։ PMC 2904515։ PMID 20528637։ doi:10.1586/erc.10.27
- ↑ «Mineral excretion following furosemide compared with bumetanide therapy in premature infants»։ Pediatr. Nephrol. 9 (2): 159–62։ April 1995։ PMID 7794709։ doi:10.1007/BF00860731
- ↑ «Modifiable predictors of bone loss in older men: a prospective study»։ Am J Prev Med 26 (5): 436–42։ June 2004։ PMID 15165661։ doi:10.1016/j.amepre.2004.02.013
- ↑ 6,0 6,1 Champe, Pamela C., Richard Hubbard Howland, Mary Julia Mycek, Harvey, Richard P. (2006)։ Pharmacology։ Philadelphia: Lippincott William & Wilkins։ էջեր 269։ ISBN 978-0-7817-4118-7
- ↑ «Dose-effect relations of loop- and thiazide-diuretics on calcium homeostasis: a randomized, double-blinded Latin-square multiple cross-over study in postmenopausal osteopenic women»։ Eur. J. Clin. Invest. 33 (1): 41–50։ January 2003։ PMID 12492451։ doi:10.1046/j.1365-2362.2003.01103.x
- ↑ «Loop diuretics increase bone turnover and decrease BMD in osteopenic postmenopausal women: results from a randomized controlled study with bumetanide»։ J. Bone Miner. Res. 21 (1): 163–70։ January 2006։ PMID 16355285։ doi:10.1359/JBMR.051003
- ↑ Mutschler, Ernst (1995)։ Drug actions: basic principles and therapeutic aspects։ Stuttgart, German: Medpharm Scientific Pub։ էջ 460։ ISBN 978-0-8493-7774-7
- ↑ «The target-specific transporter and current status of diuretics as antihypertensive»։ Fundam Clin Pharmacol 26 (2): 175–9։ Apr 2012։ PMID 22145583։ doi:10.1111/j.1472-8206.2011.01012.x
- ↑ Ajay K. Singh, Gordon H. Williams (12 January 2009)։ Textbook of Nephro-Endocrinology։ Academic Press։ էջեր 250–251։ ISBN 978-0-08-092046-7
- ↑ L. Kovács, B. Lichardus (6 December 2012)։ Vasopressin: Disturbed Secretion and Its Effects։ Springer Science & Business Media։ էջեր 179–180։ ISBN 978-94-009-0449-1
- ↑ Schrier Robert W., Gross Peter, Gheorghiade Mihai, Berl Tomas, Verbalis Joseph G., Czerwiec Frank S., Orlandi Cesare (2006-11-16)։ «Tolvaptan, a Selective Oral Vasopressin V2-Receptor Antagonist, for Hyponatremia»։ New England Journal of Medicine 355 (20): 2099–2112։ ISSN 0028-4793։ PMID 17105757։ doi:10.1056/NEJMoa065181
- ↑ Reilly Timothy, Chavez Benjamin (2009-10-01)։ «Tolvaptan (samsca) for hyponatremia: is it worth its salt?»։ Pharmacy and Therapeutics 34 (10): 543–547։ PMC 2799145
- ↑ 15,00 15,01 15,02 15,03 15,04 15,05 15,06 15,07 15,08 15,09 15,10 15,11 15,12 15,13 15,14 15,15 15,16 15,17 15,18 15,19 15,20 15,21 15,22 15,23 15,24 15,25 15,26 15,27 15,28 15,29 15,30 15,31 15,32 15,33 15,34 15,35 15,36 15,37 15,38 15,39 15,40 15,41 15,42 15,43 Boron Walter F. (2004)։ Medical Physiology: A Cellular And Molecular Approach։ Elsevier/Saunders։ էջ 875։ ISBN 978-1-4160-2328-9
- ↑ Bahrke Michael (2002)։ Performance-Enhancing Substances in Sport and Exercise
- ↑ Agence France Presse (2012-07-17)։ «UCI announces adverse analytical finding for Frank Schleck»։ VeloNews։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-07-19-ին։ Վերցված է 2012-07-18
- ↑ «The abuse of diuretics as performance-enhancing drugs and masking agents in sport doping: pharmacology, toxicology and analysis»։ British Journal of Pharmacology 161 (1): 1–16։ September 2010։ PMC 2962812։ PMID 20718736։ doi:10.1111/j.1476-5381.2010.00789.x
Արտաքին հղումներԽմբագրել
- Diagram at cvpharmacology.com
- "Caffeine and Electrolyte Imbalance" by Dana George August 23, 2011