Մարիա Թերեզա Իրմգարդ Զեֆրիդ (գերմ.՝ Maria Theresia Irmgard Seefried; հոկտեմբերի 9, 1919(1919-10-09)[1][2][3][…], Köngetried, Ապֆելթրախ, Ներքին Ալգոյ, Շվաբիա, Բավարիա[4][5] - նոյեմբերի 24, 1988(1988-11-24)[2][3][6], Վիեննա, Ավստրիա[7]), ավստրիացի օպերային երգչուհի (սոպրանո) գերմանական ծագմամբ։ Հատկապես հայտնի է Մոցարտի օպերաների դերերում։

Իրմգարդ Զեֆրիդ
Բնօրինակ անունգերմ.՝ Irmgard Seefried
Ծնվել էհոկտեմբերի 9, 1919(1919-10-09)[1][2][3][…]
Köngetried, Ապֆելթրախ, Ներքին Ալգոյ, Շվաբիա, Բավարիա[4][5]
Երկիր Գերմանիա
Մահացել էնոյեմբերի 24, 1988(1988-11-24)[2][3][6] (69 տարեկան)
Վիեննա, Ավստրիա[7]
ԳերեզմանNeustifter Friedhof
Ժանրերդասական երաժշտություն
Մասնագիտությունօպերային երգչուհի
Երգչաձայնսոպրանո[4]
Գործիքներվոկալ
ԱմուսինWolfgang Schneiderhan?
Պարգևներ
Honour in Silver for services to the Republic of Austria և «Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի հրամանատարական խաչ
 Irmgard Seefried Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Իրմգարդ Զեֆրիդը ծնվել է 1919 թվականին Մինդելհայմի (Բավարիա) մոտակայքում գտնվող Կենգետրիդում[8]։ Նրա հայրը գյուղի դպրոցի ուսուցիչ էր, ինչպես նաև երգչախմբի ղեկավար։ Նա էր, ով իր դստերը սովորեցրեց երգելու և դաշնամուր նվագելու առաջին դասերը[9]։ Սկսելով ելույթ ունենալ ութ տարեկանում, 11 տարեկանում նա կատարել է Գրետելի դերերգը Հումերդինկի «Հենզելն ու Գրետելը» օպերայում[8]։

Իրմգարդը սովորել է Աուգսբուրգի կոնսերվատորիայում (մասնավորապես՝ Ա. Գրեյների և Ա. Մայերի մոտ) և Մյունխենի երաժշտական ակադեմիայում, որն ավարտել է 1939 թվականին[10]։ Դժբախտ պատահարի հետևանքով հոր վաղաժամ մահից հետո նա ինքնուրույն ապրուստ է վաստակել, այդ թվում՝ ելույթ ունենալով համերգներում[9]։ Առաջին անգամ օպերային բեմում հանդես է եկել 1939 թվականին[10] կամ 1940 թվականներին[9]) Աախենում, որտեղ հրավիրվել է Հերբերտ ֆոն Կարայանը[11]։ Աախենի քաղաքային թատրոնում ելույթներին զուգահեռ երգել է նաև Աախենի տաճարի երգչախմբում՝ Թեոդոր Բերնհարդ Ռեմանի ղեկավարությամբ[9]։

1943 թվականին Իրմգարդ Զեֆրիդը ելույթ է ունեցել Վիեննայի պետական օպերայում՝ կատարելով Եվայի դերերգը Վագների «Նյուրնբերգյան մեյստերսինգեր»-ում[10]։ Հաջորդ տարի նա երգեց Կոմպոզիտորի մի մասը Շտրաուսի «Արիադնան Նաքսոսում» հոբելյանական արտադրության մեջ։ 1946 թվականից երգչուհին ընդունել է Ավստրիայի քաղաքացիություն և ելույթ է ունեցել Վիեննայի Մոցարտի անսամբլի կազմում (Wiener Mozartensemble)՝ Յոզեֆ Քրիփսի ղեկավարությամբ[9]։ Զեֆրիդին ճանաչում է բերել 1946 թվականին Զալցբուրգի միջազգային երաժշտական փառատոնում ունեցած ելույթը, որից հետո նա պարբերաբար մասնակցել է Զալցբուրգի և այլ օպերային փառատոների (այդ թվում՝ Ֆլորենցիայի մայիսը, Էդինբուրգի փառատոնը և այլն)[10][11]։ Վիեննայի պետական օպերայի թատերախմբի հետ միասին երգչուհին շրջագայել է Մեծ Բրիտանիայում, որտեղ 1947 թվականին երգել է «Քովենթ Գարդեն» թատրոնում և Նիդեռլանդներում (1949)։ Հետագա տարիներին Զեֆրիդը ելույթ է ունեցել խոշորագույն օպերային թատրոններում, այդ թվում՝ «Լա Սկալայում» և «Մետրոպոլիտեն օպերայում»[10][11]։ Նա համագործակցել է այնպիսի դիրիժորների հետ, ինչպիսիք են Ֆրիչայը, Ֆուրտվենգլերը, Կարայանը, Կլեմպերերը, Կրաուսը, Շոլթին և Վալտերը[9]։

Իրմգարդ Զեֆրիդը համարվում էր Մոցարտի օպերաների պարտիաների լավագույն կատարողներից մեկը (Սյուզաննան՝ «Ֆիգարոյի ամուսնությունը (օպերա)», Պամինան՝ «Կախարդական սրինգ», Ֆիորդիլիջին՝ «Այդպես են վարվում բոլորը» և այլն)։ Նա նաև երգել է Ռ․ Շտրաուսի, Ջ․ Վերդի, Ռ․ Վանգերի, Գ․ Ֆ․ Հենդելի, Ջ․ Պուչինի, Լ․ Բեթհովենի, Ֆ․Պուլենկ, Բ․ Սմետանայի օպերաներում։ Լավագույն պարտիաների թվում են Ագատան (Վեբերի «Ազատ հրաձիգ»), Օկտավիանոսը (Ռ. Շտրաուսի «Վարդի ասպետը»), Նաննետան (Վերդիի «Ֆալստաֆ»), Չիո-Չիո-սանը (Պուչինիի «Մադամ Բատերֆլայ») և այլ պարտիաներ[10][11]։ Նրա արվեստը առանձնանում էր կատարյալ վոկալ հմտությամբ, բնականությամբ, ներթափանցմամբ, ոճի նուրբ զգացումով[10][9]։

Իրմգարդ Զեֆրիդը հանդես է եկել նաև որպես կամերային երգչուհի (Մասնավորապես, նա եղել է Հ. Վոլֆի վոկալ խոսքերի նշանավոր թարգմանիչը)[12]։ Նրա չափազանց լայն երգացանկը ներառում էր ինչպես վիեննական դասականների, այնպես էլ ժամանակակից կոմպոզիտորների ստեղծագործություններ։ Համերգներում նա հաճախ է կատարել գերմանական Lieder-ը (նրա նվագակցողը 1949 թվականից Էրիկ Վերբան էր), այդ թվում՝ 1950-ականներին Եվրոպայում, ԱՄՆ-ում, Կանադայում, Հարավային Ամերիկայում և Ճապոնիայում շրջագայությունների շրջանակներում։ 1964 թվականին նա ամուսնու՝ ջութակահար Վոլֆգանգ Շնայդերհանի հետ մասնակցել է իրեն նվիրված Հանս Վերներ Հենցեի «Ariosi» ստեղծագործության պրեմիերային։ Նրա վերջին ելույթը Յանաչեկի «Կատա Կաբանովա» ֆիլմում գլխավոր դերն էր 1976 թվականին Վիեննայում։ Այնուհետև, թողնելով բեմը, Զեֆրիդը զբաղվեց ուսուցչական գործունեությամբ[9]։

Իրմգարդ Զեֆրիդը բազմաթիվ մրցանակների դափնեկիր է, այդ թվում՝ Մոցարտի մեդալ (Mozart-Medaille, 1953), «Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշան (1963), Ավստրիայի պատվավոր նշան «Գիտության և արվեստի համար» (1969), Ուգո Վոլֆի մեդալ (Hugo-Wolf-Medaille, 1971), Վիեննա քաղաքի Պատվո մեդալ (Ehrenmedaille der Bundeshauptstadt Wien, 1979) և այլն[9]։

Երգչուհին մահացել է 1988 թվականի նոյեմբերի 24-ին Վիեննայում և թաղվել Նոյշտիֆտ-ամ-Վալդի գերեզմանատանը[13]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Discogs — 2000.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Grove Music OnlineOUP. — ISBN 978-1-56159-263-0doi:10.1093/GMO/9781561592630.ARTICLE.25311
  5. 5,0 5,1 5,2 Library of Congress AuthoritiesLibrary of Congress.
  6. 6,0 6,1 6,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  7. 7,0 7,1 7,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118760432 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  8. 8,0 8,1 Grove Music Online
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 9,8 Neue Deutsche Biographie
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 Музыкальная энциклопедия, 1974, стб. 458
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 Театральная энциклопедия, 1963, стб. 789
  12. Музыкальная энциклопедия, 1974, стб. 459
  13. «Irmgard Seefried». Find a Grave (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 8-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 3-ին.

Գրականություն խմբագրել

  • Зефрид, Ирмгард // Театральная энциклопедия / П. А. Марков. — М: Советская энциклопедия, 1963. — Т. II.
  • Грищенко С. М. Зефрид, Ирмгард // Музыкальная энциклопедия / Ю. В. Келдыш. — М: Советская энциклопедия, 1974. — Т. II.

Արտաքին հղումներ խմբագրել