Արսեն Այդինյան
| Առաջարկվում է այս և Արսեն Այտընյան հոդվածները միացնել իրար: (քննարկում) |
Արսեն Այդինյան (1825, հունվարի 19, Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան Կայսրություն - 1902, հուլիսի 21, Վիեննա, Ավստրիա) եղել է բնիկ հայ քահանա, լեզվաբան, քերականագետ, տիրապետել է 10 լեզուների[1][1]։
| Արսեն Այդինյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1825 |
| Ծննդավայր | Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն |
| Մահացել է | 1902 |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Վիեննայի Մխիթարեան վանք |
| Մասնագիտություն | լեզվաբան և բանասեր |
ԳործունեությունԽմբագրել
Արսեն Այդինյանը վիթխարի աջակցություն է ցուցաբերել հայերեն լեզվաբանական և քերականական աշխատանքներին։ Նա եղել է վիենական Մխիթարիստական կարգից և, միառժամանակ, խոսել է և՛ դասական, և՛ ժամանակակից լեզուներով։ Այդինյանը վարձակալում է մի քանի գրասենյակներ, ներառյալ Վիեննական Մխիթարիստական կարգի Abbot General գրասենյակը։ 1887 թվականին նա պաշտոնապես համարվում էր « Հանդէս ամսօրեայ» ամսագրի ղեկավարող անձնավորությունը, որտեղ հրատարակում է տարբեր հոդվածներ լեզվաբանության վերաբերյալ։ Այդինյանի ամենամեծ նվաճումը « Քննական քերականութիւն՝ աշխարհաբար կամ արդի հայերէն լեզուի» գիրքն էր, որը հրատարակվել է 1866 թվականին և մնայուն ու խիստ կարևոր նվաճում է հայ լեզվաբանության մեջ։
Այս գիրքը հատկապես կարևոր է այն հանգամանքի շնորհիվ, որ հայերը մեծ մասամբ պահանջում էին մայրենի լեզվի ուղղագրության գրականության և արվեստի մեջ։ Սա նվաճում էր գրաբարյան ուղղագրությունից, որն ասոցացվում էր քահանայական և բարձր կոչմամբ անդամների համար։
Արտաքին հղումներԽմբագրել
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 «Armenian Linguists»։ Machdotz Dictionary։ Վերցված է սեպտեմբերի 27, 2012