Մայք Նիքոլս
Մայք Նիքոլս (անգլ.՝ Mike Nichols,), ամերիկացի ռեժիսոր, պրոդյուսեր, գրող, կոմիկ, և դերասան։ Օսկար, Ոսկե գլոբուս, Էմմի, BAFTA, Գրեմմի և Թոնի մրցանակների դափնեկիր։
| Մայք Նիքոլս | |
|---|---|
 | |
| Ծննդյան թիվ՝ | նոյեմբերի 6, 1931[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր՝ | Բեռլին, Վայմարյան Հանրապետություն[4] |
| Վախճանի թիվ՝ | նոյեմբերի 19, 2014[1][2][3][…] (83 տարեկան) |
| Վախճանի վայր՝ | Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ[4] |
| Քաղաքացիություն՝ |  ԱՄՆ |
| Մասնագիտություն՝ | կինոռեժիսոր, սցենարիստ, կինոպրոդյուսեր, դերասան, թատերական ռեժիսոր, կինոդերասան, ռեժիսոր և կատակերգու |
| Պարգևներ՝ | |
| IMDb։ | ID 0001566 |
Վաղ տարիներ
Ծնվել է ձուլված հրեական ընտանիքում[6]։ Նրա մայրը՝ Բրիջիթ Կլաուդիա Լանդաուերը (1906–1985), անարխիստ փիլիսոփա Գուստավ Լանդաուերի և նրա երկրորդ կնոջ՝ բանաստեղծ և թարգմանիչ Հեդվիգ Լախմանի (1865–1918) դուստրն էր և Ալբերտ Էյնշտեյնի հեռավոր ազգականն էր։ Հայրը՝ բժիշկ Պավել Նոսոնովիչ (Նիկոլաևիչ) Պեշկովսկին (գերմ.՝ Paul Peschkowsky, 1900-1944), ծնվել է Վիեննայում՝ վեներաբան, Տոմսկի համալսարանի շրջանավարտ Նոսոն Յակովլևիչ Պեշկովսկու (1870-?) և Աննա Գրիգորիևնա շրջանի ընտանիքում։ Տոմսկի հարուստ ընտանիք Դիստլեր, որը Սիբիրում ոսկու հանքեր ուներ)[7][8][9]: Շուտով ընտանիքը վերադարձավ Ռուսաստան, և նա մեծացավ Իրկուտսկում[10][11][12][13]։ Հոր հորեղբայրը, թոքաբան և ախտաբան Տովի Նիկոլաևիչ Պեշկովսկին (1902, 1971-ից հետո), ծնվել է Իրկուտսկում, ավելի ուշ աշխատել է որպես բժիշկ Հարբինի հրեական հիվանդանոցում, ձերբակալվել է ԽՍՀՄ վերադառնալուց հետո (1948թ.), ծառայել է Օզերլագում։ 1957 թվականին աշխատել է որպես բժիշկ Պերեդելկինոյի Գրական ֆոնդի կլինիկայում, իսկ 1971 թվականին մեկնել է Իսրայել[14][15][16][17][18]։
1939 թվականին Մայքը մոր և եղբոր՝ Ռոբերտի հետ նացիստական Գերմանիայից արտագաղթեց ԱՄՆ (նրա հայրը մեկ տարի առաջ ժամանեց Նյու Յորք՝ 1938 թվականի օգոստոսի 14-ին և շուտով փոխեց իր ազգանունը՝ Նիկոլս)[19][20]։ Սուր լեյկոզից հոր մահից հետո ընտանիքը հայտնվել է աղքատության եզրին, և համալսարանի ծախսերը հոգալու համար Նիկոլսն աշխատել է որպես գիշերային պահակ, փոստի աշխատող և բեռնատարի վարորդ։ Սովորել է Լի Ստրասբերգի դերասանական ստուդիայում (Նյու Յորք), իսկ Չիկագո վերադառնալուց հետո կազմակերպել է իմպրովիզացիոն թատերախումբ[21]։
Կարիերա
Մայք Նիքոլսն իր ստեղծագործական կարիերան սկսել է որպես կատակերգու՝ որպես «Նիքոլս և Մեյ» դուետի մաս, որը ձևավորվել է Էլեյն Մեյի հետ։ 1963 թվականին նա առաջին անգամ հանդես եկավ Բրոդվեյում որպես ռեժիսոր։ 1966 թվականին նա իր դեբյուտը կատարեց կինոյում՝ հանրահայտ «Ո՞վ է վախենում Վիրջինիա Վուլֆից» դրամայի ադապտացիայով։ Ֆիլմում գլխավոր դերերը կատարել են Էլիզաբեթ Թեյլորը և Ռիչարդ Բարթոնը։ Նիկոլսի հաջորդ ֆիլմը՝ «Շրջանավարտը» էկրան է բարձրացել 1967 թվականին (Դասթին Հոֆմանի գլխավոր դերում)։ Նիքոլսը «Օսկարի» և «Ոսկե գլոբուսի» է արժանացել «Շրջանավարտը» ֆիլմի ռեժիսուրայի համար։ Նա այն եզակի մարդկանցից է, ով արժանացել է «Օսկար», «Էմմի», «Գրեմմի» և «Թոնի»:
Ընտանիք և անձնական կյանք
Նիքոլսն ամուսնացել է չորս անգամ և ամուսնալուծվել երեք անգամ։ 1957-1960 թվականներին նա ամուսնացած է եղել երգչուհի Պատրիսիա Սքոթի հետ, 1963-1974 թվականներին՝ Մարգո Կալլասի հետ, որից ունեցել է դուստր՝ Դեյզիին, իսկ 1975-1986 թվականներին՝ գրող Անաբել Դևիս-Գոֆի հետ, որից ունեցել է որդի՝ Մաքսին և դուստր Ջենին։ 1988 թվականից մինչև իր մահը նա ամուսնացած էր լրագրող Դայան Սոյերի հետ[22]։
Զարմիկը՝ երկրաքիմիկոս Վադիմ Վադիմովիչ Դիստլերը։
Մահ
Նիքոլսը մահավել է 2014 թվականի նոյեմբերի 19-ին Նյու Յորքի Մանհեթեն քաղաքի իր բնակարանում՝ սրտի կաթվածի հետևանքով[23][24][25]։
Ֆիլմագրություն
Կինո
| Տարեթիվ | Հայերեն անվանում | Օրիգինալ անվանում | Գործունեության ոլորտը | Նշումներ | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ռեժիսոր | Պրոդյուսեր | Սցենարիստ | Դերասան | Դեր | ||||
| 1966 | Ո՞վ է վախենում Վիրջինիա Վուլֆից: | Who's Afraid of Virginia Woolf? | Այո | |||||
| 1967 | Bach to Bach | Այո | Այո | տղամարդ | Կարճամետրաժ ֆիլմ | |||
| Շրջանավարտը | The Graduate | Այո | ||||||
| 1968 | Սովորեցրու ինձ | Teach Me! | Այո | Այո | Կարճամետրաժ ֆիլմ | |||
| 1970 | Բռնել-22 | Catch-22 | Այո | |||||
| 1971 | Մարմնի իմացություն | Carnal Knowledge | Այո | Այո | ||||
| 1973 | Դելֆինի օր | The Day of the Dolphin | Այո | |||||
| 1975 | Ճակատագիր | The Fortune | Այո | Այո | ||||
| 1980 | Գիլդան ուղիղ եթերում | Gilda Live | Այո | |||||
| 1983 | Սիլքվուդ | Silkwood | Այո | Այո | ||||
| 1986 | Խանդ | Heartburn | Այո | Այո | ||||
| Ռիսկային խաղադրույք | The Longshot | Исп. | ||||||
| 1988 | Բիլոքսի Բլյուզ | Biloxi Blues | Այո | |||||
| Գործունյա աղջիկ | Working Girl | Այո | ||||||
| 1990 | Բացիկներ անդունդի եզրից | Postcards from the Edge | Այո | Այո | ||||
| 1991 | Ինչ վերաբերում է Հենրիին | Regarding Henry | Այո | Այո | ||||
| 1993 | Օրվա մնացած մասը | The Remains of the Day | Այո | |||||
| 1994 | Գայլ | Wolf | Այո | |||||
| 1996 | Թռչունների վանդակ | The Birdcage | Այո | Այո | ||||
| 1997 | The Designated Mourner | Այո | Ջեք | |||||
| 1998 | Հիմնական գույներ | Primary Colors | Այո | Այո | ||||
| 2000 | Ո՞ր մոլորակից ես դու | What Planet Are You From? | Այո | Այո | ||||
| 2004 | Մոտիկություն | Closer | Այո | Այո | ||||
| 2007 | Չարլի Ուինսոնի պատերազմը | Charlie Wilson's War | Այո | |||||
| 2011 | Երեխաները սեքսի համար խոչընդոտ չեն | Friends with Kids | Կատ. | |||||
Հեռուստատեսություն
| Տարեթիվ | Հայերեն անվանում | Օրիգինալ անվանում | Գործունեության ոլորտ | Նշումներ | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ռեժիսոր | Պրոդյուսեր | Սցենարիստ | Դերասան | Դեր | ||||
| 1958 | Օմնիբուս | Omnibus | Այո | կատորղ | Եթերաշրջան: «The Suburban Review» | |||
| Դյուփոմն ամսի շոու | The DuPont Show of the Month | Այո | Ռոդ Քարթեր | Եթերաշրջան: «The Red Mill» | ||||
| 1960 | 90 թատրոն | Playhouse 90 | Այո | Արթուր Միլլման | Եթերաշրջան: «Journey to the Day» | |||
| 1962 | Ջուլին և Քերոլը Կարնեգի Հոլում | Julie and Carol at Carnegie Hall | Այո | |||||
| 2001 | Էպիլոգ | Wit | Այո | Կատ. | Այո | Հեռուստատեսային ֆիլմ | ||
| 2003 | Հրեշտակները Ամերիկայում | Angels in America | Այո | Կատ. | ||||
Սակավառակագրություն
- Improvisations to Music (1958)
- An Evening with Mike Nichols and Elaine May (1960)
- Mike Nichols & Elaine May Examine Doctors (1961)
- In Retrospect (1962)
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 Internet Broadway Database — 2000.
- ↑ 2,0 2,1 Lundy D. R. The Peerage
- ↑ 3,0 3,1 filmportal.de — 2005.
- ↑ 4,0 4,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #118967088 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ https://www.carnegie.org/awards/great-immigrants/2006-great-immigrants/
- ↑ «Три детективные истории». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-06-19-ին. Վերցված է 2014-06-13-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Список выпускников-евреев Томского императорского университета Արխիվացված է Մարտ 19, 2022 Wayback Machine-ի միջոցով:: Пешковский Носон Яковлевич, выпуск 1894 гоYes. Приходился двоюродным братом филологу А. М. Пешковскому
- ↑ Биография В. Г. Дистлера Արխիվացված է Հուլիս 14, 2014 Wayback Machine-ի միջոցով:: Анна Григорьевна Дистлер в 1949 году перебралась из Харбина в Хайфу, в 1960 году была восстановлена в советском гражYesнстве и переехала к сыну Товию в Переделкино. Её брат, адвокат Василий Григорьевич Дистлер (1884—1938), был гласным, а затем предсеYesтелем Иркутской городской думы (1917—1919); расстрелян. Другой брат, горный инженер Александр Григорьевич Дистлер (1881—1938), депутат иркутской городской думы, также был расстрелян
- ↑ Дом по улице Карла Либкнехта, 5 Արխիվացված է Հուլիս 14, 2014 Wayback Machine-ի միջոցով::. В Иркутске семья доктора Пешковского жила в доме номер 5 по улице Саломатовской
- ↑ «Faces of America: How 12 Extraordinary People Discovered their Pasts». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-10-02-ին. Վերցված է 2017-10-02-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «An Oscar Winner's Secret History». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-14-ին. Վերցված է 2014-06-13-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Посередине земли Сибирской Արխիվացված է Հուլիս 14, 2014 Wayback Machine-ի միջոցով:: врач-венеролог Нисон Яковлевич Пешковский.
- ↑ «Энциклопедия-хрестоматия Иркутской области и Байкала». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-14-ին. Վերցված է 2014-06-14-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Книга памяти жертв политических репрессий в Восточном Забайкалье». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-14-ին. Վերցված է 2014-06-13-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Набоков Платон Иосифович». Արխիվացված է օրիգինալից 2015-09-24-ին. Վերցված է 2014-06-13-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Набоков без «Лолиты»». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-14-ին. Վերցված է 2014-06-13-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Михаил Ринский «Из истории русско-китайских евреев»». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-15-ին. Վերցված է 2014-06-14-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Jews Of China Արխիվացված է Հուլիս 14, 2014 Wayback Machine-ի միջոցով:: Полковник АОИ Yesн Харель (Николай Товиевич Пешковский), главный военврач ВМФ Израиля
- ↑ «The Birth Of Improv». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-14-ին. Վերցված է 2014-06-13-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Robert Nichols Recalls German Tragedies». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-14-ին. Վերցված է 2014-06-14-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Платное извещение о смерти д-ра Пола Николса (29 июня 1944 гоYes)» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2016-08-18-ին. Վերցված է 2014-06-14-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Kashner, Sam; Maslow-Freen Charles (2015-09-11). «Mike Nichols's Life and Career: The Definitive Oral History». Vanity Fair (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020-09-18-ին. Վերցված է 2020-03-19-ին.
{{cite news}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ McLellan, Dennis (2014-11-20). «Mike Nichols, acclaimed director of 'The Graduate,' dies at 83». Los Angeles Times (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020-01-07-ին. Վերցված է 2020-03-19-ին.
- ↑ «Mike Nichols - obituary». The Telegraph (անգլերեն). 2014-11-20. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-06-23-ին. Վերցված է 2020-03-19-ին.
- ↑ Weber, Bruce (2014-11-21). «Mike Nichols, Urbane Director Loved by Crowds and Critics, Dies at 83». The New York Times (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020-03-11-ին. Վերցված է 2020-03-19-ին.
Գրականություն
- Stevens K. Mike Nichols: Sex, Language, and the Reinvention of Psychological Realism : [англ.]. — Oxford University Press, 2015. — 264 p. — ISBN 978-0-19-937580-6.