Ուրանոս
Ուրանոս (հին հուն․՝ Οὐρανός - երկինք), Հունական դիցաբանության աստվածներից, մարմնավորում է երկինքը։ Գեայի ամուսինն է։ Գեան և Ուրանոսն ունեցան 6 դուստր, 6 որդի, որոնց ասում են տիտաններ[11]։
Ուրանոս | |
---|---|
![]() | |
Տեսակ | հին հունական առաջին աստվածներ |
Դիցաբանություն | Հունական դիցաբանություն և հին յունական դիցաբանութիւն |
Սեռ | արական |
Երևի համընկնում է | Caelus? |
Հայր | Քաոս[1], Եթեր[1] և Օփիոն |
Մայր | Գեա[2] և Հեմերա[2] |
Քույր/Եղբայր | Ourea? և Պոնտոս |
Ամուսին | Գեա |
Զավակներ | Աֆրոդիտե, Brontes?, Steropes?, Eurymedon?, Alcyoneus?, Alpos?, Enceladus?, Eurytos?, Gration?, Hippolytos?, Mimas?, Pallas?, Pelorus?, Polybotes?, Porphyrion?, Anax?, Damysos?, Klytios?, Ephialtes?, Hoplodamus?, Melia?, Otus?, Բրիարեոս, Cottus?, Gyges?, Օվկիանոս, Կեոս, Կրիոս, Հիպերիոն[3], Հապետոս[4], Կրոնոս[5], Փեբե, Մնեմոսինե, Հռեա[6], Թեմիս, Տեթիս[7], Թեյա[8][9], Ալեկտո, Մեգերա, Arges?, Տիսիփոնե, Astraios?, Տելքիներ, Lyssa?, Q3603818?, Syceus?, Դիոնե, Adanus?, Aristaeus?[10], Glauce?, Էգեոն, Էտնա, Pula?, Basileia?, Euonymus? և Heimarmene? |
Ասպարեզ | երկինք |
Կապված կերպարներ | Գեա, Կրոնոս, Հռեա |
Uranus (mythology) Վիքիպահեստում |
Ըստ դիցաբանության՝ Գեան՝ Երկիրը, ծնունդ է տալիս Երկնքին՝ Ուրանոսին, և Երկինքը տարածվում է Երկրի վրա։ Դեպի Ուրանոսն են խոյանում Գեայի ծնած բարձրագագաթ լեռները։ Գեան ծնունդ է տալիս նաև ծովերին. նրանք հայր չունեն։
Ուրանոսը տիրակալ է դառնում աշխարհին։ Նա կնության առավ Գեային։ Նրանցից ծնվեցին լեռները, Պոնտոս ծովը, ինչպես նաև նիմփերը, տիտանները, կիկլոպները և հարյուրձեռքանի հսկա հեկատոնքեիրները։ Ուրանոսն ատում էր սարսափելի տեսքով իր երեխաներին և նրանց թաքցրեց իրենց մոր որովայնում։
Նրանց որդին՝ տիտան Օվկիանոսը և Թետիսը լույս աշխարհ բերին բոլոր գետերը։ Տիտան Հիպերիոնն ու Թեան աշխարհ բերեցին Արևը՝ Հելիոսը, Լուսինը՝ Սելենեն և բոսորագույն արշալույսը՝ Էոսը (Ավրորա)[12]։
ԱղբյուրներԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Տիտանների ճակատամարտ
- ↑ 2,0 2,1 Hesiod Θεογονία — 0700.
- ↑ Любкер Ф. Hyperion (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 649—650.
- ↑ Любкер Ф. Iapetus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 653.
- ↑ Любкер Ф. Κρόνος (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 356—357.
- ↑ Любкер Ф. Rhea (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1153—1154.
- ↑ Любкер Ф. Tethys (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1359.
- ↑ Любкер Ф. Θεία (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1370.
- ↑ Фия // Большая энциклопедия / S. Yuzhakov — SPb: (untranslated), 1905. — Vol. 20. — P. 813.
- ↑ Любкер Ф. Aristaeus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 147.
- ↑ Գ. Մ. Գալստյան (1966)։ Դիցաբանական անունների ու դարձվածքների համառոտ բառարան։ Երևան: «Լույս»։ էջ էջ 139
- ↑ Ն. Ա. Կուն (1989)։ Հին Հունաստանի լեգենդներն ու առասպելները։ Երևան: «Լույս»։ էջ էջ 18-19