Կորյուն Ահարոնյան

Կորյուն Ահարոնյան (իսպ.՝ Coriún Aharonián, օգոստոսի 4, 1940(1940-08-04), Մոնտեվիդեո, Ուրուգվայ - հոկտեմբերի 8, 2017(2017-10-08), Մոնտեվիդեո, Ուրուգվայ), ուրուգվայահայ կոմպոզիտոր և երաժշտագետ, ստեղծել է հիմնականում կամերային և էլեկտրաակուստիկ աշխատանքներ, որոնք կատարվել են ամբողջ աշխարհում, ակտիվ է եղել նաև որպես գիտնական։ Մոնտեվիդեոյի պատվավոր քաղաքացի։

Կորյուն Ահարոնյան
Հիմնական տվյալներ
Ծնվել է	օգոստոսի 4, 1940(1940-08-04) Մոնտեվիդեո, Ուրուգվայ
Երկիր	Ուրուգվայ
Մահացել է	հոկտեմբերի 8, 2017(2017-10-08) (77 տարեկան) Մոնտեվիդեո, Ուրուգվայ
Մասնագիտություն	կոմպոզիտոր, երաժշտագետ և երաժշտության ուսուցիչ
Աշխատավայր	Ժամանակակից երաժշտության միջազգային ընկերություն
Կրթություն	Centro Latinoamericano de Altos Estudios Musicales?
Ամուսին	Գրասիելա Պարասկևաիդիս
Պարգևներ	Գուգենհայմի կրթաթոշակ

Կենսագրություն

Կորյուն Ահարոնյանը եղել է Լուիջի Նոնոյի, Էկտոր Տոսարի, Լաուրո Այեստարանի, Խերարդո Գանդինիի, Վինկո Գլոբոկարի, Դյորդ Լիգետիի, Գորդոն Մումմայի, Ֆոլկե Ռաբեի, Ֆեռնանդո ֆոն Ռայխենբախի, Քրիստիան Վոլֆի և Յանիս Քսենակիսի աշակերտը։

Կորյուն Ահարոնյանը ակտիվ է եղել տարբեր պաշտոններում։ 1971 թվականին Մոնտեվիդեոյում նա հիմնադրել է Ediciones Tacuabé շահույթ չհետապնդող լեյբլը և 1971-2017 թվականներին եղել է նրա կոլեկտիվի անդամ։ 1971-1989 թվականներին նա աշխատել է որպես Cursos Latinoamericanos de Música Contemporánea-ի գործադիր քարտուղար, 1983-1985 թվականներին եղել է Հանրաճանաչ երաժշտության ուսումնասիրության միջազգային ասոցիացիայի գործադիր կոմիտեի անդամ և 1985-1987 և 1987–1989 թվականներին՝ ISCM-ի նախագահական խորհրդի անդամ։ Ավելի ուշ նա 2009-2011 թվականներին Մոնտեվիդեոյում աշխատել է որպես Centro Nacional de Documentación Musical Lauro Ayestarán կենտրոնի երաժշտագիտական համակարգող, իսկ 2011-2017 թվականներին՝ որպես տնօրեն։ Նա կազմակերպել է երաժշտական կրթություն և համերգներ Ուրուգվայում և այլ երկրներում։

2004 թվականին նրան շնորհվել է Գուգենհայմի կրթաթոշակ։

2010 թվականին Մոնտեվիդեոյի կառավարությունը Կորյուն Ահարոնյանին շնորհել է պատվավոր քաղաքացու կոչում։ 2014 թվականին Ազգային հետազոտական համակարգի կողմից նա նշանակվել է Մոնտեվիդեոյի պատվավոր հետազոտող։

Անձնական կյանք

Կորյուն Ահարոնյանն ամուսնացած էր երաժշտագետ Գրասիելա Պարասկևաիդիսի հետ։

Նա և Գրասիելա Պարասկևաիդիսը Sonidos y hombres libres. Música nueva de América Latina en los siglos XX y XXI գրքի հերոսներն են (2014, խմբագիրներ Հանս-Վեռներ Հայստեր և Ուլրիկե Մյուլշլեգել, Iberoamericana/Vervuert)։

Ստեղծագործություններ

Բեմական երաժշտություն

• Hecho 1 (estudio sobre el silencio) (երաժշտական-թատերական գործ), 1966 թվական
• Hecho 2 (en tres partes y en re) (երաժշտական-թատերական գործ), 1 կատարող (վրձիններով, 3 ներկով, ձայնագրիչով), 5 կատարող (նախապատրաստված դաշնամուրով, խողովակաձև զանգով, կլավիրով, ցանկացած 4 իդիոֆոն/մեմբրանոֆոնով, սինուս- և քառակուսի ալիքների գեներատոր, 5 կասետային ձայնագրիչ), 1966 թվական

Նվագախմբային երաժշտություն

• Lorenzaccio, piccolo (+ ալտ ֆլեյտա), 1968 թվական
• Mestizo, 1993 թվական
• Una Carta, փոքր նվագախումբ (15 կատարող), 2001 թվական

Կամերային երաժշտություն

• Música para aluminios, ալյումինե պիեսներ (3 կատարող), ֆիքսված մեդիա (2 թրեք), 1967 թվական
• Música para tres, ֆլեյտա, ջութակ, դաշնամուր, 1968 թվական
• Música para cinco, ալտ ֆլեյտա, ֆրանսիական շչակ, շեփոր, տրոմբոն, տոմ-տոմ, 1972 թվական
• Digo, es un decir, 3 ֆլեյտա, 3 հոբոյ, 3 կլառնետ, շեփոր, 2 կոնտրաբաս, 1979 թվական
• Los Cadadías, կլառնետ, տրոմբոն, թավջութակ, դաշնամուր, 1980 թվական
• En el sombrío bosque un canto un pájaro, ոչ սովորական գործիքներ (9 կամ ավելի կատարող), 1981 թվական
• Gente, ֆլեյտա, հոբոյ, A-կլառնետ, ֆագոտ, ֆրանսիական շչակ, շեփոր, տրոմբոն, կոնտրաբաս, մարիմբուլա, պողպատե թմբուկ, 1990 թվական
• Una Canción, ֆլեյտա, կլառնետ, ալտ, թավջութակ, դաշնամուր, 1998 թվական
• Llueve sobre el Río de la Plata, կիթառ, 2000 թվական
• Cachó la barreta, 6 հարվածային նվագարան, 2004 թվական
• De qué estamos hablando?, բաս կլառնետ (+ մի-բեմոլ կլառնետ), ֆագոտ, թավջութակ, 2006 թվական

Երգչախմբային երաժշտություն

• Una estrella, esta estrella, nuestra estrella (վոկալիզ), 12 կամ ավելի խառը ձայներ, կիթառ, կոնտրաբաս, դաշնամուր, կլավեսին, բանդոնեոն, 1969 թվական

Վոկալ երաժշտություն

• Dos Canciones sobre poemas de Idea Vilariño (տեքստը՝ Իդեա Վիլարինյոյի), կանացի ժողովրդական ձայն, կիթառ, բանդոնեոն, 1973 թվական,

Դաշնամուրային երաժշտություն

• Tres pequeñas piezas, 1966-1973 թվականներ
• ¿Y ahora?, 1984 թվական

Էլեկտրաակուստիկ երաժշտություն

• Que, ֆիքսված մեդիա (2 թրեք), 1969 թվական
• Homenaje a la flecha clavada en el pecho de Don Juan Díaz de Solís, ֆիքսված մեդիա (2 թրեք), 1974 թվական
• Gran timepo, ֆիքսված մեդիա (2 թրեք), 1974 թվական
• ¡Salvad los niños!, ֆիքսված մեդիա (2 թրեք), 1976 թվական
• Esos silencios, ֆիքսված մեդիա (1 թրեք), 1978 թվական
• Apruebo el sol, ֆիքսված մեդիա (2 թրեք), 1984 թվական
• Secas las pilas de todos los timbres, ֆիքսված մեդիա (2 թրեք), 1995 թվական (նաև տարբերակ ֆիքսված լրատվամիջոցների համար (8 թրեք), 1997 թվական)

Բացի վերևում թվարկված ստեղծագործություններից, Կորյուն Ահարոնյանը երաժշտություն է ստեղծել նաև բեմական ներկայացումների և ֆիլմերի համար։

Աշխատություններ

Որպես գիտնական Կորյուն Ահարոնյանը գրել է մի քանի հոդվածներ և էսսեներ մշակույթի և երաժշտության վերաբերյալ, որոնք տպագրվել են Արգենտինայում, Ավստրիայում, Բոլիվիայում, Բրազիլիայում, Կանադայում, Չիլիում, Կոլումբիայում, Կուբայում, Դանիայում, Գերմանիայում, Ֆրանսիայում, Իտալիայում, Մեքսիկայում, Շվեդիայում, Մեծ Բրիտանիայում, Ուրուգվայում, ԱՄՆ-ում և Վենեսուելայում։ Այդ գործերից շատերը հայտնվել են Hacer música en América Latina ժողովածուում (2012, վերահրատարակված 2014, Ediciones Tacuabé)։

Գրքեր

• Introducción a la música (Tacuabé, Montevideo, 2002. Reeditado en 2008 y 2012)
• Músicas populares del Uruguay (Universidad de la República, Montevideo, 2007. Reeditado por Tacuabé, Montevideo, 2010 y 2014)
• Educación, arte, música (Tacuabé, Montevideo, 2004. Reeditado en 2013)
• Conversaciones sobre música, cultura e identidad (Ombú, Montevideo, 1992. Reeditado por Tacuabé en 2000, 2005 y 2012)
• Hacer música en América Latina (Tacuabé, Montevideo, 2012. Reeditado en 2014)
• Héctor Tosar, compositor uruguayo (Trilce, Montevideo, 1991)