Վանիկ Սանթրյան

Վանիկ Սանթրյան
Ծնվել է	հունվարի 16, 1935
Ծննդավայր	Թաղավարդ, Մարտունու շրջան, ԼՂԻՄ, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել է	մարտի 18, 2017 (82 տարեկան)
Մասնագիտություն	արձակագիր և նկարիչ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Կրթություն	Երևանի պետական համալսարան
Անդամակցություն	ՀԳՄ, Հայաստանի ժուռնալիստների միություն և Հայաստանի նկարիչների միություն
Պարգևներ	Հայաստանի մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալ և Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր լրագրող
	Վանիկ Սանթրյան Վիքիքաղվածքում

Վանիկ Ալեքսանի Սանթրյան (Վանյա Սանթրյան, հունվարի 16, 1935(1935-01-16), Թաղավարդ, Մարտունու շրջան, ԼՂԻՄ, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - մարտի 18, 2017(2017-03-18)^[1]), հայ արձակագիր, հրապարակագիր, գեղանկարիչ։ ՀՀ վաստակավոր լրագրող (2010):

Կենսագրություն

Վանիկ Սանթրյան ծնվել է 1935 թվականին Արցախի Մարտունու շրջանի Թաղավարդ գյուղում։ Ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը։ 1957-1962 թվականներին որպես լրագրող աշխատել է «Երևան» թերթի խմբագրությունում, 1962-2010 թվականներին՝ «Արմենպրես» լրատվական գործակալությունում (Արամայիս Սարգսյանի հրավերով)^[2]^[3]^[4]^[5]։

Երկերի մատենագիտություն

Երգի ճամփաներին, Երևան, 1973 թվական, 96 էջ
Հարձակման կենտրոնում, Երևան, 1976 թվական, 188 էջ
Մեր երգը Սախալինում, Երևան, 1976 թվական, 92 էջ
Մեծ պայքարի ասպետը (պատմվածքներ Կամոյի մասին), Երևան, 1977 թվական, 140 էջ
Լեգենդը կոչվում է Կամո, Երևան, 1982 թվական, 336 էջ
Մաշտոցի որդիները, Երևան, 1985 թվական, 284 էջ
Դարպասապահը (ակնարկ), Երևան, 1989 թվական, 128 էջ
Մաշտոցի որդիները, Անթիլիաս, 1993 թվական, 272 էջ
Մաշտոցի որդիները, Էջմիածին, 1995 թվական, 272 էջ
Արմատների կանչը (ուղեգրություն), Երևան, 1998 թվական, 128 էջ
Ասք Գրիգոր Լուսավորչի և Տրդատ Մեծի, Երևան, 1999 թվական, 352 էջ
Ասք Գրիգոր Լուսավորչի և Տրդատ Մեծի, Երևան, 2000 թվական, 352 էջ
Դեպի Արցախ. Պատերազմի և խաղաղության ճամփաներին, Երևան, 2000 թվական, 152 էջ
Մայրամուտի շարակնոց, Երևան, 2000 թվական, 96 էջ
Բացելով դուռը Եվրոպայի, Երևան, 2001 թվական, 160 էջ
Վարք երեք սրբերի, Երևան, 2002 թվական, 164 էջ
Լեռների որդու դիմանկարը, Երևան, 2005 թվական, 164 էջ
Գեղեցիկ ապրած կյանք (Վովա - Դանիել Գասպարյան), Երևան, 2006 թվական, 164 էջ
Կարոտի կանչեր Հալեպ քաղաքից, Երևան, 2006 թվական, 240 էջ
Առկայծող պատկերներ Դանուբի ափերին (ակնարկներ), Երևան, 2007 թվական, 180 էջ
Լեգենդ չինարենի մասին, Երևան, 2007 թվական, 144 էջ
Մի խումբ ընկերներ կամ կուժ, քեզ ասեմ… (մանրապատումներ), Երևան, 2007 թվական, 120 էջ
Փարիզի աշնան գույները, Երևան, 2007 թվական, 208 էջ
Տաղանդների տաղավարում, գիրք 1, Երևան, 2007 թվական, 152 էջ
Տաղանդների տաղավարում, գիրք 2, Երևան, 2008 թվական, 208 էջ
Անդրանիկ Մարգարյան. Ինձ բացակա չդնեք, Երևան, 2008 թվական, 176 էջ
Արտավազդ Խաչիկյան (Էսքիզներ դիմանկարի համար), Երևան, 2008 թվական, 196 էջ
Դանիել երաժիշտ. Որն է աշխարհն Հայաստան (ակնարկներ), Երևան, 2009 թվական, 80 էջ
Էդուարդ Զոհրաբյան. Կանաչ աչքերով տղան (ակնարկներ), Երևան, 2010 թվական, 160 էջ
Լևոն Գաթրջյանի երգն ու տաղը, Երևան, 2010 թվական, 200 էջ
Ձեր ընծայագրերի հետքերով (Ինքնալրագիտարան երկու հատորով), հատ. 1, Երևան, 2011 թվական, 616 էջ
Ձեր ընծայագրերի հետքերով (Ինքնալրագիտարան երկու հատորով), հատ. 2, Երևան, 2011 թվական, 720 էջ
Ենոք Ստեփանյան (Պարի հրավեր, Երևան, 2012 թվական), Երևան, 2013 թվական, 344 էջ
Էդուարդ Միրզոյան (Խղճի և ճաշակի ասպետը), Երևան, 2013 թվական, 160 էջ
Գուրգեն Իվանյան (Կանչեր Հին Շինուհայրի ձորից), Երևան, 2014 թվական, 96 էջ
Դուդուկի կանչը ըստ Մինասովի, Երևան, 2014 թվական, 284 էջ
Օրհնյալ ծնունդներ Լոռի աշխարհի, Երևան, 2014 թվական, 120 էջ
Մեր մեջ ասած կամ թեթև հրմշտոց, Երևան, 2015 թվական, 192 էջ
Աշխարհին նայելով մաքուր հայացքով, Երևան, 2016 թվական, 76 էջ

Պարգևներ

«Լենին-100» մեդալ
ՀԽՍՀ Գերագույն խորհրդի պատվոգիր
Հայաստանի Ժուռնալիստների միության մրցանակ
ՀՀ մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալ, 2010
ՀՀ վաստակավոր լրագրող, 2010
ՀԳՄ «Գրական վաստակի համար» մեդալ, 2010
ՀՀ վարչապետի շնորհակալագիր, 2011

Անդամակցություն

Հայաստանի գրողների միության անդամ (1988)
Հայաստանի ժուռնալիստների միության անդամ
Հայաստանի նկարիչների միության անդամ

Գրականություն

Էդուարդ Զոհրաբյան, Իմ Վանիկ Սանթրյանը (ակնարկ), Ե., Գրիգոր Տաթևացի, 2005, 48 էջ։

Ծանոթագրություններ

↑ «Կյանքից հեռացել է արձակագիր, լրագրող, նկարիչ Վանիկ Սանթրյանը - ankakh.com». ankakh.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 19-ին.
↑ «Վանիկ Սանթրյան. ««Արմենպրես»-ն ինձ համար եղել է օջախ, դպրոց և ուսուցիչ»». Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 22-ին.
↑ «Zarkfoundation - Վանիկ Սանթրյան». zarkfoundation.com.
↑ Վանիկ Սանթրյանի մասին ՀԳՄ կայքում
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.

Արտաքին հղումներ

ՀՀԻ, Լեզու և գրականություն համացանցային նախագիծ, Սանթրյան Վանիկ Արխիվացված 2018-09-15 Wayback Machine

[1] «Կյանքից հեռացել է արձակագիր, լրագրող, նկարիչ Վանիկ Սանթրյանը - ankakh.com». ankakh.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 19-ին.

[2] «Վանիկ Սանթրյան. ««Արմենպրես»-ն ինձ համար եղել է օջախ, դպրոց և ուսուցիչ»». Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 22-ին.

[3] «Zarkfoundation - Վանիկ Սանթրյան». zarkfoundation.com.

[4] Վանիկ Սանթրյանի մասին ՀԳՄ կայքում

[5] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Վանիկ Սանթրյան

Ծնվել է	հունվարի 16, 1935(1935-01-16)
Ծննդավայր	Թաղավարդ, Մարտունու շրջան, ԼՂԻՄ, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել է	մարտի 18, 2017(2017-03-18) (82 տարեկան)
Մասնագիտություն	արձակագիր և նկարիչ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Կրթություն	Երևանի պետական համալսարան
Անդամակցություն	ՀԳՄ, Հայաստանի ժուռնալիստների միություն և Հայաստանի նկարիչների միություն
Պարգևներ	Հայաստանի մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալ և Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր լրագրող
Վանիկ Սանթրյան Վիքիքաղվածքում