Անատոլի Իվանովիչ Սոլին (ռուս.՝ Анатолий Иванович Солин, ապրիլի 21, 1939(1939-04-21), Մոսկվա, ԽՍՀՄ - հուլիսի 23, 2014(2014-07-23), Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային և ռուս ռեժիսոր-մուլտիպլիկատոր, մանկական գրքերի նկարազարդող։ ԽՍՀՄ Պետհեռուստառադիոյի «Սոյուզհեռուստաֆիլմ» ստեղծագործական միավորման մշակույթի աշխատողների պրոֆկոմի նախագահ (1989-1993), ԽՍՀՄ Կինեմատոգրաֆիստների միության (1977), Անիմացիոն կինոյի միջազգային ասոցիացիայի (անգլ.՝ Association International du Film d'Animation, ASIFA, 1978) անդամ, «Ոսկե արծիվ» մրցանակի դափնեկիր (2002), Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտի անիմացիոն ֆիլմերի ռեժիսուրայի ամբիոնի դոցենտ, Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի վաստակավոր աշխատող (2014)։

Անատոլի Սոլին
Ծննդյան թիվ՝ապրիլի 21, 1939(1939-04-21)
Ծննդավայր՝Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Վախճանի թիվ՝հուլիսի 23, 2014(2014-07-23) (75 տարեկան)
Վախճանի վայր՝Մոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն՝ ԽՍՀՄ
 Ռուսաստան
Մասնագիտություն՝ռեժիսոր, մուլտիպլիկատոր, կինոռեժիսոր և սցենարիստ
Պարգևներ՝
Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի վաստակավոր գործիչ
IMDb։ID 1455914

Կենսագրություն խմբագրել

Անատոլի Սոլինը ծնվել է 1939 թվականի ապրիլի 21-ին Մոսկվայում։ 1961 թվականին ավարտել է «Սոյուզմուլտֆիլմ» ստուդիայի նկարիչ-մուլտիպլիկատորների երկամյա դասընթացները։

1975 թվականին ավարտել է Մոսկվայի պոլիգրաֆիական ինստիտուտի գեղարվեստագրաֆիկական ֆակուլտետը, որտեղ սովորել է պրոֆեսոր Անդրեյ Գոնչարովի կուրսում՝ ստանալով նկարիչ-գրաֆիկի մասնագիտություն։

1959-1995 թվականներին աշխատել է որպես նկարիչ-մուլտիպլիկատոր, ապա բեմադրող ռեժիսոր «Սոյուզմուլտֆիլմ», «Կիևնաուչֆիլմ», «Մուլտհեռուստաֆիլմ» կինոստուդիաներում, «Էկրան» ստեղծագործական միությունում։ Որպես ռեժիսոր՝ Անատոլի Սոլինի առաջին աշխատանքը եղել են Կիևնաուչֆիլմում» նկարահանված չորս գովազդային հոլովակները ԽՍՀՄ Արտաքին առևտրի բանկի համար 1968 թվականին։

Դասավանդել է նկարիչ-մուլտիպլիկատորների դասընթացներում Կիևում և Մոսկվայում, ինչպես նաև եղել է «Գեղադիտակ» (ռուս.՝ Телескоп) ստեղծագործական միության գեղարվեստական ղեկավարը։ Եղել է առաջիններից մեկը, որ մուլտսերիալներ է ստեղծել հեռուստատեսության համար։

Կնոջ՝ Իննա Պշենիչնայայի հետ վարել է արվեստանոց Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտի անիմացիոն ֆիլմերի ռեժիսուրայի ամբիոնում[1]։

Անատոլի Սոլինը մահացել է 2014 թվականի հուլիսի 23-ին Մոսկվայում։ Թաղվել է Շչերբինսկի գերեզմանատանը[2]։

Պարգևներ խմբագրել

  • Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի վաստակավոր աշխատող (14 օգոստոսի, 2014 թվական, հետմահու) – հայրենական մշակույթի և արվեստի, հեռուստառադիոհեռարձակման, տպագրության ու կապի զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի և բազմամյա բեղմնավոր գործունեության համար[3]
  • Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի նախարարության շնորհակալագիր (16 հունվարի, 2012 թվական) – ռուսական անիմացիայում ոնեցած մեծ ավանդի, բազմամյա բեղմնավոր աշխատանքի համար և մուլտիպլիկացիոն կինոյի 100-ամյակի առթիվ[4]

Անատոլի Սոլինի մուլտֆիլմներն արժանացել են մրցանակների տարբեր փառատոններում[5].

  • «Շնորհակալություն, արագիլ» – Միլանի միջազգային կինոփառատոնի դիպլոմ (Իտալիա, 1979)
  • «Մարդը և իր թռչունը» – Օբերհաուզենի միջազգային կինոփառատոնի դիպլոմ (ԳԴՀ, 1979)
  • «Ինչպես աղվեսը հասավ նապաստակին» – Մոսկվայի համամիութենական երիտասարդական II կինոփառատոնի մրցանակ (1979)
  • «Ֆորտունայի անիվը» – Մոսկվայի Օլիմպիական սպորտկոմիտեի մրցանակ (1980)
  • «Հիանալի Գոշան» – Ուժգորոդի հանրապետական կինոփառատոնի մրցանակ լավագույն կատակերգական ֆիլմի համար (1985)
  • «Ֆունտիկ խոզուկի արկածները» – Պեկինի մանկական հեռուստատեսային հաղորդումների միջազգային կինոփառատոնի գլխավոր մրցանակ (Չինաստան, 1989)

Ֆիլմագրություն խմբագրել

Ռեժիսոր խմբագրել

Նկարիչ-մուլտիպլիկատոր խմբագրել

Մատենագիտություն խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

Արտաքին հղումներ խմբագրել