Լադո (Վլադիմիր) Դավիթի Գուդիաշվիլի (մարտի 18 (30), 1896[1][2][3][…], Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն[4] - հուլիսի 20, 1980(1980-07-20)[1][5][3][…], Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[6]), վրաց նկարիչ, ԽՍՀՄ ժողովրդական նկարիչ (1972

Լադո Գուդիաշվիլի
վրաց.՝ ვლადიმერ დავითის ძე გუდიაშვილი
Ի ծնեԼադո Դավթի Գուդիաշվիլի
Ծնվել էմարտի 18 (30), 1896[1][2][3][…]
ԾննդավայրԹիֆլիս, Ռուսական կայսրություն[4]
Վախճանվել էհուլիսի 20, 1980(1980-07-20)[1][5][3][…] (84 տարեկան)
Մահվան վայրԹբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[6]
Ազգությունվրացի
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունԹիֆլիսի գեղանկարչության և քանդակագործության դպրոց
Մասնագիտություննկարիչ և գծանկարիչ
Ոճավանգարդիզմ և ռեալիզմ
Ուշագրավ աշխատանքներ«Ցոցխալի ձուկ» (1920), «Օթյակում» (1940), «Նիկո Փիրոսմանիշվիլու մահը» (1946) , նկարազարդել է Սուլխան Սաբա Օրբելիանիի «Հնարանքի իմաստություն» երկը (1939 և 1960)
Պարգևներ
ԱնդամակցությունBlue Horns?[7]
Կայքart.gov.ge
ստորագրություն
Изображение автографа
 Lado Gudiashvili Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

խմբագրել

1910-1914 թվականներին սովորել է Թիֆլիսի գեղանկարչության և քանդակագործության դպրոցում։ 1919-1926 թվականներին ապրել է Փարիզում, հաճախել Ռոևսոնի ակադեմիան։ 1926-1932 թվականներին Թբիլիսիի գեղարվեստի ակադեմիայի պրոֆեսոր էր։ Գուդիաշվիլիի գործերից հայտնի են «Ցոցխալի ձուկ» (1920), «Օթյակում» (1940), «Նիկո Փիրոսմանիշվիլու մահը» (1946) (բոլորն էլ՝ ՎԽՍՀ արվեստի թանգարան, Թբիլիսի)։ Նկարազարդել է Սուլխան Սաբա Օրբելիանիի «Հնարանքի իմաստություն» երկը (Սեպիա, 1939 և 1960 թվականներ)։ Սերտ կապերի մեջ է եղել Ե․ Թադևոսյանի, Ա․ Բաժբեուկ-Մելիքյանի, Երվանդ Քոչարի, Գ․ Գրիգորյանի (Ջիոտտո) հետ։ Պարգևատրվել է վրացական ԽՍՀ Ռուսթավելու անվան պետական մրցանակով։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 244  
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լադո Գուդիաշվիլի» հոդվածին։