Դոլոմիտյան Ալպեր (իտալ.՝ Dolomiti, գերմ.՝ Dolomiten), լեռնային զանգված Արևելյան Ալպերում, հարավային կրաքարային Ալպերի համակարգի մաս։ Լեռնային զանգվածը գտնվում է Իտալիայի հյուսիսարևելյան մասում՝ Բելունո, Բոլցանո, Պորդենոնե, Տրենտո և Ուդինե գավառներում։ Զանգվածը սահմանափակված է գետերի հովիտներով․ Իսարկո (հյուսիս-արևմուտք), Պուստերիա (հյուսիս), Պիավ (արևելք և հարավ-արևելք), Բրենտա (հարավ-արևմուտք) և Ադիջե (արևմուտք)[1]։ Համակարգի երկարությունը մոտ 150 կմ է, ամենաբարձր կետը Մարմոլադա լեռն է (3342 մ)։

Դոլոմիտյան Ալպեր
Տեսակլեռնազանգված և լեռնաշղթա
Երկիր Իտալիա
ՎարչատարածքՎենետո, Տրենտինո Ալտո Ադիջե, Բելունո, Բոլցանո և Տրենտո
Երկարություն150 կմ
Լայնություն191 կմ
Ամենաբարձր կետՄարմոլադա
ԲԾՄ3343 մետր
Մակերես15 942 կմ²
Նյութնստվածքային ապար, dolostone? և հրաբխային ապար
ԼեռնաշղթաSouthern Limestone Alps?
Անվանված էDéodat Gratet de Dolomieu?
Քարտեզ
Քարտեզ

2009 թվականին Դոլոմիտները ներառվել են ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկում՝ VII և VIII չափանիշներով:

Գեոմորֆոլոգիա

խմբագրել
 
Սասսոլունգո լեռնազանգված

Դոլոմիտների և նրանց բնորոշ ժայռերի անվանումը (դոլոմիտ) առաջացել է 18-րդ դարի ֆրանսիացի երկրաբան Դեոդ դե Դոլոմիեի անունից, ով կատարել է տարածքի առաջին գիտական ​​ուսումնասիրությունը։ Լեռները կազմված են հիմնականում դոլոմիտներից և կրաքարերից, պատկանում են ալպյան ծալքավորությանը։ Զանգվածը զբաղեցնում է 15,9 հազար կմ² տարածք և ներառում է 18 գագաթ՝ ավելի քան 3 հազար մ բարձրությամբ[1]։ Էրոզիայի գործընթացները ստեղծել են լանդշաֆտներ՝ ուղղահայաց, մերկ ժայռերով և նեղ ու երկար հովիտներով, ներառյալ սառցադաշտային և կարստային լանդշաֆտները: Հաճախակի են տեղի ունենում սողանքներ, ջրհեղեղներ և ձնահոսքեր[2]։ Երկու անգամ (1963 և 1966 թվականներին) ուժեղ փոթորիկները սողանքներ են առաջացրել, ինչը հանգեցրել է Վայոնտի ամբարտակի ճեղքմանը (Պիավ գետի վտակի վրա) և Լոնգարոնե գյուղի հեղեղմանը[1]։

Կենտրոնական մասում կան ձյան կուտակումներ և մոտ 40 սառցադաշտեր, որոնցից ամենամեծը Մարմոլադան է, որի մակերեսը 3 կմ2 է: Սառույցի ընդհանուր մակերեսը հասնում է 9 կմ2-ի[1][3]։

Ֆլորա և Ֆաունա

խմբագրել

Լանջերի ստորին հատվածներում կան սոճու և սաղարթավոր անտառներ, սակայն դրանց մեծ մասը ծածկված է լեռնային մարգագետիններով։ Մեծ բարձրության վրա աճում են սովորական և եվրոպական սեդրոնային սոճու ծառեր, հանդիպում են՝ սպիտակ սալոր, եվրոպական սալոր, սովորական սոճու ծառ և սև սոճու ծառ: Տերևակալող տեսակներն են՝ հաճարենին, կեչին, ուռենին և կոշտ լաստան, լոբի, թխկի, բոխի, սպիտակ հացենի և կաղնի։ Գարնանը ծաղկում են խոլորձների ավելի քան 50 տեսակ։

Կենդանական աշխարհը ներկայացնում է ճագարներով, գայլերով, լեռնային այծերով, հազվադեպ հանդիպում է շագանակագույն արջ: Բացի այդ, այստեղ կարելի է հանդիպել՝ եղնուղտ, լեռնային այծեր և սպիտակուցների ցեղի ներկայացուցիչներին: Երկնքում դուք կարող եք տեսնել տունդրայի կաքավներ, արծիվներ և ագռավներ: Ստորին գոտու անտառները բնակեցված են փայտփորիկներով, գորշուկներով և բվերով։ Մարգագետիններում շատ թիթեռներ կան. լեռնային գետերում ապրում են իշխան ցեղատեսակի ձկները[4]։

Դոլոմիտյան Ալպերի տարածքում գտնվում է Դոլոմիտա-Բելունեզի ազգային պարկը, ինչպես նաև մի քանի բնական պարկեր:

Պատմություն

խմբագրել

1915 թվականի մայիսից մինչև 1917 թվականի հոկտեմբերը՝ Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ, Դոլոմիտներում մարտեր են տեղի ունեցել իտալական և ավստրիական զորքերի միջև։ Լեռնային զանգվածը ռազմաճակատը բաժանում էր երկու մասի, միայն Կոլ-դի-Լանա լեռան ճակատամարտում զոհվել է 6400 իտալացի զինվոր և 1800 ավստրիացի զինծառայող: 1917 թվականի հոկտեմբերից հետո իտալացիները նահանջեցին դեպի Պյավա գետ, որտեղ տեղի ունեցավ պատերազմի խոշորագույն մարտերից մեկը՝ Կապորետտոյի ճակատամարտը։

Հակամարտության ընթացքում հակառակորդները շրջանցող թունելների և խրամատների ցանց են փորել, որոնց լաբիրինտները մինչ օրս տեսանելի են Լագազուիում (Lagazuoi), Կաստելետտո դելլա Տոֆանայում (Castelletto della Tofana) և Չիտտա դի գյաչչոյում (Citta di ghiaccio): Առանց այն էլ տարօրինակ ժայռերը կրում են այն ժամանակվա ռումբի և ականների պայթյունների հետքեր[5].

Տնտեսություն

խմբագրել

Դոլոմիտյան Ալպերը համարվում են զբոսաշրջության և ձմեռային սպորտի տարածքներ: Հիմնական հովիտներով դուք կարող եք հասնել լեռնազանգվածի շատ վայրեր: Կուրորտային ավաններ․ Կորտինա-դ′Ամպեցո, Ռոկկա Պիետորե, Ալեգե, Ֆալկադե, Աուրոնցո-Կադորե և Օրտիզեի, որի միջով անցնում է նեղ երկաթուղի։ Զանգվածի ծայրամասում են Բոլցանո, Տրենտո (արևմուտքից) և Բելունո (հարավ-արևելքից) քաղաքները։ Լեռնագագաթների մեծ մասը առաջին անգամ նվաճվել է անգլիացի ալպինիստների կողմից 1860-ական և 70-ական թվականներին[1]։

Պատկերասրահ

խմբագրել


Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Dolomites (mountains, Italy)». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-02-20-ին. — Britannica Online Encyclopedia
  2. «The Dolomites». Արխիվացված է օրիգինալից 2017-07-11-ին. — UNESCO World Heritage Centre
  3. Доломитовые Альпы // Словарь современных географических названий / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург: У-Фактория, 2006.
  4. «Dolomites, Nature» (անգլերեն). dolomiti.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-02-14-ին. Վերցված է 2009-06-28-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  5. «Dolomites, History» (անգլերեն). dolomiti.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-02-18-ին. Վերցված է 2009-06-28-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)

Արտաքին հղումներ

խմբագրել