Գոլեսթան օսթան (պարս.՝ استان گلستان` Օսթան-է Գոլեսթան) օսթան (նահանգ) Իրանի հյուսիսում, Իրանի 31 օսթաններից մեկը։ Արևելքից սահմանակից է Հյուսիսային Խորասան, հարավից` Սեմնան, հարավ-արևմուտքից` Մազանդարան օսթաններին, հյուսիսից` Թուրքմենստանին, արևմուտքից ողողվում է Կասպից ծովի ջրերով։ Օսթանի տարածքը կազմում է 20 367 կմ², բնակչությունը վերջին մարդահամարի տվյալներով` 1 868 819 մարդ (2016)[1]։ Վարչական կենտրոնը Գորգան քաղաքն է։

Գոլեսթան օսթան
պարս.՝ استان گلستان
ԵրկիրԻրան Իրան
Կարգավիճակօսթան (նահանգ)
Մտնում էԻրան և Ղաջարական Պարսկաստան
ՎարչկենտրոնԳորգան
Պաշտոնական լեզուներպարսկերեն
Բնակչություն1 868 819 մարդ (2016)[1]
Տարածք20 367 կմ²
Հիմնադրված է1997 թ.
Սահմանակցում էՄազանդարան, Հյուսիսային Խորասան, Սեմնան և Թուրքմենստան
Ժամային գոտիUTC+3:30
ISO 3166-2 կոդIR-27

Օսթանը ձևավորվել է 1997 թվականին՝ անջատվելով Մազանդարան օսթանից։ 2014 թվականից օսթանը մասն է կազմում Իրանի 1-ին տարածաշրջանի, որի կենտրոնը Թեհրանն է[2]։

Բնակչություն խմբագրել

2006 թվականի մարդահամարի տվյալներով օսթանի բնակչությունը կազմում էր 1 593 055 մարդ` 379 354 տնային տնտեսություններում[3]։ 2011 թվականի մարդահամարը հաշվառել էր 1 777 014 մարդ, որոնք ապրում էին 482 842 տնտեսություններում[4]։ Ըստ վերջին` 2016 թվականի մարդահամարի տվյալների` բնակչությունը կազմում էր արդեն 1 868 819 մարդ` 550 249 տնտեսություններում[5]։

Խոշոր քաղաքներն են Գորգանը (բնակչությունը 2016 թվականի դրությամբ` 350 676 մարդ), Գոնբադե Քաբուսը (151 910 մարդ), Բանդար Թորքամանը (53 970 մարդ), Ալիաբադը (52 838 մարդ), Ազադշահրը (43 760 մարդ), Քորդքույը (39 881 մարդ), Քալալեն (36 176 մարդ), Աղքալան (35 116 մարդ), Մինուդաշտը (30 085 մարդ), Գալիքաշը (23 394 մարդ), Բանդարե Գեզը (20 742 մարդ)[6]։ Ընդհանուր առմամբ 2016 թվականի դրությամբ քաղաքներում ապրում էր 995 615 մարդ կամ օսթանի բնակչության 53,3%-ը[5]։

Ազգային և լեզվական բաժանում խմբագրել

2006 թվականին Իրանի կրթության նախարարության գնահատականով օսթանում էթնիկ խմբերի բաժանումը հետևյալն էր.

Օսթանում տարբեր լեզուների տարածումն ըստ շահրեստանների ցուցադրված է ստորև բերված քարտեզում.  

Վարչական բաժանում խմբագրել

Օսթանը բաժանված է 14 շահրեստանների (գավառների).

 

Գոլեսթան օսթանի շահրեստանները
Շահրեստան Բնակ. 2006[3] Բնակ. 2011[4] Բնակ. 2016[5] Վարչ. կենտրոն
Ազադշահր շահրեստան 88 251 91 767 96 803 Ազադշահր
Ալիաբադ շահրեստան 123 923 132 757 140 709 Ալիաբադ
Աղքալա շահրեստան 109 440 124 185 132 733 Աղքալա
Բանդարե Գեզ շահրեստան 46 179 46 315 46 130 Բանդարե Գեզ
Գալիքաշ շահրեստան1 59 975 63 173 Գալիքաշ
Գոմիշան շահրեստան2 63,447 68,773 Գոմիշան
Գոնբադե Քաբուս շահրեստան 283 331 325 789 348 744 Գոնբադե Քաբուս
Գորգան շահրեստան 393 887 462 455 480 541 Գորգան
Թորքաման շահրեստան 122 218 72 803 79 978 Բանդար Թորքաման
Մառավե Թափե շահրեստան3 55 821 60 953 Մառավե Թափե
Մինուդաշտ շահրեստան 126 676 75 659 75 483 Մինուդաշտ
Ռամիան շահրեստան 81 866 85 324 86 210 Ռամիան
Քալալե շահրեստան 149 857 110,473 117,319 Քալալե
Քորդքույ շահրեստան 67 427 70 244 71 270 Քորդքույ
Ընդհանուր 1 593 055 1 777 014 1 868 819
1Առանձնացվել է Մինուդաշտ շահրեստանից
2Առանձնացվել է Թորքաման շահրեստանից
3Առանձնացվել է Քալալե շահրեստանից

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری (перс.) — 1965.
  2. «استان‌های کشور به ۵ منطقه تقسیم شدند». همشهری آنلاین (պարսկերեն). 2014 թ․ հունիսի 22. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 27-ին.
  3. 3,0 3,1 «Իրանի Իսլամական Հանրապետության մարդահամար, 1385 (2006) language = fa». Արխիվացված է օրիգինալից (Excel) 2011 թ. սեպտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2022 թ. սեպտեմբերի 25-ին. {{cite web}}: Missing pipe in: |title= (օգնություն)
  4. 4,0 4,1 «Իրանի Իսլամական Հանրապետության մարդահամար, 1390 (2011)» (Excel) (պարսկերեն). Վերցված է 2022 թ. դեկտեմբերի 19-ին.
  5. 5,0 5,1 5,2 «Իրանի Իսլամական Հանրապետության մարդահամար, 1395 (2016)» (պարսկերեն). Արխիվացված է օրիգինալից (Excel) 2019 թ. մարտի 29-ին. Վերցված է 2022 թ. դեկտեմբերի 19-ին.
  6. Իրանի քաղաքների բնակչությունն ըստ մարդահամարների արդյունքների (անգլ.)
  7. «زبان تبری». ahouraa.ir. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գոլեսթան» հոդվածին։