Վիքիպեդիա

Վեներա Գիմադիևա

ռուս օպերային երգչուհի

Վեներա Ֆարիտովնա Գիմադիևա (ռուս.՝ Венера Фаритовна Гимадиева, մայիսի 28, 1984(1984-05-28), Կազան, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս օպերային երգչուհի (սոպրանո), Մեծ թատրոնի մենակատարուհի (2011-2017)[1]։ ՌԴ Նախագահի (2012) և «Ոսկե դիմակ» (2014) թատերական մրցանակների դափնեկիր։ «Բայկալ լիճ» ֆոնդի հասարակական խորհրդի անդամ[2]։

Վեներա Գիմադիևա
Ծնվել էմայիսի 28, 1984(1984-05-28) (39 տարեկան)
Կազան, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Երկիր ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Ժանրերօպերա և ռոմանս
Մասնագիտությունօպերային երգչուհի
Երգչաձայնսոպրանո
Գործիքներդաշնամուր և վոկալ
ԿրթությունՍանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա
Պարգևներ
Կայքvenera-gimadieva.com
 Venera Gimadieva Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Վեներա Գիմադիևան ծնվել է Կազանում, Թաթարստան, զինվորականի և մաթեմատիկայի ուսուցչուհու ընտանիքում։ 2003 թվականին ավարտել է Կազանի երաժշտական ուսումնարանի երգչախմբի դիրիժորության բաժինը։ 2004-2009 թվականներին Վեներան սովորել է Սանկտ Պետերբուրգի Ռիմսկի-Կորսակովի անվան կոնսերվատորիայի օպերային երգեցողության բաժինը, պրոֆեսոր Սվետլանա Վլադիմիրովնայի դասարանը։

2008 թվականին Վեներան որպես մենակատարուհի հրավիրվել է Սանկտ Պետերբուրգի օպերա՝ Յու. Ալեքսանդրովնայի գլխավորությամբ։ Հենց այդտեղ են կայացել նրա առաջնաելույթները այնպիսի դերերգերում, ինչպես Գաետանո Դոնիցետիի «Լյուչիա դի Լամերմուր»-ում Լյուչիայի դերը, Ջուզեպպե Վերդիի «Ռիգոլետտո» օպերայում Ջիլդայի դերը, Բենջամեն Բրիտտենի «Լուկրեցիայի անպատվությունը» օպերայում Լյուցիայի դերը։

2009 թվականին Վեներա Գիմադիևան ընդունվել է Ռուսաստանի Պետական մեծ թատրոնի երիտասարդական ծրագիր՝ պրոֆեսոր Դ. Վդովինի ղեկավարությամբ, իսկ 2011 թվականին այն ավարտելուց հետո դարձել է Մեծ թատրոնի առաջատար մենակատարուհի։

Մեծ թատրոնում նրա դերերից են «Ռիգոլետտոյում» Ջիլդան, Նիկոլայ Ռիմսկի-Կորսակովի «Ցարի հարսնացուն» օպերայի Մարֆան, Վինչենցո Բելլինիի «Լուսնոտը» օպերայի նոր ներկայացման մեջ Ամինը, որի համար 2014 թվականին արժանացել է «Ոսկե դիմակ» մրցանակին[3]։

Վեներան ճանաչման է հասել որպես Եվրոպայի ամենախոստումնալից լիրիկա-կոլորատուրային սոպրանոներից մեկը։ Մեծ Բրիտանիայի Գլայնդբորնի փառատոնում «Տրավիատա» օպերայում Վիոլետայի դերակատարումը 2014 թվականին արժանացել է քննադատների բուռն արձագանքներին[4]։ Անգլիական «The Guardian» թերթը նկարագրել է նրա դեբյուտը որպես «հափշտակիչ». «Նա մեծ գրավչության տեր երգչուհի է, նրանից հայացքդ չես կտրի։ Անմոռանալի, հուզիչ դեբյուտ էր Գլայնդբորնում»[5]։

2015-2016 թվականների համերգաշրջանը Գիմադիևային բերել է ոչ միայն առաջին ելույթը ԱՄՆ-ի Hollywood Bowl հրապարակում, որտեղ նա Լոս Անջելեսի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի հետ կատարել է «Տրավիատան», այլև նույն դերով առաջնելույթ Լոնդոնի Կովենտ գարդեն արքունական թատրոնում։ Այդ նույն համերգաշրջանում նա հանդես է եկել Ֆրանսիայի Լիմոժ, Ռեյմս և Ռուան քաղաքներում «Լյուչիա դի Լամերմուր» օպերայի գլխավոր դերում, Բելլինիի «Կապուլետներ և Մոնտեգյուներ»-ում Ջուլիետայի դերում Բեռլինի Գերմանական օպերայում, «Պուրիտաններ» օպերայում Էլվիրայի դերում Մադրիդի Ռեալ թատրոնում[6]։

Երգչուհու խաղացանկում այնպիսի դերեր են, ինչպես Վիոլետան «Տրավիատայում»[7], բեմադրիչ՝ Ֆրանչեսկա Զամբելլո, Ձյունանուշիկը Ռիմսկի-Կորսակովի համանուն օպերայում, Սերպինան Ջովաննի Բատիստա Պերգոլեզիի «Աղախինը տիրուհի» օպերայում, Ջուլիետան Շառլ Գունոյի «Ռոմեո և Ջուլիետ» օպերայում, որը նա կատարել է Խուան Դիեգո Ֆլորենսի ընկերակցությամբ, Նորինան Գաետանո Դոնիցետիի «Դոն Պասքուալե»-ում։ Նա նաև կատարել է Կիրիլ Սերեբրեննիկովի բեմադրած «Ոսկե աքլորիկը» օպերայում Շամախիի թագուհու դերը, դիրիժոր՝ Վասիլի Սինայսկի[8]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ «Оперная труппа Большого театра». www.bolshoi.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 27-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 9-ին.
  2. ↑ «Структура - baikalfoundation.ru». baikalfoundation.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 19-ին.
  3. ↑ «Сомнамбула : Публикации». www.bolshoi-theatre.su. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 10-ին.
  4. ↑ «Два триумфа Глайндборнского фестиваля | OperaNews.ru» (անգլերեն). operanews.ru. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 10-ին.
  5. ↑ Clements, Andrew (2014 թ․ հուլիսի 18). «La Traviata review – Venera Gimadieva is thrilling in this elegant update». The Guardian (անգլերեն). 0261-3077. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 10-ին.
  6. ↑ Нигматуллин, Эльвира Самигуллина, Айрат. «Венера Гимадиева: «Мой график расписан до 2017-го, но в нем есть окна – это я казанскому оперному театру намекаю»». БИЗНЕС Online (ռուսերեն). Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 10-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  7. ↑ «Франческа Замбелло: "Травиата" - опера о современной Москве». Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 10-ին.
  8. ↑ Алексей Ивлиев. ««Золотой петушок» на сладкое» (անգլերեն). НТВ. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 10-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վեներա Գիմադիևա» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վեներա_Գիմադիևա&oldid=9376769» էջից