Ռադոմիր (Ռադդի) Անտիչ (սերբ.՝ Радомир «Радди» Антић / Radomir «Raddi» Antić;նոյեմբերի 22, 1948(1948-11-22)[1][2], Žitište, Socialist Autonomous Province of Vojvodina, Սերբիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն, ՀՍՖՀ - ապրիլի 6, 2020(2020-04-06)[3][4], Մադրիդ, Իսպանիա[3]), հարավսլավացի ֆուտբոլիստ, սերբ ֆուտբոլային մարզիչ։

Ռադոմիր Անտիչ
սերբ.՝ Радомир Антић
Քաղաքացիությունը  Սերբիա
Ծննդյան ամսաթիվ նոյեմբերի 22, 1948(1948-11-22)[1][2]
Ծննդավայր Žitište, Socialist Autonomous Province of Vojvodina, Սերբիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն, ՀՍՖՀ
Մահվան ամսաթիվ ապրիլի 6, 2020(2020-04-06)[3][4] (71 տարեկան)
Մահվան վայր Մադրիդ, Իսպանիա[3]
Դիրք պաշտպան

Կարիերա

խմբագրել

Խաղացող

խմբագրել

Անտիչը ծնվել է Ժիթիշտում՝ սերբական ընտանիքում, որը իր ծնվելուց քիչ առաջ բնակություն է հաստատել Բանատ փոքրիկ քաղաքում (իր հայրը՝ Յովան Յանովիչը Բիելինայի, Բոսնիայի և Հերցեգովինայի հարևանությամբ գտնվող գյուղից է, մայրը՝ Միլկան, Գրմեց շրջանից)։ Այնուհետև երբ Ռադոմիրը վեց տարեկան էր, ընտանիքը տեղափոխվեց Տիտովո-Ուժիցե։ Նա սկսեց իր կարիերան Տիտովո-Ուժիցեյի «Սլոբոդա» ֆուտբոլային ակումբում (1967–1970), այնուհետև տեղափոխվեց Բելգրադի «Պարտիզան» ակումբ (1970-1977), որտեղ խաղացել է իր կարիերայի մեծ մասը։

1977 թվականի ամռանը պայմանագիր է կնքել թուրքական «Ֆեներբախչե» ակումբի հետ։ Նախքան Լա Լիգա տեղափոխվելը՝ որտեղ հանդես է եկել «Ռեալ Սարագոսայում», նա երկու տարի անցկացրել է Ստամբուլում։

1980 թվականին Անտիչը տեղափոխվել է «Լուտոն Թաուն», 1981/82 մրցաշրջանում օգնել է նրանց հաղթել Անգլիայի երկրորդ դիվիզիոնում, ակումբում խաղացել է մինչև 1984 թվականը։ Անգլիայում հայտնի է որպես Ռեդդի, 1983 թվականի մայիսին նա խփել է գոլ, որը փրկել է ակումբին խուսափել բարձրագույն դիվիզիոնից դուրս գալուց։ Դա տեղի է ունեցել խաղային ժամանակի ավարտից չորս րոպե առաջ «Մանչեսթեր Սիթիի» դեմ մրցաշրջանի վերջին խաղում, որն անցկացվել է Մանչեսթերի «Մեյն Ռոուդ» մարզադաշտում[5]։

Ռադոմիր Անտիչը ազգային հավաքականի կազմում իր միակ հանդիպումն անցկացրել է 1973 թվականի սեպտեմբերի 26-ին Հունգարիայի դեմ (1:1)։

Մարզչական

խմբագրել

Անտիչը պատմության մեջ միակ մարզիչն է, ով տարբեր ժամանակներում գլխավորել է Մադրիդի «Ռեալ»-ը և «Ատլետիկո»-ն, ինչպես նաև «Բարսելոնա»-ն։ 1996 թվականին «Ատլետիկո Մադրիդ»-ի հետ Անտիչը հասել է «ոսկե դուբլի»՝ հաղթելով առաջնությունը և Իսպանիայի գավաթը։

2004 թվականի մարտին նա հեռացել է «Սելտա»-ից, որը դուրս էր եկել երկրորդ դիվիզիոն, և չորս տարուց ավելի մնացել առանց մարզչական աշխատանքի։ Սերբիայի հավաքականը, որն առաջին անգամ հանդես էր գալիս Չեռնոգորիայի հավաքականից առանձին, Անտիչը գլխավորել է միայն 2010 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական փուլի մեկնարկից երկու շաբաթ առաջ։ Անտիչը Միլոշ Կրասիչին անմիջապես վերադարձրել է հավաքականի թիմ, ով այն ժամանակ խաղում էր մոսկովյան «ԲԿՄԱ»-ում, սակայն Միրոսլավ Ջուկիչի գլխավորությամբ չէր խաղում ազգային հավաքականի թիմում, իսկ Ֆարերյան կղզիների հավաքականի դեմ առաջին խաղում Նենադ Միլիաշը և Միլան Օբրադովիչը Սերբիայի հավաքականի կազմում նշել են իրենց նորամուտը։ Ֆարերցիների հետ խաղից չորս օր անց սերբները պարտվել են Ֆրանսիայի հավաքականին, որից հետո հաղթել են ընտրական մրցաշարի յոթ հաջորդ խաղերից վեցում և վաղաժամ ապահովել իրենց առաջին տեղը խմբում՝ ստիպելով ֆրանսիացիներին մասնակցել հարթակային խաղերին։ Հաղթանակի ավանդույթները շարունակվել են նաև ընկերական խաղերում։ Ընտրական մրցաշարից հետո սերբները հաղթել են չորս խաղ՝ ընդհանուր 10:0 հաշվով, ընդ որում բոլոր խաղերը եղել են արտագնա, իսկ դրանցից երեքում սերբներին դիմակայել են 2010 թվականի աշխարհի առաջնության մասնակիցները. Անտիչի թիմը նույն հաշվով հաղթեց Ալժիրի և Ճապոնիայի թիմերին (3:0), ինչպես նաև ուժեղ գտնվեց Հարավային Կորեայի թիմից՝ (1:0) Միայն վերջին ընկերական խաղում սերբերը չեզոք դաշտում պարտվեցին Նոր Զելանդիայի ընտրանուն՝ (0:1)[6]։

Աշխարհի առաջնությունում Սերբիան այնքան էլ հաջող չի հանդես եկել՝ պարտվելով Գանայի հավաքականին։ Սակայն հաջորդ խաղում՝ ընդդեմ գերմանացիների, սերբերը սենսացիա ստեղծեցին՝ հաղթելով նրանց 1։ 0 հաշվով։ Ավստրալիայի հավաքականի դեմ վճռորոշ խաղում սերբերը պարտվեցին 1:2 հաշվով և չկարողացան դուրս գալ փլեյ-օֆֆ։

2010 թվականի հուլիսին Անտիչը ՖԻՖԱ-ի կողմից որակազրկվել է չորս խաղով։ Այս ընթացքում Անտիչին Սերբիայի հավաքականի գլխավոր մարզչի պաշտոնում կարող էր փոխարինել Կատարի հավաքականի մարզիչ Բորա Միլուտինովիչը, ում հետ բանակցություններ էր վարում Սերբիայի ֆուտբոլային միությունը[7]։

2012 թվականի դեկտեմբերի 25-ին նա երկու տարվա պայմանագիր է կնքել չինական Սուպերլիգայի «Շանդուն Լունենգ» ակումբի հետ[8]։ Սակայն մեկ տարի անց մասնագետը լքել է պաշտոնը։

Ձեռքբերումներ

խմբագրել

Որպես ֆուտբոլիստ

խմբագրել

«Պարտիզան»

  • Հարավսլավիայի չեմպիոն․ 1975/76

«Ֆեներբախչե»

«Լուտոն Թաուն»

  • Ֆուտբոլային լիգայի երկրորդ դիվիզիոնի հաղթող․ 1981/82

Որպես մարզիչ

խմբագրել

«Ատլետիկո Մադրիդ»

Ընտանիք

խմբագրել

Ռադոմիրի կնոջ անունը Վերա է։ Նրանք երկու երեխա ունեն՝ դուստր Անան (ամուսնացած է բասկետբոլիստ Նիկոլա Լոնչարի հետ) և որդի Դուշանը (ամուսնացած է Միրիանի հետ)։ Թոռներ՝ Մարկ և Ռադոմիր, թոռնուհիներ՝ Իվանա և Պետրա։

Անձնական կյանք

խմբագրել

Իսպանիայում Անտիչը ապրել է Մադրիդում և Մարբելում։

Նա մահացել է 2020 թվականի ապրիլի 6-ին Մադրիդում՝ վերջին տարիներին տառապելով պանկրեատիտով։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. 2,0 2,1 Enciclopèdia de l'esport català (կատ.)Grup Enciclopèdia, 2012.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 FútbolMuere Radomir Antic, una leyenda de los banquillos (իսպ.) // (untranslated) — 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 Football : l’ex-entraîneur du Real et du Barça Radomir Antic est décédé (ֆր.) // Le Monde / J. FenoglioParis: Société éditrice du Monde, 2020. — ISSN 0395-2037; 1284-1250; 2262-4694
  5. Collings, Tim. (2010 թ․ հունիսի 12). «Raddy Antic: From Pleat's memorable jig to showdown with Capello» (անգլերեն). Independent. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
  6. «Карта мира. Сербия — Футбол — Sports.ru». Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ սեպտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 5-ին.
  7. «Сборную Сербии может возглавить Милутинович — Футбол — Sports.ru». Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 5-ին.
  8. «鲁能足球俱乐部与安蒂奇正式签约». Shandong Luneng Taishan official website. 2012 թ․ դեկտեմբերի 25. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 24-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռադոմիր Անտիչ» հոդվածին։