Պիեռ Նարսիս Գերեն
Բարոն Պիեռ Նարսիս Գերեն (ֆր.՝ Pierre-Narcisse Guérin; մարտի 13, 1774[1][2][3][…], Փարիզ - հուլիսի 16, 1833[4][2][5][…], Հռոմ, Պապական մարզ), ֆրանսիացի նկարիչ, եղել է Ժան Բատիստ Ռենոյի աշակերտը[8]։
| Պիեռ Նարսիս Գերեն ֆր.՝ Pierre-Narcisse Guérin | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մարտի 13, 1774[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Փարիզ |
| Մահացել է | հուլիսի 16, 1833[4][2][5][…] (59 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Հռոմ, Պապական մարզ |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա[6] |
| Կրթություն | Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց և Հռոմի ֆրանսիական ակադեմիա (1806)[7] |
| Երկեր | The Return of Marcus Sextus? |
| Մասնագիտություն | նկարիչ |
| Աշխատավայր | Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց և Հռոմի ֆրանսիական ակադեմիա |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | տնօրեն |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| Անդամություն | Գեղեցիկ արվեստների ակադեմիա |
 Pierre-Narcisse Guérin Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն Խմբագրել
Գերենը իր առաջին մրցանակը ստացել է 1796 թվականին։ Փարիզյան սալոնում 1800 թվականին նրա «Մարկ Սեքստ» նկարը (որը պատկերում է իր կնոջը մահվան մահճում) մեծ տպավորություն է թողել և արվեստի պատմության մեջ աննախադեպ հաջողություն է ունեցել։ Պոետները բանաստեղծություններ են ձոնել նրան, ցուցահանդեսի ողջ ընթացքում հասարակությունը չի հեռացել կտավի մոտից։
1810 թվականին Գերենը Փարիզում բացել է ժամանակակից արվեստանոց։ Ճիշտ է, այդ արվեստանոցը ընդունում էր միայն անտիկ գեղեցկությունը, բայց այնտեղ կրթվել են ֆրանսիացի հայտնի ռոմանտիկներ․ Ժերիկո, Արի Շեֆֆեր, Լեոն Կոնյե, Օրսել, Անրիկել-Դյուպոն և ուրիշներ։
1822 թվականին Գերենը դարձավ Հռոմի ֆրանսիական ակադեմիայի տնօրեն։ 1829 թվականին Գերենը ստացավ բարոնի տիտղոս։
Ամպիր դարաշրջանի նշանավոր նկարիչ Գերենը պատկերել է անտիկ աշխարհի տեսարաններ՝ շրջապատի և հանդերձանքի զգալի նմանությամբ[9]։ Ինչպես իր ժամանակակից նկարիչ Ժակ Լուի Դավիդը, Գերենը ևս անտիկ արվեստը համարում էր լակոնիկի և նրբագեղության դրսևորում։ Հենց ֆրանսիական ամպիր դարաշրջանի նկարիչները գեղանկարչության պատմության մեջ հայտնաբերեցին հնությունը պատկերելու ռեալիստական (դարաշրջանի արտաքին նշանների փոխանցման առումով) դպրոց, ի տարբերություն նախորդ ժամանակաշրջաններում գոյություն ունեցող պատկերացումների, երբ կերպարների հագուստը և այլ մանրամասներ կարող են ունենալ բացարձակապես ֆանտաստիկ բնույթ։
Պատկերասրահ Խմբագրել
-
Մորփեոս և Իրիդա (1811), Էրմիտաժ
-
-
-
Անդրոմաքե և Պիռ, Ժան Ռասինի «Անդրոմաքե» ողբերգության մոտիվներով։ Լուվր
-
Հերմիոնա և Օրեսթես։ Ժան Ռասինի «Անդրոմաքե» ողբերգության մոտիվներով։ Կանի գեղարվեստի թանգարան
-
Ֆեդրա և Իպոլիտ։ Լուվր
-
Բոնապարտները ներում էն շնորհում կահիրյան ապստամբներին, Վերսալ
-
Վանդեական պատերազմների առաջնորդներից մեկի՝ Լուի դե Լարոշժակլենի դիմանկարը, Շոլեի պատմության և արվեստի թանգարան
-
Վանդեական պատերազմների առաջնորդներից մեկի՝ Լուի դե Լարոշժակլենի եղբոր՝ Անրի դե Լարոշժակլենի դիմանկարը, Շոլեի պատմության և արվեստի թանգարան
-
Կլիթեմնեստրա։ Լուվր
-
Մարկ Սեքստի վերադարձը։ Լուվր
-
Պրիամոսի վախճանը։ Անժեի կիրառական արվեստի թանգարան
-
Սաֆոն Լեֆկադյան ժայռի վրա, Էրմիտաժ
.jpg)
Ծանոթագրություններ Խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 http://runeberg.org/salmonsen/2/10/0377.html
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Pierre-Narcisse Guérin (նիդերլ.)
- ↑ 3,0 3,1 Pierre Narcisse Guerin (ֆր.) — ministère de la Culture.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Pierre Narcisse Guérin — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
- ↑ RKDartists (նիդերլ.)
- ↑ AGORHA (ֆր.) — 2009.
- ↑ «Pierre-Narcisse, Baron Guerin»։ www.britannica.com (անգլերեն)։ Վերցված է 2022-01-12
- ↑ https://artsandculture.google.com/entity/pierre-narcisse-gu%C3%A9rin/m03f47z