Վիքիպեդիա

Ուլրիկե Լունաչեկ

Ուլրիկե Լունաչեկ (գերմ.՝ Ulrike Lunacek, մայիսի 26, 1957(1957-05-26)[1], Կրեմս ան դեր Դոնաու, Ստորին Ավստրիա, Ավստրիա[1]), ավստրիացի քաղաքական գործիչ։ Եվրոպական խորհրդարանի անդամ Ավստրիայից (2009-2017), Ավստրիայի ազգային խորհրդի անդամ (1999-2009)։ Ավստրիական կանաչների կուսակցության՝ The Greens – The Green Alternative անդամ։ Ավստրիայի 2017 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում եղել է Կանաչների առաջատար թեկնածուն, որի ընթացքում կուսակցությանը չի հաջողվել խորհրդարանում զբաղեցնել որևէ տեղ 1983 թվականից ի վեր առաջին անգամ։

Ուլրիկե Լունաչեկ
 
Կուսակցություն՝ Կանաչներ
Կրթություն՝ Լեոպոլդի և Ֆրանցի անվան Ինսբրուքի համալսարան
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ, լրագրող, համաժամանակյա (սինխրոն) թարգմանիչ և թարգմանչուհի
Ծննդյան օր մայիսի 26, 1957(1957-05-26)[1] (66 տարեկան)
Ծննդավայր Կրեմս ան դեր Դոնաու, Ստորին Ավստրիա, Ավստրիա[1]
Քաղաքացիություն  Ավստրիա
Հայր Heinrich Lunacek?
 
Կայք՝ ulrike-lunacek.eu
 
Պարգևներ

Լունաչեկը եղել է Եվրոպական խորհրդարանի փոխնախագահ, 2009-2017 թվականներին՝ Կանաչների եվրոպական ազատ ալիանսի անդամ և Եվրոպական խորհրդարանում Ավստրիական կանաչների կուսակցության պատվիրակության ղեկավար։ Եղել է Կոսովոյի զեկուցողը և ԼԳԲՏ իրավունքների միջգերատեսչական խմբի համանախագահ, Արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի անդամ, Քաղաքացիական ազատությունների, արդարադատության և ներքին գործերի կոմիտեի փոխնախագահ։ 2017 թվականի ավստրիական ընդհանուր ընտրություններում Կանաչների պարտությունից հետո Լունաչեկը թողել է ավստրիական և ԵՄ բոլոր քաղաքական գործառույթները։

Կենսագրություն խմբագրել

Ուլրիկե_Լունաչեկը ծնվել է 1957 թվականին Ստորին Ավստրիա նահանգի Կրեմս շրջանի Կրեմս ան դեր Դոնաու քաղաքում։ 1967-1975 թվականներին սովորել է Վիեննայի երկրորդ շրջանի ավագ դպրոցում, 1973-1974 ուսումնական տարում Այովայի Բուն ավագ դպրոցում եղել է AFS ուսանող։ 1975 թվականին թարգմանություն (անգլերեն և իսպաներեն) է ուսանել Ինսբրուքի Լեոպոլդի և Ֆրանցի համալսարանում, որն ավարտել է 1983 թվականին։ Ուսումնառության տարիներին հիմնադրել է Ինսբրուքի կանանց ապաստանը, որտեղ եղել է սոցիալական աշխատող։ 1984-1986 թվականներին եղել է Վիեննայի "Frauensolidarität" (Համերաշխություն կանանց շրջանում) կազմակերպության խորհրդատուն։ Հետագայում խմբագրել է "Südwind" թերթը և եղել Ավստրիայի տեղեկատվական ծառայություն զարգացման քաղաքականության (ÖIE) մամլո պատասխանատուն, միաժամանակ աշխատել է որպես անկախ թարգմանիչ և լրագրող[4]։

1994 թվականին Լունաչեկը եղել է Կահիրեում ՄԱԿ-ի Բնակչության և զարգացման համաժողովի պատվիրակ, իսկ մեկ տարի անց համակարգել է բոլոր ՀԿ-ների մամուլի աշխատանքները Պեկինում անկացվող Կանանց 4-րդ համաժողովում։

Քաղաքական գործունեություն խմբագրել

Լունաչեկի քաղաքական կարիերան սկսվել է 1995 թվականին Palais Auersperg-ում կազմակերպված Ավստրիայի լեսբուհիների և գեյերի ֆորումի կողմից «Appeal to reason» ներկայացմամբ և ավստրիական Կանաչների կուսակցությամբ առաջին անգամ որպես թեկնածու ներկայանալով, որի դաշնային բիզնեսի ղեկավարն է եղել 1996-1998 թվականներին։

Ավսրիայի խորհրդարանի անդամ, 1999-2009 խմբագրել

1999-2009 թվականներին Լունաչեկը եղել է Ավստրիայի խորհրդարանի անդամ և Կանաչների խմբի արտաքին և զարգացման քաղաքականության, ինչպես նաև լեսբուհի, գեյ և տրանսգենդերների համար հավասարության հարցերով խոսնակ։ 1999 թվականից սկսած եղել է արտաքին գործերի կոմիտեի փոխնախագահ։

Որպես Ավստրիայի խորհրդարանի առաջին բացահայտ լեսբուհի քաղաքական գործիչ[5]՝ նա նաև Կանաչների «andersrum» անդամ է։

2006 թվականի մայիսի 5-ին Լունաչեկը ընտրվել է Հելսինկիում Եվրոպական Կանաչ կուսակցության համանախագահ և պաշտոնավարել 3 տարի։ 2008 թվականի հոկտեմբերի 28-ին դարձել է Ավստրիայում Կանաչ խորհրդարանական ակումբի փոխնախագահ և 2009 թվականի Եվրախորհրդարանի ընտրության ժամանակ եղել առաջատար։

Եվրոպական խորհրդարանի անդամ, 2009-2017 խմբագրել

2009 թվականի հուլիսի 14-ին Լունաչեկը տեղափոխվեց Եվրոպական խորհրդարան որպես Ավստրիայի կանաչների պատվիրակության ղեկավար։ Իր պաշտոնավարման ընթացքում նա եղել է Արտաքին գործերի հանձնաժողովի (AFET), Կանանց իրավունքների և գենդերային հավասարության կոմիտեի (FEMM) անդամ և ԵՄ-Հայաստան, ԵՄ-Ադրբեջան և ԵՄ-Վրաստան (DSCA) խորհրդարանական համագործակցության կոմիտեների պատվիրակության անդամ։ Բացի այդ, նա եղել է Քաղաքացիական ազատությունների, արդարադատության և ներքին գործերի կոմիտեի (LIBE) փոխարինող անդամ, Ալբանիայի, Բոսնիայի և Հերցեգովինայի, Սերբիայի, Մոնտենեգրոյի և Կոսովոյի (DSEE) և Եվրանեսթ խորհրդարանական վեհաժողովի (DEPA) պատվիրակության անդամ[6]։ Ավելին, եղել է Կոսովոյի խորհրդարանի զեկուցող և Կանաչների / EFA խմբի արտաքին գործերի գծով ներկայացուցիչը[4]։

Որպես Եվրախորհրդարանի ԼԳԲՏ իրավունքների միջգերատեսչական խմբի համանախագահը՝ Լունաչեկը նաև պայքարել է լեսբուհիների, գեյերի, բիսեքսուալների և տրանսգենդերների իրավունքների համար[7]։ Բացի այդ, նա եղել է Արևմտյան Սահարայի Եվրոպական Խորհրդարանի միջգերատեսչական[8] և Եվրոպական խորհրդարանի երեխաների իրավունքների խմբերի անդամ[9]։

2011 թվականին Եվրոպական ձայնը հաղորդեց, որ Լունաչեկը, ոգեշնչված Քեթրին Էշթոնի աջակցությամբ, դիմել է Կոսովոյում Եվրոպական արտաքին գործողությունների ծառայության գրասենյակի ղեկավարի պաշտոնի համար, սակայն դիվանագետ չլինելու պատճառով իրավասու չի եղել պաշտոնը զբաղեցնելու համար[10][11]։

Լունաչեկը տարբեր առիթներով գլխավորել է ԵՄ-ընտրությունների դիտորդական առաքելությունը, ներառյալ 2013 թվականի Հոնդուրասի ընդհանուր ընտրությունները։

2013 թվականի փետրվարին Լունաչեկը Եվրախորհրդարանում ընտրվել է Կանաչների/EFA խմբի փոխնախագահ Ռեբեկա Հարմսի և Դանիել Քոն-Բենդիտի ղեկավարությամբ[6]։ 2014 թվականի եվրոպական ընտրություններից հետո խումբը նրա օգտին քվեարկել է որպես Եվրախորհրդարանի նախագահության թեկնածու[12]։ Նա ծառայել է որպես Եվրախորհրդարանի տասնչորս փոխնախագահներից մեկը, ով նախագահել է լիագումար նիստի ժամանակ։ Այս առումով նա պատասխանատու է եղել խորհրդարանի Սախարովի անվան մրցանակի և խորհրդարանում Արևմտյան Բալկաններումին վերաբերող հարցերը ներկայացնելու համար[13]։ Անդամակցել է Ժողովրդավարության աջակցության և ընտրությունների համակարգող խմբին (DEG), որը վերահսկում է խորհրդարանի ընտրությունների դիտորդական առաքելությունները[14]։

Քաղաքական դիրքորոշումներ խմբագրել

2013 թվականին Լունաչեկը պաշտպանել է «Սեռական և վերարտադրողական առողջության և իրավունքների մասին» ոչ պարտադիր որոշումը[15], որը կոչ է անում «տարիքային և գենդերային զգայուն սեռականության և հարաբերությունների կրթություն բոլոր երեխաների և դեռահասների համար», և ստեղծվել է Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության հետ համահեղինակությամբ, որտեղ որոշ սեռական տեղեկություններ համարվում են համապատասխան 4 տարեկանից։ Որոշ վիճահարույց հարցերից հետո Եվրոպական խորհրդարանն ընդունեց փոխված տարբերակը, որը սեռական կրթությունը իրավունակ է համարում անդամ երկրների համար[16]։ Զեկույցի հակառակորդներին Լունաչեկն անվանել է «աջակողմյան մոլեռանդներ»[17]՝ նշելով, որ խմբերը դեմ են «կանանց առողջ վերարտադրողական և սեռական կյանքի իրավունքին»[17]։

2017 թվականի ապրիլի 27-ին Լունաչեկը ողջունեց Ալբանիայի ազատագրման բանակի նախկին առաջնորդ Ռամուշ Հարադինայի ազատ արձակումը[18], որը Սերբիայի պատերազմական հանցագործությունների դատախազի կողմից մեղադրվում էր պատերազմական հանցանքների և մարդկության դեմ ուղղված հանցագործությունների համար և Սերբիան պահանջել էր նրա արտահանձնումը։ Լունաչեկը կոչ արեց ԵՄ պաշտոնյաներին ճնշում գործադրել Սերբիային վրա՝ հետ վերցնելու ձերբակալման հրամանը։

Այլ գործունեություն խմբագրել

  • Ավստրիայի միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտ (OIIP), խորհրդի անդամ
  • Եվրոպական խորհուրդ՝ արտաքին հարաբերությունների գծով (ECFR), անդամ[19]
  • Ալփբախ եվրոպական ֆորում, խորհրդի անդամ[20]
  • Österreichisch-Saharauische Gesellschaft (ÖSG), անդամ

Մրցանակներ խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Wer ist Wer
  2. ↑ Anfragebeantwortung 10542/AB XXIV. GP (գերմ.) / Hrsg.: Österreichisches Parlament — 2012. — 2038 p.
  3. ↑ https://zizomag.be/article/13470
  4. ↑ 4,0 4,1 (գերմ.) Homepage of Ulrike Lunacek, http://www.ulrikelunacek.eu/index.php?id=34 Արխիվացված 2013-06-24 archive.today, retrieved 24 June 2013
  5. ↑ (գերմ.) http://www.parlament.gv.at/PAKT/VHG/XXII/NRSITZ/NRSITZ_00112/SEITE_0217.html, retrieved 24 June 2013
  6. ↑ 6,0 6,1 http://www.europarl.europa.eu/meps/en/97017/ULRIKE_LUNACEK_history.html, retrieved 24 June 2013
  7. ↑ http://www.lgbt-ep.eu/about/presidents/ Արխիվացված 2016-05-27 Wayback Machine, retrieved 24 June 2013
  8. ↑ Members Արխիվացված 2015-12-08 Wayback Machine European Parliament Intergroup on Western Sahara.
  9. ↑ Members of the European Parliament Intergroup on Children’s Rights European Parliament.
  10. ↑ Planning for Pristina European Voice, May 4, 2011.
  11. ↑ Diplomatic dilemma European Voice, September 14, 2011.
  12. ↑ Dave Keating (June 25, 2014), Greens, ECR and GUE put up candidates for Parliament president European Voice.
  13. ↑ Parliament vice-president portfolios assigned European Voice, November 13, 2014.
  14. ↑ Members of the Democracy Support and Election Coordination Group (DEG) European Parliament
  15. ↑ Report on Sexual and Reproductive Health and Rights
  16. ↑ MEPs say sexual and reproductive health and rights are matter for member states
  17. ↑ 17,0 17,1 «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 15-ին.
  18. ↑ [1](չաշխատող հղում)
  19. ↑ Members European Council on Foreign Relations.
  20. ↑ Council Արխիվացված 2021-05-13 Wayback Machine European Forum Alpbach.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ուլրիկե Լունաչեկ» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ուլրիկե_Լունաչեկ&oldid=9743227» էջից