Ծնվել է Մադրիդում, իսպանացի հորից և ֆրանսիացի մորից[3]։ Թատրոնի հետ Նատալիի ծանոթությունը տեղի է ունեցել դեռ դպրոցական տարիներին, երբ ուսուցիչներից մեկը նրան տարել է շեքսպիրյան «Մակբեթ»-ի ներկայացմանը։ Դպրոցն ավարտելուց հետո աղջիկը սովորել է Մադրիդի Կոմպլուտենսե համալսարանում, ապա՝ Քրիստինա Ռոտայի վարած դերասանական վարպետության դպրոցում, որն ավարտել է 1996 թվականին[4]։ 1997 թվականին Նատալին անդամակցել է Animalario թատերախմբին, որի բեմադրություններին մասնակցելու հետ մեկտեղ՝ սկսել է նկարահանվել հեռուստասերիալներում՝ հանդես գալով երկրորդական կամ դրվագային դերերում։ Կինոյում նրա առաջնելույթը տեղի է ունեցել 2002 թվականին, կինոռեժիսոր Էմիլիո Մարտինես-Լասարոյի նկարահանած «Անկողնի մյուս կողմը» կատակերգությունում։
Հաջորդ տարում Պոսան նկարահանվել է «Բոլշևիկի թուլությունը» և «Ֆուտբոլի օրերը» ֆիլմերում, վերջինի համար առաջադրվել «Գոյա» կինոմրցանակի «Լավագույն առաջնելույթ» անվանակարգում։
2010-ական թվականների սկզբից նա նկարահանվել է իսպանական հեռուստատեսության՝ պատմական թեմատիկայով սերիալներում։ «Կառլոսը՝ արքա և կայսր» սերիալում Նատալին տպավորիչ կերպով մարմնավորել է Արագոնի թագավոր Ֆերդինանդ II-ի կնոջ՝ Ժերմենա դը Ֆուայի կերպարը[5]։
Տարին
|
Վերնագիրը
|
Ռեժիսորը
|
1997
|
Abierto (El eco del tiempo)
|
Խայմե Մարկես
|
1998
|
No sé, no sé
|
Այտոր Գաիսկա
|
Տարին
|
Վերնագիրը
|
Ռեժիսորը
|
2002
|
Entre cien fuegos
|
Ինյակի Էյսմենդի
|
2002
|
El otro lado de la cama/Անկողնի մյուս կողմը
|
Էմիլիո Մարտինես-Լասարո
|
2002
|
Utopía
|
Մարիա Ռիպոլ
|
2003
|
Ֆուտբոլի օրեր
|
Դավիդ Սեռանո
|
2003
|
Բոլշևիկի թուլությունը
|
Մանուել Մարտին Կուենկա
|
2005
|
Դժվար ժամանակներ
|
Մանուել Մարտին Կուենկա
|
2006
|
Días de cine
|
Դավիդ Սեռանո
|
2007
|
El club de los suicidas/Ինքնասպանությունների ակումբը
|
Ռոբերտո Սանտյագո
|
2007
|
Salir pitando
|
Ալվարո Ֆոռնանդես Արմերո
|
2009
|
Un buen hombre/Մի լավ մարդ
|
Խուան Մարտինես Մորենո
|
2012
|
Lo mejor de Eva
|
Մարիանո Բառոսո
|
2013
|
Բոլոր կանայք
|
Մարիանո Բառոսո
|
2016
|
Ջուլիետա
|
Պեդրո Ալմոդովար
|
2017
|
Չեմ կարող հրաժեշտ տալ
|
Լինո Էսկալերա
|
2019
|
While at War/Քանի դեռ պատերազմում է
|
Ալեխանդրո Ամենաբար
|
2020
|
Rifkin's Festival/Ռիֆկինի փառատոնը
|
Վուդի Ալեն
|
2020
|
Ռոզայի հարսանիքը
|
Իսիար Բոլեյն
|
Տարին
|
Վերնագիրը
|
Հեռուստաալիքը
|
1996
|
Éste es mi barrio
|
Antena 3
|
1998
|
Hermanas
|
Telecinco
|
1998
|
Periodistas
|
Telecinco
|
1998
|
Señor alcalde
|
Telecinco
|
1999
|
El comisario
|
Telecinco
|
2001
|
Policías, en el corazón de la calle
|
Antena 3
|
2003
|
Աշխարհում մի տեղ
|
Antena 3
|
2004
|
Կենտրոնական հիվանդանոց
|
Telecinco
|
2005
|
Maneras de sobrevivir
|
|
2005
|
Անձնական մոտիվներ
|
Telecinco
|
2008
|
LEX
|
Antena 3
|
2010
|
La princesa de Éboli/Էբոլիի իշխանուհին
|
|
2010-2012
|
Hispania, la leyenda/Իսպանիա. լեգենդը
|
Antena 3
|
2012
|
Imperium
|
Antena 3
|
2015
|
Carlos, Rey Emperador/Կառլոսը՝ արքան, կայսրը
|
TVE
|
2017
|
La catedral del mar/Ծովի տաճարը
|
Antena 3
|
2017
|
Traición[6]
|
La 1
|
2020
|
La unidad[7]
|
Movistar+
|
Տարին
|
Վերնագիրը
|
|
El fin de los sueños
|
|
Pornografía barata
|
|
El libertino
|
2001
|
Dulce pájaro de juventud
|
2003
|
Como en las mejores familias
|
2005
|
Hamelín
|
2007
|
Marat-Sade
|
2009
|
Tito Andrónico
|
2010
|
Penumbra
|
2013
|
A cielo abierto
|
2013
|
Fuegos
|
2014
|
Desde Berlín (հարգանքի տուրք Լու Ռիդին)
|
- «Գոյա» կինոմրցանակ
Տարին |
Անվանակարգը |
Ֆիլմը |
Արդյունքը
|
2003 |
Լավագույն նորեկ դերասանուհի |
Ֆուտբոլի օրերը |
Առաջադրված
|
2005 |
Կանացի կերպարի լավագույն մարմնավորում |
Դժվար ժամանակներ |
Առաջադրված
|
2013 |
Կանացի երկրորդ պլանի դերի լավագույն կատարում |
Բոլոր կանայք |
Առաջադրված
|
2017
|
Կանացի կերպարի լավագույն մարմնավորում
|
Չեմ կարողանում հրաժեշտ տալ
|
Հաղթանակ
|
2019
|
Կանացի երկրորդ պլանի դերի լավագույն կատարում
|
Քանի դեռ պատերազմում է
|
Առաջադրված
|
2021
|
Կանացի երկրորդ պլանի դերի լավագույն կատարում
|
Ռոզայի հարսանիքը
|
Հաղթանակ
|
- Դերասանների միության մրցանակներ
Տարին |
Անվանակարգը |
Աշխատանքը |
Արդյունքը
|
2019 |
Երկրորդ պլանի լավագույն կինոդերասանուհի
|
Քանի դեռ պատերազմում է
|
Հաղթանակ
|
2017 |
Լավագույն կինոդերասանուհի
|
Չեմ կարողանում հրաժեշտ տալ
|
Հաղթանակ
|
2016 |
Երկրորդ պլանի լավագույն կինոդերասանուհի |
Ջուլիետա |
Առաջադրված
|
2015 |
Երկրորդ պլանի լավագույն հեռուստադերասանուհի |
Կառլոսը՝ արքան, կայսրը |
Առաջադրված
|
2008 |
Լավագույն հեռուստադերասանուհի |
LEX |
Առաջադրված
|
2005 |
Լավագույն կինոդերասանուհի |
Դժվար ժամանակներ |
Առաջադրված
|
2003 |
Երկրորդ պլանի լավագույն կինոդերասանուհի |
Ֆուտբոլի օրերը |
Առաջադրված
|
Լավագույն նորեկ դերասանուհի |
Հաղթանակ
|
- «Ֆերոս» մրցանակներ
Տարին |
Անվանակարգը |
Աշխատանքը |
Արդյունքը
|
2016 |
Լավագույն դերասանուհի |
Չեմ կարողանում հրաժեշտ տալ |
Հաղթանակ
|
- «Պլատինո» մրցանակներ
Տարին |
Անվանակարգը |
Աշխատանքը |
Արդյունքը
|
2021
|
Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի
|
Ռոզայի հարսանիքը
|
Հաղթանակ
|
- Կինոքննադատների շրջանակի մեդալներ[8][9]
Տարին |
Անվանակարգը |
Աշխատանքը |
Արդյունքը
|
2017 |
Լավագույն դերասանուհի |
Չեմ կարողանում հրաժեշտ տալ |
Հաղթանակ
|
2020 |
Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի |
Ռոզայի հարսանիքը |
Հաղթանակ
|
- Ֆորկեի անվան կինոմրցանակներ
Տարին
|
Անվանակարգը
|
Ֆիլմը
|
Արդյունքը
|
2018
|
Կանացի կերպարի լավագույն մարմնավորում
|
Չեմ կարողանում հրաժեշտ տալ
|
Հաղթանակ
|