Կոնստանտին Նազարով

Կոնստանտին Նազարով
օգոստոսի 17, 1923 - հոկտեմբերի 8, 1996 (73 տարեկան)
Ծննդավայր	Կիսլովոդսկ, Georgievsky district, Կովկասյան նահանգապետություն, Ռուսական կայսրություն
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Գերեզման	Տրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Զորատեսակ	հրետանի
Կոչում	գեներալ-մայոր
Մարտեր/; պատերազմներ	Հայրենական մեծ պատերազմ
Կրթություն	Թբիլիսիի հրետանային բարձրագույն հրամանատարական ուսումնարան (1941) և Պետրոս Մեծի անվան ստրատեգիական նշանակության հրթիռային զորքերի ռազմական ակադեմիա (1952)
Պարգևներ	; և

Կոնստանտին Ալեքսանդրի Նազարով (հայերեն՝ Կոնստանտին Ալեքսանդրի Նազարով, օգոստոսի 17, 1923(1923-08-17)^[1], Կիսլովոդսկ, Georgievsky district, Կովկասյան նահանգապետություն, Ռուսական կայսրություն^[1] - հոկտեմբերի 8, 1996(1996-10-08), Մոսկվա, Ռուսաստան), նշանավոր սովետական ռազմական գործիչ։ Խորհրդային Միության հերոս (1945 թվականի փետրվարի 21)։ Հրետանու գեներալ-մայոր (1970)։

Կենսագրություն

Կոնստանտին Ալեքսանդրի Նազարովը ծնվել է 1923 թվականի օգոստոսի 17-ին Կիսլովոդսկում։ Ազգությամբ հայ է (հայրը ծնունդով Արցախ նահանգից է^[2])։

Միջնակարգ դպրոցն ավարտել է Բաքվում։ 1941 թվականի հունիսից ծառայել է Կարմիր բանակում։ 1941 թվականին ավարտել է Բաքվի 26 կոմիսարների անվան Թբիլիսիի հրետանային հրամանատարական ուսումնարանը։ Կարճ ժամանակ ծառայել է թիկունքի զորքերում։

Լեյտենանտ Նազարովը Հայրենական մեծ պատերազմին մասնակցել է 1942 թվականի մարտի 1-ից։ Կռվել է Հարավ-Արևմտյան ճակատում 846-րդ հրետանային գնդի 277-րդ հրաձգային դիվիզայի կազմում, որպես դասակաի հրամանատար, 1942 թվականի գարնանը և ամռանը մասնակցել է՝ Խարկովի, Օսկոլի և Կուպյանսկի պաշտպանական մարտերին։

1942 թվականի հունիսի 24-ին լեյտենանտ Նազարովը Կուպյանսկում վիրավորվում է և տեղափոխվում Սարատովի մարզի Բալաշով քաղաքի հոսպիտալ։

1942 թվականի մայիսի 9-ից մինչև 1945 թվականը կռվել է 1184-րդ հրետանահակատանկային գնդի կամում Ստալինգրադի, կենտորոնական, Բելառուսի, և 1-ին Բելառուսական ճակատներում։

1943 թվականին դարձել է մարտկոցի հրամանատար, 1945 թվականի սկզբին եղել է գնդի շտաբի պետի տեղակալ։

Մասնակցել է Ստալինգրադի և Կուրսկի ճակատամարտերին։ 1943 թվականին դարձել է ՍՄԿԿ-ի անդամ։

1943 թվականի աշնանը սովետական հետևակային զորամասերը դիրքավորվել էին Սոժ գետի արևմտյան ափին պլացդարմը (մարտադաշտ) ուներ 500 մետր երկարություն և 300 մետր խորություն։ Առաջադրանքը կատարելու համար լետյենանտ Նազարովին պարգևատրեցին Կարմիր Աստղի շքանշանով և ստացավ ավագ լեյտենանտի կոչում։ Հետագայում նա դասվեց այն մարդկանց առաջին շարքերում ովքեր ազատագրեցին Արևմտյան Ուկրաինան և Լեհաստանը։

Գերմանացիները Մենդզժին քաղաքը դարձրել էին հզոր դիմադրության կետ։ Քաղաքի ազատագրման մարտերում ցուցաբերած արիության համար ավագ լեյտենանտ Նազարովը պարգևատրվել է Հայրենական պատերազմի շքանշանով։

1944 թվականի հոկտեմբերի 5-ից 7-ը Նազարովի մարտկոցը մասնակցել է Նարև (Լեհաստան) գետի արևմտյան մասում ընթացող մարտական գործողություններին։ Մասնակցության համար 1945 թվականի փետրվարի 21-ին կապիտան Նազարովին շնորհվել է Խորհրդային Միության հերոսի շքանշան։ 1945 թվականին մասնակցել է Վիսլո-Օդերսյան և Բեռլինի գրավման գործողություններին։ 1945 թվականի հունիսի 24-ին մասնակցել է Հաղթանակի զորահանդեսին։

Հայրենական մեծ պատերազմի ավարտից հետո շարունակել է ծառայությունը Սովետական բանակում։ Ծառայել է հրետանային զորամասերում։

1952 թվականին ավարտել է Պետրոս Մեծի անվան ՌՆՀԶ-ի ռազմական ակադեմիան։

1960 թվականին եղել է հրթիռային գնդի հրամանատար։

1962 թվականին ծառայել է ԽՍՀՄ պաշտպանության նախարարության կադրերի գլխավոր վարչությունում։

1964 թվականին ծառայել է Գլխավոր շտաբի օպերատիվ գլխավոր վարչությունում։

1970 թվականին եղել է հրետանու գենեռալ-մայոր։

1974 թվականի մայիսից դարձել է Գլխավոր շտաբի Կենտրոնական հրամանատարական կետի ղեկավարի տեղակալը։

1987 թվականից պահեստազորում է։ Ապրել է Մոսկվայում

Կոնստանտին Ալեքսանդրի Նազարովը մահացել է 1996 թվականի հոկտեմբերի 8-ին Մոսկվայում։

Զինվորական կոչումներ

Պարգևներ

Արիության և հերոսության համար, գերմանաֆաշիստական զավթիչների դեմ պայքարելու համար ԽՍՀՄ Գերագույն խորհուրդի նախագահության հրամանով 1945 թվականի փետրվարի 21-ին շնորհվել է Խորհրդային Միության հերոսի կոչում և Լենինի (№ 44692) ու Ոսկե Աստղի շքանշան (№ 6779)։
Երկու Կարմիր դրոշի շքանշան^[3]։
Երեք Հայրենական պատերազմի շքանշան (1945 թվականի փետրվարի 4, № 133457, 1945 թվականի հունիսի 8, № 219908, 1985 թվականի մարտի 11)։
Հայրենական պատերազմի շքանշան (1944 թվականի օգոստոսի 10, № 224170)։
Երկու Կարմիր Աստղի շքանշան (1943 թվականի նոյեմբերի 5, № 309416, 1956 թվականի դեկտեմբերի 30, № 3447965)։
Հայրենի զինված ուժերին ծառայելու շքանշան (1981)։
Հայրենի զինված ուժերին ծառայելու 3 աստիճանի շքանշան (1975 թվականի ապրիլի 30, № 8021)։
Орден «Знак Почёта» (29 августа 1969, № 545777).
ԽՍՀՄ մեդալներ՝

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 8 (հայ.) — հատոր 8. — էջ 144.
↑ Статья Назаров Константин Александрович на сайте ru.hayazg.info.
↑ Армянская Советская Энциклопедия. — Т. 8.
↑ Военный музей «Мать Армения»(չաշխատող հղում).

Արտաքին հղումներ

Կոնստանտին Ալեքսանդրի Նազարովի հոդվածը ՌԴ ՊՆ կայքում։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 144)։

[_c01b1466868b1a28-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 8 (հայ.) — հատոր 8. — էջ 144.

[2] Статья Назаров Константин Александрович на сайте ru.hayazg.info.

[3] Армянская Советская Энциклопедия. — Т. 8.

[4] Военный музей «Мать Армения»(չաշխատող հղում).

[1]

[2]

[3]

[4]

Կոնստանտին Նազարով
օգոստոսի 17, 1923(1923-08-17)^[1] - հոկտեմբերի 8, 1996(1996-10-08) (73 տարեկան)
Ծննդավայր	Կիսլովոդսկ, Georgievsky district, Կովկասյան նահանգապետություն, Ռուսական կայսրություն^[1]
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Գերեզման	Տրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Զորատեսակ	հրետանի^[1]
Կոչում	գեներալ-մայոր^[1]
Մարտեր/ պատերազմներ	Հայրենական մեծ պատերազմ^[1]
Կրթություն	Թբիլիսիի հրետանային բարձրագույն հրամանատարական ուսումնարան (1941)^[1] և Պետրոս Մեծի անվան ստրատեգիական նշանակության հրթիռային զորքերի ռազմական ակադեմիա (1952)^[1]
Պարգևներ	և