Վիքիպեդիա

Լեմոնի Սնիքեթ․ 33 դժբախտություն

«Լեմոնի Սնիքեթ. 33 դժբախտություն» (անգլ.՝ Lemony Snicket’s A Series of Unfortunate Events), 2004 թվականի ամերիկյան հեքիաթային ֆիլմ, Դենիել Հենդլերի հեղինակած «33 դժբախտ իրադարձություններ» գրքաշարի կինոադապտացիա։ Սցենարը հիմնված է առաջին երեք գրքերի իրադարձությունների վրա՝ «Վատ սկիզբ», «Օձի սրահ» և «Ահռելի պատուհան»։ Ֆիլմի ռեժիսորն է Բրեդ Սիլբերլինգը, իսկ գլխավոր դերը կատարում է Ջիմ Քերին կոմս Օլաֆի գլխավոր դերում։ Երկրորդ պլանի դերասանական կազմում են Բիլի Քոնոլին, Թիմոթի Սփալը և Մերիլ Սթրիփը։ Լեմոնի Սնիկեթի դերը հնչյունավորել է Ջուդ Լոուն, իսկ Քեթրին Օ'Հարան, Դասթին Հոֆմանը և Դանիել Հենդլերը հանդես են եկել էպիզոդիկ դերերում։

Լեմոնի Սնիքեթ․ 33 դժբախտություն
անգլ.՝ Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events
Երկիր Ֆրանսիա
 ԱՄՆ
Ժանրմանկական ֆիլմ, կինոկատակերգություն[1], ֆենթեզի ֆիլմ, արկածային ֆիլմ, ընտանեկան ֆիլմ, գրական ստեղծագործության էկրանավորում և դրամա
ՀիմքThe Bad Beginning?, The Wide Window? և The Reptile Room?
Թվականդեկտեմբերի 16, 2004[2] և հունվարի 27, 2005[3]
Լեզուանգլերեն
ՌեժիսորԲրեդ Սիլբեռլինգ[4][5][6][…]
ՊրոդյուսերԼորի ՄակԴոնալդ և Ուոլթեր Ֆ. Փարքս
Սցենարի հեղինակRobert Gordon? և Դենիել Հենդլեր
ԴերակատարներՋիմ Քերրի[7][5][6][…], Էմիլի Բրաունինգ[5][6][8][…], Լիամ Էյքեն[5][9][10], Թիմոթի Սփոլ[5][9][10], Բիլի Քոնոլի[5][9][10], Մերիլ Սթրիփ[7][5][6][…], Քեթրին Օ’Հարա[5][9][10], Լուիս Գուսման[5][9][10], Ջեյմի Հարրիս[5][9][10], Քրեյգ Ֆերգյուսոն[5][9][10], Ջենիֆեր Քուլիջ[9][10], Ջեյն Ադամս[9][10], Դասթին Հոֆման[9][10], «Զվարճացնող» Սեդրիք[9][10], Ջուդ Լոու[7][8][10], Գիլբերտ Գոթֆրիդ, Ջեյն Լինչ և Deborah Theaker?
ՕպերատորԷմանուել Լյուբեցկի
ԵրաժշտությունԹոմաս Նյուման
ՄոնտաժՄայքլ Քան
Նկարահանման վայրԿալիֆոռնիա և Հյուսիսային Կարոլինա
ԿինոընկերությունNickelodeon Movies, Scott Rudin Productions և DreamWorks
Տևողություն108 րոպե
Բյուջե140 000 000 $[11]
Շահույթ209 073 645 $[11]
Պաշտոնական կայքէջ

Ֆիլմը պատմում է Բոդլեր անունով երեք որբերի մասին, որոնց խնամակալը մահանում է չարագուշակ կոմս Օլաֆի ձեռքով, ով պատրաստ է անել ամեն ինչ՝ երեխաներին թողած ժառանգությանը տիրանալու համար։

Սյուժե խմբագրել

Բոդլերների ընտանիքի երեք երեխաներ՝ գյուտարար Վիոլետը, գրքամոլ Կլաուսը և ամենափոքրը՝ փոքրիկ Սաննին, որբ են մնացել սարսափելի հրդեհից հետո (ինչպես պարզվեց՝ դա հրկիզումն էր)։ Տուգանքների տեղական բաժնի ներկայացուցիչ պարոն Պոն, համաձայն պայմանագրի, երեխաներին դնում է իրենց «հաջորդ» ազգականի խնամքին, ով բացահայտեց, որ ինքը կոմս Օլաֆն է՝ դերասան և դավաճան խարդախ, որը փորձում է ստանալ երեխաների ծնողների հսկայական ժառանգությունը. Երբ նրանք հանդիպում են, որբերը նկատում են ոտքի վրա աչքի դաջվածքը։

Սպասելով դատավարությանը, որին ամբողջ ժառանգությունը կանցնի հաշվիչին, երեխաները համբերում են նրա կողմից իրենց աշխատանքի շահագործմանը և կատարյալ անտարբերությանը։ Քանի որ տունը ամբողջովին ավերված է և կեղտոտ, երբ կոմսը պատվիրում է ճաշ պատրաստել իր ամբողջ թատերախմբի համար, երեխաները պետք է պատրաստեն մակարոնեղեն, որը պահված էր փոշոտ պահարանում, օգտագործելով պատուհանի ցանցը որպես քամոց, և թքանոթը` որպես կաթսա (նրանք պարզապես ֆերմայում չէին)։

Մի քանի օր անց լսումների ժամանակ Օլաֆը ստանում է ամբողջ ժառանգությունը, և նա երեխաներին տանում է, իբր, խորտիկ ուտելու։ Կանգնելով երկաթուղու գծերի մոտ՝ նա կողպում է մեքենան՝ երեխաներին թողնելով ներսում։ Հարևան խանութում Օլաֆը միտումնավոր կանգ է առնում ժամանակ սպառելու համար, և շուտով հորիզոնում հայտնվում է գնացք։ Երեխաները, սակայն, իրավիճակից ելք են գտնում՝ շարժելով գնացքի անջատիչը՝ օգտագործելով Վիոլետի գյուտը։ Պատահականորեն անմիջապես գալիս է պարոն Պոն և համոզվում, որ Օլաֆը սարսափելի խնամակալ է և երեխաներին վերցնում է նրանից։ Բաժանվելիս Օլաֆը որբերին ասում է, որ նրանց կգտնի որտեղ էլ որ լինեն։

Պոն որբերին տանում է նրանց երկրորդ խնամակալի՝ քեռի Մոնթիի մոտ։ Պարզվում է, որ նա չափազանց բարի հերպետոլոգ է՝ գիտնական, ով ուսումնասիրում է տարբեր երկկենցաղների և սողունների, հատկապես՝ օձերի։ Նա երեխաներին ծանոթացնում է իր տան բնակիչների հետ և ցույց տալիս գլխավոր ցուցանմուշը՝ հսկայական սև օձը՝ շատ բարի և ընկերասեր բնավորությամբ, որին նա կատակով անվանել է Անհավանական Մահացու Իժը։ Այդ ընթացքում Կլաուսը նկատում է, որ Մոնթին ունի ճիշտ նույն լրտեսող ապակին, ինչ ուներ իր հայրը։ Երեկոյան նա երեխաներին պատմում է, թե ինչպես են իր կինն ու երեխաները մահացել հրդեհից։ Հետո շեմին հանկարծ հայտնվում է կոմս Օլաֆը, որը հագնված է Ստեֆանոյի՝ քեռի Մոնտիի նոր օգնականի նման։ Որբերը զգուշացնում են հորեղբայր Մոնտիին, որ Ստեֆանոն խաբեբա է, բայց գիշերը գտնում են, որ հորեղբորը մահացած է։ Հաջորդ առավոտյան ոստիկանությունը գալիս է, և Օլաֆը պնդում է, որ իր հորեղբորը կծել է Անհավատալի մահացու Իժը, ինչը հաստատում է Օլաֆի թատերախմբի անդամներից մեկը՝ քողարկված որպես բժիշկ։ Երեխաները փորձում են հետախույզներին համոզել, որ Օլաֆը թունավորել է Մոնթիին, սակայն ապարդյուն։ Սակայն Սաննին նկատում է Իժին մոտակայքում և սկսում խաղալ նրա հետ, ինչը խուզարկուներին համոզում է, որ այն անվնաս է։ Օլաֆը հասկանում է, որ իրեն բացահայտել են և փախչում է։

Պոն որբերին հանձնում է երրորդ խնամակալին՝ բարեսիրտ, բայց բավականին տարօրինակ մորաքույր Ժոզեֆինային, ով վախենում է բառացիորեն աշխարհում ամեն ինչից։ Մորաքույրը հյուրընկալում է նրանց, խոսում է այն մասին, թե ինչպես է իր ամուսնուն Այքին կերել տզրուկները, և ցույց է տալիս իր ալբոմը լուսանկարներով, որում Կլաուսը գտնում է մի լուսանկար, որում նրանից բացի պատկերված են նաև հորեղբայր Մոնթին և որբերի ծնողները։ Ավելին, լուսանկարում պատկերված բոլոր մարդկանց գոտիներից կախված են նույն աստղադիտակները, ինչպիսին հոր և Մոնթի հորեղբոր մոտ կա։

Շրջելով քաղաքում՝ հերոսները կրկին հանդիպում են կոմս Օլաֆին՝ այժմ նավաստի՝ կապիտան Շամի կերպարանքով։ Օլաֆը հեշտությամբ շահում է Ժոզեֆինայի վստահությունը, և նա նրա հետ գնում է տուն և երեխաներին ուղարկում գնումներ կատարելու։ Վերադառնալով տանը կոտրված պատուհան են գտնում, կողքին մորաքրոջ թողած գրությունն է։ Առաջին հայացքից թվում է, թե դա ինքնասպանության գրություն է, որում ասվում է, որ Ժոզեֆինան երեխաներին հանձնում է Շամին, բայց Կլաուսը նկատում է, որ նամակում կան բազմաթիվ ուղղագրական սխալներ, թեև մորաքույրը տարված էր քերականությամբ։ Որոշելով, որ սա ծածկագիր է, Կլաուսը գումարում է բոլոր սխալները և ստանում «Bad Cave» բառը՝ այն վայրը, որտեղ մահացել է Ժոզեֆինայի ամուսինը։

Այնուհետև տունը սկսում է քանդվել, և երեխաները հայտնվում են Այքի սենյակում, որտեղ նրանք հայտնաբերում են, որ նա ուսումնասիրում է հրդեհները և գտնում են աչքի նկարը, նույնը, ինչ Օլաֆի ոտքի վրա։ Տունն ամբողջությամբ քանդվում է, բայց Վիոլետի հնարամտության օգնությամբ երեխաները փրկվում են և նավով գնում են քարանձավ, որտեղ վերցնում են կենդանի մորաքրոջը և գնում ոստիկանական բաժանմունք։ Ճանապարհին Կլաուսը հարցնում է մորաքրոջը նկարչության մասին, և պարզվում է, որ բացի Այքից, հրդեհները հետաքննում էին նաև հորեղբայր Մոնթին և որբերի ծնողները։

Հանկարծ նավակի վրա հարձակվում են գիշատիչ տզրուկները։ Նրանք սուր ատամներով կրծում են նավը և գրեթե հասնում են հերոսներին, սակայն մոտակայքում հայտնվում է մի նավ, կոմս Օլաֆը ներսում։ Նա վերցնում է երեխաներին ու թողնում Ժոզեֆինային, որպեսզի տզրուկները պատառոտեն։ Շուտով հայտնվում է մեկ այլ նավակ, որի վրա միստր Պոն և հետախույզն են։ Օլաֆը ձևացնում է, թե փրկում է երեխաներին տզրուկներից, իսկ Պոն հավատում է նրան։ Հետո Օլաֆը իմանում է, որ երեխաների մահվան դեպքում ժառանգությունից ոչ մի լումա չի ստանա, եթե նրանց հետ արյունակցական կամ ամուսնական ազգակցական կապ չունի։ Օլաֆը որոշում է ամուսնանալ Վիոլետի հետ։

Կոմսը բեմադրություն է կազմակերպում հարսանիքի մասին, որտեղ խաղաղության արդարադատության դերը խաղում է իրական դատավորը, ուստի օրենքը ճանաչում է այս ամուսնությունը որպես իրական:Կոմսը սպառնում է, որ եթե պայմանագիրը ինչ-ինչ պատճառներով տապալվի, կամ Վիոլետը չասի «համաձայն եմ», նա կշպրտի Սաննիի վանդակը մեծ բարձրությունից և կսպանի նրան։ Պայմանագրի ժամանակ Կլաուսը գաղտագողի բարձրանում է տանիք՝ Սաննիի վանդակի մոտ և քարշ տալիս նրան ձեղնահարկ։ Այնտեղ նա հայտնաբերում է մի հսկայական խոշորացույց, որը ոճավորված է աչքի պես։ Համեմատելով այն գծագրի հետ՝ Կլաուսը հասկանում է, որ հենց այս ոսպնյակից է Օլաֆը հրկիզել Բոդլերների և քեռի Մոնտիի տները։

Կլաուսի վրա հարձակվում է Օլաֆի մարդկանցից մեկը՝ Հուկ Հանդեր Ֆերնալդը։ Նա ուրախությամբ խոստովանում է, որ հենց ինքն է հրկիզել Բոդլերի տունը, բայց անհաջող հարձակվելով որբի վրա՝ ընկնում է պատշգամբից։ Կառչելով եզրից՝ նա գրավում է հանդիսատեսի ուշադրությունը։ Օլաֆը, բռնելով արդեն ստորագրված պայմանագիրը, բացահայտում է բոլոր խաղաքարտերը, սակայն Կլաուսը կարողանում է ոսպնյակի միջոցով այրել պայմանագիրը հենց Օլաֆի ձեռքերում։

Դատավորը կոմսին մեղադրում է ցմահ բանտարկության մեջ, որը նախկինում կրել է այն բոլոր դժվարությունները, որոնք նա պատճառել է որբերին, սակայն երդվյալ ատենակալների դատավարության ժամանակ նա արդարացվում է և փախչում։

Պարոն Պոն երեխաներին տանում է իրենց նախկին տուն։ Այնտեղ՝ փոստարկղում, նրանք գտնում են մի ծրար, որը ժամանակին իրենց ծնողներն են ուղարկել, բայց այն հասել է միայն հիմա։ Այն բացահայտում է մի նամակ, որում ծնողները խրախուսում են նրանց գնահատել միմյանց, և լրտեսող ապակի՝ ընտանեկան ժառանգությունը և գաղտնի ակումբի խորհրդանիշը, որի տերերն իրենք են եղել։

Դերերում խմբագրել

Դերասան Դեր
Ջիմ Քերի Կոմս Օլաֆ
Էմիլի Բրաունինգ Վիոլետ Բոդլեր
Լիամ Էյկեն Կլաուս Բոդլեր
Կարա Հոֆման Արևոտ Բոդլեր
Շելբի Հոֆման Արևոտ Բոդլեր
Ջուդ Լոու Լեմոնի Սնիքեթ
Բիլլի Քոնոլլի Հորեղբայր Մոնթի
Մերիլ Սթրիփ Մորաքույր Ժոզեֆինա
Թիմոթի Սփալ Պարոն Պո
Քեթրին Օ'Հարա Դատավոր Շտրաուս
Ջեյմի Հարիս Հուկ Հանդեր Ֆերնալդ
Լուիս Գուսման Ճաղատ մարդ
Դերասան Դեր
Ջենիֆեր Քուլիջ Սպիտակ դեմքով կին
Ջեյն Ադամս Սպիտակ դեմքով կին
Քրեյգ Ֆերգյուսոն Անորոշ սեռի անձ
Սեդրիկ «Զվարճալի» Հետախույզ
Ռոզմարի Հարիսի Հարսանիքի հյուր
Դենիել Հենդլեր Ոստիկանության լուսանկարիչ
Ուեյն Ֆլեմինգ Կապիտան Սեմ
Դեբորա Թեքեր Տիկին Պո
Դասթին Հոֆման Քննադատ
Ջեյն Լինչ Ռիելթոր
Գիլբերտ Գոթֆրիդ Բադի ձայն

Ստեղծման պատմություն խմբագրել

Արտադրություն խմբագրել

2000 թվականի մայիսին  ընկերությունը ձեռք բերեց իրավունք ցուցադրելու «33 դժբախտություն գրքի հիման վրա նկարահանված ֆիլմը»[12]։ Paramount Pictures-ը՝ Nickelodeon Movies-ի սեփականատերը, պրոդյուսեր Սքոթ Ռուդինի հետ համաձայնել է ֆինանսավորել նախագիծը[13]։. Բազմաթիվ ռեժիսորներ, այդ թվում՝ Թերի Գիլիամը և Ռոման Պոլանսկին, հետաքրքրված էին նախագծին մասնակցելու համար։ Դանիել Հենդլերի սիրելին Գայ Մադինն էր[14]։ 2002 թվականի հունիսին Բարրի Զոնենֆիլդը ստանձնեց տնօրենի պաշտոնը։ Նա նախկինում աշխատել է Ռուդինի հետ «The Addams Family», «Addams Family Values» և «Get Shorty» մութ կատակերգությունների վրա[15]։ Բարրին անվանել է Հանդլեր շարքը որպես իր սիրելի մանկական գրքեր[16]։ Շուտով Զոնենֆիլդը վարձեց Հենդլերին՝ ֆիլմի սցենարը գրելու համար[17],մտադիր է այն վերածել մյուզիքլի[18], իսկ Ջիմ Քերին ստացել է կոմս Օլաֆի դերը 2002 թվականի սեպտեմբերին[17]։

2002 թվականի դեկտեմբերից նկարահանումների մեկնարկը մշտապես հետաձգվում էր։ Ռուդինը լքեց նախագիծը, քանի որ բյուջեն սկսեց աճել։ Թեև Սոնենֆիլդն ու Քերին դեռևս կապված էին նախագծի հետ, ռեժիսորը սկսեց անհանգստանալ 100 միլիոն դոլար բյուջեի մասին, որը ստացել էր Paramount-ը, և որոշում կայացվեց նկարահանումները Հոլիվուդից տեղափոխել Ուիլմինգթոն, Հյուսիսային Կարոլինա՝ ծախսերը կրճատելու համար[16]։ 2003 թվականի ապրիլին նկարահանումների մեկնարկի ամսաթիվը կրկին հետաձգվեց[19]։ 2003 թվականի հունվարին ստուդիան կարգավորեց բոլոր հարցերը՝ ստանալով ֆինանսական աջակցություն DreamWorks-ից, սակայն մինչ այդ Զոնենֆիլդը հրաժարվեց աշխատել որպես ռեժիսոր։ Արդյունքում ոչ Զոնենֆելդը, ոչ էլ Ռուդինը չեն ներգրավվել ֆիլմի աշխատանքներին, բայց նրանք տիտղոսներում հիշատակվել են որպես գործադիր պրոդյուսերներ։ Քերին նախագծում մնաց նույնիսկ այն բանից հետո, երբ տնօրենը փոխվեց[20]։

2003 թվականի փետրվարին ռեժիսոր դարձավ Բրեդ Սիլբերլինգը[21]։ Նախքան աշխատանքը սկսելը նա չէր կարդացել շարքի գրքերից ոչ մեկը, բայց առաջին երեք մասերը խժռելուց հետո ասաց. «Անհավանական է, որ Հոլիվուդը պատրաստ է հարյուր միլիոն դոլար տալ նման անսովոր մանկական գիրք նկարահանելու համար»[22]։ Հենդլերը, ով գրել է սցենարի ութ սևագիր Զոնենֆելդի համար[14], փոխարինել են Ռոբերտ Գորդոնով 2003 թվականի մայիսին[23]։ Հենդլերի սցենարի սկզբնական տարբերակում փոփոխություններ են կատարվել, և հեղինակը հաստատել է դրանք[24]։ «Ինձ առաջարկեցին որպես ֆիլմի սցենարի հեղինակ նշել իմ անունը, բայց ես հրաժարվեցի, չէ՞ որ վերջնական տարբերակը ես չեմ գրել։ Դա ուղղակի անազնիվ կլիներ հեղինակի հանդեպ»[14]։

Քասթինք խմբագրել

Սերիալի հեղինակ Դենիել Հենդլերը պատկերացրել է կոմս Օլաֆին, երբ դերասան Ջեյմս Մեյսոնը կարող էր մարմնավորել նրան[14]։ Քերին չէր կարդացել գրքերը մինչև դերը ստանձնելը, բայց շուտով դարձավ սերիալի մեծ երկրպագու։ «Հենդլերի գրքերն այնքան համարձակ են և օրիգինալ՝ համեմատած այլ մանկական պատմությունների հետ»:Դերասանը նաև վայելել է իր նմանակումը՝ կոմս Օլաֆի դերում[25]։ Բրեդ Սիլբերլինգը վայելում էր Քերիի բոլոր տեսակի իմպրովիզները, հատկապես կապիտան Շամի և Ստեֆանոյի՝ Օլաֆի ալտեր էգոյի դերերում[26]։ Դերի համար Քերին սափրել է գլուխը, որպեսզի դիմահարդարների համար ավելի հեշտ և արագ դյուրին լինի բարդ դիմահարդարումը, ինչը մեծապես փոխում է դերասանի դեմքը[25]։ Օլաֆի ձայնի վրա աշխատելիս Քերին ընդօրինակել է Օրսոն Ուելսին և Բելա Լուգոսին[27]։

Էմիլի Բրաունինգը նկարահանվել է Վիոլետ Բոդլերի դերում Ավստրալիայում լսումներից հետո։ Նրան ուղարկեցին Հենդլերի բնօրինակ սցենարը, որը գրվել էր այն ժամանակ, երբ Զոնենֆելդը դեռ պատրաստվում էր ֆիլմի նկարահանմանը։ Աղջիկը լսումների է մասնակցել՝ օգտագործելով անգլերեն առոգանությունը։ Այն բանից հետո, երբ Սիլբերլինգը վերանայեց լսումները, շեշտը փոխվեց ամերիկյան։ Դերի համար աղջիկը կարդաց «33 դժբախտություն» գրքերի շարքը և դարձավ նրանց երկրպագուն[18]։

Նկարահանում խմբագրել

Նկարահանումները պետք է սկսվեին 2003 թվականի հոկտեմբերին, սակայն օրը հետաձգվեց[21]։ Հիմնական աշխատանքը սկսվել է 2003 թվականի նոյեմբերի 10-ին Հոլիվուդի Paramount Pictures-ում[28]։ Ռեժիսոր Բրեդ Սիլբերլինգը փորձել է ավելի քիչ համակարգչային գրաֆիկա օգտագործել՝ Սաննիի դերում հանդես եկող փոքրիկ դերասանուհիների համար ավելի իրատեսական պայմաններում աշխատելը հեշտացնելու համար։ Օլաֆի առանձնատունը կառուցվել է երկու տաղավարով, իսկ Բոդլերի տան ավերակները և գերեզմանատունը՝ Paramount տաղավարում։ Ստուդիայում 21 շաբաթ նկարահանվելուց հետո[29] արտադրությունը տեղափոխվեց Դաունի ստուդիա՝ ՆԱՍԱ-ի[30] նախկին պահեստ, որտեղ նկարահանումները շարունակվեցին ևս 8 շաբաթ։ Լակրիմոզ լճի նկարահանման համար այնտեղ կառուցվել է երկաթուղային հավաքածու և ջրային լողավազան, այն լցնելու համար պահանջվել է մոտ հինգ միլիոն լիտր ջուր։ Լողավազանն օգտագործվել է նաև Աղի լողափի, Դամոկլեսի նավամատույցի և կորած քարանձավի նկարահանումների համար[29]։ Նկարահանումները ավարտվել են 2004 թվականի մայիսի 29-ին[31]։

Դիզայն խմբագրել

Կոստյումների դիզայներ Քոլեն Էթվուդը և նկարիչ Ռիկ Հենրիքսը հստակ նպատակ ունեին ստեղծել կերպարների և գտնվելու վայրի հավերժական տեսք՝ առանց որոշակի ժամանակահատված նշելու։ Հենրիքսը դիզայնին մի փոքր շքեղություն է ավելացրել[29]։ Սիլբերլինգը վարձեց նաև օպերատոր Էմանուել Լյուբեզկիին, որը տպավորված էր «Քնկոտ հովիտ» ֆիլմի վրա աշխատանքով[32]։.

Լյուբեզկին զգում էր, որ երկու նկարներն էլ շատ նման են, հատկապես իրենց մոնոխրոմատիկ բնույթով։ Հիմնական բեմի ետևում գտնվող բնապատկերները ստեղծելու համար նա ընտրեց հատուկ գունապնակ։ «Պատմությունը շատ էպիզոդիկ է, դրա յուրաքանչյուր մասի համար մենք տարբեր գույն ենք ընտրել։ Օրինակ՝ կոմս Օլաֆի տանը շատ կանաչ, սև և մոխրագույն կա, իսկ Մոնթիիը՝ կանաչ և շագանակագույն՝ դեղինի ավելացմամբ, Ժոզեֆինայի մոտ գերակշռում են կապույտ և սև գույները[32]։ Երկաթուղային բեմը ցիկլորամա է, որը մարտահրավեր էր ֆիլմի արվեստի բաժնի համար, քանի որ փայլատ նյութի շնորհիվ նկարահանումը այնպիսի զգացողություն էր ստեղծում, որ գործողությունը տեղի է ունենում տան ներսում[29]։

Տեսողական էֆեկտներ խմբագրել

Industrial Light & Magic-ը՝ Ստեֆան Ֆանգմայերի գլխավորությամբ[32], ստեղծել է 505 CG էֆեկտներ[33]։ Ստեղծողները փորձել են հնարավորինս քիչ դիմել տեխնոլոգիային[32]՝ օգտագործելով ջարդոնային նյութեր՝ օրիգինալ վիզուալներ ստեղծելու համար։ Այնուամենայնիվ, գնացքի և հրդեհի տեսարաններն ամբողջությամբ վերստեղծվել են համակարգչում։ ILM-ը նաև օգտագործել է գունային էֆեկտներ՝ Լակրիմոզ լճի համար համապատասխան տեսք ստեղծելու համար, որը բնակեցված էր համակարգչով նկարված տզրուկներով։ Փոթորիկը ստեղծելու համար թիմն ուսումնասիրել է 2003 թվականի «Հերման» փոթորկի կադրերը, որոնց վերստեղծումը համակարգչային ստեղծած պատկերների միջոցով ֆիլմի ամենամեծ մարտահրավերներից մեկն էր[33]:.

«Nexus Productions» ստուդիան ստեղծել է «Փոքրիկ էլֆը» սկիզբի տեսարանը կադր առ կադր անիմացիայի միջոցով, ավելի ուշ ավելացնելով համակարգչային անիմացիա[28]։ «Քեռի Մոնտիի տանը օձերը թե՛ իրական էին, թե՛ շարժվող էլեկտրոնային մոդելներ։ Հիմնական մոդելը եղել է Անհավանական մահացու իժը, որը ավելի ուշ վերարտադրել են համակարգչային գրաֆիկայի (CGI) տեխնոլոգիայի միջոցով»[29]:.

Քանի որ որոշ տեսարաններ վտանգավոր էին խաղացող երեխաների համար, ովքեր կատարում էին Սոլնիշկոյի դերը, օգտագործվել են նաև լիաչափ անիմացիոն տիկնիկներ և համակարգչային տեխնոլոգիաներ[34] օրինակ՝ այն տեսարաններում, որտեղ Սոլնիշկոն ատամներով բռնում է սեղանի եզրը, բերանով բռնում է փայտը և գրկախառնվում է Անհավանական մահացու իժի հետ։

Համակարգչային տարբերակը ստեղծելու համար Քոլին Բրեյդին մասամբ նկարել է Սանիի միմիկան և շարժումները իր դստեր վրա[34]։ Էլեկտրոնային Սանի տիկնիկը գտնվում էր դիզայների և վիզուալ էֆեկտների վարպետ Քևին Յագերիի վերահսկողության ներքո[35]։.

Շարունակություն խմբագրել

«Paramount Pictures» և «Nickelodeon Movies» հույս ունեին, որ ֆիլմը կհանդիսանա հաջողված ֆրանշիզայի սկիզբ, նման «Հարի Փոթերի» ֆիլմաշարին[15]։. Նախատեսվում էր նկարահանել երկրորդ ֆիլմը, որի սյուժեն հիմնված կլինի «Չարաբաստիկ սղոցարան», «Վայրենիների գիշերօթիկ դպրոց», «Տգեղ քաղաք», «Լինդեն վերելակ» գրքերի վրա։ Ըստ Ջիմ Քերիի, սա իր համար իդեալական ֆրանշիզա կլիներ, քանի որ նրա կերպարը ինչ-որ կերպ կփոխվեր սյուժեի առաջընթացի հետ․[22] «Ինձ չեն առաջարկել պայմանագիր շարունակության համար, բայց ես դեմ չէի լինի, քանի որ այս գրքերում շատ կերպարներ կան», - ասել է դերասանը 2004 թվականի դեկտեմբերին։ «Այնքան զվարճալի է։ Այնքան զվարճալի է խաղալ վատ դերասանի դերում, ով փորձում է նմանվել այլ մարդկանց»[27]։ 2005 թվականի մայիսին պրոդյուսեր Լորի Մակդոնալդն ասաց, որ ստուդիան դեռ հետաքրքրված է նախագծի շարունակմամբ, և բանակցությունները շարունակվում են[36]։ 2008 թվականի հոկտեմբերին Դենիել Հենդլերի հետ հարցազրույցում հեղինակն ասաց, որ «կարծես թե շարունակություն չի լինի։ Կառավարման փոփոխություններ եղան, որոնք լայն արձագանք գտան մամուլում, և նախագիծն ի վերջո կասեցվեց։ Գիտեմ, որ Հոլիվուդում ոչ մի բանում վստահ լինել չի կարելի, բայց երկրորդ ֆիլմը կնկարահանվի։ Մի օր։ Միգուցե»[37]։ 2009 թվականի հունիսին Սիլբերլինգը հաստատեց, որ ինքը դեռ ցանկանում է շարունակել ֆրանշիզը և կապի մեջ է Հենդլերի հետ՝ մշակելով նկարահանման այլընտրանքային տարբերակներ, քանի որ մանկական դերասաններն արդեն մեծացել են և չեն կարող կրկնել իրենց դերերը[38]։ Նախագծի ճակատագիրը դեռ պարզ չէ՝ շարունակությունը հաճախ ստեղծողների մոտ հիշատակվում է որպես նախագիծ, որը կարող է նկարահանվել ապագայում։

2014 թվականին Netflix ալիքը որոշեց նկարահանել Սնիքեթ գրքերը և սկսեց սերիալ նկարահանել դրա հիման վրա։ Նախագծին կմասնակցի Paramount-ի հեռուստատեսային բաժինը։

Թողարկում խմբագրել

Ֆիլմի առաջխաղացում խմբագրել

Բրեդ Սիլբերլինգը ֆիլմի նկարահանումներից առաջին կադրերը ստուդիային տրամադրել է 2004 թվականի օգոստոսին։ Վախենալով, որ ֆիլմի մասին Սիլբերլինգի «մութ» տեսականը չի ընդունվի, Paramount-ը և DreamWorks-ը փորձնական ցուցադրություն են կազմակերպել, որից հետո ֆիլմի մոնտաժը ենթարկվել է փոփոխությունների՝ ավելի նմանվելով ընտանեկան ֆիլմի։ Թեև ֆիլմի թողարկումը նախատեսված էր դեկտեմբերին, սակայն գովազդային արշավը քննադատության արժանացավ «հակատոնական» տրամադրությունների համար, հատկապես՝ ֆիլմի կարգախոսների պատճառով.[39]

  • «Վերջապես, գոնե մեկ տոնական ֆիլմ՝ առանց այդ բոլոր ձանձրալի հույսի ու ուրախության»(անգլ.՝ At last a holiday movie without all that pesky hope and joy)։
  • «Դեկտեմբերի 17-ին Սուրբ Ծննդյան շունչը հանգստյան օր է վերցնում»։ (անգլ.՝ On December 17, Christmas cheer takes a holiday)
  • «Սուրբ Ծննդյան ոգին այս տոնին ընդմիջում է»։ (անգլ.՝ This Holiday, Christmas Cheer takes a break)
  • «Ձախողում». Քաոս. Դժբախտություններ. Օ, այո, ուրախություն» (անգլ.՝ Mishaps. Mayhem. Misadventures. Oh joy)
  • «Եվ մի ասեք, որ մենք ձեզ չենք զգուշացրել». (անգլ.՝ Don’t say we didn’t warn you)
  • «Դեկտեմբերի 17-ին ընդմիջվող Սուրբ Ծնունդը». (անգլ.՝ «Ruinning Christmas December 17)
  • «Դեկտեմբերի 17-ին կինոթատրոնները մթնում են». (անգլ.՝ Darkening theaters December 17)
  • «Մենք շատ մտահոգված ենք…» (անգլ.՝ We’re very concerned…)

Թողարկման և դրամարկղային անդորրագրեր խմբագրել

Ֆիլմի պրեմիերան տեղի ունեցավ 2004 թվականի դեկտեմբերի 13-ին Սիներամա Դոմ կինոթատրոնում, Վայն փողոցի 1900 մ2 տարածքը զարդարված էր ֆիլմի դեկորացիայի տարրերով[24]։ Ֆիլմի պրեմիերան ԱՄՆ-ում և Կանադայում կայացել է 2004 թվականի դեկտեմբերի 17-ին 3620 կինոթատրոններում, և ֆիլմը շահույթ է ունեցել 30 061 756 դոլար[40]։ Ֆիլմը առաջին շաբաթվա ընթացքում մնաց դրամարկղային առաջատարը, բայց հետո թողարկվեցին Meet the Fockers-ը, The Aviator-ը և Coach Carter-ը[41]։ Ֆիլմը, ի վերջո, հավաքեց $118,634,549 ԱՄՆ-ում և $90,439,096 ամբողջ աշխարհում։ Ընդհանուր եկամուտը կազմել է 209,073,645 դոլար[40]։


Ֆիլմը դարձավ Nickelodeon Movies-ի կողմից արտադրված ամենաշատ եկամուտ ունեցող ֆիլմը, մինչև որ թողարկվեցին «Վերջին օդափոխիչը», «Ռանգոն» և «Տինտինի արկածները. Միաեղջյուրի գաղտնիքը»[42]։

Քննադատություն խմբագրել

Rotten Tomatoes-ի 159 գրախոսականների հիման վրա ֆիլմն ունի 72% գնահատական՝ 6,6/10 միջին գնահատականով[43]։Metacritic-ը ֆիլմին տվել է 62 միավոր 100-ից՝ հիմնված 37 գրախոսականների վրա՝ հիմնականում բարենպաստ[44]։

The Chicago Tribune-ի Ռոբերտ Ք. էլդերը բարձր է գնահատել Ռիկ Հայնրիքսի ուղղությունը և Ջիմ Քերիի կատարումը։ Էլդերը ֆիլմն անվանել է «բացառիկ խելացի, զվարթորեն մութ և բացահայտող ատամնավոր»[45]։

The Washington Post-ից Դեսոն Թոմսոնը բարձր է գնահատել Ջիմ Քերիի կատարումը կոմսի դերում։ Քննադատի խոսքով, չնայած այն բանին, որ գրքում կոմս Օլաֆը խոժոռ չարագործ է և ամենևին էլ այնքան զվարճալի չէ, որքան նրան ներկայացրեց դերասանը, Քերին իր յուրաքանչյուր կերպարանափոխության մեջ ճկուն է, հնարամիտ և անընդհատ առաջնորդվում է իմպրովիզով[46]։

Թայ Բարը The Boston Globe-ում գրել է, որ Բրեդ Սիլբերլինգը, ըստ էության, ֆիլմ է նկարահանել Թիմ Բարթոնի ոգով, բայց առանց երիտասարդական թշվառության աներևակայելի նոպաների։ Դա ապշեցուցիչ մռայլ իրադարձությունների դիմաց տոկունության և հնարամտության պատմություն է։ Միևնույն ժամանակ, Սիլբերլինգը ոչ մի կերպ նման չէ Քրիս Կոլումբուսին. նրա ֆիլմն ավելի շատ էներգիա և կինոարվեստ ունի, քան Հարի Փոթերի առաջին երկու ֆիլմերը։ Նկարը գլուխգործոց չէր, բայց գոնե դիտողը նրանց ձեռքերում է, ովքեր գիտեն, թե ինչ են անում։ Բարը կարծում է, որ ֆիլմը, ինչպես և գրքերի շարքը, դիմում է մանկության բնածին զգացողությանը, որ աշխարհը կատարյալ չէ, և որ ցանկացած ոք, ով ձեզ հակառակն է համոզում, փորձում է ձեզ ինչ-որ բան վաճառել։ Իսկ այն փաստը, որ այս միտքը հնչում է 125 միլիոն դոլար արժողությամբ հոլիվուդյան բլոկբաստերում, լրիվ անակնկալ է[47]։

Առցանց գրախոս Ջեյմս Բերարդինելին նշել է, որ «ֆիլմն առաջին հերթին ֆանտաստիկ է, բայց կան մութ հոսանքներ, որոնք հոսում են հենց մակերեսի տակ, և, ի պատիվ Սիլբերլինգի, նա թույլ չի տալիս նրանց սպառել նկարը, որը մնում է սրամիտ մինչև վերջ»[48]։

Ռոջերդ Էբերտը ֆիլմին տվել է հակասական կարծիք։ «Թեև ֆիլմում շատ դժբախտություններ են պատահում, դրանք հուզիչ չեն, քանի որ բոլորը ընկճված են։ Նկարում ոչ ոք խելամիտ չի արձագանքում որևէ բանի. մեծահասակները բոլորն էլ կիսախելագար են, չարամիտ կամ, ինչպես պարոն Պոյի դեպքում, ակնառու զուրկ են խորաթափանցությունից, իսկ երեխաները բավականին խիզախ են, բայց կուրացած սեփական դժբախտություններից»,- գրել է քննադատը։ Նա նաև նշել է, որ Ջիմ Քերիի կատարումը չափազանցված է թվում, մյուս կողմից, կոմս Օլաֆի կերպարն ըստ սահմանման չափազանցված է։ Ամփոփելով՝ Էբերտն ընդգծեց, որ իրեն դուր է եկել ֆիլմը, բայց նա այն ավելի շատ տեսնում է որպես մեծ ներուժ ունեցող ֆիլմերի շարքի սկիզբ, օրինակ՝ գործիքի կարգավորում կամ փորձնական վազք՝ տեսնելու, թե ինչն է աշխատում և ինչն է պետք շտկել։ Էբերտն ասաց, որ հույս ունի, որ «սերիալի հաջորդ ֆիլմը նույնքան լավ տեսք կունենա և կունենա նույն զարմանահրաշ երեխաները, որ այն ավելի վախենալու կլինի, ավելի ամբողջական պատմություն կպատմի, և որ թեև տխրությունը մթնոլորտ է, դեպրեսիան վիճակ է»[49]։

Variety-ից Սքոթ Ֆաունդասը ֆիլմին բացասական գնահատական ​​տվեց՝ քննադատելով գրողներին այն բանի համար, որ նրանք ամբողջությամբ մոռացել են պատմվածքի մասին՝ հօգուտ տպավորիչ վիզուալների և տեսախցիկի աշխատանքի. «Այսպիսին կլիներ Մերի Փոփինսի արտադրությունը, եթե այն վերցներ Թիմ Բարթոնը։ Զարմանալի չէ, որ Բերթոնի հաճախակի համգործակիցը՝ դիզայներ Ռիկ Հենրիքսը, ղեկավարում էր նկարահանման աշխատանքները մինչդեռ Էմանուել Լյուբեզկին՝ «Քնկոտ հովիտ»-ից Բարթոնին բերեց իր էքսպրեսիոնիստական ​​լուսատոնային լուծումները»[50]։

Մրցանակներ խմբագրել

«Լավագույն դիմահարդարում» անվանակարգում «Օսկար» են ստացել Վալի Օ'Ռեյլին և Բիլ Կորսոն։ Արտադրական դիզայներ Ռիկ Հայնրիխսը և Շերիլ Կարասիկը արվեստի բաժնից, Քոլեն Էթվուդը հագուստի ձևավորման համար և կոմպոզիտոր Թոմաս Նյումանը նույնպես անվանակարգեր են ստացել «Օսկար»-ի 77-րդ մրցանակաբաշխության ժամանակ իրենց համապատասխան անվանակարգերում[51]։ Ֆիլմը առաջադրվել է «Սատուրն» մրցանակին «Լավագույն գիտաֆանտաստիկ ֆիլմ» անվանակարգում, սակայն պարտվել է «Սարդ-մարդ 2» բլոկբաստերին, սակայն դարձել է տարվա լավագույն DVD թողարկումը։ Օ'Ռեյլին և Կորսոն առաջադրվել են նաև «Լավագույն դիմահարդարում» անվանակարգում, սակայն մրցանակը ստացել է «Hellboy»-ն[52]։

Ապրանքներ խմբագրել

Տեսանյութի ելք խմբագրել

Paramount Home Video-ն ֆիլմը թողարկեց DVD-ով 2005 թվականի ապրիլի 26-ին երկու տարբերակով՝ պարզեցված և երկու սկավառակով[53][54]։

Համակարգչային խաղ խմբագրել

2002 թվականի հոկտեմբերին Nickelodeon Movies-ը պայմանագիր կնքեց Activision-ի հետ (որոնք պայմանագիր ունեն DreamWorks-ի հետ)՝ ֆիլմի հիման վրա համակարգչային խաղ ստեղծելու համար։ Պայմանագրի պայմանները վերաբերում էին նաև ֆիլմի հնարավոր շարունակություններին[55]։

Սաունդթրեք խմբագրել

Բոլոր երգերի հեղինակն է Թոմաս Նյումանը. 

# Անվանում Տևողություն
1. «Վատ սկիզբ»   3:20
2. «Կոմս Օլաֆ»   3:12
3. «Բոդլերի որբերը»   2:32
4. «Loco Parentis-ում»   1:27
5. «Ճկունություն»   2:30
6. «Սողունների սենյակ»   1:36
7. «Գնացքի հետ կապված տհաճ միջադեպ»   4:51
8. «Կաթնաշոռ քարանձավ»   2:04
9. «Պուտտանեսկա»   2:41
10. «Հետաքրքիր անկման զգացողություն»   1:45
11. «Անհավանական մահացու իժի մասին»   2:33
12. «Հրաշալի ամուսնություն»   0:52
13. «Լաքրիմոզ լաստանավ»   0:38
14. «Մորաքույր Ժոզեֆինայի մասին»   2:08
15. «Վ.Ֆ.Դ.»   1:11
16. «Լայն պատուհանը»   1:12
17. «Սառը, ինչպես Այքը»   2:45
18. «Հերման փոթորիկը»   2:18
19. «Օձի հաղորդագրություն»   2:31
20. «Տզրուկները»   2:45
21. «Ընդմիջում առագաստանավի վրա»   1:04
22. «Ճշգրտություն»   2:16
23. «Սիրուն գարուն»   1:50
24. «Տխուր հարսանիք»   3:21
25. «Կեռիկի ձեռքով մարդու հարձակումը»   2:23
26. «Վերցված է Supreeze-ի կողմից»   2:02
27. «Մեկ Վերջին հայացք»   1:41
28. «Նամակ, որը երբեք չի եկել»   4:14
29. «Քշել (Վերջի վերնագիր)»   5:04

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ http://www.filmsite.org/comedyfilms6.html
  2. ↑ Freebase տվյալների վերբեռնում — Google.
  3. ↑ Internet Movie Database — 1990.
  4. ↑ http://www.imdb.com/title/tt0339291/
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 http://www.ofdb.de/film/63763,Lemony-Snicket's-R%C3%A4tselhafte-Ereignisse
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 http://stopklatka.pl/film/lemony-snicket-seria-niefortunnych-zdarzen
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 http://www.metacritic.com/movie/lemony-snickets-a-series-of-unfortunate-events
  8. ↑ 8,0 8,1 http://www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=46317.html
  9. ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 9,10 http://www.filmaffinity.com/en/film931362.html
  10. ↑ 10,00 10,01 10,02 10,03 10,04 10,05 10,06 10,07 10,08 10,09 10,10 10,11 http://www.imdb.com/title/tt0339291/fullcredits
  11. ↑ 11,0 11,1 https://www.webcitation.org/6DAYXMbts?url=http://www.boxofficemojo.com/movies/?id=lemonysnicket.htm
  12. ↑ Hayes, Dade (2003 թ․ մայիսի 10). «Nickelodeon Movies nabs Snicket series». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  13. ↑ Bing, Jonathan (2002 թ․ փետրվարի 26). «H'w'd stalks crime scribe». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 Spence D (2004 թ․ դեկտեմբերի 16). «Interview: Lemony Snicket». IGN (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 7-ին.
  15. ↑ 15,0 15,1 Fleming, Michael (2002 թ․ հունիսի 11). «Par on Snicket ticket». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  16. ↑ 16,0 16,1 Fleming, Michael (2002 թ․ դեկտեմբերի 12). «Snicket in thicket». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  17. ↑ 17,0 17,1 Fleming, Michael (2002 թ․ սեպտեմբերի 18). «Jim's juiced for Lemony». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  18. ↑ 18,0 18,1 Fischer, Paul (2004 թ․ դեկտեմբերի 14). «Interview: Emily Browning». Dark Horizons (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2009 թ․ հուլիսի 16-ին.
  19. ↑ Fleming, Michael (2003 թ․ հուլիսի 13). «Diaz sings Jane refrain». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  20. ↑ Fleming, Michael (2003 թ․ հունվարի 12). «Helmer leaves Snicket post». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  21. ↑ 21,0 21,1 Fleming, Michael (2003 թ․ փետրվարի 19). «Silberling joining Snicket ticket». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  22. ↑ 22,0 22,1 Otto, Jeff (2004 թ․ նոյեմբերի 22). «Set Visit: Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events». IGN (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 7-ին.
  23. ↑ Fleming, Michael (2003 թ․ մայիսի 7). «Scribe brings new map to Snicket thicket». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  24. ↑ 24,0 24,1 Archerd, Army (2004 թ․ դեկտեմբերի 13). «Crystal king on B'way». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  25. ↑ 25,0 25,1 Otto, Jeff (2004 թ․ մարտի 12). «An Interview with Jim Carrey». IGN (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ մարտի 12-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 7-ին.
  26. ↑ Jim Carrey, Brad Silberling (2005). Building a Bad Actor (DVD). Paramount. {{cite AV media}}: |format= requires |url= (օգնություն)
  27. ↑ 27,0 27,1 Otto, Jeff (2004 թ․ դեկտեմբերի 15). «Interview: Jim Carrey». IGN (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ հոկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 7-ին.
  28. ↑ 28,0 28,1 «Movie Preview: Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events». Entertainment Weekly (անգլերեն). 2004 թ․ օգոստոսի 10. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հունիսի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 7-ին.
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 29,3 29,4 Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «woe2» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  30. ↑ Graser, Marc (2004 թ․ հուլիսի 25). «'Burbs blossom on H'w'd backlots». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  31. ↑ Fleming, Michael (2003 թ․ սեպտեմբերի 13). «Just ticket for Snicket». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 32,3 Williams, David E (2004-12). «A Darker Side of Fantasy». American Cinematographer (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հոկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ հունիսի 20-ին.
  33. ↑ 33,0 33,1 Trains, Leeches & Hurricanes (DVD). Paramount. 2005. {{cite AV media}}: |format= requires |url= (օգնություն)
  34. ↑ 34,0 34,1 An Even More Alarming Conspiracy Involving Sunny (DVD). Paramount. 2005. {{cite AV media}}: |format= requires |url= (օգնություն)
  35. ↑ An Alarming Conspiracy Involving Sunny (DVD). Paramount. 2005. {{cite AV media}}: |format= requires |url= (օգնություն)
  36. ↑ Otto, Jeff (2005 թ․ մայիսի 25). «Producers Talk Ring 3 and Snicket Sequel». IGN (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 7-ին.
  37. ↑ Scott, Ronnie (2008-10). «An Interview With Daniel Handler». BookSlut.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ ապրիլի 9-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 7-ին.
  38. ↑ Ditzian, Eric (2009 թ․ հունիսի 3). «Lemony Snicket Director Brad Silberling Plans To Do Each Film In Different Medium». MTV News (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հունիսի 7-ին. Վերցված է 2009 թ․ հունիսի 4-ին.
  39. ↑ McNary, Dave (2004 թ․ դեկտեմբերի 12). «Lemony-fresh?». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 10-ին.
  40. ↑ 40,0 40,1 «Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events». Box Office Mojo (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 28-ին.
  41. ↑ «The Top Movies, Weekend of January 14, 2005». Կաղապար:En2 (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 8-ին.
  42. ↑ «Nickelodeon Movies». Box Office Mojo. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 8-ին.
  43. ↑ «Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events». Rotten Tomatoes (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 28-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 8-ին.
  44. ↑ «Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (2004): Reviews». Metacritic (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 20-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 8-ին.
  45. ↑ Elder, Robert K. (2004 թ․ դեկտեմբերի 15). «Movie review: Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events». The Chicago Tribune (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ նոյեմբերի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 10-ին.
  46. ↑ Thomson, Desson (2004 թ․ հունիսի 17). «A Fortunate Series of Scenes». The Washington Post (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 17-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 10-ին.
  47. ↑ Burr, Ty (2004 թ․ ապրիլի 17). «Artful direction makes Snicket a most fortunate event». The Boston Globe (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ ապրիլի 28-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 10-ին.
  48. ↑ Berardinelli, James (2004). «Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events». ReelViews (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 20-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 11-ին.
  49. ↑ Ebert, Roger (2004 թ․ ապրիլի 17). «Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events» (անգլերեն). անգլ.՝ Chicago Sun-Times. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 11-ին.
  50. ↑ Foundas, Scott (2004 թ․ դեկտեմբերի 10). «Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 11-ին.
  51. ↑ «1994 (77) Academy Awards». Academy of Motion Picture Arts and Sciences (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 10-ին.
  52. ↑ «Past Saturn Awards». Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 10-ին.
  53. ↑ «Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (Widescreen Edition) (2004)». Amazon.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 8-ին.
  54. ↑ «Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (2-Disc Special Collector's Edition) (2004)». Amazon.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 8-ին.
  55. ↑ Bloom, David (2002 թ․ հոկտեմբերի 29). «A fortunate event for Handler». Variety (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 5-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լեմոնի_Սնիքեթ․_33_դժբախտություն&oldid=9960652» էջից