Թբիլիսիի Վանո Սարաջիշվիլիի անվան պետական կոնսերվատորիա

Վանո Սարաջիշվիլու անվան Թբիլիսիի պետական կոնսերվատորիա; ուկրաիներեն՝ Тбіліська консерваторія, ուկրաիներեն՝ Тбіліська державна консерваторія և ուկրաիներեն՝ Тбіліська державна консерваторія імені Вано Сараджишвілі
	Թբիլիսիի կոնսերվատորիա
Հապավում	ԹՊԿ
Տեսակ	կոնսերվատորիա
Հիմնադրված է	մայիսի 1, 1917
Անվանված է	Վանո Սարաջիշվիլի
Ռեկտոր	Ռեզո Կիկնաձե
Երկիր	Վրաստան
Տեղագրություն	Թբիլիսի
Հասցե	0108, ք․ Թբիլիսի, Գրիբեդովի 8/10
Կայք	tsc.edu.ge
	Error: Must specify an image in the first line.<div style="font-size:88%;line-height:1.2em;position:absolute;z-index:2;left:Արտահայտության սխալ․ չճանաչված բառ՝ «strong»։%;top:Արտահայտության սխալ․ < անսպասելի օպերատոր։%"> Թբիլիսիի Վանո Սարաջիշվիլիի անվան պետական կոնսերվատորիա, Template loop detected: Կաղապար:Տեղորոշման քարտեզ
	Tbilisi State Conservatoire Վիքիպահեստում

Վանո Սարաջիշվիլու անվան Թբիլիսիի պետական կոնսերվատորիա (վրաց.՝ ვანო სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია), երաժշտական բարձրագույն ուսումնական հաստատություն Վրաստանի մայրաքաղաք Թբիլիսիում։

Պատմություն

Կոնսերվատորիան հիմնադրվել է 1917 թվականի մայիսի 1-ին։ 1924 թվականին կոնսերվատորիան ստացել է պետական կոնսերվատորիայի կարգավիճակ։ 1947 թվականին ուսումնական հաստատությունը անվանվել է ի պատիվ վրացի քնարադրամատիկական տենոր Վանո Սարաջիշվիլու։

Տարբեր ժամանակներում կոնսերվատորիան ղեկավարել են վրացի և ռուս երաժիշտներ՝

Նիկոլայ Նիկոլաև (1917-1918)
Նիկոլայ Չերեպնին (1919-1922)
Միխայիլ Իպոլիտով-Իվանով (1924-1925)
Զաքարիա Փալիաշվիլի (1918-1919, 1922-1923, 1930-1931)
Դիմիտրի Արաղիշվիլի (1926-1929)
Գրիգորի Կալաձև (1945-1952)
Իոնա Թուսկիա (1952-1961)
Օթար Թաքթաքիշվիլի (1962-1964)
Սուլխան Ցինցաձե (1965-1984)
Նոդար Գաբունիա (1984-2000)
Մանանա Դոյջաշվիլի (...-...)

Ներկայումս կոնսերվատորիայի ռեկտորն է պրոֆեսոր Ռեզո Կիկնաձեն։

Շենքը, որտեղ տեղակայված է կոնսերվատորիան, Վրաստանի ճարտարապետական հուշարձան է։ Շինարությունն ավարտվել է 1917 թվականին։ Կոնսերվատորիայում կա 3 համերգասրահ՝ 500, 200 և 80 տեղանոց։

Կոնսերվատորիան Վրաստանի երաժշտական կյանքի կենտրոնն է։ Ուսումնական հաստատության պատկերի ներսում տեղի են ունենում երաժշտական փառատոներ, միջազգային երաժշտական մրցույթներ, մաստեր-կլասներ, համերգներ և այլ միջոցառումներ։

Դասավանդողներ

Նշանավոր շրջանավարտներ

Կոմպոզիտորներ

Դիրիժորներ

Դաշնակահարներ

Վոկալիստներ

Մեդեա Ամիրանաշվիլի^[4]
Նանի Բգեգվաձե
Ստելլա Գրիգորյան - մեցցո-սոպրանո, Հունգարիայի պետական օպերայի մենակատարուհի
Նինո Մաչիաձե - սոպրանո, «Լա Սկալա»-յի մենակատարուհի
Էլվիրա Ուզունյան - քնարակոլորատուրային սոպրանո, դերասանուհի։ ՀԽՍՀ և Վրացական ԽՍՀ ժողովրդական արտիստ
Աննա Կասյան - սոպրանո, Փարիզ
Աննա Կիկնաձե - մեցցո-սոպրանո, Մարիինյան թատրոնի մենակատարուհի
Վարդուհի Շահսուվարյան - հայ օպերային երգչուհի, դերասանուհի, ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ

Ծանոթագրություններ

↑ «Канчели Гия: аскет с темпераментом максималиста». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ ապրիլի 23-ին. Վերցված է 2007 թ․ ապրիլի 23-ին.
↑ Большая советская энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 17. Моршин - Никиш. 1974. 616 стр., илл.; 34 л. илл. и карт.
↑ Большая советская энциклопедия. Гл. ред. Б. А. Введенский, 2-е изд. Т. 38. Самойловка - Сигиллярии. 1955. 668 стр., илл. и карты; 55 л. илл. и карт. (стр. 26)
↑ Большая Российская энциклопедия: В 30 т. / Председатель науч.-ред. совета Ю. С. Осипов. Отв. ред С. Л. Кравец. Т. 1. А - Анкетирование. - М.: Большая Российская энциклопедия, 2005. - 766 с.: ил.: карт.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Թբիլիսիի Վանո Սարաջիշվիլիի անվան պետական կոնսերվատորիա» հոդվածին։

[1] «Канчели Гия: аскет с темпераментом максималиста». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ ապրիլի 23-ին. Վերցված է 2007 թ․ ապրիլի 23-ին.

[bse17-2] Большая советская энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 17. Моршин - Никиш. 1974. 616 стр., илл.; 34 л. илл. и карт.

[bse2-38-3] Большая советская энциклопедия. Гл. ред. Б. А. Введенский, 2-е изд. Т. 38. Самойловка - Сигиллярии. 1955. 668 стр., илл. и карты; 55 л. илл. и карт. (стр. 26)

[bre1-4] Большая Российская энциклопедия: В 30 т. / Председатель науч.-ред. совета Ю. С. Осипов. Отв. ред С. Л. Кравец. Т. 1. А - Анкетирование. - М.: Большая Российская энциклопедия, 2005. - 766 с.: ил.: карт.

[1]

[2]

[3]

[4]