Էրիկ Երվանդի Հարությունյան (սեպտեմբերի 9, 1933(1933-09-09)[1][2], Թիֆլիս, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2] - դեկտեմբերի 14, 2009(2009-12-14), Երևան, Հայաստան), հայ կոմպոզիտոր։

Էրիկ Հարությունյան
Ծնվել էսեպտեմբերի 9, 1933(1933-09-09)[1][2]
Թիֆլիս, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2]
Երկիր ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Մահացել էդեկտեմբերի 14, 2009(2009-12-14) (76 տարեկան)
Երևան, Հայաստան
Մասնագիտությունկոմպոզիտոր և երաժշտության դասախոս
ԱշխատավայրԵրևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիա[2]
ԿրթությունԹբիլիսիի Վանո Սարաջիշվիլիի անվան պետական կոնսերվատորիա (1957)[1]

Կենսագրություն խմբագրել

Ավարտել է Թբիլիսիի կոնսերվատորիան (1957, դասատուներ՝ Սարգիս Բարխուդարյան, Ա. Բալանչիվաձե)։ 1968 թվականից դասավանդել է Երևանի պետական կոնսերվատորիայում։

Գրել է օպերա («Հեքիաթ մեծերի համար», ըստ Հովհաննես Թումանյանի «Մի կաթիլ մեղրը» բալլադի, բեմադրում՝ 1970, Համամիութենական մրցույթի 1-ին կարգի դիպլոմ, Մոսկվա, 1970), հինգ սիմֆոնիա, կոնցերտ-պոեմ ջութակի և նվագախմբի համար, դաշնամուրի և նվագախմբի, փողի և նվագախմբի, գալարափողի և նվագախմբի, ջութակի և նվագախմբի կոնցերտներ, օրատորիա («Հայրենիք», խոսք՝ Գարիկ Բանդուրյանի), գործիքային, խմբերգային երկեր, ռոմանսներ և այլն։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

 Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էրիկ Հարությունյան» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 319  
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։