Էկերնֆյորդե
Էկերնֆյորդե (գերմ.՝ Eckernförde), ավելի քան 700-ամյա նավահանգստային քաղաք Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության Շլեզվիգ-Հոլշտայն երկրամասի Ռենդսբուրգ-Էկերնֆյորդե շրջանում[2][3], Շլեզվիգ և Քիլ անկախ քաղաքների և Քիլի ջրանցքի մերձակայքում, Բալթիկ ծովի ափին։ Հարյուր տարուց ավելի մի ժամանակահատված՝ 1867–1970 թվականներին եղել է նույնանուն շրջանի վարչական կենտրոնը։ 2016 թվականի դեկտեմբերի տվյալներով բնակչության թվաքանակը եղել է 21.942[4]: Հյուսիսային Գերմանիայի սիրված առողջավայրերից է։
| Բնակավայր | |||
|---|---|---|---|
| գերմ.՝ Eckernförde | |||
| |||
 | |||
| Երկիր |  Գերմանիա | ||
| Մակերես | 21,38 կմ² | ||
| ԲԾՄ | 3 մետր | ||
| Բնակչություն | ▼21 902 մարդ (սեպտեմբերի 30, 2019)[1] | ||
| Ժամային գոտի | UTC+1 և UTC+2 | ||
| Հեռախոսային կոդ | 04351 | ||
| Փոստային ինդեքսներ | 24340 | ||
| Ավտոմոբիլային կոդ | RD և ECK | ||
| Պաշտոնական կայք | eckernfoerde.de | ||
| |||
ՊատմությունԽմբագրել
- 1197 թվականին Էկերնֆյորդեն առաջին անգամ հիշատակվել է պատմական փաստաթղթերում։
- 1302-ին (ըստ որոշ աղբյուրների՝ ավելի վաղ՝ 1288-ին) հիշատակվել է որպես քաղաքի կարգավիճակ ստացած բնակավայր։
- 1872 թվականի նոյեմբերի 13-ին սկսված մեծ ջրհեղեղը, որ ջրասույզ է արևել Բալթիկ ծավի ափերը Դանիայից մինչև Պոմերանիա, բազում օրեր ջրի տակ է թողել նաև Էկերնֆյորդեն։
- 1934 թվականին Էկերնֆյորդեին է միացվել մերձակա Բորբի բնակավայրը, որը վերածվել է ծովային առողջարանի։
- Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին Էկերնֆյորդեում է գտնվել Գերմանիայի սուզանավերի հանգրվանը և մարտիկ ջրասուզակների ուսումնական կենտրոնը։ Մեր ժամանակներում ևս Գերմանիայի սուզանավային տորմիղը հանգրվանում է Էկերնֆյորդեի ծովախորշում։
- 1945 թվականի մայիսի 3-ին Էկերնֆյորդեն հռչակվել է բաց քաղաք[5]։
- Երկրորդ աշխարհամարտի ավարտին Էկերնֆյորդեում՝ Խոենշտայն ամրոցում, հիմնվել է փախստականների ճամբար՝ խորհրդային տիրապետության տակ անցած Էստոնիայից հեռացած գերմանացիների համար[6][7]։
ՏնտեսությունԽմբագրել
Դեռևս 20-րդ դարի սկզբներից Էկերնֆյորդեն հայտնի էր իր նավահանգստով, ձկնորսորսությամբ ու ձկնարտադրությամբ, գյուղատնտեսական մթերքների առևտրով, աղի և երկաթեղենի արտադրությամբ[8]։
Էկերնֆյորդեի ծովախորշում ներկայումս տեղակայված է հորատման մի քանի հարթակ։ Քաղաքում գործում են ալյուրի արտադրության ձեռնարկություններ։ Բացի այդ, այստեղ են գտնվում SIG Zauer ընկերության և 1792 թվականից ի վեր ոգելից խմիչքներ արտադրող BEHIN ընկերության գլխամասային ձեռնարկություններն ու վարչական գլխավոր մասնաշենքերը։
Անվանի անձինքԽմբագրել
- Կոմս Սեն-Ժերմեն (XVIII դար) — հայտնի ավանտյուրիստ, կյանքի վերջին տարիներն անց է կացրել Էկերնֆյորդեում
- Միխաել Շուլտե (ծնվ. 1990) — գերմանացի երգահան, երգիչ, կիթառահար. Եվրատեսիլ-2018-ում ներկայացրել է Գերմանիան։
- Քրիստիան Օտտե (1674–1747) - նավատեր, ձեռներեց, առևտրական
- Լորենց ֆոն Շտայն (1815–1890) - գերմանացի տնտեսագետ, հասարակագետ
- Կարլ Վիլհելմ Վալենտիներ (1845–1931) - գերմանացի աստղագետ
- Ֆրեդերիկ Կլաուզեն (1856–1940) - գերմանա-ամերիկյան ճարտարապետ
- Ֆրիդրիխ Ռատգեն (1862–1942) - գերմանացի քիմիկոս, կոնսերվացման մասին ուսմունքի հիմնադիր
- Վալտեր ֆոն Բյուլով-Բոտկամպ (1894–1918) - Առաջին աշխարհամարտի ռազմական օդաչու, մարտական շքանշանների ասպետ
- Ռութ Հալբսգութ (1916–2003) - գերմանացի մարզիկ լողորդ, 1936 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր
- Մարիա Ռեեզե (ծնվ. 1942), նկարչուհի
- Ինգե Վիտ (ծնվ. 1944) - Red Army Faction-ի (RAF) նախկին անդամ
- Հորսթ-Դիտեր Կոլեչկե (ծնվ. 1952) - Բունդեսվերի պահեստազորային ծովակալ
- Գրիտիե Շտաֆելտ (ծնվ. 1975) - քաղաքական գործիչ, գերմանական Բունդեսթագի նախկին անդամ
- Ինգմար Զահորսկի (ծնվ. 1983) - ֆոտոժուռնալիստ
Գործընկեր քաղաքներԽմբագրել
Էկերնֆյորդեն գործընկերային հարաբերություններ է հաստատել հետևյալ քաղաքների հետ[9] .
Մաքլեսֆիլդ, Անգլիա, Մեծ Բրիտանիա (1953 թվականից)
Հեսլեհոլմ, Շվեդիա (1958-ից)
Տանգա, Տանզանիա (1963-ից)
Նակսկով, Ստորստրյոմ, Լոլանդ, Դանիա (1969-ից)
Բժեգ, Օպոլե վոևոդություն, Լեհաստան (1989-ից)
Բյուտցով, Մակլենբուրգ-Արևելյան Պոմերանիա, Գերմանիա (1990-ից)
Բալտիյսկ, Ռուսաստան
.svg){kind=small}
ԳրականությունԽմբագրել
- Uwe Beitz: Eckernförde und die Ostsee. Sutton Verlag, Erfurt 2004, ISBN 3-89702-694-5.
- Karl Friedrich Schinkel: Eckernförde – ein Spaziergang durch die Stadtgeschichte. 3. Auflage. Rolf Stuhr, Haan 2009 http://www.eckernfoerde-stadtgeschichte.de/ Archived 2014-12-17 at the Wayback Machine. | wayback=20110406052319 | text=Leseproben}
- Heinz-Herbert Schöning: Die Eckernförder Kreisbahnen. Kenning, Nordhorn 1998, ISBN 3-927587-70-2.
- Horst Slevogt: Eckernförde – Die Geschichte einer deutschen Kaufmannsstadt im Herzogtum Schleswig. Band 1: Von den Anfängen bis zur Reformation. Husum Verlag, Husum 1997, ISBN 3-88042-820-4. Band 2: Von gottorfischer über dänische zu preußischer Herrschaft. Husum Verlag, Husum 2006, ISBN 3-89876-183-5.
- Heinz Teufel, Christoph Rohde: Eckernförde – Porträt der Ostseestadt. Medien-Verlag Schubert, Hamburg 1994, ISBN 3-929229-21-8.
- Jann M. Witt (Hrsg.): Eckernförde. Geschichte einer Hafen- und Marinstadt. Convent, Hamburg 2006, ISBN 3-934613-96-9.
- Heimatgemeinschaft Eckernförde: ECKernförde-Lexikon. Husum, Nordsee 2014, ISBN 978-3-89876-735-4.
- Harald Jørgensen, O. M. Olesen, Frants Thygesen (Red.): Egernførde bys historie. Studieafdelingen ved Dansk Centralbibliotek for Sydslesvig, Flensburg 1980, ISBN 87-980393-5-0 (dänisch)
ՊատկերասրահԽմբագրել
Հին քաղաքամասը
Քաղաքի թանգարանը (գտնվում է հին քաղաքապետարանի շենքում)
Տեսարան լողափից
Տեսարան նավահանգստից
Քաղաքային նավամատույցը
«Փոքր» անվանված փարոսը
Կամուրջը
Առափնյան
Սբ. Նիկողայոս լյութերական եկեղեցին
Սբ. Նիկողայոս լյութերական եկեղեցու հատվածներից
Տեսարան խորանից
Բորբիի եկեղեցին
Հին փարոսը
Գրասենյակային շենք
Աշտարակը
Նավահանգիստը
Լողափերից մեկը
Հետիոտնային փողոց
«Հոֆենպիտցե» բնակելի շենքը
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ https://www.statistikportal.de/de/produkte/gemeindeverzeichnis — Federal Statistical Office.
- ↑ http://www.statistik-nord.de/uploads/tx_standocuments/A_I_2_vj411_S.pdf%7Ctítulo=Statistikamt(չաշխատող հղում) Nord: Bevölkerung in Schleswig-Holstein am 31. Dezember 2011 nach Kreisen, Ämtern, amtsfreien Gemeinden und Städten|data=|publicado=Statistisches Amt für Hamburg und Schleswig-Holstein|língua=de}}
- ↑ https://www.destatis.de/DE/ZahlenFakten/LaenderRegionen/Regionales/Gemeindeverzeichnis/Administrativ/Aktuell/Zensus_Gemeinden.xls;jsessionid=948E2C1788A5F7C552E46C9158817D86.cae2?__blob=publicationFile%7Ctítulo=Statistisches Bundesamt – Gemeinden in Deutschland nach Bevölkerung am 31.12.2011 auf Grundlage des Zensus 2011 und früherer Zählungen|data=|publicado=Einwohnerzahlen auf Grundlage des Zensus 2011|acessodata=|língua=de}}
- ↑ Citypopulation.de Estadísticas del distrito de Rendsburg-Eckernförde. Consultado el 1 de julio de 2018
- ↑ Dieter Pust: Flensburger Straßennamen. Gesellschaft für Flensburger Stadtgeschichte, Flensburg 2005, ISBN, Artikel: Asmus-Jepsen-Weg
- ↑ Elle Andra-Warner (nee Jürivee), Red Lake Immigration story(չաշխատող հղում) (26 јуни 2013)
- ↑ Andra-Warner, Elle But When Do You Know You Are Canadian?(չաշխատող հղում) (26 јуни 2013)
- ↑ Chisholm, Hugh (ed) (1911)
- ↑ « Städtepartnerschaten Eckernfördes » Site web de la ville d'Eckernförde, consulté le 6 novembre 2016.
Արտաքին հղումներԽմբագրել
| Տես՝ էկերնֆյորդե Վիքիբառարան, բառարան և թեզաուրուս |
|
Էկերնֆյորդե Վիքիպահեստում |
|---|
| Վիքիճամփորդն ունի Էկերնֆյորդեին առնչվող զբոսաշրջային տեղեկատվություն։ |
- Քաղաքի պաշտոնական կայքէջը
- Geschichtliches aus Eckernförde von Stefan Deiters Archived 2016-03-04 at the Wayback Machine.
- «Geschichte zum Anschauen» (գերմաներեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2002-09-24-ին։ Վերցված է 2015-10-21
Archived 2005-09-10 at the Wayback Machine.
- Eckernförde հոդվածը Curlie-ում (ըստ DMOZ-ի)
- http://www.eckernfoerde.de/%7CPagina(չաշխատող հղում) ufficiale Eckernförde (tedesco)
- http://www.ostseebad-eckernfoerde.de/%7CInformazioni(չաշխատող հղում) turistiche ufficiali (tedesco)
- http://www.eckernfoerder-zeitung.de/%7CEckernförder Zeitung (giornale locale, in tedesco)