Վիքիպեդիա

Բորիս Ուգարով

ռուս նկարիչ

Բորիս Ուգարով (ռուս.՝ Борис Сергеевич Угаров, փետրվարի 6, 1922(1922-02-06)[1], Պետրոգրադ, Խորհրդային Ռուսաստան - օգոստոսի 2, 1991(1991-08-02)[2], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային գեղանկարիչ, արվեստագիտության թեկնածու, մանկավարժ, պրոֆեսոր։ ԽՍՀՄ գեղարվեստի ակադեմիայի նախագահ (1983—1991)։

Բորիս Ուգարով
ռուս.՝ Бори́с Уга́ров
Ծնվել էփետրվարի 6, 1922(1922-02-06)[1]
ԾննդավայրՊետրոգրադ, Խորհրդային Ռուսաստան
Վախճանվել էօգոստոսի 2, 1991(1991-08-02)[2] (69 տարեկան)
Մահվան վայրԼենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
ԿրթությունԻ. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտ
Մասնագիտություննկարիչ
Ոճռեալիզմ
Թեմաներգեղանկարչություն
ԱշակերտներQ85854766? և Q124738862?
Պարգևներ
Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան «Մարտական ծառայությունների» մեդալ «Լենինգրադի պաշտպանության համար» մեդալ Խորհրդային Անդրբևեռային պաշտպանության մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «Ճապոնիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ Մեդալ «Լենինգրադի 250-ամյակի առթիվ»
ԽՍՀՄ ժողովրդական նկարիչ և ԽՍՀՄ պետական մրցանակ
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ նկարիչների միություն
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
ստորագրություն
Изображение автографа
 Boris Ugarov Վիքիպահեստում

ԽՍՀՄ գեղարվեստի ակադեմիայի ակադեմիկոս (1978, թղթակից անդամ 1973)։ ԽՍՀՄ ազգային նկարիչ (1982)։ ԽՍՀՄ Պետական մրցանակի (1985) և Ի․ Ռեպինի անվան ՌԽՖՍՀ պետական մրցանակի (1976) դափնեկիր։ 1983 թվականից` ԽՄԿԿ անդամ։

Կենսագրություն

խմբագրել

Բորիս Սերգեևիչ Ուգարովը ծնվել է 1922 թվականի փետրվարի 6֊ին Պետրոգրադում՝ աշխատավորի ընտանիքում։ Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ որպես կամավոր միացել է ժողովրդական աշխարհազորին։ Այնուհետև ծառայել է որպես հրետանավոր, մասնակցել է Լենինգրադի և Վոլխովի մարտերին, Կարելիայի Հանրապետությունում և Հեռավոր Արևելքում։ 1945 թվականին՝ զորացրվելուց հետո, ընդունվել է Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտ և սովորել է Վ․ Մ․ Օրեշնիկովի և Ա․Ա․ Միլնիկովի մոտ։ 1951 թվականին ավարտել է Իգոր Գրաբարի արվեստանոցը և ստացել գեղանկարչի կոչում։ Դիպլոմային աշխատանքը եղել է «Գարունը կոլխոզում» նկարը[3]։

Ինստիտուտն ավարտելուց հետո, 1951֊1954 թվականներին սովորել է ասպիրանտուրայում` Ալեքսանդր Գերասիմովի ղեկավարությամբ[4]։ Միևնույն ժամանակ, 1952-ից սկսում է դասավանդել Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտում։ Նույն թվականին նա դարձել է Սանկտ Պետերբուրգի նկարիչների միության անդամ։ 1951 թվականից մասնակցել է ցուցահանդեսների։ Նկարում է ժանրային և պատմական նկարներ, դիմանկարներ, բնանկարներ, նատյուրմորտներ։ Վարում է ակտիվ հասարակական աշխատանք։ Նկարչի ամենահայտնի գործերից են «Լենինգրադացին» (1961, ՌՄ), «Դեպի կոլխոզ։ 1929 թվական» (1954, Գեղարվեստի ակադեմիայի թանգարան), «Վերածնունդ» (1980, ՌՄ) նկարները։

1975 թվականին ընտրվել է Սանկտ Պետերբուրգի նկարիչների միության խորհրդի նախագահ՝ մինչև 1979 թվականը զբաղեցնելով այդ պաշտոնը։

1977 թվականին նշանակվել է Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտի ռեկտոր։

1978 թվականին ընտրվել է ԽՍՀՄ գեղարվեստի ակադեմիայի լիիրավ անդամ։ 1983 թվականին ընտրվել է ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիայի նախագահ, զբաղեցրել է այդ պաշտոնը մինչև 1991 թվականը։

Բորիս Սերգեևիչ Ուգարովը մահացել է 1991 թվականի օգոստոսի 2֊ին։

Թաղված է Լենինգրադում՝ Վոլկովո գերեզմանոցում։

Նրա ստեղծագործությունները գտնվում են Ռուսական պետական թանգարանում, Տրետյակովյան պատկերասրահում, Ռուսաստանի, Ֆինլանդիայի, Չինաստանի, Մեծ Բրիտանիայի Ճապոնիայի և այլ երկրների թանգարաններում և մասնավոր հավաքածուներում

Մրցանակներ և պարգևներ

խմբագրել
  • ԽՍՀՄ ժողովրդական նկարիչ (1982)
  • ԽՍՀՄ Պետական մրցանակ (1985) - «Վերածնունդ» (1980) նկարի համար
  • Ի․ Ե․ Ռեպինի անվան ՌՍՖՍՀ պետական մրցանակ (1976) - «Հողի համար, կամքի համար», «Հուլիս․ 1941», «Երկիր» նկարների համար
  • Հայրենական պատերազմի շքանշան (6.11.1985)
  • Կարմիր աստղի շքանշան (25.7.1944)
  • մեդալներ

Ցուցահանդեսներ

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 RKDartists (նիդերլ.)
  3. ↑ Юбилейный Справочник выпускников Санкт-Петербургского академического института живописи, скульптуры и архитектуры имени И. Е. Репина Российской Академии художеств. 1915—2005. — Санкт Петербург: «Первоцвет», 2007. — с.66.
  4. ↑ Борис Сергеевич Угаров. К 60-летию со дня рождения. Живопись. Графика. — Л: Государственный Русский музей, 1982. — с.13.

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Коровкевич C. Ярче и глубже показывать новое, передовое. Заметки о весенней выставке работ ленинградских художников. // Вечерний Ленинград, 1954, 12 июня.
  • Серебряный И. Молодые живописцы // Ленинградский альманах. Кн. 9. Л., Лениздат, 1954. С.338-342.
  • Никифоровская И. Итоги большой творческой работы // Вечерний Ленинград. 1957, 10 октября.
  • Бродский В. Жизнеутверждающее искусство. // Ленинградская правда, 1957, 11 октября.
  • Двести лет Академии художеств СССР. Каталог выставки. — Л.-М.: Искусство, 1958. — с.174.
  • Аникушин М. Солнце на полотнах. // Ленинградская правда, 1964, 3 ноября.
  • Колесова О. Две тысячи встреч. На выставке «Ленинград». // Ленинградская правда, 1964, 4 ноября.
  • Молдавский Д. «Ленинград». На зональных художественных выставках // Литературная Россия, 1964, 27 ноября.
  • Никифоровская И. У художников весна. // Ленинградская правда, 1965, 19 июня.
  • Третья республиканская художественная выставка «Советская Россия». Каталог. — М: Министерство культуры РСФСР, 1967. — с.57-58.
  • Аникушин М. О времени и о себе. // Вечерний Ленинград, 1967, 17 октября.
  • Щеглов Е. Эпоха Ленина в творчестве художников России // Советская культура, 1970, 28 февраля.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բորիս Ուգարով» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Բորիս_Ուգարով&oldid=9954678» էջից