Բառանկիլյա (Barranquilla), քաղաք Կոլումբիայիհյուսիս–արեմուտքում, Ատլանտիկո դեպարտամենտի վարչական կենտրոնը։ 61 հազար բնակչություն (1971 թվականին)[1]։ Ծովային և գետային խոշոր նավահանգիստ է․ գտնվում է Կարիբյան ծովի ափին, Մագդալենայի գետաբերանի մոտ։ Առևտրա արդյունաբերական կենտրոն է։ Ունի տեքստիլ, սննդհամի, քիմիական, ցեմենտի, կոշիկի, մետալուրգիական, մետաղամշակման արդյունաբերություն, նա վաշինարան, օդանավակայան։ Արտահանում է սուրճ, կաշի, նավթամթերքներ։ Հիմնադրվել է 1629 թվականին։
Քաղաքը հայտնի է որպես Կոլումբիական ոսկե դարպասներ (իսպ.՝ La Puerta de Oro de Colombia): Ներկայումս քաղաքի հիմնադրման ժամանակի մասին ստույգ տեղեկություններ չկան, սակայն քաղաքի մասին առաջին հիշատակությունները վերագրվում են 1629 թվականին[2]։ Չնայած դրան, տեղի բնակչությունը նախընտրում են հիմնադրման օրը համարել ապրիլի 7-ը, երբ 1813 թվականին ներկայիս քաղաքին գյուղի կարգավիճակ էր տրվել։ 1834 թվականին Բառանկիլյա քաղաքում համարակալված էր 11 հազար 212 մարդ, մի փոքր քիչ քան Սանտա Մարտայում և ոչ քիչ Կարտախենա քաղաքի բնակչության կեսից։ Քանի որ Բառանկիլյա քաղաքը դառնում է խոշոր նավահանգիստ, այդ քաղաքը դրախտ էր համարվում առաջին և երկրորդ համաշխարհային պատերազմների Եվրոպայի էմիգրանտների համար, ինչպես նաև Մերձվոր Արևելքի և Ասիայի էմիգրանտների համար։ Բառանկիլյան Կոլումբիայի առաջին նավահանգիստն էր։ Հարավային Ամերիկայի առաջին օդանավակայանը նույնպես Բառանկիլյայում էր[1]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 299)։
Կոլումբիա
