Ալբերտ Խաչատրյան
Ալբերտ Լորիսի Խաչատրյան (մայիսի 1, 1935, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - դեկտեմբերի 7, 2020, Երևան, Հայաստան), հայ օպերային երգիչ (բարիտոն), մանկավարժ, Հայաստանի ազգային ակադեմիական երգչախմբի մեներգիչ, ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1986)։
| Ալբերտ Լորիսի Խաչատրյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | մայիսի 1, 1935 Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Երկիր |  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Մահացել է | դեկտեմբերի 7, 2020 (85 տարեկան) Երևան, Հայաստան |
| Ժանրեր | դասական երաժշտություն և օպերա |
| Մասնագիտություն | օպերային երգիչ և ուսուցիչ |
| Երգչաձայն | բարիտոն |
| Գործիքներ | վոկալ |
| Աշխատավայր | Հայաստանի ազգային ակադեմիական երգչախումբ և Ռոմանոս Մելիքյանի անվան պետական երաժշտական քոլեջ |
| Կրթություն | Երևանի պետական համալսարան և Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիա |
| Պարգևներ |   և  |
Նկարիչ, ՀԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ Ռուդոլֆ Խաչատրյանի եղբայրն է, օպերային երգչուհի Վարդուհի Խաչատրյանի հայրը[1]։
Կենսագրություն խմբագրել
Ալբերտ Խաչատրյանը ծնվել է Երևանում։ Ավարտել է Խաչատուր Աբովյանի անվան թիվ 2 միջնակարգ դպրոցը[2]։
1953 թվականին ընդունվել է Երևանի պետական համալսարանի ֆիզիկամաթեմատիկական ֆակուլտետ։ Համալսարանում ուսմանը զուգահեռ 1956 թվականին ընդունվել է Ռոմանոս Մելիքյանի անվան երաժշտական ուսումնարանի վոկալ բաժին։ 1958 թվականին ավարտել է համալսարանը, ապա որպես մաթեմատիկայի ուսուցիչ անցել աշխատանքի Գաբրիել Սունդուկյանի անվան միջնակարգ դպրոցում։ 1960 թվականին ավարտելով երաժշտական ուսումնարանը ընդունվել է Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի վոկալ բաժին, ուր ուսանել է մինչև 1962 թվականը[2]։
1960 թվականից աշխատել է Հայաստանի ազգային ակադեմիական երգչախմբում՝ որպես մեներգիչ, զուգահեռ 1960-1990 թվականներին ֆիզիկա և մաթեմատիկա դասավանդելով Ռոմանոս Մելիքյանի անվան երաժշտական ուսումնարանում։ 1962-1971 թվականներին նաև աշխատել է Դերենիկ Դեմիրճյանի անվան դպրոցում որպես մաթեմատիկայի ուսուցիչ և ուսումնական մասի վարիչ, իսկ 1964-1970 թվականներին՝ Թաթուլ Ալթունյանի անվան երգի-պարի պետական անսամբլում որպես մեներգիչ[2]։
Հյուրախաղերով ելույթ է ունեցել ինչպես ԽՍՀՄ հանրապետություններում, այնպես էլ արտերկրում (ԱՄՆ, Ֆրանսիա, Անգլիա, Իսպանիա, Գերմանիա, Չեխոսլովակիա, Հարավսլավիա, Սիրիա, Լիբանան, Ճապոնիա)[1]։ Առավել հատկանշական են նրա մեներգերը Հեկտոր Բեռլիոզի «Ռոմեո և Ջուլիետ» դրամատիկ վոկալ սիմֆոնիայում, Լյուդվիգ վան Բեթհովենի 9-րդ սիմֆոնիայում, ինչպես նաև Տիգրան Չուխաջյանի «Արշակ Երկրորդ» օպերայում։
Ալբերտ Խաչատրյանը մահացել է 2020 թվականի դեկտեմբերի 7-ին՝ Երևանում։
Պարգևներ խմբագրել
- ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ (24.05.1977)
- ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (27.03.1986)
- «Աշխատանքի վետերան» մեդալ (22.02.1989)
- ՀՀ մշակույթի նախարարության պատվոգրեր (2005, 2010)[2]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Гомцян Н. Жил ради мечты // Голос Армении, 2020, 12 декабря
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3
Ալբերտ Խաչատրյանի կյանքը և գործունեությունը
