Վիքիպեդիա

Ֆեդերիկո Բարոչչի

Ֆեդերիկո Բարոչչի, ծնյալ Ֆեդերիկո Ֆիորի, կոչվել է նաև Ֆիորի դա Ուրբինո (իտալ.՝ Federico Barocci, հանդիպում է նաև ազգանվան գրության Barozzi տարբերակը[9], մոտ 1535[1][2][3][…], Ուրբինո, Duchy of Urbino, Պապական մարզ[4] - սեպտեմբերի 30, 1612(1612-09-30)[5][2][6][…], Ուրբինո, Duchy of Urbino, Պապական մարզ[4]), Վերածննդի դարաշրջանի իտալացի նկարիչ և փորագրանկարիչ, ով համարվել ու համարվում է իր ժամանակի առավել աչքի ընկած և առավել մեծ ազդեցություն գործած նկարիչը Կենտրոնական Իտալիայում[10] Նա ճանաչվել է որպես մաներիզմի ուշ շրջանի և վաղ բարոկկոյի ժամանակների խոշորագույն արվեստագետ, ով իր արվեստով ճանապարհ է հարթել Ռուբենսի համար։

Ֆեդերիկո Բարոչչի
Ծնվել էմոտ 1535[1][2][3][…]
ԾննդավայրՈւրբինո, Duchy of Urbino, Պապական մարզ[4]
Վախճանվել էսեպտեմբերի 30, 1612(1612-09-30)[5][2][6][…]
Մահվան վայրՈւրբինո, Duchy of Urbino, Պապական մարզ[4]
ՔաղաքացիությունԻտալիա[7]
Մասնագիտություննկարիչ, նկարիչ-փորագրող և գծանկարիչ
ՈճՎերածնունդ
Թեմաներգեղանկարչություն և Կերպարվեստ[8]
Ուշագրավ աշխատանքներCommunion of the Apostles?, Circumcision?, Head of a Shepherd, study for The Circumcision? և Madonna of the people?
 Federico Barocci Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Մանուկ հասակում աշակերտել է հորը՝ քանդակագործ Ամբրոջո Բարոչչիին, ապա՝ ուրբինոցի մաներիստ նկարիչ Բատիստա Ֆրանկոյին (մոտ. 1510-1561), որից հետո քեռու՝ ճարտարապետ Բարտոլոմեո Ջենգայի (1518-1558) հետ մեկնել է Պեզարո, 1548 թվականին՝ Հռոմ, որտեղ աշխատակցել է ժամանակի համբավավոր մաներիստ նկարիչների՝ Տադեո և Ֆեդերիկո Ցուկկարիներին։

Ստեղծագործություններ խմբագրել

Ֆեդերիկո Բարոչչի հիմնականում ապրել է հայրենի Ուրբինոյում, կրոնական թեմաներով նկարներ ստեղծել իր բնօրրանի,, ինչպես նաև Արեցոյի, Ռավեննայի, Պեզարոյի, Միլանի, Պերուջայի, Հռոմի, Ջենովայի եկեղեցիներում[11]։ Մի շարք գործեր ստեղծել է Ռուդոլֆ II կայսեր, Իսպանիայի արքա Ֆիլիպ II-ի, Հռոմի պապ Պիոս IV-ի պատվերով։

Ֆեդերիկո Բարոչչի ուշ շրջանի աշխատանքներում մաներիզմի տարրերն արդեն գրեթե բացակայում են[12], և դրսևորվում է բարոկկոյի հաղթական մուտքը (Błogosławiona Michalina z Pesaro, Święty Hieronim)[13]։ Նա առանձնահատուկ ուշադրություն է նվիրել գույնին, կիրառել վառ երանգներով երփնապնակ։ Նուրբ, թեթև լուսավորմամբ ստեղծել է ներդաշնակորեն համադրվող գույների սահունություն։ Սիրում էր կրկնել, որ՝ «Ինչպես հնչյունների ներդաշնակությունը հաճույք է պարգևում ունկերին, այդպես էլ գծերի, գույների, երանգների ներդաշնակությունը՝ աչքերին»[14]։

Բարոչչիի արվեստն իր ազդեցությունն է թողել կերպարվեստի Սիենայի և Բոլոնիայի դպրոցների ներկայացուցիչների, ինչպես նաև 17-18-րդ դարերի շատ նկարիչների ոճի վրա (ներառյալ Ռենիին, Ռուբենսին, Ֆրանչեսկո Վաննիին, Վենտուրա Սալիմբենիին և այլ նշանավոր արվեստագետների)[15]։

Պատկերասրահ խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 Federico Barocci (դան.)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Lavini M. A., Petrucci A. Dizionario Biografico degli Italiani (իտալ.) — 1964. — Vol. 6.
  3. ↑ 3,0 3,1 Նելսոն-Ատկինս արվեստի թանգարան — 1933.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #119256908 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 RKDartists (նիդերլ.)
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  7. ↑ https://www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=1251
  8. ↑ Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  9. ↑ Scannelli, 1657, էջ 197
  10. ↑ Norwich, 1985–1993, էջ 35
  11. ↑ Jedynym motywem świeckim w jego twórczości (nie licząc portretów) były dwie wersje Ucieczki Eneasza z Troi, z których tylko jedna dochowała się do naszych czasów (autorska replika z 1598).
  12. ↑ Galleria Borghese, Rzym, Warszawa 2007, s. 64–65; M. Sokołogorska, Stara Pinakoteka w Monachium. Arcydzieła malarstwa, Warszawa 2010, s. 268, 292-293; Sztuka. Ilustrowany przewodnik, red. A. Graham-Dixon, Warszawa 2010, s. 179; S. Zuffi, Wielki słownik malarzy, t. 1. s. 20.
  13. ↑ M. Rzepińska, Malarstwo Cinquecenta, Warszawa 1989, s. 75.
  14. ↑ C. Pietrangeli, Watykan. Arcydzieła malarstwa, Warszawa 2000, s. 236.
  15. ↑ Historia sztuki świata, t. 4, Warszawa 2000, s. 116.

Գրականություն խմբագրել

  • Ian F. Verstegen։ Federico Barocci and the Oratorians: Corporate Patronage and Style in the Counter-Reformation. Pennsylvania State University Press, University Park 2015, ISBN 978-1-61248-132-6.
  • Georg Kaspar Nagler - Neues allgemeines Künstler-Lexicon, 1835։ Online=https://books.google.it/books?id=90DIdiUZZzAC&pg=RA1-PA278&dq=barroccio+barozzi&hl=it&sa=X&ved=2ahUKEwidq6uV1qr0AhWRyqQKHVADCV8Q6AF6BAgJEAM#v=onepage&q&f=false |Abruf=2021-11-22
  • Wolf Stadler, Peter Wiench (Hrsg.)։ Lexikon der Kunst. Band 2, S. 6 ff., Karl Müller Verlag, Erlangen.
  • Harald Olsen։ Federico Barocci. Kopenhagen 1962 (mit Werkverzeichnis).
  • Rudolf Heinrich Krommes։ Studien zu Frederigo Barocci. Seemann Verlag, Leipzig 1912.
  • Giovanni Pietro Bellori։ Le vite de’ pittori, sculturi ed architetti moderni. Rom 1672.
  • Ian Verstegen։ Federico Barocci and the Science of Drawing in Early Modern Italy. Heidelberg 2019. doi։10.11588/arthistoricum.468

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆեդերիկո Բարոչչի» հոդվածին։

‎

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ֆեդերիկո_Բարոչչի&oldid=9749140» էջից