Վլոձիմեժ Անտոնևիչ ( լեհ.՝ Włodzimierz Antoniewicz, հուլիսի 15, 1893(1893-07-15)[1][2][3], Սամբոր, Ավստրո-Հունգարիա - մայիսի 20, 1973(1973-05-20)[1][2], Վարշավա, Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն), հայկական արմատներով լեհ հնագետ, Վարշավայի համալսարանի պրոֆեսոր (1920 թվականից), Լեհաստանի արվեստների ակադեմիայի անդամ, Լեհաստանի գիտությունների ակադեմիայի անդամ (1952 թվականից)։

Վլոձիմեժ Անտոնևիչ
լեհ.՝ Włodzimierz Antoniewicz
Ծնվել էհուլիսի 15, 1893(1893-07-15)[1][2][3]
Սամբոր, Ավստրո-Հունգարիա
Մահացել էմայիսի 20, 1973(1973-05-20)[1][2] (79 տարեկան)
Վարշավա, Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն
ԳերեզմանCemetery in Milanówek
Քաղաքացիություն Լեհաստան
Մասնագիտությունհնագետ
Հաստատություն(ներ)Վիլնյուսի համալսարան և Վարշավայի համալսարան
Գործունեության ոլորտհնագետ
Պաշտոն(ներ)պրոֆեսոր
ԱնդամակցությունԼեհական գիտությունների ակադեմիա[4], Շվեդիայի բանահյուսության, պատմության և հնավաճառության թագավորական ակադեմիա, Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze? և Լեոպոլդինա
Ալմա մատերԼվովի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներինլեհերեն
Գիտական ղեկավարPiotr Ignacy Bieńkowski?
Պարգևներ
Լեհաստանի վերածննդի շքանշանի կոմանդոր
 Włodzimierz Antoniewicz Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Եղել է Կարել Հադաչեկի ուսանողը.

1920-1930-ական թվականներին հնագիտական հետազոտություններ է կատարել Գալիցիայում։

1925-1933 թվականներին դասավանդել է Վիլնյուսի համալսարանում, 1936-1939 թվականներին եղել է Վարշավայի համալսարանի ռեկտորը, միաժամանակ՝ հնագիտության ամբիոնի վարիչը։

1930 թվականին դարձել է Վարշավայի գիտական ընկերության թղթակից-անդամ (1938 թվականից՝ դրա իսկական անդամ)։

Ջանացել է ուրվագծել Սվիդերյան մշակույթի զբաղեցրած տարածքը Բելառուսում և վարկած է առաջ քաշել, որ նրա ցեղերը հայտնվել են այստեղ ոչ ուշ, քան վերին նեոլիթյան դարաշրջանի ավարտը։

1932 թվականին դարձել է Լեհաստանի Գիտությունների ակադեմիայի թղթակից-անդամ։

1934 թվականին Մինսկ քաղաքում մասնակցել է գիտական կոնֆերանսի, գործնական կապեր հաստատել բելառուս հնագետներ Ալեքսանդր Լյավդանսկու, Սերգեյ Դուբինսկու և Կոստանտին Պոլիկարպովիչի հետ։

Եղել է Լոնդոնի Հնագիտական ընկերության պատվավոր թղթակից անդամ, Լեոպոլդինա ակադեմիայի անդամ, 1937 թվականից՝ Քեմբրիջի նախապատմական ընկերության անդամ։

1952 թվականից՝ Լեհաստանի գիտությունների ակադեմիայի տիտղոսակիր անդամ, իսկ 1957 թվականից՝ այդ գիտությունների ակադեմիայի իսկական անդամ։

Աշխատանքներ խմբագրել

Հնագիտության, ժողովրդական արվեստների, թանգարանային գործի վերաբերյալ շուրջ 300 գիտական աշխատությունների հեղինակ է։

  • Baba kamienna w Dźwinogrodzie (1916) (Լեհերեն)
  • Archeologia przedhistoryczna jako przedmiot nauczania (1921) (Լեհերեն)
  • Pochodzenie i gatunki bursztynu w Europie (1923) (Լեհերեն)
  • Pradzieje ziem polskich (1927) (Լեհերեն)
  • Հնագիտության Պոլսկի. Zarys czasów przedhistorycznych i wczesnodziejowych ziem Polski, 1928 (Լեհաստանի հնագիտության) (Լեհերեն)
  • O religii dawnych Słowian (1948—1949) (Լեհերեն)
  • Historia sztuki najdawniejszych społęczys przywości, 1957 (Ամենահին պարզունակ հասարակությունների արվեստի պատմություն) (Լեհերեն)
  • Religia dawnych Słowian (1957) (Լեհերեն)
  • Mapa grodzisk w Polsce; Քարտեզ Lenkijos piliakalnių, su kitas, 1964 թ

Պարգևներ խմբագրել

  • Իտալիայի թագի շքանշան - 1937 թ.[5]
  • Լեհաստանի Վերածննդի շքանշանի հրամանատարական խաչ - 1938 թ.[6]
  • Ասպետի խաչ, Պատվո լեգեոնի սպայական խաչ և հրամանատարական խաչ
  • Արժանացել է նաև Բուլղարիայի և Հարավսլավիայի կառավարական պարգևների։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Малеев Ю. Антоневич Влодзимеж // Тернопольский энциклопедический словарь : в 4 т. / редкол.: Г. Яворский и др. — Тернополь : Издательско-полиграфический комбинат «Збруч», 2004. — Т. 1 : А — Й. — 696 с. — ISBN 966-528-197-6.
  • Памяць: Гист.-дакум. хроника Мінска. В 4 кн. Кн. 1-я. — БЕЛТА, 2001. — 576 с.: ил. — ISBN 985-6302-33-1.(բելառուս.)
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլոձիմեժ Անտոնևիչ» հոդվածին։