Վիքիպեդիա

Ուլվ Կվարզել

Ուլվ Կվարզել (մայիսի 28, 1943(1943-05-28)[1][2], Բոգոտա, Կոլումբիա[3]), իտալական կինոյի դերասան, 1960-ականների վերջի արմատական ​​ձախ շարժման մասնակից։

Ուլվ Կվարզել
իտալ.՝ Lou Castel
Ծնվել էմայիսի 28, 1943(1943-05-28)[1][2] (80 տարեկան)
ԾննդավայրԲոգոտա, Կոլումբիա[3]
ԿրթությունCSC?
Քաղաքացիություն Շվեդիա,  Իտալիա և  Ֆրանսիա
Մասնագիտացումկինոդերասան, ռեժիսոր, դերասան և քաղաքական գործիչ
ԱմուսինՄարչելա Միքելանջելի
IMDbID ID 0144589

Կենսագրություն խմբագրել

 
Փորձնական կինեմատոգրաֆիայի կենտրոնը, որտեղ սովորել է դերասանը:

Ուլվ Կվարզելը ծնվել է 1943 թվականի մայիսի 18-ին Կոլումբիայում (Բոգոտա), հայրը շվեդ է, մայրը իռլանդուհի՝ Մեծ Բրիտանիայի քաղաքացի (1960-ական թվականներին խաղացել է էպիզոդիկ դերեր իտալական հեղինակային ֆիլմերում)[4]։ Մանկությունը անց է կացրել Յամայկայում, Նյու-Յորքում և Ստոկհոլմում։

Երիտասարդ տարիքում Բոգոտայից տեղափոխվել է Հռոմ[5]։ Սովորել է դերասանական վարպետություն Հռոմի փորձարարական կինեմատոգրաֆիայի կենտրոնում, բայց հեռացվել է։ Եղել է Ստանիսլավսկու համակարգի կողմնակից։ Ավելի ուշ նա ասել է.

Ամենակարևորը կերպարի հետ ամբողջությամբ միաձուլվելն է։ Ես մարմնավորել էմ և՛ չարագործների, և՛ բարի, ճիշտ կերպարների։ Ես սիրում եմ դրական կողմեր ​​գտնել բացասական կերպարների մեջ և հակառակը[6]։

Կաստելը միշտ ընտրել է դերեր, որոնք արտացոլում են նրա ռազմատենչ համոզմունքները։ 1972 թվականին Հռոմի ոստիկանությունը ձերբակալեց նրան՝ անմիջապես ասուլիսից հետո, որպեսզի ինքնաթիռով արտաքսեն Շվեցիա։

1963 թվականին դեբյուտել է կինոյում «Ընձառյուծ» ֆիլմում էպիզոդիկ՝ Լուկինո Վիսկոնտիի կերպարով։

Լու Կաստելը համաշխարհային ճանաչում ստացավ «Բռունցքները գրպանում» (1965 թվական) ֆիլմում գլխավոր հերոսին՝ Մարկո Բելլոկիոյին մարմնավորելուց հետո՝ խաղալով հետպատերազմյան առաջին սերնդի դեռահասի, ում բուրժուական հասարակության դեմ բողոքի հիմնական ձևը սպանությունն է։ Հերոսը կենտրոնացնում է չարությունը, նևրոզները, զայրույթը, ամբարտավանությունը և մահացու վտանգը շրջապատի մարդկանց համար[7]։ Այս ֆիլմի հաջողությունից հետո նա խաղացել է ևս մի քանի «մրցույթային կինո» ֆիլմերում, մասնավորապես Սալվատորե Սամպերիի «Շնորհակալություն, մորաքույր» (1968 թվական) ֆիլմում[8]։ Կաստելը դավանում էր արմատական ​​ձախ հայացքներ, շատ էր շփվում բանվորների ու գյուղացիների հետ, մասնակցում էր մարքսիստական ​​կազմակերպության գործունեությանը և իր վաստակած գումարը ծախսում էր նկարահանումների վրա՝ աջակցելու համար։ Նա գլխավոր դերը խաղաց Լիլիանա Կավանիի Ֆրանցիսկոս Ասիզեցի հեռուստատեսային ֆիլմում՝ սուրբին ընկալելով որպես համակարգի դեմ ապստամբ։

Նա խաղացել է իր ամենանշանակալի դերերը կոմերցիոն ֆիլմերում 1960-ականների երկրորդ կեսին. Նինո Թեյթը՝ Դամիանո Դամիանիի «Ոսկե փամփուշտը» (1966 թվական) վեսթերնում, Կառլո Լիզանիի «Հանգչիր խաղաղությամբ» սպագետտի վեսթերնում (1967 թվական)[9]։

1990 թվականին տեղափոխվեց Փարիզ։ Շարունակեց աշխատել հեռուստատեսութունում և կինոյում՝ որպես ռեժիսոր և դերասան։ 1999 թվականին հանդես եկավ որպես «Ճիշտ ժամանակին» կարճամետրաժ ֆիլմի ռեժիսորի օգնական։

Լու Կաստելը աշխատել է նշանավոր կինոռեժիսորների՝ Ռայներ Վերներ Ֆասբինդերի («Սուրբ անբարոյականի նախազգուշացումը»), Վիմ Վենդերսի, Կլոդ Շաբրոլի («Նադա»), Ֆիլիպ Գարելի («Նա շատ ժամանակ անցկացրեց ուշադրության կենտրոնում») հետ։

Նա ժամանակավորապես ընդհատեց իր կինոկարիերան՝ դառնալով պրոֆեսիոնալ քաղաքական գործիչ։ Հիաթափվելով քաղաքականությունից, վերադարձավ «Սենտ Էթյենի քարկոծումը» (2012 թվական) ֆիլմի նկարահանումներին։ Ֆիլմն ընդգրկվել է Մոսկվայի XXVI միջազգային կինոփառատոնի «Աստվածային էյֆորիա» ծրագրում։ Ինքը՝ դերասանը, վարպետության դաս է անցկացրել և ցուցադրել սեփական կարճամետրաժ ֆիլմը[10]։ Հարցազրույցներից մեկում դերասանը խոստովանել է, որ ատում է ռեժիսորներին, թեև նա խաղացել է ռեժիսորի դեր Գարելի և Ֆասբինդերի ֆիլմերում[11].

Ես ատում էի նրանց իրական կյանքում, ուստի կարող էի հասկանալ իմ հերոսին։ Բայց, այնուամենայնիվ, այս դերի համար մոտիվացիա և եռանդ գտնելու համար ինձ լրացուցիչ միջոցներ էին պետք։ Ես փորձում էի մտածել այն մասին, ինչը ինչ շատ ուժեղ ջղայնացնում է․ ես մտածեցի Հիտլերի մասին, մտածեցի իմ սերնդի մասին, գերմանացիների սերնդի, ովքեր սեղմված էին նացիստական գաղափարների և ամերիկական ազդեցությունների մեջ[12]։

Ընտանիք խմբագրել

Կաստելը դերասանուհի և երգչուհի Մարսելա Միքելանջելիից (ծնված 1943 թվական)[13] ունի որդի՝ դերասան Ռոկո Քուարզելը (ծնված 1974 թվական), որի հետ նա ամուսնացած էր։

Խոստովանություն խմբագրել

  • Երիտասարդ կինոյի միջազգային կինոփառատոն Թուրինում, Իտալիա, 1998 - մրցանակ լավագույն դերասանի համար Պիետրո Դ'Ագոստինոյի դերի համար «Il Piano dell’uomo di sotto» կարճամետրաժ ֆիլմում (1998)։

Ընտրված կինեմատոգրաֆիա խմբագրել

Տարի Անվանում Դեր Ռեժիսոր Նշումներ
1963 Ընձառյուծ Դրվագ Լուկինո Վիսկոնտի
1965 Բռունցքները գրպանում Ալեսսանդրո Մարկո Բելլոկիո գլխավոր դեր
1966 Ֆրանցիսկ Ասսիզկի Ֆրանցիսկ Ասսիզկի Լիլիանա Կավիանի գլխավոր դեր
Ոսկե փամփուշտ Բիլլ Նինյո Տեյտ Դամիանո Դամիանի գլխավոր դեր
1967 Հանգչիր խաղաղությամբ! Requiescant Կարլո Լիձանի գլխավոր դեր
1968 Շնորհակալություն, մորաքույր Ալվիզե Սալվատորե Սամպերի գլխավոր դեր
Գալիլեո Երիտասարդ վանական Լիլիանա Կավիանի
1971 Սուրբ անբարոյականի նախազգուշացում Ջեֆ, ռեժիսոր Ռայներ Վերներ Ֆասսբինդեր գլխավոր դեր
1972 Nel nome del padre Սալվատորե Մարկո Բելլոկիո
1973 Կարմիր նամակ Վերապատվելի Դիմեսդեյլ Վիմ Վենդերս
1974 Հույս Դ՛Օրե Կլոդ Շաբրոլ
1977 Սեռի փոփոխություն Դուրան Վիսենտե Արանդա գլխավոր տղամարդու դեր
Ամերիկացի ընկերը Ռուդոլֆ Վիմ Վենդերս
Պահարանի երեխաները Նիկոլյա Բենուա Ժակո
1982 Աչքերը, բերանը Giovanni Pallidissimi / Pippo Pallidissimi Մարկո Բելլոկիո գլխավոր դեր
1985 Գանձերի կղզին Բժիշկ / Հայր Ռաուլ Ռուիս
1989 Ժամը քանիսն է Ձկնորս Էտտորե Սկոլա
1993 Սիրո ծնունդը Փոլ Ֆիլիպպ Գարրել գլխավոր դեր
1996 Իրմա Վեպ Ժոզե Միրանո Օլիվիե Ասսայաս
1998 Լուիզա (դուբլ 2) Լուիզայի հայրը Զիգֆրիդ
2012 Սենտ Էթյենի քարկոծում Էտիեն Pere Vilà Barceló գլխավոր դեր

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 filmportal.de — 2005.
  2. ↑ 2,0 2,1 Discogs — 2000.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #173061842 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  4. ↑ Կաղապար:IMDb
  5. ↑ Jacques Morice (2016 թ․ հուլիսի 13). «Lou Castel, le comédien banni par l'Italie» (ֆրանսերեն). Կաղապար:Нп3. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 9-ին.
  6. ↑ «Лу Кастель представил на Московском кинофестивале новый фильм со своим участием». Государственный интернет-канал «Россия». Общероссийский государственный телеканал «Культура». 2014 թ․ հունիսի 26. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 6-ին. {{cite web}}: Invalid |url-status=1 (օգնություն)
  7. ↑ Michael Koresky (2012 թ․ ապրիլի 13). «Mad Man: Lou Castel in Fists in the Pocket». Criterion Collection (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 9-ին.
  8. ↑ Г. Капралов. Человек и миф : Эволюция героя западного кино (1965—1980). — М. : Искусство, 1984. — С. 82. — 398 с.
  9. ↑ Gary Tooze — Review (2015 թ․ հոկտեմբերի 5). «Requiescant aka "Kill and Pray" [Blu-ray]». DVDBeaver (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունվարի 13-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 9-ին.
  10. ↑ «Легенда европейского кино, Лу Кастель – провёл в Москве эксклюзивный мастер-класс!». Moscow 24 Hot News. 2014 թ․ հունիսի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 9-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 9-ին.
  11. ↑ Инна Кушнарева Повседневность после Истории. Фильмы Филиппа Гарреля // Искусство кино : журнал. — 2008. — № 3. Архивировано из первоисточника 17 Մարտի 2013.
  12. ↑ Анна Меликова — Интервью (2014 թ․ հունիսի 30). «Лу Кастель: «События выходят за рамки слов»». Сеанс. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 6-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 9-ին.
  13. ↑ Կաղապար:IMDb

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ուլվ Կվարզել» հոդվածին։


Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ուլվ_Կվարզել&oldid=9728111» էջից