Մասնակից:Davidka16/Բելգիայի գաղութային տարածքներ
Բելգիայի Գաղութներ
Բելգիայի Գաղութներ (ֆր.՝ Colonies belges,հոլ.՝ Belgische koloniën), —Կենտրոնական Աֆրիկայի մի քանի տարածքների ամբողջություն, որոոնք պատկանում էին Բելգիային, գաղութային ունեցվածքի տեսքով 1886-ից միչև 1962 թվականը: Բելգիայի տիրապետության տակ գտնվող տարածքի մոտավորապես 98% զբաղեցրել է Բելգիական Կոնգոյի տարածքը: Բելգիայի գաղութների տարածքի մեջ է մտնում նաև Չինական Տյանցզինի ինքնակամ հանձնվելը:(1902—1931).
Նախադրյալներ խմբագրել
Բելգիայի սեփական տարածքը տարիներ շարունակ գտնվել է օտարերկրյացիների տիրապետության տակ: 1556 թվականից սկսած այն գտնվել է Իսպանական Հաբսբուրգների տիրապետության տակ, 1713 թվականից Ավստրիական Հաբսբուրգների , իսկ 1792 թվականից Ֆրանսիայի տիրապետության տակ: Նապոլեոնական Ֆրանսիայի անկումից հետո` 1815 թվականին, Բելգիան հայտնվեց Նիդերլանդական թագավորության տիրապետության տակ, իսկ 1830 թվականին հեղափոխության շնորհիվ ստացավ անկախություն: Անկախության հետ միասին երկիրը ստացավ նաև նոր խնդիրներ, արագորեն աճող Բելգիական արդյունաբերությունը նոր վաճառքի շուկաների և ռեսուրսների կարիք ուներ, իսկ գործազուրկները, աղքատները, չունենալով նախկին մասայական արտագաղթի հնարավուրությունները դեպի Հոլանդական գաղութներ, նախկինի պես գործ էին փնտրում երկրի ներսում, ինչի պատճառով մեծ վտանգ էին հանդիսանում պետության և հանրության համար: Այդ պատճառով Բելգիան անմիջապես անցավ նախկինում իրեն պատկանող գաղութները վերադարձնելու գործին:
Լեոպոլդ I խմբագրել
Լեոպոլդ I թագավորի պլանների մեջ էր մտնում Եթովպական կայսրության, Արևմտյան Աֆրիկայի, Լատինական Ամերիկայի (Մեքսիկա, Նիկարագուա, Կուբա, Գվատեմալա, Բրազիլիա, Արգենտինա) և նույնիսկ Ֆիլիպինների, Օվկիանիայի, Հավայան կղզիների գրավումը: Այդ ծրագրերից և ոչ մեկին բախտ չվիճակվեց վերածվելու ինչ-որ նշանակալի իրադարձության [1]: 1843 թվականին անգլ.՝ Ladd & Co մասնավոր ըներությունը համաձայնվեց գաղութացնել Հավայան թագավությունը Բելգիայի շահերի համար: Գործարքը խզվեց ընկերության սննկացման պատճառով:Նմանատիպ բանակցություններ էին տարվում նորաստեղծ Տեխասի Հանրապետության հետ, որը հետաքրքրված էր Եվրոպական էմիգրանտներով:
1843-1844 թվականներին հարյուրավոր ցածր խավին պատկանող բելգիացիններ նավերով հասցվեցին Գվատեմալայի Սանտո Տոմաս դե Կաստիլլա,որպեսզի հետազոտեն Վերապասը՝ առաջինը Ամերիկայում Բելգիական գաղութներից: Դա հնարավոր դարձավ սեպարտիստ Ռաֆայել Կարրերոյի հետ համաձայնության գալուց հետ, որը աջակցության մեծ կարիք ուներ Կենտրոնական Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներից, Գվատեմալայի անջատումից հետո: Գաղթականների մասայական մահերի պատճառով, որոնք մահանում էին մալարիայից, ինչպես նաև ֆինանսական դժվարություններից, այդ ծրագիրը չեղյալ համարվեց 1854 թվականին[2][3]:
Ձախողմամբ ավարտվեց նաև վուշաբուծության ծրագիրը՝ Մեքսիական Չիուաուա նահանգի Նուեվա Բելգիկա գաղութում, հողի անպտղաբերության պատճառով: Զուգահեռաբար ստեղծվում էին Բրազիլիա և Արգենտինա մեկնող բելգիացիների խմբեր, հատկապես 1842 թվականից մինչև 1875 թվականը[4], սակայն դրանք չդարձան մասայական: Չնայած դրան արգենտինական Էնտրե Ռիոս մարզի բելգիական գաղութը գոյատևեց 1882 թվականից մինչև 1940 թվականը[5]:
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Report of the proceedings and evidence in the arbitration between the King and Government of the Hawaiian Islands and Ladd & Co., before Messrs. Stephen H. Williams & James F. B. Marshall, arbitrators under compact. C.E. Hitchcock, Hawaiian Government press. 1846.
{{cite book}}: Cite uses deprecated parameter|authors=(օգնություն) - ↑ New Physical, Political, Industrial and Commercial Map of Central America and the Antilles. — Library of Congress, World Digital Library.
- ↑ Santo Tomás. — worldstatesmen.org
- ↑ Ansiaux, Robert Raymond. Early Belgian colonial efforts: The long and fateful shadow of Leopold I. — Arlington: The University of Texas, 2006.
- ↑ Belgische kolonies van Argentinië Արխիվացված է Հուլիս 23, 2011 Wayback Machine-ի միջոցով:. — coloniasbelgas.com.ar(նիդեր.)(իսպ.)
[[Կատեգորիա:Գաղութային կայսրություններ]] [[Կատեգորիա:Բելգիայի նախկին գաղութներ]]