Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հայկաձոր (այլ կիրառումներ)

Հայկաձոր (ռուս.՝ Гай-Кодзор - Գայ-Կոձոր), հայաբնակ գյուղ Ռուսաստանի Դաշնության Կրասնոդարի երկրամասի Անապա քաղաքի մունիցիպալ կազմավորման մեջ։ Գտնվում է Անապայից 9 կմ հարավ-արևելք, ծովի մակարդակից 142 մ բարձրության վրա, նախալեռներում։ Հայկաձորի գյուղական օկրուգի վարչական կենտրոնն է։

Գյուղ
Հայկաձոր
Гай-Кодзор
Հայկաձորի Սուրբ Սարգիս եկեղեցին, խաչքարի տոն
ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան
Դաշնային սուբյեկտԿրասնոդարի երկրամաս
Քաղաքային օկրուգԱնապայի քաղաքային օկրուգ
ՀամայնքԱնապայի քաղաքային օկրուգ[1]
Հիմնադրված է1908 թ.
Այլ անվանումներմինչև 1925Գալկինա Շչել
Տվյալ կարգավիճակում1925 թվականից
ԲԾՄ142 մ
Կլիմայի տեսակՄիջերկրածովյան
Պաշտոնական լեզուռուսերեն
Բնակչություն2968 մարդ (2010[2])
Ազգային կազմՀայեր
Կրոնական կազմՀայ Առաքելական եկեղեցի
Տեղաբնականունհայկաձորցի
Ժամային գոտիUTC+3
Հեռախոսային կոդ(+7)86133
Փոստային դասիչ353433
Ավտոմոբիլային կոդ23, 93
ՕԿԱՏՕ032 038 062
Հայկաձոր (Ռուսաստան) (Ռուսաստան)##
Հայկաձոր (Ռուսաստան) (Ռուսաստան)
Հայկաձոր (Ռուսաստան) (Կրասնոդարի երկրամաս)##
Հայկաձոր (Ռուսաստան) (Կրասնոդարի երկրամաս)

Բնակչություն և տնտեսություն

խմբագրել

Համաձայն 2002 թվականի տվյալների, գյուղն ուներ 2917 բնակիչ, իսկ 2010 թվականին, գյուղում արդեն ապրում էր 2968 մարդ, հիմնականում հայեր, ովքեր զբաղվում են հացահատիկային բույսերի և արևածաղկի մշակությամբ, այգեգործությամբ, խաղողագործությամբ և անասնապահությամբ։

Խորհրդային տարիներին գյուղի կոլտնտեսությունն ամենահարուստներից մեկն էր։ Ներկայումս զարգացած է հատկապես խաղողագործությունը, որը զբաղեցնում է շուրջ 70 հեկտար հողատարածք։ Խաղողի 14 տեսակներ բերվել են Ֆրանսիայից, որոնք նախկինում Ռուսաստանում չէին աճեցվում։ Գինեգործության փոքրածավալ արտադրությունը գյուղի տնտեսությանը թույլ է տալիս ստանալ բարձր որակի գինու տեսականի։

Պատմությունը

խմբագրել

Գյուղի տարածքում 1908 թվականին առաջացած բնակավայրն ի սկզբանե կոչվել է Գալկինա Շչել` այդ տարածքը վարձակալությամբ տրամադրող կալվածատիրոջ անունով (Գալկին)։ Վերջինս հողատարածքը իր հերթին վարձակալել էր Ռաևսկայա ստանիցայի կազակներից` 1880-ական և 1915-1916 թվականներին։ Այդ նույն 1915-1916 թվականներին, այստեղ հաստատվել են մի քանի տասնյակ հայ ընտանիքներ, ովքեր գաղթել էին Տրապիզոնից։

Հայկաձորը հիմնադրվել է Գալկինա Շչել բնակավայրի հողատարածքի վրա, որտեղ հիմնադրվել էին նաև հինգ այլ հայկական փոքրիկ խուտորներ, որոնց թվում էր նաև Աշխատանքը։ Նշված գյուղերում բնակչության աճի արդյունքում և բնակավայրի մեծանալուն զուգընթաց, նպատակ է դրվել կառուցել դպրոց, մանկապարտեզ, ակումբ և բուժկայան։ 1925 թվականի հոկտեմբերի 8-ին, բնակիչների որոշմամբ գյուղն անվանափոխվել է և դարձել Հայկաձոր[3]։

Մշակույթը

խմբագրել

Ներկայումս գյուղն ունի միջնակարգ դպրոց, մանկապարտեզ, ակումբ և բուժկայան։ Գործում է հայկական «Աղբյուր» պարի խմբակը, որը ելույթներ է ունենում Կրասնոդարի երկրամասում նշվող հայկական տոնախմբությունների, ինչպես նաև մունիցիպալ կազմավորման կողմից նշվող զանգվածային արարողությունների ժամանակ։ Պարի խմբակը ելույթներ է ունենում ազգային տարազով, ունի իր մեծածավալ պարացանկն ու երգացանկը։

Գյուղում գտնվում է նաև «Արին-Բերդ» հայկական մշակութային կենտրոնը։ Դա մշակութային համալիր է, որը ներառում է ռեստորան, հանդիսությունների սրահ, սրճարան, հայկական շուկա, ելույթների համար նախատեսված բացօթյա սրահ։ Համալիրը կառուցվել է 2008 թվականին՝ գյուղի 100-ամյա հոբելյանի տոնակատարության շրջանակներում։ Այն կառուցված է Տիգրան Մեծի ժամանակների ոգով, իսկ մուտքի մոտ հյուրերին դիմավորում են սեպուհների և ազատների ոճով հագնված աշխատակիցները։ Համալիրում, հայկական տոների առիթով մշտապես իրականացվում են տոնախմբություններ, ինչպես նաև կազմակերպվում են ցուցահանդեսներ։ Ելույթներ են ունենում նաև հայկական մշակութային համույթներն ու խմբերը։

1997 թվականին գյուղում կառուցվել է հայկական եկեղեցի (Սուրբ Սարգիս), որտեղ տեղադրված է նաև խաչքար։ Յուրաքանչյուր տարի, մայիսի վերջին կիրակի օրը, նշվում է «Խաչքարի օրը»։

2016 թվականին կառուցվել է նաև մեկ այլ եկեղեցի (Սուրբ Գևորգ

Ծանոթագրություններ

խմբագրել

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։