Կանաչուտ

գյուղ Հայաստանի Արարատի մարզում

Կանաչուտ, գյուղ Հայաստանի Արարատի մարզի Արտաշատի տարածաշրջանում, Երևան քաղաքից հարավ՝ 25 կմ հեռավորության վրա, Արտաշատ քաղաքից՝ 6 կմ, Ազատ գետի ձախ ափին։ Գյուղի հողային սահմանները կից են Դեղձուտ, Մրգանուշ, Այգեստան, Բերքանուշ, Բուրաստան, Ազատավան, Բաղրամյան, Նշավան գյուղերի հողատարածքներին։ Ծովի մակերևույթից բարձր է 870 մ։

Գյուղ
Կանաչուտ
ԵրկիրՀայաստան Հայաստան
ՄարզԱրարատի
ՀամայնքԱրարատի մարզ, Հայկական մարզ և Արտաշատի շրջան
ՂեկավարԼևոն Ասատրյան
Մակերես2,68 կմ²
ԲԾՄ870 մ
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Բնակչություն1028[1] մարդ (2011)
Ազգային կազմՀայեր
Ժամային գոտիUTC+4
Կանաչուտ (Հայաստան)##
Կանաչուտ (Հայաստան)

Պատմություն

խմբագրել

Կանաչուտ գյուղի տարածքը բնակեցված է եղել դեռևս մ. թ. ա. 3-րդ հազարամյակից։ 1828 թվականի Թուրքմենչայի պայմանագրից հետո իրենց պապերի երկիրն են ներգաղթում հայեր Արևմտյան Հայաստանից, Խոյից, որոնցից 180-ը հաստատվում է «Դոխկուզ» գյուղում (ներկայիս Կանաչուտի տարածքում)։ Գյուղի անվան շուրջ մեկնաբանությունները տարաբնույթ են։ Ասում են՝ «Դոխկուզը» թարգմանաբար նշանակում է «ինը», քանի որ գյուղում եղել են 9 աղաներ և գյուղն ունեցել է 9 ջրաղաց։

Կանաչուտի տարածքում է գտնվում «Կըզլ-կըշլաղ» եկեղեցին (թարգմանաբար՝ «Կարմիր գոտի» կամ «Ոսկե թռչուն»), որը ըստ հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի տվյալների՝ կառուցվել է 12-13-րդ դարերում։ Նրանից պահպանվել է մի փոքր մատուռ, որը ժողովրդի մոտ հայտնի է նաև որպես «Կապույտ հազ» հիվանդության բուժման վայր։

Գյուղում գործում է Սուրբ Գևորգ եկեղեցին, որը կառուցվել է 1838 թվականին, վերանորոգվել 1908 թվականին և գործել մինչև 1937 թվականը։ 2007 թվականին Սուրբ Գևորգ եկեղեցին վերակառուցումից հետո կրկին գործում է։

2009 թվականին լույս է տեսել «Կանաչուտ» պատմական ակնարկը, որը կանաչուտցիներին հիշեցնում է պապերի անցած ուղին։ Նախկինում գյուղում գործել է 8-ամյա դպրոց։ Դպրոցի հիմնադիրը և տնօրենը եղել է Գառնիկ Եփրեմյանը։ Այժմ գյուղն ունի միջնակարգ դպրոց, մշակույթի տուն, մանկապարտեզ, բուժամբուլատորիա։

 
Սուրբ Գևորգ եկեղեցի (Կանաչուտ)

Բնակչություն

խմբագրել

Ըստ Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների՝ Կանաչուտի մշտական բնակչությունը կազմել է 1028, առկա բնակչությունը՝ 998 մարդ[1], բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում՝ ստորև[2].

Տարի 1831 1873 1897 1926 1939 1959 1970 1979 1989 2001 2011
Բնակիչ 315 549[3] 477 432 650 822 926 1030 1220[4] 1262 1028[1]

Տնտեսություն

խմբագրել

Գյուղն ունի միջնակարգ դպրոց, մշակույթի տուն, մանկապարտեզ, բուժամբուլատորիա։ Բնակչությունն զբաղվում է այգեգործությամբ, անասնապահությամբ և բանջարաբուծությամբ։

Գյուղի անվանի մարդիկ են՝

Տես նաև

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2 2011 թ Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները
  2. «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 107» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2015 օգոստոսի 11-ին.
  3. Զավեն Կորկոտյան, «Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)»
  4. «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ. 5, էջ 721

Արտաքին հղումներ

խմբագրել