Ալեսանդրո Մանձոնի

Ալեսանդրո Մանձոնի; իտալ.՝ Alessandro Manzoni
Ծննդյան անուն	Alessandro Francesco Tommaso Antonio Manzoni
Ծնվել է	մարտի 7, 1785[…]
Ծննդավայր	Միլան, Միլանի դքսություն[…]
Վախճանվել է	մայիսի 22, 1873[…] (88 տարեկան)
Վախճանի վայր	Միլան, Իտալիայի թագավորություն[…]
Գերեզման	Միլանի մոնումենտալ գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	գրող, բանաստեղծ, քաղաքական գործիչ, վիպասան և դրամատուրգ
Լեզու	ֆրանսերեն
Քաղաքացիություն	Իտալիայի թագավորություն, Kingdom of Sardinia և Միլանի դքսություն
Գրական ուղղություններ	իտալական ռոմանտիզմ
Ուշագրավ աշխատանքներ	Նշանվածները, Storia della colonna infame?, Q19131912?, Il cinque maggio?, Marzo 1821?, Q19131805?, Q19125638?, Q19131587?, Il Conte di Carmagnola?, Adelchi?, Q3831189?, Q19135830?, Q19137737?, Q19128449?, Q17544402? և Q19135613?
Անդամակցություն	Թուրինի գիտությունների ակադեմիա և Ակադեմիա դելա Կրուսկա
Կուսակցություն	Պատմական աջեր
Պարգևներ	և
Ամուսին	Էնրիշերա Բլոնդել և Թերեզա Բորրի
Զավակներ	Giulia Manzoni?, Luigia Maria Vittoria?, Pietro Luigi Manzoni?, Enrico Manzoni?, Filippo Manzoni? և Matilde Manzoni?
Ազգականներ	Չեզարե Բեկարիա
	Ներշնչվել է
	Alessandro Manzoni Վիքիպահեստում

Ալեսանդրո Ֆրանչեսկո Տոմազո Մանձոնի (իտալ.՝ Alessandro Francesco Tommaso Manzoni, մարտի 7, 1785(1785-03-07)^[1]^[2]^[3]^[…], Միլան, Միլանի դքսություն^[4]^[5]^[6]^[…] - մայիսի 22, 1873(1873-05-22)^[1]^[2]^[3]^[…], Միլան, Իտալիայի թագավորություն^[4]^[6]^[7]^[…]), իտալացի գրող, վիպասան։

Գործունեություն

Վաղ շրջանի ստեղծագործություններում Մանձոնին հավատարիմ է մնացել Լուսավորականության ավանդույթներին։ 1820-ական թվականներին Ալեսանդրո Մանձոնին անցել է ռոմանտիզմի դիրքերը։ Նրա «1821 թվականի մարտը» և «Մայիսի 5-ը» (1821) ներբողները, հայրենասիրությամբ, ազատասիրությամբ տոգորված «Կոմս Կարմանյոլա» (1820) և «Ադելգիգ» (1822) պատմական ողբերգությունները արձագանքն են ռիսորջիմենտոյի գաղափարների։ Մանձոնիի լավագույն գործը «Նշանվածները» վեպն է, որը նշանակալի տեղ է գրավում 19-րդ–20-րդ դարերում իտալական ռեալիստական արձակում։ 1827 թվականից Մանձոնին հանդես է եկել միայն լեզվի ու գրականության մասին տեսական հոդվածներով։

Հայերեն հրատարակություններ

Ալեսանդրո Մանձոնիի «Նշանվածները» վեպը իտալերենից թարգմանել և ծանոթագրել է ականավոր դերասանուհի Արուս Ոսկանյանի հարազատ եղբայրը՝ Վահրամ Դարպասյանը։ Վեպը լույս է տեսել 1965 թվականին «Հայաստան» հրատարակչությամբ, գրքի կազմը ձևավորել է ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ Վաղինակ Մանդակունին։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Gran Enciclopèdia Catalana (կատ.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 GeneaStar
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Мандзони Алессандро // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Wurzbach D. C. v. Manzoni, Alexander (գերմ.) // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben — Wien: 1856. — Vol. 16. — S. 406.
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 ^6,4 ^6,5 Archivio Storico Ricordi — 1808.
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ Find A Grave — 1996.
↑ www.accademiadellescienze.it (իտալ.)
↑ ^10,0 ^10,1 Floriani P. MANZONI, Alessandro (իտալ.) — 2017. — Vol. 69.

Գրականություն

Hugo Blank, Goethe und Manzoni: Weimar und Mailand, Winter, Heidel berg 1988
Werner Ross (Hrsg.), Goethe und Manzoni: deutsch-italienische Kulturbeziehungen um 1800, Niemeyer, Tübingen 1989
Hugo Blank (Hrsg.), Weimar und Mailand: Briefe und Dokumente zu einem Austausch um Goethe und Manzoni, Winter, Heidelberg 1992
Natalia Ginzburg, La famiglia Manzoni, Turin 1983 (dt. Die Familie Manzoni, übersetzt von Maja Pflug und Andrea Spingler, Claassen, Düsseldorf 1988; Neuausgabe bei Wagenbach, Berlin 2001)
Burkhart Kroeber, Manzonis Napoleon-Ode und ihre Verdeutschungen, Akzente. Zeitschrift für Literatur, Heft 3/Juni 2010, S. 268-287
Realino Marra (Hrsg.): Diritto e castigo. Immagini della giustizia penale: Goethe, Manzoni, Fontane, Gadda. il Mulino, Bologna, 2013. ISBN 978-88-15-24619-6
Michael Bernsen, Geschichten und Geschichte: Alessandro Manzonis ‚I promessi sposi‘, Literatur. Forschung und Wissenschaft 32, Berlin: LIT Verlag 2015. Rezension in den Romanischen Studien

Արտաքին հղումներ

Ալեսանդրո Մանձոնիի «Նշանվածները» վեպի հայերեն աուդիոտարբերակը

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալեսանդրո Մանձոնի» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 238)։

[_74a6cd60aff55fab-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)

[_a722e1012cbe3055-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Gran Enciclopèdia Catalana (կատ.) — Grup Enciclopèdia, 1968.

[_303bb7758e275f7d-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 GeneaStar

[_45bc4f5b65152d76-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Мандзони Алессандро // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[_cd45b4b3334a32d9-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Wurzbach D. C. v. Manzoni, Alexander (գերմ.) // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben — Wien: 1856. — Vol. 16. — S. 406.

[_51266544fb98c59f-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 ^6,4 ^6,5 Archivio Storico Ricordi — 1808.

[_6d235ca034befcb8-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_b7e09edf35427e4c-8] Find A Grave — 1996.

[_672723f2de6f448a-9] www.accademiadellescienze.it (իտալ.)

[_0e6d21a3b4c72f1b-10] 10,0 ^10,1 Floriani P. MANZONI, Alessandro (իտալ.) — 2017. — Vol. 69.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]