Ազատ Ղարիբյան
Ազատ Ղարիբյան (հուլիսի 25, 1923, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - մայիսի 14, 1988, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ պարուսույց, բալետի արտիստ, բալետմայստեր։ ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ (1956), ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1980)։
| Ազատ Ղարիբյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հուլիսի 25, 1923 |
| Ծննդավայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մահացել է | մայիսի 14, 1988 (64 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | բալետի պարող |
| Աշխատավայր | Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոն, Երևանի պարարվեստի պետական քոլեջ, Հայաստանի Թաթուլ Ալթունյանի անվան երգի-պարի պետական անսամբլ և Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան |
| Ամուսին | Թերեզա Գրիգորյան |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  և  |
Պարուհի Թերեզա Գրիգորյանի ամուսինն է։
ԿենսագրությունԽմբագրել
1940 թվականին ավարտել է Երևանի պարարվեստի ուսումնարանը։ Մեկ տարի սովորել է Լենինգրադի պարարվեստի ուսումնարանում, Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին աշխատել է Անդրկովկասի զինվորական օկրուգի պարի անսամբլում՝ ելույթներ ունենալով զինվորների համար։ 1948 թվականին ավարտել է Լենինգրադի պարարվեստի ուսումնարանը։ Եղել է Երևանի Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի մենակատար, պարուսույց, բալետմեյստեր։ 1962 թվականին եղել է Հայաստանի Պարի պետական անսամբլի գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր բալետմայստերը, 1963-1983 թվականներին՝ Երևանի Թաթուլ Ալթունյանի անվան երգի-պարի պետական անսամբլի գլխավոր բալետմայստերը։ 1959 թվականին նրա նախաձեռնությամբ Երևանի պարարվեստի ուսումնարանում բացվել է ժողովրդական պարի բաժին, որը ղեկավարել է երկար տարիներ՝ ստեղծելով հայկական պարի ուսուցման ծրագիր։ Մասնակցել է նաև Կիրովականի և Ղարաբաղի պարի պետական անսամբլների ստեղծմանը, Կանադայում կազմակերպել է պարային համույթ։ 1976 թվականին հանդիսացել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական համալսարանի պարարվեստի բաժնի ստեղծման նախաձեռնողներից մեկը։ 1986 թվականին ստեղծել է «Կռունկ» պարային համույթը, որի համար բեմադրել է լավագույն պարային համարներ՝ Առնո Բաբաջանյանի երաժշտությամբ «Էլեգիա», Կոմիտասի «Մոկաց հարսներ», Խաչատուր Ավետիսյանի «Հուշեր», Մ. Փրիդոնյանի «Հայոց աղջիկներ», ժողովրդական երաժշտությամբ «Հարսանիք», մեկ գործողությամբ «Քաջ Նազար» բալետը, Սայաթ-Նովայի երաժշտությամբ զուգապար, ազգագրական պարերի շարաններ[1]։
ԴերապարերԽմբագրել
- Նուրալի՝ «Բախչիսարայի շատրվանը»
- Կարեն՝ «Գայանե»
- Աշուղ՝ «Խանդութ»
- Բազիլ՝ «Դոն Քիշոտ»
Բեմադրել է Գրիգոր Հախինյանի «Ախթամար», «Ուռենի», «Լոռեցի Սաքոն», Բ. Սակիլարիի «Չոփչոփիկը», Հ. Մուրադյանի «Կարմիր գլխարկը», Ի. Մորոզովի «Բժիշկ Այբոլիտը», պարեր Ալեքսանդր Սպենդիարյանի «Ալմաստ», Արմեն Տիգրանյանի «Անուշ», Տիգրան Չուխաճյանի «Արշակ Բ» և այլ ներկայացումներ։
ԿոչումներԽմբագրել
- ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ, 1956
- ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ, 1980