Ազատ Ղարիբյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ղարիբյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Ազատ Թորգոմի Ղարիբյան (մարտի 5, 1923[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] - մայիսի 14, 1988, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ պարուսույց, բալետի արտիստ, բալետմայստեր։ ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ (1956), ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1980)։
| Ազատ Ղարիբյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մարտի 5, 1923[1] |
| Ծննդավայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
| Մահացել է | մայիսի 14, 1988 (65 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Գերեզման | Նուբարաշենի գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Երևանի պարարվեստի պետական քոլեջ (1940)[1] և Ա. Վահանովայի անվան ռուսական բալետի ակադեմիա (1947)[1] |
| Մասնագիտություն | բալետի պարող և բալետմայստեր |
| Աշխատավայր | Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոն[1], Երևանի պարարվեստի պետական քոլեջ, Հայաստանի Թաթուլ Ալթունյանի անվան երգի-պարի պետական անսամբլ[1] և Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան |
| Ամուսին | Թերեզա Գրիգորյան |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  և  |
Պարուհի Թերեզա Գրիգորյանի ամուսինն է։
Կենսագրություն
խմբագրել1940 թվականին ավարտել է Երևանի պարարվեստի ուսումնարանը։ Մեկ տարի սովորել է Լենինգրադի պարարվեստի ուսումնարանում, Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին աշխատել է Անդրկովկասի զինվորական օկրուգի պարի անսամբլում՝ ելույթներ ունենալով զինվորների համար։ 1948 թվականին ավարտել է Լենինգրադի պարարվեստի ուսումնարանը։ Եղել է Երևանի Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի մենակատար, պարուսույց, բալետմեյստեր։ 1962 թվականին եղել է Հայաստանի Պարի պետական անսամբլի գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր բալետմայստերը, 1963-1983 թվականներին՝ Երևանի Թաթուլ Ալթունյանի անվան երգի-պարի պետական անսամբլի գլխավոր բալետմայստերը։ 1959 թվականին նրա նախաձեռնությամբ Երևանի պարարվեստի ուսումնարանում բացվել է ժողովրդական պարի բաժին, որը ղեկավարել է երկար տարիներ՝ ստեղծելով հայկական պարի ուսուցման ծրագիր։ Մասնակցել է նաև Կիրովականի և Ղարաբաղի պարի պետական անսամբլների ստեղծմանը, Կանադայում կազմակերպել է պարային համույթ։ 1976 թվականին հանդիսացել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական համալսարանի պարարվեստի բաժնի ստեղծման նախաձեռնողներից մեկը։ 1986 թվականին ստեղծել է «Կռունկ» պարային համույթը, որի համար բեմադրել է լավագույն պարային համարներ՝ Առնո Բաբաջանյանի երաժշտությամբ «Էլեգիա», Կոմիտասի «Մոկաց հարսներ», Խաչատուր Ավետիսյանի «Հուշեր», Մ. Փրիդոնյանի «Հայոց աղջիկներ», ժողովրդական երաժշտությամբ «Հարսանիք», մեկ գործողությամբ «Քաջ Նազար» բալետը, Սայաթ-Նովայի երաժշտությամբ զուգապար, ազգագրական պարերի շարաններ[2]։
Դերապարեր
խմբագրել- Նուրալի՝ «Բախչիսարայի շատրվանը»
- Կարեն՝ «Գայանե»
- Աշուղ՝ «Խանդութ»
- Բազիլ՝ «Դոն Քիշոտ»
Բեմադրել է Գրիգոր Հախինյանի «Ախթամար», «Ուռենի», «Լոռեցի Սաքոն», Բ. Սակիլարիի «Չոփչոփիկը», Հ. Մուրադյանի «Կարմիր գլխարկը», Ի. Մորոզովի «Բժիշկ Այբոլիտը», պարեր Ալեքսանդր Սպենդիարյանի «Ալմաստ», Արմեն Տիգրանյանի «Անուշ», Տիգրան Չուխաճյանի «Արշակ Բ» և այլ ներկայացումներ։
Կոչումներ
խմբագրել- ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ, 1956
- ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ, 1980
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱրտաքին հղումներ
խմբագրելԱյս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 30)։ 
|