Փյունիկերեն
Փյունիկերեն, փյունիկեցիների լեզուն։ Պատկանում է սեմական լեզվաընտանիքի քանանական ենթախմբին։ Խոսվել է մ.թ.ա. II - I հազարամյակում և մ.թ. I հազարամյակի սկզբում, Փյունիկիայում և միջերկրածովյան ափերի փյունիկաբնակ վայրերում (Կիպրոս, Սիցիլիա, Սարդինիա, Մասսալիա, Իսպանիա, Հյուսիսային Աֆրիկա)։ Հյուսիսային Աֆրիկայում ուշ փյունիկերենը (պուներենը) պահպանվել է մինչև արաբական նվաճումների դարաշրջանը (VIII դար), բուն Փյունիկիայում՝ մինչև II դարը։ Արձանագրություններով ներկայանում է մ.թ.ա. II հազարամյակից մինչև մ.թ. IV դար։ Փյունիկերենի ձևաբանությունը, ինչպես նաև բառապաշարը մոտ է հին եբրայերենին։ Գրությունից դատելով՝ 29 համասեմական բաղաձայններից պահպանել է 22-ը։ Հին սեմական մյուս լեզուներից ամենամեծ տարբերությունը ձայնավորական համակարգի մեջ է։ Փյունիկերենն օգտագործել է փյունիկյան գիրը։
         𐤃𐤁𐤓𐤉𐤌 𐤊𐤍𐤏𐤍𐤉𐤌 dabarīm Kanaʿanīm Փյունիկերեն | |
|---|---|
 Փյունիկերենով արձանագրություններ | |
| Տեսակ | լեզու և հին լեզու |
| Ենթադաս | Սեմական լեզուներ[1] և Canaanite? |
| Երկրներ |  Լիբանան Սիրիա Իսրայել Իսպանիա Իտալիա Ալժիր Թունիս Կիպրոս Մալթա |
| Շրջաններ | Մերձավոր Արևելք, Հարավարևելյան Եվրոպա, Հյուսիսային Աֆրիկա |
| Գրերի համակարգ | Փյունիկերենի այբուբեն |
| IETF | phn |
| ԳՕՍՏ 7.75–97 | фик 738 |
| ISO 639-2 | phn |
| ISO 639-3 | phn |
 Phoenician language Վիքիպահեստում | |
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Crystal D. The Cambridge Encyclopedia of Language — Cambridge University Press, 1987. — P. 316. — ISBN 978-0-521-42443-1
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Փյունիկերեն կատեգորիայում։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|